"ಶಿವಾ" ನಂದನ ಗೋವಿನ ಹಾಡು : ಗಿರ್ ಫಾರಂ

ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯೊಂದಿಗೆ ದೇಸಿಪರಂಪರೆ ಉಳಿಸಲು ಮುಂದಾದ ಯುವಕರು

ಮೈಸೂರು : ಸಹಜ ಕೃಷಿ ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗುತ್ತಿದಂತೆ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳಿಗೂ ಮಹತ್ವ ಬಂದಿದೆ. 80 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ರೈತನ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ದೇಸಿ ಹಸು, ಎಮ್ಮೆಗಳು ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಗೊಬ್ಬರ, ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಾಲು, ಬೆಣ್ಣೆ, ತುಪ್ಪ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದವು. ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಲಿನ ಡೈರಿಗಳು ಆರಂಭವಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾದವು.

ಹೆಚ್ಚು ಹಾಲು ಹಿಂಡುವ ಎಚ್ಎಫ್, ಜರ್ಸಿ ಹಸುಗಳು ಕೊಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಪಡೆದವು. ಅದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರದ ಅಬ್ಬರವೂ ಹೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಅತಿಯಾದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕದ ಬಳಕೆಯಿಂದ ನೆಲ ಜಲ ಎಲ್ಲ ವಿಷಯುಕ್ತವಾಯಿತು. ಇಂತಹ ವಿಷಮ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಬರಾಡದ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಜೀವ ನೀಡುವ ಸಂಜೀವಿನಿ ದೇಸಿ ಹಸುವಿನ ಗಂಜಲ ಮತ್ತು ಸಗಣಿ ಎನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ದೇಸಿಹಸುಗಳಿಗೂ ಬೇಡಿಕೆ ಬಂದಿದೆ.

ಕೆಲವರಂತೂ ದೇಸಿಹಸುಗಳನ್ನು ಅಮೂಲ್ಯ ಆಸ್ತಿಯಂತೆ ಸಂರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ದೇಸಿತಳಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿ ಬೆಳೆಸುವ ಪುಣ್ಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನು ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಈಚೆಗೆ ದೇಸಿತಳಿ ಹಸುಗಳ ಡೈರಿಫಾರಂ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಅಲೆಯುವ ಯುವಕರ ಸಂಖ್ಯೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿದೆ. ನಾಟಿ ಹಸುವಿನ ಹಾಲು ಮತ್ತು ತುಪ್ಪದ ರುಚಿ ನೋಡಿದವರು ಬೇರೆ ರುಚಿ ನೋಡಲು ಬಯಸುವುದಿಲ್ಲ. ದೇಸಿಬೀಜ,ದೇಸಿಹಸು,ದೇಸಿ ಜೀವನ ಆಧುನಿಕ ಯುಗದ ಮಂತ್ರವಾಗುತ್ತಿದೆ. ದೇಸಿಹಸುಗಳಲ್ಲಿ "ಗಿರ್ತಳಿ" ಹಸು ಸಾಕುವುದಂತು ಈಗ ಪ್ರತಿಷ್ಠೆಯ ವಿಷಯವಾಗಿದೆ.

ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಗಮನಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಯುವಕನೊಬ್ಬ ನಗರದಲ್ಲಿ ಕೈತುಂಬಾ ಹಣತರುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಾಪಾರ ಬಿಟ್ಟು ಗಿರ್ತಳಿ ಹಸು ಸಾಕಲು ಮುಂದಾದ ಸ್ಪೂರ್ತಿದಾಯಕ ಕಥಾನಕ ಇದು. ಈತನ ಹೆಸರು ಶಿವಾನಂದ್. ಮೂಲತಃ ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕುದೇರು ಗ್ರಾಮದ ದಿ.ನಾಗರಾಜಮೂತರ್ಿ ಮತ್ತು ಗೀತಾ ದಂಪತಿಯ ಪುತ್ರ. ಮೈಸೂರು ಸೋಮಾನಿ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪದವಿ ಪಡೆದಿರುವ ಶಿವಾನಂದ್ ನಾಲ್ಕಾರು ವರ್ಷಗಳಕಾಲ ಚಿಲ್ಲರೆಅಂಗಡಿ, ಎಲ್ಐಸಿ ಏಜೆಂಟ್ ಕೆಲಸಮಾಡಿದರು. ನಂತರ ಜನರೊಡನೆ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಬದಲಾದ ಜೀವನಶೈಲಿ, ಆಹಾರ ಕ್ರಮದಿಂದ ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮ ಬೀರುತ್ತಿರುವುದು ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂತು. ಆಗ ಶಿವಾನಂದ್ಗೆ ಹೊಳೆದದ್ದು ದೇಸಿ ಹಸು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮತ್ತು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ.

ಇದಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯ ವೃತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಿರುವ ತೇಜಸ್ವಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಗಿರ್ ಹಸು ಡೈರಿಫಾರಂ ಶುರುಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇವರಿಗೆ ನಂಜನಗೂಡಿನ ಸುರೇಶ್ ಎನ್ನುವವರು  ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ಇವರ ಯೋಜನೆಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಲು ತಮ್ಮ ನಾಲ್ಕುವರೆ ಎಕರೆ ಜಮೀನನ್ನು ಉಚಿತವಾಗಿ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.

ನಂಜನಗೂಡು ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಸಿಂಧುವಳ್ಳಿಪುರ ಗ್ರಾಮದ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಬಲಭಾಗದಲ್ಲಿ ಈ ಗಿರ್ತಳಿಯ ಡೈರಿ ಫಾರಂ ಇದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ಶಿವಾನಂದ್ ಎಚ್.ಡಿ.ಕೋಟೆಯ ಸರಗೂರು ಸಮೀಪ ಬರುವ ಬಿಡಗಲು ಗ್ರಾಮದ ಹೊಳೆತೀರದ ಎರಡೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳ ಬ್ರೀಡ್ ಸೆಂಟರ್ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.ಇಲ್ಲಿ ಗಿರ್ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಳ್ಳಿಕಾರ್ ತಳಿಯ ಹಸುಗಳು ಇವೆ. ಈಗ ಇವರ ಬಳಿ ಹಸು ಕರು ಸೇರಿದಂತೆ ಇಪ್ಪತ್ತೈದಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಸಂಖ್ಯೆಯ ದೇಸಿದನಗಳು ಇವೆ.

ಕುಡಿಯು ಹಾಲೆ ಹಾಲಹಲವಾದರೆ ಇನ್ನಾರಿಗೆ ದೂರುಬೇಕು. ಕಡೆಯ ಪಕ್ಷ ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರು, ಸ್ನೇಹಿತರಿಗಾದರೂ ಪೌಷ್ಠಿಕವಾದ ಹಾಲು, ಬೆಣ್ಣೆ, ತುಪ್ಪ ಕೊಡಬೇಕು. ಬರಡಾಗಿರುವ ಭೂಮಿಯನ್ನು ದೇಸಿ ಹಸುಗಳ ಸಗಣಿ ಮತ್ತು ಗಂಜಲದಿಂದ ಮತ್ತೆ ಫಲವತ್ತತೆ ಮಾಡಬೇಕು. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಜೊತೆ ಉತ್ತಮ ತಳಿಯ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಲು ರೈತರಿಗೆ ನೆರವಾಗಬೇಕು ಎಂದು ನಿರ್ಧಾರ ಮಾಡಿ ಗುಜರಾತ್ ರಾಜ್ಯದಿಂದ ಹತ್ತು "ಗಿರ್" ತಳಿಯ ಹಸುಗಳನ್ನು ತಂದು ಡೈರಿ ಫಾರಂ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದಾಗಿ ಶಿವಾನಂದ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಉತ್ತಮ ತಳಿ ಗಿರ್ : ಇದು ಗುಜರಾತ್ ಮೂಲದ ನಾಟಿ ಹಸು.ಪ್ರಪಂಚದ ಹಳೆಯ ತಳಿ ಹಸುಗಳಲ್ಲಿ ಇದು ಒಂದು. ಗಿರ್ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಸುಲಭ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಕನಿಷ್ಠ ಸೌಲಭ್ಯ ಸಾಕು. ಮಿಶ್ರತಳಿ ಹಸುವಿಗೆಬೇಕಾದ ವಾತಾವರಣಬೇಕಿಲ್ಲ. ಕನಿಷ್ಠ 10 ಡಿಗ್ರಿ ಉಷ್ಣಾಂಶದಿಂದ ಗರಿಷ್ಠ 50 ಡಿಗ್ರಿ ಉಷ್ಣಾಂಶವನ್ನು ಈ ಹಸು ತಾಳಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲದು. ಇತರ ದೇಶಿಯ ತಳಿಗಳ ಹಸುಗಳ ಹಾಲಿನಲ್ಲಿ ಇರದ ಆಯರ್ುವೇದ ಔಷದೀಯ ಗುಣ ಗಿರ್ ಹಸುವಿನ ಹಾಲಿಗೆ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ಸಂಶೋಧನೆಯಿಂದ ಸಾಬೀತಾಗಿದೆ.

ಹೃದಯ ಸಂಬಂಧಿ ಖಾಯಿಲೆಗೆ ಗಿರ್ ಹಸುವಿನ ಹಾಲು ರಾಮಬಾಣ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಗುಜರಾತ್ ಹೈನುಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ಸ್ಥಾನ ಇದೆ. ಸರಿಯಾದ ಮೇವು ಮತ್ತು ಆಹಾರ ನೀಡಿದರೆ ಗಿರ್ ಹಸು ಒಂದು ಸಲಕ್ಕೆ ಎಂಟರಿಂದ ಹತ್ತು ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ನೀಡುತ್ತದೆ. ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಗಂಟೆಗಳ ಕಾಲ ಹಸುಗಳನ್ನು ಹೊರಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ ಮೇಯಿಸಿದರೆ ಹಸುಗಳು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶಿವಾನಂದ್.

ಗುಜರಾತ್ನಿಂದ ಬಂದ ಗಿರ್ : "ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಹತ್ತಾರು ಡೈರಿ ಫಾರಂಗೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿದೆ. ಯಾರು ದೇಸಿ ಹಸು ಸಾಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಎಲ್ಲರು ಹೆಚ್ಚು ಹಾಲು ಕೊಡುವ ವಿದೇಶಿ ಹಸುಗಳನ್ನೆ ಸಾಕಿದ್ದರು. ಅದರ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ವೆಚ್ಚ ಹೆಚ್ಚು. ಜೊತೆಗೆ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಹಾಲು, ಸಗಣಿ,ಗಂಜಲ ಏನೂ ಅದರಿಂದ ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ದೇಸಿ ಹಸು ಸಾಕುವ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡಿದೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಗಿರ್ ಹಸುವಿನ ಗಂಜಲದಲ್ಲಿ ಚಿನ್ನದ ಅಂಶ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ಸುದ್ದಿಯಾಗಿತ್ತು.ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಲು ತುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಬೇಡಿಕೆ ಇತ್ತು.ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ಗಿರ್ ತಳಿಯನ್ನೆ ಸಾಕಲು ಮುಂದಾದೆ". ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶಿವಾನಂದ್.

ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ ಯಳಂದೂರು ತಾಲೂಕಿನ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ದೇಸಿಚಿಂತಕ ಸುಭಾಷ್ ಅವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಗುಜರಾತ್ನಿಂದ ಹತ್ತು ಗಿರ್ ಹಸುಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಮಾಡಿ ತಂದೆವು. ಆಗ ಅವು ಗರ್ಭಧರಿಸಿದ್ದವು,ಈಗ ಎಲ್ಲವೂ ಕರು ಹಾಕಿವೆ. ಹೋಗುವಾಗ ರೈಲಿನಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬರುವಾಗ 1900 ಕಿ.ಮೀ.ದೂರದಿಂದ ಹಸುಗಳನ್ನು ದೊಡ್ಡ ಲಾರಿಗಳಲ್ಲಿ ತಂದೆವು.ಗುಜರಾತ್ ಹಾಡಿಗಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬರು ಸಾವಿರ ಗಿರ್ ಹಸುಗಳನ್ನು ಸಾಕಿದ್ದಾರೆ. ನಾವು ಅಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಿ ಹಸು ತರುವುದು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ನಾವು ಹಸು ಸಾಕುವುದು ಮನವರಿಕೆ ಆದರೆ ಮಾತ್ರ ಅವರು ನಮಗೆ ಹಸುಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಮುಂದೆಬರುತ್ತಾರೆ.ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅವರು ನಮ್ಮನ್ನು ಹತ್ತಿರಕ್ಕೂ ಸೇರಿಸುವುದಿಲ್ಲ. ಎಲ್ಲಾ ನಿಯಮಗಳನ್ನು ಪಾಲಿಸಿ ಒಪ್ಪಂದ ಆದ ನಂತರ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಹಸು ಕೊಂಡುತರಲು ತಲಾ ಅರವತ್ತು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚವಾಯಿತು. ಒಟ್ಟು ಹತ್ತು ಹಸುಗಳಿಗೆ ಆರು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ನೀಡಿ ತಂದೆವು ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದರು ಶಿವಾನಂದ್.

ಹಾಲು ತುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಬೇಡಿಕೆ : ಗಿರ್ ತಳಿಯ ಹಸುವಿನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಲೀಟರ್ ಹಾಲನ್ನು 80 ರೂಪಾಯಿಗೆ, ಒಂದು ಕೆಜಿ ಬೆಣ್ಣೆಯನ್ನು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗೆ, ಒಂದು ಕೆಜಿ ತುಪ್ಪವನ್ನು ಒಂದೂವರೆ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ.

ನಾವು ಡೈರಿಗೆ ಹಾಲು ಹಾಕುವುದಿಲ್ಲ. ನಂಜನಗೂಡು,ಮೈಸೂರಿನ ಗ್ರಾಹಕರು ಜೊತೆಗೆ ಕೇರಳದ ಮಂದಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಫಾರಂಗೆ ಬಂದು ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ಗಂಜಲ, ಸಗಣಿಗೂ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ನಾವು ನಮಗೆ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಮಾರಾಟಮಾಡುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಹಾಲಿನ ಮಹತ್ವ ಗೊತ್ತಿರುವವರು ಮೊದಲೆ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಮಾಡಿ ಹಾಲನ್ನು ಕಾಯ್ದಿರಿಸುವಂತೆ ಹೇಳಿ ಬಂದು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಯಾವುದೆ ರೀತಿಯ ಪ್ರಚಾರ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ.ಬಾಯಿಂದ ಬಾಯಿಗೆ ಗಿರ್ ಫಾರಂ ಬಗ್ಗೆ ವಿಷಯ ಮುಟ್ಟಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಗಿದೆ. ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದು ಸಮಯಕ್ಕೆ ಹತ್ತರಿಂದ ಹದಿನೈದು ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ಮಾರಾಟವಾಗುತ್ತದೆ.ಉಳಿದದ್ದು ಬೆಣ್ಣೆ ತುಪ್ಪಕ್ಕೆ ಬಳಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ.

ಮುಂದೆ ದೇಸಿ ಹಸು ತಳಿಗಳ ಉತ್ಪಾದನಾ ಕೇಂದ್ರಮಾಡಿ ರೈತರಿಗರ ಕೈ ಗೆಟುಕುವ ದರದಲ್ಲಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶ. ದೇಸಿ ಹಸುವಿನೊಂದಿಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಚಾರಕ್ಕೆತರಬೇಕು. ಆ ಮೂಲಕ ಗ್ರಾಮೀಣ ಜನರ ಆಥರ್ಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿಯನ್ನು ಸುಧಾರಿಸಬೇಕು. ನಗರ ಜನತೆಯ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಕಾಪಾಡಲು ವಿಚಮುಕ್ತ ಕೃಷಿ ಎಲ್ಲೆಡೆ ನಡೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಆಶಯ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಮ್ಮ ತಂಡ ದುಡಿಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶಿವಾನಂದ್. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ 9886960185 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ.

==========================================================

ಮಣ್ಣಿಗೆ ಜೀವ ನೀಡುವ "ಸಂಜೀವಿನಿ" ದೇಸಿಹಸು

ಮೈಸೂರು : ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ದೇಸಿ ಹಸು ಅನಿವಾರ್ಯ. ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡರೆ ಒಂದು ದೇಸಿ ಹಸುವಿನಲ್ಲಿ 30 ಎಕರೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಪ್ರವರ್ತಕ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್.

ಪರಿಸರ ಸಂರಕ್ಷಣೆ,ಆರೋಗ್ಯ,ಆಥರ್ಿಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಗೋ ಆಧಾರಿತ ಕೃಷಿ ಪೂರಕ.ತಾಯಿಯ ಎದೆ ಹಾಲಿನ ನಂತರ "ಸುರ್ವಣಕ್ಷಾರ" ಪೂರಿತ ಉತ್ಪನ್ನ ಹೊಂದಿರುವ ಜೀವಿ ದೇಸಿ ಹಸು. 18 ಬಗೆಯ ಖನಿಜಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಗೋವಿನ ಸಗಣಿ ಭೂಮಿಗೆ ಜೀವ ಚೈತನ್ಯ ನೀಡುವ ಶಕ್ತಿಪಡೆದಿದೆ.

ಯಾವುದೇ ಬೆಳೆಗೆ ಗೊಬ್ಬರದಂತೆ ಸಗಣಿಕೂಡ ಬೆಳೆಗೆ ಆಹಾರವಲ್ಲ.ಸಗಣಿ ಜೀವಾಣುಗಳ ಸಮುಚ್ಚಯ. ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಲಾರಿ ಸಗಣಿ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುವುದು ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ. ಎಷ್ಟುಕೋಟಿ ಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಬೇಕೆನ್ನುವುದು ಮುಖ್ಯ. ಒಂದು ಗ್ರಾಂ ದೇಸಿ ಹಸುವಿನ ಸಗಣಿಯಲ್ಲಿ ಮೂನ್ನೂರು ಕೋಟಿ ಜೀವಾಣುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 10 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿಯಲ್ಲಿ ಜೀವಾಮೃತ ತಯಾರುಮಾಡಿಕೊಂಡು ನೀಡಿದರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಚಮತ್ಕಾರಿ ಪರಿಣಾಮ ಕಾಣಬಹುದು.

ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ವರದಾನವಾಗಿರುವ ದೇಸಿಹಸು ಉತ್ತಮ ಪೋಷಣೆ ಮಾಡಿದರೆ ಹತ್ತರಿಂದ ಇಪ್ಪತ್ತು ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ನೀಡುತ್ತದೆ.ಗಿರ್,ಸಾಹಿವಾಲ್,ರೆಡ್ಸಿಂಧಿ, ಥಾರ್ ಪಾರ್ಕರ್ ತಳಿಯ ಹಸುಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೂ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುವ ದೇಸಿ ತಳಿಗಳಾಗಿವೆ.

ಯುವಕರು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಜೊತೆಗ ದೇಸಿ ಹಸುಸಾಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಜೋಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ನೆಲ,ಜಲ ಉಳಿಸುವ ಜೊತೆಗೆ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಬಳಸಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಆಶಯ ಕೂಡ ಆಗಿದೆ.

ಆಧ್ಯಾತ್ಮದ ಆರಂಭ ಕೃಷಿ : ಅದೃಶ್ಯ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರಸ್ವಾಮೀಜಿ

ಮೈಸೂರು : ರಾಜ್ಯದ ಗಡಿಯಲ್ಲಿರುವ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಕೊಲ್ಲಾಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಶ್ರೀ ಕ್ಷೇತ್ರ ಸಿದ್ಧಗಿರಿಯ ಕನೇರಿ ಮಠ ಸಾಮಾಜಿಕ ಸುಧಾರಣೆಯ ಜೊತೆಗೆ ದೇಸಿಯ ಗೋತಳಿ ಸಂರಕ್ಷಣೆ,ಆದರ್ಶ ಗ್ರಾಮಗಳ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಹಾಗೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಾಡಿನ ಜನರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಗಮನಸೆಳೆಯುತ್ತಿದೆ.

ಆಧ್ಯಾತ್ಮ, ಧಾರ್ಮಿಕತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಲೇ ನೂರಾರು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುವ ಮೂಲಕ ರೈತರಿಗೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಮಾದರಿಯೊಂದನ್ನು ತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಹತಾಶ ರೈತರ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಆಶಾಭಾವನೆ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದೆ.

ಇಂತಹ ಗುಣಾತ್ಮಾಕ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಹಿಂದಿನ ಪ್ರೇರಣ ಶಕ್ತಿ ಶ್ರೀ ಮಠದ ಅದೃಶ್ಯ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮೀಜಿ. ಅವರು ಸಾಗುತ್ತಿರುವ ಹಾದಿ,ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೆಲಸಗಳು ಶ್ರೀಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಭಕ್ತರಲ್ಲಿ ಅಪಾರ ಗೌರವಭಾವನೆ ಮೂಡಿಸಿವೆ.

ಮೊನ್ನೆ ನನಗೆ ಶ್ರೀ ಸುತ್ತೂರು ಮಠದ ಕಿರಿಯ ಶ್ರೀಗಳಾದ ಚುಂಚಶ್ರೀ ಅವರಿಂದ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಯೊಂದು ಬಂತು. ಮೈಸೂರಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ರೈತರ ತೋಟಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಕೊಡಿ, ಅದೃಶ್ಯ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವರು ಅಂತಹ ರೈತರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಲು ಬಯಸಿದ್ದಾರೆ ಎಂದರು.

ನನಗೆ ಮೊದಲು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು ಎಲ್ಲಿಯ ಮಠ, ಅದೆಲ್ಲಿಯ ಕೃಷಿ ಅನಿಸಿತು. ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವರ ಹಸಿರು ಪ್ರೀತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಇದ್ದ ಕಾರಣ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಗೌರವಭಾವನೆ ಮೂಡಿತು. ಸಂಜೆ ರೈತರ ತೋಟಗಳ ವಿಕ್ಷಣೆ ನಂತರ ಶ್ರೀಗಳನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗುವುದಾಗಿ ಹೇಳಿದೆ. ಬನ್ನಿ ಎಂದರು.ಸುತ್ತೂರಿನ ಜೆಎಸ್ಎಸ್ ಮಠದಲ್ಲಿ ಸಂಜೆ ಕುಳಿತು ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ ಹಸಿರು ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.  

ಜನರ ವಿಶ್ವಾಸ ಮುಖ್ಯ : "ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಮೇಲೆ ಜನರಿಗೆ ವಿಶ್ವಾಸ ಇಲ್ಲ.ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ.ಆದರೂ ಜನರಿಗೆ ಅವರ ಮೇಲೆ ವಿಶ್ವಾಸ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಜನರ ವಿಶ್ವಾಸ ಇನ್ನೂ ಮಠದ ಸ್ವಾಮಿಗಳ ಮೇಲೆ ಇದೆ. ಸ್ವಾಮೀಜಿಗಳು, ಮಠಗಳು ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮ ಮತ್ತು ಧಾರ್ಮಿಕ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮಾದರಿಯಾದರೆ ಜನ ಅದನ್ನು ತಕ್ಷಣ ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಮಠಗಳ ನಿಜವಾದ ಕೆಲಸ ಕೂಡ ಅದೇ ಆಗಿದೆ. 

ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಮಠಗಳು ಕೃಷಿ ಹಿನ್ನೆಲೆಯಿಂದ ಬಂದ ಮಠಗಳೆ. ಆಧ್ಯಾತ್ಮದ ಆರಂಭನೇ ಕೃಷಿ. ಋಷಿಗಳ ಮೂಲ ವೃತ್ತಿ ಕೃಷಿ. ಆನಂತರದಲ್ಲಿ ಆಶ್ರಮಗಳು ಹೋಗಿ ಮಠಗಳಾದವು. ಮಠಗಳ ದೈನಂದಿನ ಕಾರ್ಯಚಟುವಟಿಕೆ ನಡೆಯಲು ಆ ಕಾಲದ ಸಮಾಜ, ಹಿರಿಯರು ಮಠಗಳಿಗೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉಂಬಳಿಯಾಗಿ ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಠಗಳು ನಡೆಯಬೇಕು ಅಂತ. ಆದರೆ ಕ್ರಮೇಣ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಂದ ಅದು ಕಡಿಮೆಯಾಯಿತು. ಆಗಾಗಬಾರದಿತ್ತು.ದುದರ್ೈವ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.

ರೈತರಿಗೆ ಆದರ್ಶ ಮಾದರಿಗಳು ಮೊದಲು ಮಠಗಳಲ್ಲಿ ತಯಾರಾಗಬೇಕು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಸ್ವಾಮಿಗಳು ತಮ್ಮ ಬಳಿ ಬಂದ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಏನೋ ಪ್ರಸಾದ ಕೊಡುವ ಬದಲು ಒಂದಿಷ್ಟು ದೇಸಿ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಕೊಡಬೇಕು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಮಠದಲ್ಲಿ ನರ್ಸರಿ ಆಗಬೇಕು. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ಭಕ್ತರಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ಗಿಡ ಕೊಡಬೇಕು. ಭಕ್ತರಿಗೆ ಸುಮ್ಮನೇ ಒಂದು ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಕೊಟ್ಟರೂ ಸಹಿತ  ಗುರುಗಳು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದು ಅಂತ ಅವರು ಅದನ್ನೆ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಸಸಿಯಾಗಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ" ಎಂದು ಅದೃಶ್ಯ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮೀಜಿಯವರು ಹೇಳುವಾಗ ಅವರಲ್ಲಿದ್ದ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಸಮಾಜ ಬದಲಾವಣೆಯತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿದ ನಂಬಿಕೆ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ರೈತರಿಗೆ ಕಾರ್ಯಾಗಾರ : ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಬಾರಿ ಎರಡು ದಿನದ ರೈತರ ಕಾರ್ಯಾಗಾರ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣು, ನೀರು, ಬೀಜ ಮತ್ತು ಗೊಬ್ಬರ ಈ ನಾಲ್ಕು ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಕೇಂದ್ರವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ರೈತರೊಂದಿಗೆ ಚಚರ್ೆ ಸಂವಾದ ನಡೆಸುತ್ತೇವೆ.ಇದು ಕೂಡ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾದ ಪ್ರಯೋಗವಾಗಿದೆ.

ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇರುವ ನೂರಾರು ಡ್ಯಾಂಗಳು ಸರಿಯಾಗಿ ನಾಲ್ಕು ದಿನ ಮಳೆ ಆದರೆ ತುಂಬಿಹೋಗುತ್ತವೆ. ಐದನೇ ದಿನದಿಂದ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯ ನೀರೆಲ್ಲ ಸಮುದ್ರ ಸೇರುತ್ತದೆ. ಬಿದ್ದ ನೀರನ್ನೆಲ್ಲ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ನಮ್ಮ ಡ್ಯಾಂಗಳಿಗೆ, ಕೆರೆ ಕಟ್ಟೆಗಳಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ ಎರಡಷ್ಟು ಸಾವಯವ ಇಂಗಾಲ ಹೆಚ್ಚುಮಾಡಿದರೆ ಸಾಕು ಇಂತಹ ಸಾವಿರ ಡ್ಯಾಂಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಲಾರದ ನೀರನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಆ ದಿಶೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರಯತ್ನ ಸಾಗಿದೆ.

ಎಲ್ಲ ಕಡೆ ನಾಟಿ ಬೀಜದ ಸಮಸ್ಯೆ ಇದೆ ನಿಜ. ನಮ್ಮ ಮಠದಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಬೀಜ ಕೊಡುತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ಬರಿಗೈಯಲ್ಲಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಏನಾದರೂ ಬೀಜ ತೆಗೆದುಕೊಂಡೆ ಬರುತ್ತೇವೆ. ಅದನ್ನೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ಹೆಚ್ಚುಮಾಡಿ ರೈತರಿಗೆ ಹಂಚುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಒಂದು ಬತ್ತದ ತಳಿ ಇತ್ತು. ಅದು ಒಂಭತ್ತುವರೆ ಅಡಿ ಬೆಳೆಯೋದು. ಅದನ್ನು ಸುಮಾರು ಐವತ್ತು ಸಾವಿರ ರೈತರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಿದೆವು. ಅದು ಗಿನ್ನಿಸ್ ಬುಕ್ನಲ್ಲಿ ರೆಕಾಡರ್್ ಆಗಿತ್ತು. ಬತ್ತದ ಇಳುವರಿಯೂ ಚೆನ್ನಾಗಿದ್ದು, ದನಗಳಿಗೆ ಮೇವು ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು. ಎಲ್ಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಕೃಷಿ ವಸ್ತು ಪ್ರದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದಾಗ ಅದು ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿತು. ತಂದು ಅದನ್ನು ಬಿತ್ತನೆ ಮಾಡಿ ರೈತರಿಗೆ ಕೊಟ್ಟೆವು. ಈ ರೀತಿಯಾಗಿ ದೇಸಿ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಉಳಿಸೋವ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದರು.

ಭಾಷಣ ಸಾಕು ಪ್ರಯೋಗ ಬೇಕು : "ರೈತರಿಗೆ ಥಿಯರಿ ಸಾಕಾಗಿದೆ ಪ್ರಾಕ್ಟಿಕಲ್ ಬೇಕಾಗಿದೆ. ಭಾಷಣಗಳಿಂದ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸುಸ್ಥಿರ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಅವರಿಗೆ ನೀಡಬೇಕು. ಹೋಬಳಿಗೊಂದು ಮಾದರಿ ತೋಟಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಮಠಗಳು ಇಂತಹ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಬೇಕು. ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತರೂ ಮಾಡಬೇಕು.

ನೆನಪಿರಲಿ,ಈ ರೀತಿ ಮಾಡಿದಾಗ ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕದ ರೈತರು ಮೊದಲು ಸುಧಾರಣೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲ. ದೂರದವರು ಮೊದಲು ಸುಧಾರಣೆ ಆಗ್ತಾರೆ. ಯಾವಾಗಲೂ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕದವರು ಸುಧಾರಣೆ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಅವರ ಸಂಬಂಧಗಳು ಅಷ್ಟು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇರೋದಿಲ್ಲ. ಅವನು ಮಾಡಿದ್ದನ್ನು ನಾನು ಯಾಕೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಇಗೋ, ಅಹಂಕಾರ ಹೆಚ್ಚು ಇರುತ್ತದೆ. ದೇಶದ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಹೀಗೆ ಇದೆ. ಮನುಷ್ಯನ ಇಂತಹ ಮಾನಸಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ಇಲ್ಲ. ಕ್ರಮೇಣ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಕಾಯಬೇಕು" ಎಂದು ಶ್ರೀಗಳು ಹೇಳುವಾಗ ದೀಪದ ಬುಡದಲ್ಲಿ ಕತ್ತಲು ಎಂಬ ನಾಣ್ಣುಡಿ ನೆನಪಾಯಿತು.

ಕೃಷಿ ತಿರುಗಾಟ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ : ದೇಶದ ತುಂಬಾ ತಿರುಗಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ. ಒಳ್ಳೆಯ ರೈತರು ಎಲ್ಲೇ ಇದ್ದರು ಅವರನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ನೋಡಿ ಮಾತನಾಡಿಸಿ ಬರುತ್ತೇವೆ. ಇಂದು ಕೊಳ್ಳೇಗಾಲದ ದೊಡ್ಡಿಂದುವಾಡಿಯ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಕೈಲಾಸಮೂತರ್ಿ ಅವರ ತೋಟ, ಬೆಳಗೊಳದ ಬೆಲವಲ ಫಾರ್ಮಂನ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರ ತೋಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಂದೆವು. ಕೈಲಾಸಮೂತರ್ಿ ಅವರದು ಶಾಶ್ವತ ಕೃಷಿ. ಇದರಿಂದ ಸಣ್ಣ ರೈತ ಪ್ರೇರಣೆ ಪಡೆಯಲಾರ. ಆದರೆ ಬುದ್ದಿವಂತ ರೈತ ಅದರಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗುತ್ತಾನೆ.ದೂರ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ವಿಚಾರ ಮಾಡುವಂತಹ ಜನ ಕೈಲಾಸಮೂತರ್ಿ ಅವರ ತೋಟದಿಂದ ಪ್ರಬಾವಿತರಾಗಿ ಪ್ರೇರಣೆಹೊಂದುತ್ತಾರೆ. ಕೈಲಾಸಮೂತರ್ಿ ಅವರ ತೋಟ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿದೆ. ಬೆಳಗೊಳದ  ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪನವರ ಬೆಳವಲ ಫಾರ್ಮ ಸಣ್ಣರೈತರಿಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಿದೆ.

ನಾವೂ ಕೇಂದ್ರ ಸಕರ್ಾರದ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ತಂದು ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು  ಉಳಿಸಲು  ನೂರು ರೈತ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರ ತೆರೆದಿದ್ದೇವೆ. "ದೀನ್ ದಯಾಳ್ ಉಪಾಧ್ಯಾಯ ಉನ್ನತ್ ಕೃಷಿ ಪ್ರಶಿಕ್ಷಣ ಕೇಂದ್ರ" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಈ ಕೇಂದ್ರಗಳು ರೈತರಿಗೆ ತರಬೇತಿ ನೀಡುತ್ತಿವೆ ಎಂದರು. 

ಮಠಗಳು ರೈತರಿಗೆ ಮಾದರಿಯಾಗಬೇಕು. ಜಾತ್ರೆ ಮಾಡುವಾಗ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಸನ್ಮಾನ ಮಾಡಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಬೇಕು.ತಮ್ಮ ಭಾಗದ ಕೃಷಿಕರ ಯಶೋಗಾಥೆ ಬರೆಸಿ ಹಂಚಬೇಕು. ಪ್ರತಿ ಮಠದಲ್ಲಿ ಬೀಜ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಇರಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಶ್ರೀಗಳ ಆಶಯ ಮತ್ತು ಕನಸಾಗಿದೆ.

ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ :ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆಯ ತಂಗಾಳಿ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಬೀಸತೊಡಗಿದೆ. ನಮ್ಮ ಮಠದ ಸುತ್ತಮತ್ತಲಿನ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಈಚೆಗೆ ತುಂಬಾ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಆಗತೊಡಗಿವೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಊರಿಗೆ ಊರೇ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ ಅಂತ ಅಲ್ಲ. ಒಂದು ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕರಿಂದ ಆರು ಮಂದಿ ರೈತರು ಬದಲಾಗುತ್ತಾರೆ.ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಶಿರೋಳ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ 25 ಸಾವಿರ ಹೆಕ್ಟರ್ ಭೂಮಿ ಕ್ಷಾರಯುಕ್ತವಾಗಿದೆ. ನೀರು ಮತ್ತು ರಸಗೊಬ್ಬರದ ಅತಿ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಫಲವತ್ತತೆ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ಬಂಜರು ಭೂಮಿಯಂತಾಗಿದೆ.   ಏನೂ ಬೆಳೆಯಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಸ್ಥಿತಿ. ಒಂದೇ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ಸಾವಿರ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ರೋಗಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ. ಅದು ಕನರ್ಾಟಕದ ಗಡಿ ತಾಲೂಕು.ಅಲ್ಲಿ ಏಳು ನದಿಗಳು ಹರಿಯುತ್ತವೆ. ನೀರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ರೈತರು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಕೆಡಿಸಿದ್ದಾರೆ ಜೊತೆಗೆ ತಮ್ಮ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನೂ ಕೂಡ.

ಪ್ರತಿ ವರ್ಷ ಕನಿಷ್ಠ ನೂರು ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಪಾದಯಾತ್ರೆ ಮಾಡಿ ನಾವು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುತ್ತೇವೆ. ಈ ವರ್ಷವೂ 57 ಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿದ್ದೆವು. ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೂ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಆಗುತ್ತಿವೆ. ಈ ಬಾರಿ ಶಿರೋಳ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ನಾವು ಪಾದಯಾತ್ರೆಮಾಡಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದಾಗ ಜನರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿದೆ.  

ಅಲ್ಲಿನ ಸಕ್ಕರೆ ಕಾಖರ್ಾನೆ ಮಾಲೀಕ ಜೊತೆ ಮಾತನಾಡಿ ಕೃಷಿತಜ್ಞರನ್ನ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿದೆವು. 57 ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ 570 ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ  ರೈತರು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದರು.ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗಿಕವಾಗಿ 5 ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ನೋಡಲಾಯಿತು. ಸಾವಯವದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ಎಕರೆಗೆ 60 ಟನ್ ಕಬ್ಬು ಇಳುವರಿ ಬರುವ ಬಗ್ಗೆ ಅವರಿಗೆ ತಿಳಿಸಲಾಯಿತು. ಈಗ ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ.ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಸದೆಯೂ ಕಬ್ಬು ಬೆಳೆಯಬಹುದು ಎಂದು. ಮುಂದಿನ ವರ್ಷ ಇಡೀ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ರೈತರೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಮಾಡಲು ಮುಂದೆಬರುತ್ತಾರೆ. ಅವರಿಗೆ ಯಾರು ತಿಳಿಸಿ ಹೇಳಬೇಕಿಲ್ಲ.

ದೇಸಿ ತಳಿ ಗೋಸಂರಕ್ಷಣೆ ಬೇಕು: "ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆ ಯಾಗುತ್ತಿದೆ. ಗ್ರಾಮವೊಂದರಲ್ಲಿ ಐದನೂರು ಮನೆಗಳಿದ್ದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ ಮೂವತ್ತು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.ಉಳಿದಂತೆ ಜಸರ್ಿ, ಎಚ್ಎಫ್ ನಂತಹ ವಿದೇಶಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಹಾಲಿಗಾಗಿ ಸಾಕುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಈಗ ನಾವು ಪಾದಯಾತ್ರೆಮಾಡಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಿದ ನಂತರ ಮುನ್ನೂರು ಮನೆಗಳಲ್ಲಿ ದೇಸಿ ಹಸುಗಳು ಇವೆ. ದೇಸಿ ಹಸುಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಜೋಡಿಸಿದ್ದರ ಪರಿಣಾಮ ಇದು. ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷದ ಅಭಿಯಾನದಲ್ಲಿ ಈ ರೀತಿಯ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳು ಆಗಿವೆ. ಹಸು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಹಾಲು ಪಡೆಯುವುದೆ ಆಗಿದ್ದರೂ ಅದರ ಸಂಗಣಿ ಮತ್ತು ಗಂಜಲ ಬಳಸಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ಬಗ್ಗೆ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಆ ಮೂಲಕ ವಿಷಮುಕ್ತವಾದ ಆಹಾರಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಬೆಳೆದು ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ ಸಾಗಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಆಶಯ.

ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ ನಿಜ. ರೈತರು ತಮ್ಮ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಂತೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಜನರಿಗೆ ತಕ್ಷಣ ರಿಸಲ್ಟ್ ಬೇಕು. ಸುಖ ಬೇಕು ಕಷ್ಟ ಬೇಡ. ಸಾವಯವ,ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ, ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಪದಾರ್ಥಗಳು ಎಲ್ಲಿ ಸಿಗುತ್ತವೆ ಎಂದು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಸಗಣಿ ಗಂಜಲ ಬಳಸಿ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲ.ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲವೂ ರೆಡಿಮೇಡ್ ಬೇಕು. ರೈತ ಕೂಡ ಇಂದು ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ, ಔಷಧ ಕಂಪನಿಗಳ ಗ್ರಾಹಕನಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದ್ದಾನೆ.ಇದರಿಂದ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಗೆ ಹಿನ್ನೆಡೆ ಆಗಿದೆ" ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುವಾಗ ಭೂಮಿ ಮತ್ತು ರೈತರ ಬಗೆಗಿನ ಕಾಳಜಿ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ಎಲ್ಪಿಜಿ ಫ್ರೀ ವಿಲೇಜ್ : "ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಚಳಕೆವಾಡಿ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮ ದೇಶದ ಮೊದಲ ಎಲ್ಪಿಜಿ ಫ್ರೀ ವಿಲೇಜ್ ಎಂಬ ಖ್ಯಾತಿಗಳಿಸಿದೆ.ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಎಲ್ಪಿಜಿ ಬಳಸುವುದಿಲ್ಲ.ಜೊತೆಗೆ ಶೇಕಡ ನೂರಕ್ಕೆ ನೂರರಷ್ಟು ಮನೆಗಳು ಶೌಚಾಲಯವನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಗ್ರಾಮ ಅದು.

2005-06 ನೇ ಇಸವಿಯಲ್ಲಿ  ಗ್ರಾಮ ನೈರ್ಮಲ್ಯ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆರಂಭಿಸಿದೆವು. ವಾರಕ್ಕೊಂದು ದಿನದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಗಂಟೆ ಊರಿಗೆ ಅಂತ. ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ ಗಂಟೆ ಬಾರಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಮನೆಗೊಬ್ಬರು ಬಂದು ಸೇರಬೇಕು. ಅದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿ.ಸುಮಾರು 80 ಮನೆಗಳಿವೆ. ತಪ್ಪಿಸಿ ಹೊಲಕ್ಕೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವರನ್ನು ಮಂಗಳವಾದ್ಯ ಡೋಲು ಸಮೇತ ಅಲ್ಲಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಬರಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು. ಇದು ಅವರಿಗೆ ಮಾನವೂ ಅಲ್ಲ ಅಪಮಾನವೂ ಅಲ್ಲ. ಮತ್ತೊಂದು ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾನವೂ ಹೌದು ಅಪಮಾನವೂ ಹೌದು. ಸುಮಾರು ದಿನಗಳವರೆಗೆ ಅದು ನಡಿತು. ಊರಲ್ಲಿ ಒಗ್ಗಟ್ಟು ಬಂತು. ಊರು ಸ್ವಚ್ಛವಾಯಿತು. ಅದರ ಪರಿಣಾಮ ಗೊತ್ತಾಯಿತು.

ನಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಶೌಚಾಲಯ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳಿದೆವು.ಎಲ್ಲರೂ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರು. ಬ್ಯಾಂಕಿನವರಿಗೆ ಹೇಳಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರಿಗೂ ಹದಿಮೂರು ಸಾವಿರ ಸಾಲ ಕೊಡಿಸಿ ಪ್ರತಿ ಮನೆಯಲ್ಲೂ ಒಂದು ಗೋಬರ್ ಗ್ಯಾಸ್ ಮತ್ತು ಒಂದು ಶೌಚಾಲಯ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿಸಿದೆವು. ಅದು ದೇಶದಲ್ಲೆ ಮೊದಲ ಎಲ್ಪಿಜಿ ಪ್ರೀ ವಿಲೇಜ್ ಆಯಿತು. ಚಳಕೆವಾಡಿ ಗ್ರಾಮ ನಮ್ಮ ಕನೇರಿ ಮಠದಿಂದ 20 ಕಿ,ಮೀ, ದೂರದಲ್ಲಿದೆ. ಊರಿನ ಎಲ್ಲಾ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಒಂದೆ ಬಣ್ಣ. ಹೆಂಗಸರ ಹೆಸರಿಗೆ ಮನೆಯ ದಾಖಲೆಗಳು. ಹೆಂಡ, ತಂಬಾಕು,ಜೂಜು ಎಲ್ಲಾ ದುಶ್ಚಟಗಳು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಷೇಧವಾಗಿದೆ.ಇಂತಹ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಠಗಳು ಮಾಡಬೇಕು. ಆಗಾದಾಗ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ" ಎನ್ನುವುದು ಶ್ರೀಗಳ ಅನುಭವದ ನುಡಿ.

ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಭವಿಷ್ಯವಿದೆ: "ಕನರ್ಾಟಕದಲ್ಲೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಪ್ರವರ್ಧಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದೆ. ದೇಶದಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯ ಪ್ರದೇಶ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮಂಚೂಣಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಬೈ ಡಿಪಾಲ್ಟ್. ಅಲ್ಲಿ ಆದಿವಾಸಿ ಭಾಗ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಇರುವುದರಿಂದ , ಗುಡ್ಡಗಾಡಿಗೆ ರಸಗೊಬ್ಬರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದು ಕಷ್ಟ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಬೈ ಡಿಪಾಲ್ಟ್ ಅಲ್ಲಿ ಸಾವಯವಕೃಷಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ದೇಸಿ ಹಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ ಕೂಡ ಅಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ. ಉತ್ತರ ಕಾಂಡ, ಸಿಕ್ಕಿಂ, ಮಣಿಪುರ ಭೈ ಡಿಪಾಲ್ಟ್ ಅಲ್ಲೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಹೆಚ್ಚಿದೆ. ಸಿಕ್ಕಿಂನಲ್ಲಿ ನಗರ ಪ್ರದೇಶದ ಹತ್ತಿರ ಇದ್ದವರು ಮಾತ್ರ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಕರಾಗಿದ್ದರು. ದೂರದ ರೈತರಿಗೆ ಒಂದು ಚೀಲ ಗೊಬ್ಬರ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಲು ಹೆಚ್ಚು ಖಚರ್ು ಬರುತ್ತಿತ್ತು. ಈಗ ಸಿಕ್ಕಿಂ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ರಾಜ್ಯವಾಗಿ ಘೋಷಣೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದೆ.

ಯುರೋಪ್ನ ಉದ್ಯಮಿಯೊಬ್ಬರು ಮೊನ್ನೆ ಮಠಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಅವರದ್ದು ಅಲ್ಲಿ 104 ದೊಡ್ಡ ಮಾಲ್ಗಳಿವೆ. ಮಾಲ್ಗಳಿಗೆ ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನ ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಿದರೆ ನೀವು ಹೇಳಿದ ದರ ಕೊಡಲು ನಾವು ಸಿದ್ಧ ಎಂದರು. ಆದರೆ ಅವರಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ನಾವು ಪೂರೈಸಬೇಕು.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಲ್ಲೆ ಯುವಕರ ತಂಡ ಮಾಡಿ ಪ್ರೈವೇಟ್ ಲಿಮಿಟೆಡ್ ಕಂಪನಿ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಸುಮಾರು ನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರ ರೈತರಿಂದ ಉತ್ಪನ್ನ ಖರೀದಿಸಿ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ತಲುಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ದೇಶದ ಹತ್ತು ದೊಡ್ಡ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಪನಿ ವತಿಯಿಂದ ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನ ಮಳಿಗೆ ತೆರೆಯಲಾಗಿದೆ. ವೆಬ್ ಸೈಟ್ ಕೂಡ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿದೆ. ರೈತರು ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕರ ನಡುವೆ ನೇರ ಸಂಪರ್ಕ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಬೆಲೆಯನ್ನ ರೈತ ಹೇಳಬೇಕು. ಜಾಗದ ಬಾಡಿಗೆ ಪ್ಯಾಕಿಂಗ್ ಮಾಡುವುದಕ್ಕೆ ಕಮಿಷನ್ ಕೊಡಬೇಕು.ಈ ರೀತಿ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ" ಎಂದರು.

ಶ್ರೀಗಳ ನಡಿಗೆ ಕೃಷಿಯ ಕಡೆಗೆ: ಕನರ್ಾಟಕದ ಬೀದರ್,ಗುಲಬರ್ಗ,ಹಾವೇರಿ,ಧಾರವಾಡ,ಬೆಳಗಾವಿ ಮತ್ತು ಬಾಗಲಕೋಟೆ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ " ಶ್ರೀಗಳ ನಡಿಗೆ ಕೃಷಿಯ ಕಡೆಗೆ" ಎಂನ್ನುವ ಯೋಜನೆ ಮಾಡಿದ್ದೆವು. ಜಿಲ್ಲೆಯ ಮಠಾಧಿಪತಿಗಳು, ಪ್ರಗತಿಪರ ರೈತರು ಜೊತೆಗೆ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಹೋಗೋದು.

ರೈತರನ್ನು ಒಂದೆಡೆ ಸೇರಿಸಿ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಾದ ನಡೆಸೋದು.ರೈತರಿಗೆ ಯಾರಿಂದ ಯಾವ ಸಹಾಯ ಬೇಕು ಎಂದು ತಿಳಿದುಕೊಂಡು ಜಾರಿಮಾಡುವುದು ನಮ್ಮ ಉದ್ದೇಶವಾಗಿತ್ತು. ಬಾಗಲಕೋಟ  ತೋಟಗಾರಿಕೆ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ದಂಡಿನ್ ಅವರಿ ಕುಲಪತಿಗಳಾಗಿದ್ದಾಗ ಕೆಲ ತಿಂಗಳು ಈ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಚೆನ್ನಾಗಿ ನಡೆಯಿತು.ನಂತರ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಿನ್ನೆಡ ಆಯಿತು.ನಾನು ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದಲ್ಲಿದ್ದು ಇಂತಹ ಬದಲಾವಣೆ ಬಯಸಿದ್ದು ನನ್ನ ತಪ್ಪೇ ಇರಬಹುದು ಅಂತ ಸುಮ್ಮನಾದೆ ಎಂದು ಶ್ರೀಗಳು ಹೇಳುವಾಗ ನುಡಿದಂತೆ ನಡೆಯುವ ನಡೆದಂತೆ ನುಡಿಯುವ ಬಸವಣ್ಣನ ತತ್ವದ ಆರಾಧಕರು ಅದೃಶ್ಯ ಕಾಡಸಿದ್ದೇಶ್ವರ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವರು ಎನ್ನುವುದು ನಮಗೆ ಅರಿವಾಗಿತ್ತು.

ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಗಮನಸೆಳೆದ 

ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ

ಮೈಸೂರು : ಮಣ್ಣಿಂದ ಕಾಯ ಮಣ್ಣಿಂದ

ಮಣ್ಣ ಬಿಟ್ಟವರಿಗೆ ಆಧಾರವೇ ಇಲ್ಲ... ಎಂಬ ಕನಕದಾಸರ ಜನಪ್ರಿಯ ಕೀರ್ತನೆ ಮಣ್ಣು ಮುಂತಾದ ಸಕಲ ಚರಾಚರ ವಸ್ತುಗಳ ಪ್ರಾಮುಖ್ಯತೆಯನ್ನು ಸಂಕೇತಿಸುತ್ತದೆ.ಮಣ್ಣನ್ನು ಮರೆತು ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದ ಪರಿಣಾಮ ಈಗ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣ ಮುಂದಿದೆ. ಮಣ್ಣನ್ನು ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಜತನದಿಂದ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿಮಾಡಿದರು ನೂರಾರು ಮಂದಿ ಇದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹವರೇ ಇಂದು ನಮಗೆ ಆದರ್ಶವಾಗಬೇಕು.ಕುಳಿತಲ್ಲಿ ನಿಂತಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಿನ ಬಗೆ ಮಾತನಾಡಬೇಕು. ಆ ಮೂಲಕ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸಬೇಕು.

ಅದು ದೇಶ ವಿದೇಶಗಳ ಕೃಷಿ ವಿದ್ಯಾಥರ್ಿಗಳ ಸ್ಪೂತರ್ಿಯ ನೆಚ್ಚಿನ ತಾಣ.ಪಾರಂಪರಿಕ ಕೃಷಿಯ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ. ನಾಲ್ಕು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತೇಗ,ಹೊನ್ನೆ,ಬೀಟೆ,ಮತ್ತಿ,ಹಲಸು,ಹೆಬ್ಬೇವು ಸೇರಿದಂತೆ ನಾನಾ ಬಗೆಯ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಮರಗಳು ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿವೆ. ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿಗಳು.ಹಾಲು,ಮೊಸರು,ಮಜ್ಜಿಗೆಗೆ ಬರವಿಲ್ಲ.

ಹೌದು. ಅದೊಂದು ಸುಸ್ಥಿರ,ಸಮೃದ್ಧ ಸಾವಯಾವ ತೋಟ. ದನಕರು,ಕೋಳಿಕುರಿ,ಗಿಡಮರ ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಅಲ್ಲೊಂದು ದೇವಲೋಕವೇ ಸೃಷ್ಠಿಯಾದಂತೆ.ಬೆಂಗಳೂರಿನಿಂದ 50 ಕಿ.ಮೀ.ದೂರದ ದೊಡ್ಡಬಳ್ಳಾಪುರದ ಮರೇನಹಳ್ಳಿ ಬಳಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸಪುರ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಈ ತಪೋಭೂಮಿ ಇದೆ. ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಮತ್ತು ಪತ್ನಿ ಸರೋಜಮ್ಮ ಅವರು ಸೇರಿ ಕಟ್ಟಿದ ತೋಟ ಅದು.ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ನಡಿಗೆ ಅವರದು.

ವಿದೇಶದ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯವೊಂದು ಒಮ್ಮೆ ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಅವರನ್ನು ಉಪನ್ಯಾಸ ನೀಡಲು ಆಹ್ವಾನಿಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಕೃಷಿ ತನ್ನ ಕಾಲ ಮೇಲೆ ನಿಲ್ಲುವವರಗೆ ನಾನು ನನ್ನ ತೋಟದಿಂದ ಹೊರಗೆ ಬರುವ ಮಾತೇ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ನಯವಾಗಿ ನಿರಾಕರಿಸಿದ್ದರು.

ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ವಿಡಿಯೋ ಒಂದು ಹರಿದಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ನೀವೂ ನೋಡಿರಬಹುದು.ಕೃಷಿ ಆಸಕ್ತರು ಮತ್ತು ಎನ್ಜಿಒ ಸಂಘಟಕರನ್ನು ಉದ್ದೇಶಿಸಿ ಇಳಿವಯಸ್ಸಿನ ವೃದ್ಧರೊಬ್ಬರು ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸರಕಾರ,ರಾಜಕಾರಣಿಗಳು ಮತ್ತು ಅಧಿಕಾರಿಗಳನ್ನು ತರಾಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡಿರುವ ಅವರು ರೈತರಿಗೆ ಸಬ್ಸಿಡಿ,ನೆರವು,ಸಾಲಮನ್ನಾ ಯಾವುದು ಬೇಡ ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ ಎರಡರಷ್ಟು ಸಾವಯವ ಇಂಗಾಲ (ಸಾಯಿಲ್ ಕಾರ್ಬನ್) ಹೆಚ್ಚು ಮಾಡಿ ಸಾಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚಮಾಡಿ ಬೃಹತ್ ನೀರಾವರಿ ಯೋಜನೆಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಬಿಟ್ಟು ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಶೇ 2 ರಷ್ಟು ಸಾವಯವ ಇಂಗಾಲ ಹೆಚ್ಚುಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಈ ಭೂಮಿಗೆ ಉಳಿಗಾಲವಿಲ್ಲ, ರೈತನಿಗೂ ಭವಿಷ್ಯ ಇಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಅದು ಸುಮಾರು ಹದಿನೈದು ನಿಮಿಷಗಳ ವಿಡಿಯೋ.ಅದನ್ನು ಕೇಳಿದ ತುಂಬಾ ಜನ ರೋಮಾಂಚನಗೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.ಕೆಲವರು ಇವರು ಯಾರು? ಎಂದು ತಲೆಕೆಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಮೊನ್ನೆ ಶಿವಮೊಗ್ಗದಿಂದ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಮಾಡಿದ ಕನ್ನಡ ಉಪನ್ಯಾಸಕಿಯಾಗಿರುವ ಗೆಳತಿ ಗೀತಾ ಕಾತರ್ೀಕ್ ಅವರು ವಿಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರುವ ಯಾರು.ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಕೇಳಿದರು. ಅವರು ಪಾರಂಪರಿಕ ಕೃಷಿಯ ದಿಕ್ಕನ್ನೇ ಬದಲಿಸಿದ.ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದ ಸಾಧನೆಯಿಂದ ಗಮನಸೆಳೆದ,ಯುವಕರ ಸ್ಪೂತರ್ಿಯ ಚಿಲುಮೆ ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ.

ನಾಲ್ಕು ದಶಕಗಳ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಪಯಣಕ್ಕೆ ಅವರಿಗೆ ಹತ್ತಾರು ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ,ಅಂತಾರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪುರಸ್ಕಾರಗಳುಲಭಿಸಿವೆ. ಹಾಲೆಂಡ್,ಜಪಾನ್,ಜರ್ಮನಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಹದಿನೈದು ದೇಶಗಳ ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳಲ್ಲಿ ಸಂಪನ್ಮೂಲ ವ್ಯಕ್ತಿಯಾಗಿ ಅವರು ಉಪನ್ಯಾಸ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.

ಏಳೆಂಟು ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ನಿರ್ರಗಳವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಲ್ಲ ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಓದಿರುವುದು ಕೇವಲ ಎಂಟನೇ ತರಗತಿ ಎಂದರೆ ನಿಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಬಹುದು. ಬದುಕು ಅವರಿಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿದೆ.ಅವರ ಮನೆಯೆ ಒಂದು ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯ.ದೇಶ ವಿದೇಶದ ಕೃಷಿ ವಿದ್ಯಾಥರ್ಿಗಳು ಇವರ ತೋಟದಲ್ಲಿರುತ್ತಾರೆ.

1972 ರಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಗೆ ಬಂದ ಇವರು ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಹೋಟೆಲ್ನಲ್ಲಿ ಕ್ಲೀನರ್ ಆಗಿದ್ದರು.ಆಮೇಲೆ ಲಾರಿ ಆಫೀಸಿನಲ್ಲಿ ಪ್ಯೂನ್ಆಗಿ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಗುಮಾಸ್ತನಾಗಿ,ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿದರು. ಸಂಬಳದಲ್ಲಿ 45 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಉಳಿಸಿ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಮಾಡಿದರು. ಬೆಂಗಳೂರಿವ ವೈಟ್ ಫೀಲ್ಡ್ ಬಳಿ ಜಮೀನು ಹೊಂದಿರುವ ರೆಡ್ಡಿ ನಾನೂ ಈಗ ಕೋಟ್ಯಾಧಿಪತಿ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾರೆ.

ವೈಟ್ಫೀಲ್ಡ್ ಬಳಿ ಇರುವ ಜಮೀನಿಗೆ ಚಿನ್ನದಂತ ಬೆಲೆಇದ್ದು ಅದನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಎಲ್ಲಾದರೂ ನೂರಾರು ಎಕರೆ ಜಮೀಣು ಖರೀದಿಸಿ ಕಾಡು ಬೆಳೆಸಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಹಣ ಇದ್ದರೆ ಸೈಟು ಬಂಗಲೆ,ಕಾಂಫ್ಲೆಕ್ಸು ಅಂತ ಚಿಲ್ಲರೆ ಯೋಚನೆ ಮಾಡುವಮಂದಿಯ ನಡುವೆ ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಅಂತಿಮ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅರಿತ ಸಂತನಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.ಇಂತಹ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕನ ಕೃಷಿ ಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ಈ ವಾರ ನಿಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.

ಮಳೆಗಾಲದ ಆರಂಭದಲ್ಲಿರುವ ರೈತರು ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಅವರ ಕೃಷಿ ವಿಚಾರಧಾರೆಗಳಿಂದ ಕಲಿತರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ನೀರು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬಹುದು, ಮಣ್ಣನ್ನು ಫಲವತ್ತಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದು.

"ರೈತ ಮಣ್ಣನ್ನು ಮರೆತು ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದ್ದೆ ಇಂದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಅನಾಹುತಗಳಿಗೂ ಕಾರಣ.ಒಂದು ಗ್ರಾಂ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ 2 ಕೋಟಿ 90 ಲಕ್ಷ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇದ್ದರೆ ಅದು ಆರೋಗ್ಯವಾದ ಮಣ್ಣು. ಎಲ್ಲ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಒಂದೆ ಆಯಸ್ಸು ಪಡೆದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಕೆಲವು ಗಂಟೆಗಳಲ್ಲಿ,ಕೆಲವು ಎರಡುಮೂರು ದಿನದಲ್ಲಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪುತ್ತವೆ.ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಬೆರೆತು ಬಿಡುತ್ತವೆ. ಕೆಲವು ಎರಡುಮೂರು ವಾರ ಇರುತ್ತವೆ.ಇದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಗೆ ನಾವು ಸಾವಯವಗೊಬ್ಬರ ಕೊಡಬೇಕು,ಗಿಡಗಳಿಗಲ್ಲ. ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳಲ್ಲಿ ಶೇ 70 ರಷ್ಟು ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ರಸಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬದುಕುವ ಶಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ.ಕೆಲವು ಮಾತ್ರ ಬದುಕುತ್ತವೆ. ಗಾಳಿ ಇಲ್ಲದೆ ವಾಸ ಮಾಡುವ ಶಕ್ತ ಇರೋದು ಅನೋರೆಬಿಕ್. ರಸಗೊಬ್ಬರ ಸಂಪರ್ಕ ಆದ ತಕ್ಷಣವೇ ನಶಿಸಿ ಹೋಗುವುದು ನೆರೋಬಿಕ್. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಒಂದು ಹಿಡಿ ರಸಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ಮಣ್ಣಿಗೆ ಹಾಕಬಾರದು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಡಾ.ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ.

1960 ರಿಂದ 1972 ರವರೆಗೆ 12 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ನಮ್ಮ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಮಹತ್ವ ನೀಡಲೇಇಲ್ಲ.ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ ಕಡಿಮೆ ಇತ್ತು.ವಿದೇಶಿ ವಿನಿಮಯ ಕಷ್ಟ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಸಲೀಸಾಗಿ ಬ್ಯಾರಲ್ ಬರೋದು.ನಾಫ್ತಾಲಿನನ್ನು ತರಿಸಿಕೊಂಡರು.ರಸಗೊಬ್ಬರನ ಕಡಿಮೆ ಬೆಲೆಗೆ ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು.1972 ರಲ್ಲಿ ತೈಲ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚಳ ಆಯ್ತು. ಆಗ, ಶೇಕಡ 30 ರಷ್ಟು ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಗೂ ಶೇ.70 ರಷ್ಟು ರಸಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿ ಎಂದು ಕೃಷಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಹೇಳಿದರು.ಈಗ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ ದುಬಾರಿಯಾಗಿದೆ ಅದಕ್ಕೆ ಶೇ. 70 ರಷ್ಟು ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಶೇ.30 ರಷ್ಟು ರಸಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿ ಅಂತ ಪ್ರಚಾರ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಎಂದು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಗೆ ಒಂದು ಹಿಡಿ ರಸಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ಹಾಕಲು ನಾನು ಹೇಳುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ತಮ್ಮ ಅನುಭವದ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ರೆಡ್ಡಿ.

ಒಂದು ಎಕರೆ ಮೇಲ್ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ (ಸುಮಾರು 9 ಇಂಚು) 600 ಕೆಜಿ ಬದುಕಿರೋ ಜೀವಿಗಳು ಇರಬೇಕು.ಇಲ್ಲಿಗೆ ವಿಷ ಹಾಕಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸಾಯಿಸಿದ್ದೇವೆ.ಎರೆಹುಳು ಇಲ್ಲ.ಒಂದು ದೇಶದ ಶ್ರಿಮಂತಿಕೆ ಅಲ್ಲಿನ ಮಣ್ಣನ್ನು ಅವಲಂಭಿಸಿರುತ್ತದೆ.ಅಲ್ಲಿರೋ ಕಾಖರ್ಾನೆಗಳಿಂದಲ್ಲ.ಬ್ಯಾಂಕಿನ ಠೇವಣಿಗಳಿಂದಲ್ಲ.ಚಿನ್ನದಿಂದ ಅಲ್ಲ.ಮಣ್ಣಿನ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ನಾವು ಗಮನ ಕೊಡುತಿಲ್ಲ.ಭೂಮಿಗೆ ವಿಷ ಉಣಿಸಿ ಪ್ರಗತಿ ಪ್ರಗತಿ ಅಂತ ಬೊಬ್ಬೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ನೀವೆಲ್ಲ ಕಾಂಗ್ರೇಸ್ ಗಿಡ ಅಂತೀರಲ್ಲಾ (ಯುಪಿಟೋರಿಯಾ)ಅದನ್ನು ನೀರಲ್ಲಿ ನೆನಸಿ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಸ್ಪ್ರೈ ಮಾಡಿದರೆ ಒಂದಡಿ ಜಾಸ್ತಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತೆ.ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಗ್ರೋಥ್ ಪ್ರಮೋಟರ್ ಟಾನಿಕ್ ಆಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತೆ.ಇದನ್ನ ಇಲಾಖೆಯವರು ಹೇಳಿಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ.ರೈತ ಸ್ವತಃ ಪ್ರಯೋಗದಿಂದ ಕಂಡುಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ನಾವು ಹಸು ಸಾಕಿದ್ದೇವೆ.ಕಾರಣ ಹಸುಗಳಿಂದ ಗಂಜಲ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅಂತ.ಎಷ್ಟು ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ಸಿಗುತ್ತೆ ಅಂತ ನೀವು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕಿದರೆ ಎಷ್ಟು ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ ಸಿಗುತ್ತೆ ಅಂತ ನಾವು ಲೆಕ್ಕ ಹಾಕುತ್ತೇವೆ.ಗಂಜಲ ಸಗಣಿಗಿಂತಲ್ಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಗೊಬ್ಬರ.ಮೂರು ಟನ್ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡೋಕೆ 150 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ ಸಾಕು.ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಕಸಕಡ್ಡಿ ಸೊಪ್ಪು ಎಲ್ಲ ಕೊಳೆಸಿ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಮಧ್ಯ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ರಿಚಾರಿಯಾ ಅಂತ ಒಬ್ಬ ಕೃಷಿ ಅಧಿಕಾರಿ ಇದ್ದರು.ಅವರು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಪರವಾಗಿದ್ದರು.ಆಗ ಸಿ.ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯಂ ಕೃಷಿ ಸಚಿವರು.ರಾಮಣ್ಣ ಕಾರ್ಯದಶರ್ಿ.ಎಂಎಸ್ ಸ್ವಾಮಿನಾಥನ್ ನಮ್ಮ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿ ರುವಾರಿ.ಇವರೆಲ್ಲಾ ರಿಚಾರಿಯಾ ಅವರ ಬಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ನೀವ್ಯಾಕೆ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಬಳಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಅಪಪ್ರಚಾರ ಮಾಡ್ತೀರಿ ಅಂತ ರೇಗಾಡಿದರಂತೆ. ಆಗ ರಿಚಾರಿಯಾ ಕೇಂದ್ರ ಸಚಿವರ ಮುಖಕ್ಕೆ ಪೇಪರ್ ಬಿಸಾಡಿ ನಾನು ಮಾಡ್ತಿರೋದು ಪಾಪ.ನೀವು ಮಾಡ್ತೀರೋದು ದೇಶ ಸೇವೆ ಅಂತ ಹೊರಟುಹೋದರು.ಈಗ ಭೂಪಾಲ್ನಲ್ಲಿ ಜಾಗ ತಗೊಂಡು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡ್ತಿತಿದ್ದಾರೆ.ಬತ್ತದಲ್ಲಿ 16 ಸಾವಿರ ತಳಿಗಳನ್ನು ಅವರು ಸಂಗ್ರಹಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.10 ಸಾವಿರ ತಳಿಗಳನ್ನು ಇಳಾಖೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿ ಆಗಿತ್ತು.ಇನ್ನೂ ಆರು ಸಾವಿರ ತಳಿ ಮಾರಿದ್ದರೆ ಬಿತ್ತನೆ ಬೀಜ ನಮಗೆ ವಿದೇಶದಿಂದ ಬರಬೇಕಾಗಿತ್ತು.ಎಇಚಾರಿಯಾ ಇಲ್ಲದೆ ಇದ್ದರೆ ಭತ್ತದ ಬೀಜಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಫಿಲಿಫೈನ್ಸ್ಗೆ ಹೋಗಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಅವರು ದೇವರ ಹಾಗೆ ಬಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಕಾಪಾಡಿದರು.

ರಸಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ಕೀಟನಾಶಕ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಪರಿಸರ ಮಾಲೀನ್ಯ ಮಾಡ್ತಾ ಇರೋದು ಉದ್ಯಮಿಗಳಿಗಿಂತ ಜಾಸ್ತಿ ರೈತರು.ವಿದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಬಳಕೆ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆ ನಿಜ.ಆದರೆ ನಾವು ಕಡಿಮೆ ಬಳಸಿದರೂ ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಬಳಸದೆ ಉದ್ದಿಮೆಗಳಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಪರಿಸರ ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ಯುರೋಪ್,ಡೆನ್ಮಾಕರ್್,ಹಾಲೆಂಡ್,ಜರ್ಮನಿಲಿ ಆಮ್ಲಮಳೆ ಆಸ್ಯಿಡ್ ರೈನ್ ಬೀಳುತ್ತೆ. ಆ ಮಳೆಲಿ ನೆನೆದರೆ ಮನುಷ್ಯರು ಸುಟ್ಟು ಹೋಗ್ತಾರೆ.ಕಾಡುಗಳು ಸುಟ್ಟುಹೋಗಿವೆ.ನಾನು ಅದನ್ನು ನೋಡಿದೆ. ಕಾರಣ ಇದಕ್ಕೆ ಕೇವಲ ಉದ್ದಿಮೆಗಳು ಕಾರಣವಲ್ಲ. ರೈತರು ಕಾರಣ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈಗಲಾದರೂ ನಾವು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡು ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಅಪಾಯ ನಿಶ್ಚಿತ ಎಂದು ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಹಣ ಮಾಡಲು ಹೊರಟ ಆಧುನಿಕ ಕೃಷಿ ಭೂಮಿತಾಯಿಗೆ ಮಾಡ್ತಾ ಇರೋ ಅಪಚಾರ ಇದು.ಭೂಮಿ ತಾಯಿ ಹೂವು ಬಳ್ಳಿ ಹಸಿರಿನ ಸೆರಗು ಹೊದ್ದು ಚಿನ್ನದ ಒಡವೆ ತೊಟ್ಟು ಭೂಷಣವಾಗಿ ಇರಬೇಕಿತ್ತು.ಇವತ್ತು ನಾವು ರಸಗೊಬ್ಬರ,ಕೀಟನಾಶಕ ಬಳಸಿ ಅವಳನ್ನು ಬೆತ್ತಲೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.

ನಾವು ವ್ಯವಸಾಯದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಸರಿಯಾದ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಇದೊಂದು ದರಿದ್ರ ಕೆಲಸ,ಲಾಭ ಇಲ್ಲ,ಗೌರವ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ.ಇದು ಶ್ರೇಷ್ಠ ಕೆಲಸ.ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೆ ರೈತನಾಗಿರೋದು ಹೆಮ್ಮೆ ವಿಷಯ ಆಗಬೇಕು ಗೌರವ ಸಲ್ಲಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರ ನೇರ ನುಡಿ.

ಸಸ್ಯ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣಿನ ಸಂಬಂಧದ ಬಗ್ಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಮಾತನಾಡಬಲ್ಲ ನಾರಾಯಣರೆಡ್ಡಿ ಅಂತಹ ಕೃಷಿಸಾಧಕರು ವಿರಳ. ಇಂತಹ ಹಿರಿಯ ಜೀವಿಗಳು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಗಬ್ಬೆ ಖಚಿತವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಅನುಭವದಿಂದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ನೀಡಬಲ್ಲ ಕೃಷಿತಜ್ಞರಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಇಂತಹವರ ಸಂತತಿ ಹೆಚ್ಚಲಿ ಎನ್ನುವುದೆ ನಮ್ಮ ಆಶಯ.

ಎಲ್ಲ ದೇವರ ಕೃಷಿಯಲೆ ಕಂಡ ಮಣ್ಣಿನ ಮಕ್ಕಳ ಯಶೋಗಾಥೆ

ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ಆಸರೆಯಾದ ಕಡಕೊಳ ಜಯಪ್ಪನವರ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ 

ಮೈಸೂರು :ಇದು ತುಂಬಾ ಅಪರೂಪ ಎನ್ನಬಹುದಾದ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ. ತೆಂಗು,ಅಡಿಕೆ,ಬಾಳೆ,ಮಾವು,ಸಪೋಟ,ಸೀಬೆಹಣ್ಣು ಹೂವು ತರಕಾರಿ ಎಲ್ಲವೂ ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಅಚ್ಚ ಹಸಿರು ತೋಟ.ಅಲ್ಲಿ ನೀರಿಗೆ ಬರವಿಲ್ಲ. ತುಂಬು ಕುಟುಂಬದ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕು ತಲೆಮಾರುಗಳ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳನ್ನು ತೋಟದ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಕಾಣಬಹುದು.

ಎಲ್ಲ ದೇವರ ತನ್ನ ಕೃಷಿಯಲಿ ಕಂಡು

ಕೃಷಿ ಪಂಡಿತನು ಆಗಿ ಮಲಗಿಹನು ಇಲ್ಲಿ

ಸ್ಮರಿಸು ಈತನ ನಡೆಯ "ಶಾಂತಿ ಬಾಳಲಿ"- ಸೇತುರಾಂ

ತೋಟದ ಮಾಲೀಕ ಕೆ.ಎಸ್.ಜಯಪ್ಪ ಅವರ ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದ ಸಾಲುಗಳು ಇವು. ಎಲ್ಲ ದೇವರನು ಕೃಷಿಯಲಿ ಕಂಡು,ತಮ್ಮ ನಾಲ್ವರು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಕಾಣಿಸಿ ಅವರು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಇಡಿ ತೋಟವನ್ನೊಮ್ಮೆ ಸುತ್ತಿಬಂದರೆ, ತೋಟದಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವ ವಿಸ್ಮಯಗಳನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಜಯಪ್ಪನವರ ಆತ್ಮ ಅಲ್ಲೇ ಎಲ್ಲೋ ತೋಟದಲ್ಲೇ ಸುಳಿದಾಡುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ತುಸು ದೂರದಲ್ಲಿ ಹದಿನೈದು ಕಿ.ಮೀ. ಅಂತರದಲ್ಲಿರುವ ಕಡಕೊಳ ಗ್ರಾಮದ ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿರುವ ದೇವಸ್ಥಾನದ ಬಳಿ ನಿಂತ ಯಾರನ್ನೇ ಕೂಗಿ ಕರೆದು ಜಯಪ್ಪನವರ ತೋಟ ಎಲ್ಲಿ? ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ದಾರಿ ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಊರಿನ ಜನರಿಗೆ ಜಯಪ್ಪ ಅಂದರೆ ಪರಿಚಿತರು.

ಜಯಪ್ಪನವರು ಕಾಲವಾದ ನಂತರ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಲಲಿತಮ್ಮ (78), ಮಕ್ಕಳಾದ ಬಾಹುಬಲಿ,ಪುರೋಷತ್ತಮ್,ರಮೇಶ್ ಮತ್ತು ಹರೀಶ್ ಅವರುಗಳು ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿಯನ್ನು ವ್ರತದಂತೆ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ಬೇಸಾಯವನ್ನೇ ಬದುಕಾಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಅವರ ಕೃಷಿ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಷಿಗಳು ಸಾಥ್ ನೀಡಿವೆ. ಚಿರತೆ,ಕಾಡುಹಂದಿ,ಹಾವು,ನವಿಲು,ಪುನುಗು ಬೆಕ್ಕು,ನೀರುನಾಯಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಹಲವಾರು ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಆಗಾಗ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡು ಕಣ್ಮರೆಯಾಗುತ್ತವೆ. ಯಾವ ಪ್ರಾಣಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೂ ತೊಂದರೆ ನೀಡದ ಇವರ ಪರಿಸರ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಭೂಮಿತಾಯಿ ಹವವಾರು ಅಚ್ಚರಿಗಳನ್ನು ಕರುಣಿಸಿದ್ದಾಳೆ.

ತೋಟದಲ್ಲಿರುವ ಬಹುತೇಕ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ಪ್ರಕೃತಿದತ್ತವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಬಾಗುತ್ತಿವೆ. ಬಾವಲಿ,ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಷಿಗಳು ತಿಂದು ಹಿಕ್ಕೆಹಾಕಿದಾಗ ಆದ ಬೀಜ ಪ್ರಸರಣದಿಂದ ಸೀಬೆ,ಹಲಸು,ಜಂಬು ನೇರಳೆ,ಮಾವು,ಪರಂಗಿ ಹೀಗೆ ನೂರಾರು ಹಣ್ಣಿನ ಬೀಜಗಳು ಮೊಳಕೆ ಒಡೆದು ಮರಗಳಾಗಿವೆ. ಅವು ಬಿಡುವ ಹಣ್ಣುಗಳ ಗಾತ್ರ, ರುಚಿ,ಸ್ವಾದ ಅನುಭವಿಸಿದವರಿಗಷ್ಟೇ ಗೊತ್ತು. ಒಂದೊಂದು ಮರದ ಹಣ್ಣಿಗೂ ಒಂದೊಂದು ರುಚಿ,ಸ್ವಾದ ಇದೆ.

ಒಟ್ಟು ಇಪ್ಪತ್ತಾರು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿರುವ ತೋಟದಲ್ಲಿ 900 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ತೆಂಗು,3000 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಅಡಿಕೆ ಮರಗಳಿವೆ. ಐವತ್ತು ವರ್ಷ ಮೀರಿದ ಸಪೋಟ ಗಿಡಗಳಿವೆ. ಉಳಿದಂತೆ ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಷಿಗಳ ಬೀಜ ಪ್ರಸರಣದಿಂದ ಆದ ನೂರಾರು ಸೀಬೆ,ಅಲಸು,ಮಾವು,ಜಂಬು ನೇರಳೆ,ಚಕೋತ ಹೀಗೆ ಹತ್ತಾರು ತಳಿಯ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಮರಗಳಿವೆ.

ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಒಂದೆರಡು ಬಾರಿ ಉಳುಮೆ, ಕಳೆಗಿಡಗಳನ್ನು ಕತ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸವರಿ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಇದೆ ಜಮೀನಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರ. ಅರಿಶಿನ ಬಾಳೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು ಈಗ ಅದನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರ ಕೊಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಜಯಪ್ಪನವರ ಕಿರಿಯ ಮಗ ಹರೀಶ್ ಮತ್ತು ರಮೇಶ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ತೋಟ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದರೆ ತೋಟ ಕಟ್ಟುವಾಗಿನ ಆರಂಭದ ದಿನಗಳಿಂದ ಇಂದಿನ ಕೃಷಿ ಸಂಕಷ್ಟದ ಬಗ್ಗೆ ಎಳೆಎಳೆಯಾಗಿ ವಿವರಿಸುತ್ತಾ ಪ್ರತಿ ಗಿಡ ಮರದ ಇತಿಹಾಸವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.

"ನಮ್ಮ ತಾತ ಸಂಜೀವಯ್ಯ ಅಂತ. ಅವರು ರಾಜರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಡಿಸಿ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಡ್ ಕ್ಲಕರ್್ ಆಗಿದ್ದವರು. ಆ ಕಾಲದಿಂದಲೂ ಇಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ತಂದೆ ಜಯಪ್ಪ. ಅವರಿಗೆ ನಾವು ನಾಲ್ವರು ಮಕ್ಕಳು. ಸುತ್ತಮತ್ತಲಿನ ಜನ ಅವರನ್ನು ಲ್ಯಾಂಡ್ ಲಾಡರ್್ ಜಯಪ್ಪ ಅಂತನೇ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಚಿಲ್ಲರೆ ಅಂಗಡಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಒಂದಷ್ಟು ಹಣ ಸಂಪಾದಿಸಿ ತಾತ ಕೊಟ್ಟ ಭೂಮಿ ಜೊತೆಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಭೂಮಿ ಕೊಂಡುಕೊಂಡರು". ಅಂತ ಹರೀಶ್ ಮಾತಿಗೆ ಆರಂಭಿಸಿದರು.

ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದನ್ನು ಭೂತದ ಜಮೀನು ಅಂತ ಜನ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಕಲ್ಲುಗುಡ್ಡ ಇದು. ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳು ಬುಲ್ಡೋಜರ್ನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲು ಕೀಳಿಸಿ ಸಮತಟ್ಟು ಮಾಡಿ ಬತ್ತ,ಕಬ್ಬು ಬೆಳಿತಾ ಇದ್ರು. ಅಲೆಮನೆ ಇತ್ತು, ಬೆಲ್ಲ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ರು. ಆಗಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು.ನಮಗೆ ಎಂದೂ ನೀರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ತೊಂದರೆ ಆಗಿಲ್ಲ.ಇದನ್ನು ಹುಚ್ಚ್ಎಣ್ಣೆ ಹೊಳೆ ಅಂತ ಕರೆಯುತ್ತಿದ್ದರು. ಮಳೆ ಜೋರಾದರೆ ಮಳೆನೀರು,ಮೈಸೂರು ನೀರು,ಕೆಆರ್ಎಸ್ ನೀರು ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಹುಚ್ಚು ಹಚ್ಚಾಗಿ ತುಂಬಿ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಹುಚ್ಚ್ಎಣ್ಣೆ ಹೊಳೆ ಅಂತ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತಿದ್ದ ನೀರನ್ನು ತೋರಿಸಿ ಹೇಳಿದರು. 

ಒಂದು ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿ ಕೊಡುವ ವಿಚಾರದಲ್ಲಿ ದಾಯಾದಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಆದ ಜಗಳ ನಮ್ಮಪ್ಪ ತೆಂಗಿನ ತೋಟಮಾಡಲು ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಿತು.ಆಗ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯ ಆಲೂರಿನ ಶ್ರೀಕಂಠಶೆಟ್ಟರ ತೋಟದ ನರ್ಸರಿಯಿಂದ ತಂದು ನೆಟ್ಟ ತೆಂಗಿನ ಗಿಡಗಳು ಇವು. ಆ ಕಾಲದ ಹಿರಿಯ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳೊಂದಿಗೂ ನಮ್ಮಪ್ಪನಿಗೆ ಗೆಳತನ ಇತ್ತು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು ಹರೀಶ್.

ಜೂಜಾಟದಂತಾದ ಕೃಷಿ : ತೋಟದಿಂದ ವಾಷರ್ಿಕ ಎಂಭತ್ತು ಸಾವಿರ ತೆಂಗಿನ ಕಾಯಿಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಕಳೆದ ಬಾರಿ ಇದೆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಾಯಿಗೆ ಒಂಭತ್ತು ರೂಪಾಯಿ ಇತ್ತು.ಈ ಬಾರಿ ಅದೆ ಕಾಯಿಗೆ ಹದಿನೆಂಟು ರೂಪಾಯಿ ಇದೆ. ನುಸಿರೋಗ ಬಂದು ಇಳುವರಿ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ.

ಅಡಿಕೆ ಮಾಚರ್್ನಲ್ಲಿ ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತಾರುವರೆ ಸಾವಿರಕ್ಕೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದೆವು.ನಾವು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದ ಒಂದೆ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ಗೆ ಐವತ್ತೈದು ಸಾವಿರಕ್ಕೆ ಏರಿಕೆಯಾಯಿತು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಒಂದಷ್ಟು ಉಳಿದ ಅಡಿಕೆಯನ್ನು ಮೊನ್ನೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ಮತ್ತೆ ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ಗ್ ಮೂವತ್ತಾರು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿಗೆ ಕುಸಿತ ಕಂಡಿದೆ.

ಇದನ್ನು ರೈತ ಯಾರಿಗೆ ಹೇಳಬೇಕು. ವ್ಯವಸಾಯ ಜೂಜಾಟದಂತೆ ಆಗಿಬಿಟ್ಟಿದೆ.ಶೋಕಿಗಾಗಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವುದು ಬೇರೆ.ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಇದರಿಂದಲ್ಲೇ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಿ ಇಲ್ಲೇ ಸುರಿದು ಕೃಷಿ ಮಾಡುವುದು ಬೇರೆ.ರೈತನ ಕಷ್ಟ ಎನೂ ಅಂತ ಅಪ್ಪಟ ರೈತನಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದರು.

ಸರಕಾರ ಬಡವರಿಗೆ ಅಕ್ಕಿಭಾಗ್ಯ ಕರುಣಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಸೋಮಾರಿ ಕಟ್ಟೆಗಳು ತುಂಬಿತುಳುಕುತ್ತಿವೆ.ಹೆಂಡದ ಅಂಗಡಿಗಳು ರಶ್ ಆಗಿವೆ.ಜಮೀನಿಗೆ ದುಡಿಯಲು ಬರುವವರು ಶ್ರಮವಹಿಸಿ ಕೆಲಸಮಾಡಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆ ಆರು ವರ್ಷದಿಂದ ನಾವು ಕೂಲಿಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಆಳುಗಳನ್ನೇ ಕಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ.ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳು ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಕೆಲಸಮಾಡಿಮುಗಿಸುತ್ತೇವೆ.

ಕೆಇಬಿಯವರು ಮಧ್ಯರಾತ್ರಿ ಕರೆಂಟ್ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ.ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಗಂಟೆ ಮಾತ್ರ.ಅದೂ ಬಂದ್ರೆ ಬಂತು.ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಇಲ್ಲ.ಚಿರತೆ ಕಾಡುಹಂದಿ ಹಾವಳಿ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡು ಜಮೀನಿಗೆ ನೀರು ಹಾಯಿಸಬೇಕು.ಇದೆಲ್ಲ ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ನಾವು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಹರೀಶ್ ತಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ತೆರೆದಿಟ್ಟರು.

ವ್ಯವಸಾಯದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಸಂಕಷ್ಟಗಳಿದ್ದರೂ ನಮ್ಮ ಕೊನೆಯ ಉಸಿರು ನಿಲ್ಲುವವರೆಗೂ ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತೇವೆ. ಜೀವನಕ್ಕೆ, ಊಟ ಬಟ್ಟೆಗೆ,ನೆಮ್ಮದಿಗೆ ಭಂಗ ಬಂದಿಲ್ಲ.ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಇದ್ದೇವೆ.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಇಂದಿನ ದುಬಾರಿ ಶುಲ್ಕದ ಶಾಲಾಕಾಲೇಜುಗಳಿಗೆ ಸೇರಿಸುವ ಸಲುವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಾಲಸೋಲ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಬದುಕೇ ಬೇಸಾಯ ಆಗಿರುವುದರಿಂದ ಇದರಲ್ಲೇ ನೆಮ್ಮದಿ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳು ಅಷ್ಟೇ ಎಂಜಿನಿಯರಿಂಗ್ ಓದುತ್ತಿದ್ದರೂ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದರೆ ಅಪ್ಪಟ ರೈತನ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ದುಡಿಯುತ್ತಾರೆ ಎಂದಾಗ ಅವರ ರಕ್ತದಲ್ಲೇ ಕೃಷಿ ಪ್ರೀತಿ ಇರುವುದು ಅವರ ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುತ್ತಿತ್ತು.

ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಷಿಗಳ ಕೊಡುಗೆ : "ಈ ಸೀಬೆಯ ಹಣ್ಣಿನ ರುಚಿ ನೋಡಿ ಅಂತ ಗಿಡದಿಂದ ಹಣ್ಣೊಂದನ್ನು ಕಿತ್ತುಕೊಟ್ಟರು. ಅದು ಸುಮಾರು ಅರ್ಧ ಕೆಜಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ತೂಕ ಇತ್ತು. ಇದು ಯಾವ ತಳಿ ಎಂದೆ. ಅಯ್ಯೋ ಇದು ಯಾವ ತಳಿಯೂ ಅಲ್ಲ ಪಕ್ಷಿಗಳು ಹಿಕ್ಕೆ ಹಾಕಿದಾಗ ಅದರೊಂದಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಬೀಜದಿಂದ ತಾನಾಗಿ ಹುಟ್ಟಿದ ಮರ ಇದು. ಒಂದೊಂದು ಹಣ್ಣು ಅರ್ಧ ಕೆಜಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ತೂಕ ಇರುತ್ತವೆ. ತುಂಬಾ ರುಚಿಯಾಗಿರುತ್ತವೆ ಎಂದು ಹತ್ತಾರು ಮರಗಳಿಂದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕಿತ್ತು ತಿನ್ನಲು ಕೊಟ್ಟರು.

ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಮಲೇಶಿಯಾದಿಂದ ಬಂದ ಕೆಜಿ ಗೋವಾ ದಪ್ಪ ಸೀಬೆ ನೋಡಿ ಬೆರಗಾಗಿದ್ದ ನಮಗೆ ನಾಟಿ ತಳಿಯ ಹಕ್ಕಿಯ ಹಿಕ್ಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಿದ್ದ ಬೀಜದಿಂದ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಿಸ್ಮಯವನ್ನು ನೋಡಿ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯಿತು.

ಅದೇ ರೀತಿ ದಪ್ಪ ದಪ್ಪ ಜಂಬೂ ನೇರಳೆ, ನಾನಾ ಬಣ್ಣದ, ಗಾತ್ರದ ಅಲಸು ಎಲ್ಲವೂ ಹಕ್ಕಿಗಳ ಬೀಜ ಪ್ರಸರಣದಿಂದ ಬೆಳೆದು ಗಿಡದ ತುಂಬಾ ಹಣ್ಣು ಬಿಟ್ಟು ತೂಗುತ್ತಿದ್ದವು. ಯಾವುದೆ ಕಸಿ ಮಾಡದ,ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ತಾನೇ ತಾನಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಗಾತ್ರ ಮತ್ತು ರುಚಿಯಲ್ಲಿ ಗಮನಸೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳ ಬಗ್ಗೆ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಬೇಕು.

ತೋಟದ ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷವೆಂದರೆ ಬಹುತೇಕ ಗಿಡದ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಇವರು ಕೀಳುವುದೆ ಇಲ್ಲ. ಹಕ್ಕಿ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೂ ಆಹಾರ ಬೇಡವೇ ತಿನ್ನಲಿ ಬಿಡಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಹಣ್ಣುಗಳ ಫಸಲನ್ನು ಹತ್ತು ಹನ್ನೆರಡು ಸಾವಿರಕ್ಕೆ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಅದರ ಬದಲು ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದ ಅತಿಥಿಗಳು, ಪಕ್ಷಿಗಳು, ನಮ್ಮ ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ತಿಂದು ಸಂತೋಷಪಡಲಿ ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ತೆಂಗಿನ ಮರದಿಂದ ಬಿದ್ದ ಕಾಯಿಗಳು ಅಲ್ಲೇ ಸಸಿಯಾಗಿ ಮರವಾಗಿ ಹೊಂಬಾಳೆ ಹೊಡೆದು ಎಳನೀರು ಕಟ್ಟುತ್ತಿವೆ.ಹಲಸಿನ ಮರದ ಕೆಳಗೆ ನೂರಾರು ಹಲಸಿನ ಸಸಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿವೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಮಾವು,ಜಂಬೂ ನೇರಳೆ, ಬೇವಿನ ಸಸಿಗಳು ಹುಟ್ಟಿವೆ. ಇವರು ಯಾವುದನ್ನು ಕೀಳುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಹುಟ್ಟುವ ಸಸಿಗಳು ಸಾವಿರಾರು ಅದರಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುವ ಗಿಡಗಳು ನೂರಾರು. ಇದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಪ್ರಕೃತಿಯ ಮುಂದೆ ಮನುಷ್ಯ ಕುಬ್ಜನಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತಾನೆ.

ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಮಿಲಿ : ಇಡೀ ತೋಟ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ಅಪ್ಯಾಯಮಾನವಾಗಿದೆ. ಗಿಳಿ,ಗೊರವಂಕ,ಹಾನರ್್ ಬಿಲ್ ಸೇರಿದಂತೆ ನೂರಾರು ಜಾತಿಯ ಹಕ್ಕಿಗಳು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸಂತಾನಾಭಿವೃದ್ಧಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲೂ ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಹಕ್ಕಿಗಳು ಬಂದು ಹೋಗುವುದನ್ನು ತಾವು ಗಮನಿಸುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹರೀಶ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಬೋಳು ತೆಂಗಿನ ಮರ ಕಡಿಯದೆ ಬಿಟ್ಟರೆ ಅಲ್ಲಿ ಮೊದಲು ಗಿಳಿ,ನಂತರ ಹಾನರ್್ ಬಿಲ್ ಆ ಮೇಲೆ ಜೇನುನೊಣಗಳು ಒಂದಾದ ನಂತರ ಮತ್ತೊಂದು ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಬಾರಿ ಮಳೆಯಾಗದೆ ಎಲ್ಲಕಡೆ ಕೆರೆಕಟ್ಟೆಗಳು ಬತ್ತಿ ಹೋದ ಪರಿಣಾಮ ತೋಟಕ್ಕೆ ನೀರು ಹಾಯಿಸಲು ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಎಲಕೊಟ್ಟು ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟರೆ ಇನ್ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಿಳಿಯ ಬಾತುಕೋಳಿಗಳು ಹಿಂಬಾಲಿಸಿಕೊಂಡು ಬರುತ್ತವೆ. ನವಿಲುಗಳು ಬರುತ್ತವೆ. ಎರಡು ತಿಂಗಳ ಹಿಂದೆ ಜಿಂಕೆಯೊಂದು ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತ್ತು. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಜೇನು ಕಟ್ಟಿವೆ.ಹಳ್ಳದಲ್ಲಿ ನೀರುನಾಯಿಗಳಿವೆ.ಹಾವುಗಳಿವೆ ನಾವು ಯಾವುದಕ್ಕೂ ತೊಂದರೆ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ.ಅದೂ ಅವುಗಳಿಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ.ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಮ್ಮ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಅವು ನಮ್ಮೆದುರೆ ನಿರ್ಭಯವಾಗಿ ಸುತ್ತುತ್ತಾ, ತಿರುಗಾಡುತ್ತಾ ಇರುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಹರೀಶ್.

ದಾಯಾದಿ ಜಗಳ ಇಲ್ಲ : ಹಿಂದೂ ಸಾದರ್ ಎಂಬ ಪಂಗಡದಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಜಯಪ್ಪನವರ ಮಕ್ಕಳು ಈಗ ಎಲ್ಲರೂ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಪಾಲಿನ ಜಮೀನನ್ನು ಭಾಗ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಆದರೆ ಎಂದೂ ಯಾರು ಇಷ್ಟಗಲ ಭೂಮಿಗೆ ಕಿತ್ತಾಟ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.ಪರಸ್ಪರ ನೆರವಾಗುತ್ತಾ, ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಭಾಗಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ.ಪ್ರಸಿದ್ಧ ನಟ ಮುಖ್ಯಮಂತ್ರಿ ಚಂದ್ರು ಅವರ ಹತ್ತಿರದ ಸಂಬಂಧಿಕರಾದ ಇವರು ಹೆಂಗಸು ಮಕ್ಕಳೆನ್ನದೆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಮಣ್ಣಿನ ಮೇಲೆ ಅವರಿಗಿರುವ ಮಮತೆ ಮತ್ತು ಕಾಳಜಿ ದರ್ಶನವಾಗುತ್ತದೆ.

ತಂದೆಯಿಂದ ಬಂದ ಸಂಸ್ಕಾರ ಎಲ್ಲ ಮಕ್ಕಳ ರಕ್ತದಲ್ಲಿ ಹರಿಯುತ್ತಿರುವುದು ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಆಲಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಗೊತ್ತಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.ಕಳೆದ ಆರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೂಲಿ ಆಳುಗಳನ್ನು ಕರೆಯದೆ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ತಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಇವರ ಬದ್ಧತೆ ರೈತರಿಗೆಲ್ಲ ಬಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಭೂಮಿ ನಂದನವನವಾಗಿಬಿಡುತ್ತದೆ.

ತೆರೆದ ಬಾವಿಗೆ ಅಳವಡಿಸಿರುವ ಕಿಲರ್ೋಸ್ಕರ್ ಪಂಪ್, ಸ್ಟಾರ್ಟರ್, ಕಬ್ಬಿಣದ ಪೈಪುಗಳು, ಹಳೆಯ ಬಾವಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದರೆ 60-70 ರ ದಶಕದ ಸಮೃದ್ಧ ಕೃಷಿ ಜೀವನ ನೆನಪಾಗುತ್ತದೆ.ನಾಲ್ಕು ತಲೆಮಾರುಗಳು ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ನಂಬಿ ಅದನ್ನೇ ಧ್ಯಾನದಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಸಮಾಧಿಯ ಮೇಲೆ ಬರೆದಿರುವಂತೆ ಎಲ್ಲ ದೇವರ ಕೃಷಿಯಲೆ ಕಂಡ ತಂದೆ ಜಯಪ್ಪನವರು ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಮಾರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುತ್ತದೆ. ತಂದೆಗೆ ತಕ್ಕ ಮಕ್ಕಳಾಗಿ ಹಸಿರನ್ನೇ ಉಸಿರನ್ನಾಗಿಸಿಕೊಂಡು ಬದುಕುತ್ತಿರುವ ಇವರು ಸರಕಾರ ಕೊಡುವ ಕೃಷಿಪಂಡಿತ, ಪಾಮರ ಎಲ್ಲ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗಳನ್ನು ಮೀರಿ ನಿಂತವರಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಹರೀಶ್ ಕಡಕೊಳ 9845796332, ಪುರುಷೋತ್ತಮ್ 9591245444 ಅವರನ್ನು ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ.

ಇದು "ಬೆಳವಲ"ದ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಅರಳಿನಿಂತ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ 

 ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿಸಿದ ಬೇಸಾಯ ತಪಸ್ವಿ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ

ಮೈಸೂರು : ಅದೊಂದು ಆರೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ತೋಟ. ಹನ್ನೆರಡಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ತುಂಡು ಭಾಗಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ತಾಕುಗಳಾಗಿ ರೂಪಿಸಿದ ಮಾದರಿ ಕೃಷಿ ತೋಟ. ಒಂದು ಎಕರೆ, ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಭೂಮಿ ಹೊಂದಿರುವ ರೈತರು ಹೇಗೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಲೆಂದೇ ಪ್ರಯೋಗಿಕವಾಗಿ ತೋರಿಸಲು ಕಟ್ಟಿದ ತೋಟ.
ಯಾವುದೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಬಳಸದೆ,ಹೊರಗಿನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ತಾರದೆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಕೃಷಿ ತ್ಯಾಜ್ಯಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಸಿದ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ. ಮಣ್ಣು, ನೀರು, ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳು,ಪ್ರಾಣಿ,ಪಕ್ಷಿ,ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಾವಯವ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಇಲ್ಲಿ ಪೌಷ್ಠಿಕ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಆಧ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೆಸರು "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ". ಇದರ ರೂವಾರಿ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಕನ್ನಡಿಗ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಎಂಬ ಬೇಸಾಯ ತಪಸ್ವಿ.ಇವರು ಮೂಲತಃ ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯವರು.
ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಹಲವಾರು ರೈತಪರ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರುಮಾಡಿದ್ದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರವೂ ರೈತರ ಏಳಿಗೆಗೆ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಮಂಜುಳಾ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಂಬಲವಿದೆ.
ಬೆಳವಲ ಪೌಂಡೇಶನ್ನ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರೂ,ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಆದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ ತೋಟ ಈಗ  ರೈತರಿಗೆ,ಕೃಷಿ ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಸಲಹೆ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುವ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ.
ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನಿದರ್ೇಶಕರಾಗಿ ಮೂರು ದಶಕಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ನಿವೃತ್ತರಾಗಿರುವ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಲಾಲ್ಬಾಗ್ನಲ್ಲಿರುವ ಜೈವಿಕ್ ಕೃಷಿಕ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿಯೂ ರೈತರೊಂದಿಗೆ ನೇರ ಒಡನಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕೇವಲ ಹನ್ನೆರಡು ಕಿ,ಮೀ ದೂರದ ಕೆಆರ್ಎಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಬೆಳಗೊಳ ಗ್ರಾಮದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಇದೆ "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ". ಮೊದಲಿಗೆ ತೋಟವನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನಮಗೆ "ಬೆಳವಲದ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಬೆವರ ಹನಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಒಂದೊಂದು ಬೆವರ ಹನಿ ಮುತ್ತಾಯ್ತಾದೊ, ರಾಗಿಯಾ ಜ್ವಾಳದ ತೆನೆಯಾಯ್ತಾದೋ" ಎಂಬ ಹಾಡು ಥಟ್ಟನೆ ನೆನಪಾಯಿತು.
ಪ್ರತಿ ಹತ್ತು ಗುಂಟೆ,ಇಪ್ಪತ್ತು ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿರುವ ಸೀಬೆ,ಸಪೋಟ, ಸೀತಾಫಲ,ಹನುಮಫಲ,ರಾಮಫಲ,ಮಾವು, ಮೂಸಂಬಿ,ನಿಂಬೆ,ನೇರಳೆ,ಪನ್ನೆರಳೆ, ಬಾಳೆ ಇವುಗಳ ನಡುವೆ ತರಕಾರಿ, ಸೊಪ್ಪು ಮತ್ತು ರಾಗಿಯಂತಹ ಧಾನ್ಯದ ಬೆಳೆಗಳು.
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಗಿಡಮರಗಳು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಪೂರಕವಾಗಿ ಬಿಸಿಲು ನೆರಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಆಥರ್ಿಕವಾಗಿಯೂ ರೈತನನ್ನು ಸಾಕಬಲ್ಲ ಚೈತನ್ಯದಾಯಕ ಪರಿಸರವನ್ನು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ "ಬೆಳವಲ" ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಇದೊಂದು ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಆಗರವಾಗಿದೆ.
ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂಬೆ ಜಾತಿಯ ಸಸ್ಯಗಳು.ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಮಾವು.ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಹೀಗೆ ಭಿನ್ನ ವಿಭಿನ್ನ ಬೆಳೆ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳು.ಸಮಗ್ರ ಕೃಷಿಯ ನೋಟಗಳು.
ಭೂಮಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದನೆ ತೆಗೆಯುವ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಮಾನವ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನಿಜರ್ೀವ ವಸ್ತುವಿನಂತೆ ಕಂಡ. ಪರಿಣಾಮ, ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆ ನಾಶವಾಗಿ ಹಲವು ಅಪಾಯಗಳು ಎದುರಾದವು. ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು,ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಭೂಮಿ ಬರಡಾಯಿತು.ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಬಂದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರು ಭೂಮಿಗೆ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು.ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಕನಸು ಕಂಡರು. ಅದು ಸಾಕಾರಗೊಂಡಾಗ ಅದು "ಬೆಳವಲ"ಪೌಂಡೇಶನ್ ಎಂಬ ಕೃಷಿ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ ಆಯಿತು.
ಆ ಮೂಲಕ ಅವರು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಚಲನವನ್ನೇ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ ಕಳೆದ ಜನವರಿ ತಿಂಗಳಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ತರಬೇತಿ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದು ಇದುವರೆಗೆ ಐದಾರು ತಂಡಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೃಷಿ ಜ್ಞಾನ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿವೆ. ಮೈಸೂರಿನ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಯುವ ಕೃಷಿವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾಥರ್ಿಗಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು  ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಠ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ಬೆಳೆ ಯೋಜನೆ,ಬೀಜ ಉತ್ಪಾದನೆ,ನರ್ಸರಿ,ಜೇನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ,ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್,ತರಕಾರಿ ನಾಟಿ,ಜೀವಾಮೃತ,ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡುವುದು ಸೇರಿದಂತೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗಾಯ್ತು ಎಂದು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪನವರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ, "ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 46 ರಷ್ಟು ನೀರಾವರಿ ಪ್ರದೇಶ ಇದೆ.ರಾಜ್ಯದ ಸರಾಸರಿ ಶೇಕಡ 26. 2.4 ಹೆಕ್ಟರ್ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನೀರಾವರಿ ಇದ್ದರೂ ಶೇಕಡ 86 ರಷ್ಟು ರೈತರು ಬರೀ ಕಬ್ಬು ಬತ್ತ ಮಾತ್ರ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ರಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮೂರೆ ಬೆಳೆಗಳು ಇಲ್ಲಿನ ಬಹುತೇಕ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ
ಬೆಳೆಗಳ ವೈವಿಧ್ಯ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಕೃಷಿ ಉಳಿಯುವುದು, ಬೆಳೆಯುವುದು ಸಾಧ್ಯ. ಶೇಕಡ 46 ರಷ್ಟು ನೀರಾವರಿಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 10 ರಿಂದ 12 ರಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ರೈತರು ಕಾಲುವೆಗೆ ಮೋಟಾರ್ ಪಂಪ್ ಹಾಕಿ  ನೀರಾವರಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಕಾಲುವೆಯಿಂದ ಎತ್ತರದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ನೀರು ಅವರ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೂ ಅವರೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಬತ್ತ ಕಬ್ಬಿನಂತಹ ಬೆಳೆಗಳನ್ನೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಇಂತಹ ರೈತರು ತಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆ ಬದಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬೆಳೆ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬದಲುಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸುಸ್ಥಿರ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶ ನಮ್ಮದಾಗಿತ್ತು.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ"ನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯ 12 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕೃಷಿ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದ್ದೇವೆ.
ಜನರಿಗೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸುಸ್ಥಿರ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಬೇಕು. ಆಸಕ್ತ ರೈತರಿಗೆ ಇದೊಂದು ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಮಾದರಿ ರೋಪಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಇದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ ಈ ಭೂಮಿಯು ನನ್ನದಲ್ಲ.ನನ್ನ ಭಾವಮೈದುನನದು. ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ನೌಕರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಆತ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಭೂಮಿ ಖರೀದಿಸಿದ್ದ. ಭೂಮಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ದರ ಬಂದಾಗ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದ.
ಆಗ ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ನೋಡು ಈಗಾಗಲೇ ನಿಮಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ಇದೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಯಾಕೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ.ನೀವು ಮುಂದೆ ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರೆ.ಇಲ್ಲೊಂದು ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ಮಾದರಿಯಂದನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಏನಾದರೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡೋಣ ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಆತ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. ಈಗ ಇಲ್ಲೊಂದು ಸುಂದರ ತೋಟ ರೋಪುಗೊಂಡಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
"ಬೆಳವಲ ಪೌಂಡೇಶನ್" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಸುಸ್ಥಿರ ಸಾವಯವ ತೋಟದಲ್ಲೀಗ ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಆಸಕ್ತ ಕೃಷಿಕರು ಬಂದು ಪಾಠ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕ್ಷೇತ್ರ ವಿಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಮಗ್ರ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ಇದು 2010 ರಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಿದ್ದ ಭೂಮಿ. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹಳೆಯ ಮರಗಿಡಗಳಿವೆ.ಅದನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿದರೆ ಕೇವಲ ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಿದ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ ಇದು. ನಾನು ನೌಕರಿಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತನಾದ ನಂತರ ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಇಲ್ಲೆ ನಿಂತು ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ ಕಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮಯಿಂದ ಹೇಳಿದರು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ.
ನೀವು ಕಿಚನ್ ಗಾರ್ಡನ್ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್ ಎಂಬ ಕಾನ್ಸೆಫ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಇವರು ಕೇವಲ 20 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇವರು ರೂಪಿಸಿರುವ ಕೈ ತೋಟ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಗೆ ಮಾದರಿಯಂತಿದೆ. ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿದಾರರು, ಎಂದು ಎಕರೆ, ಎರಡು ಎಕರೆ, 20 ಗುಂಟೆ ಜಮೀನು ಇರುವಂತಹ ರೈತರು ಹೇಗೆ ಕೃಷಿಯಿಂದ ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಭೂಮಿ ಹೊಂದಿರುವ ರೈತರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂತೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ತರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ವಿಷಪೂರಿತವಾದದ್ದು. ಎಲ್ಲೋ ಕೊಳಚೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದದ್ದು. ಇದನ್ನು ಕಂಡರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಶಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಕೊಡುವ ಅನ್ನದಾತನೇ ಗ್ರಾಹಕನಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ಕೃಷಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾ, ಪರಿಸರ, ಆರೋಗ್ಯ ಉಳಿಯುತ್ತಾ ಅಂತ ಆತಂಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರೇ ಈ ರೀತಿ ಆದರೆ ಹೇಗೆ ?.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಂತಹ ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಮಾದರಿಯೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಅದೇ ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್.  ಒಂದು ಮನೆ. ಅರ್ಧ ಗುಂಟೆ ಜಮೀನು ಇದ್ದರೆ ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿ ಸೊಪ್ಪು ಬೆಳೆದು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಪರಿಸರವನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಏನೂ ಬೇಕಾದರೂ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಒಟ್ಟು ಆರೂವರೆ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ 10 ಗುಂಟೆ 20 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 15 ಮಾಡೆಲ್ಗಳಿವೆ. ಹಾಗಂತ ಇದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ತೋಟ ಅಲ್ಲ. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ತೋಟ.ರೈತರು ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಸದಿರುವುದು, ಕೀಟ ನಾಶಕ ಸಿಂಪರಣೆ ಮಾಡದಿರುವುದನ್ನೇ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆ. ನಾವಿಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಜೀವಂತ ಮಣ್ಣಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.
ಪ್ರಂಪಚದ ಪರಿಸರ ಕೃಷಿತಜ್ಞರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಈಗ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕೃಷಿಯಿಂದ ರೈತ ಸುಸ್ಥಿರ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಎಂಬ ತೀಮರ್ಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೃಷಿ ಮಾಡುವಾಗ ಆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೂಕ್ತ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಮೊದಲು ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಬೇಕು. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಇರುವಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರೂಪಿಸಬೇಕು.ಇದಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಸ್ ಅಂಡ್ ಫೀಸಸ್ ಆಫ್ ಅಗ್ರಿಕಲ್ಚರ್ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ತುಂಡು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಮಾದರಿಗಳ ನಿಮರ್ಾಣ ಎನ್ನಬಹುದು.
ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅರಿವಿನ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ತಿಳಿಸುವಂತಹ ಕೆಲಸ ಈಗ ಆಗಬೇಕು. ಪ್ರತಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗೂ ಒಂದು ಸೂಕ್ತವಾದ ವಾತಾವರಣ ಇರುತ್ತದೆ.ಅಂತಹ ಜೈವಿಕ ಪರಿಸರ ಈಗ ನಾಶವಾಗಿದೆ.ಅದನ್ನು ಮೊದಲು ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಬೇಕು.
ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ವಲಯಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟಿರುವ ಹಣ ಖಚರ್ು ಮಾಡುವುದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ದಂಧೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಕೃಷಿ ಹೊಂಡ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಳೆಯೇ ಬಾರದಿದ್ದರೆ ಆ ಹೊಂಡಗಳು ತುಂಬುವುದು ಎಲ್ಲಿಂದ. ಮಳೆ ಬರಿಸುವಂತಹ, ಬರವನ್ನು ತಡೆಯುವಂತಹ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಏನಾದರೂ ಸರಕಾರ ಮಾಡಿದೆಯೇ ?. ಹೋಗಲಿ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯಾದರೂ ಹೀಂಗುವಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೇ. ಇಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮೊದಲು ನಾವು ಅಂತಹ ಪರಿಸರವನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದರ ಕಡೆಗೆ ಈಗ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕು ಎನ್ನುತಾರೆ.
ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದೆಲ್ಲ ಸರಕಾರದ ಸಬ್ಸಿಡಿಗಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಇಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ದಪ್ಪ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿಯನಷ್ಟೆ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಹಣ ವೆಚ್ಚಮಾಡಬೇಕೆ. ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚ ಮಾಡಿ ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಮಣ್ಣಿನ ಆರೋಗ್ಯವು ಕೆಡುತ್ತದೆ. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗೂ ದಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಮಳೆಯ ನೀರು ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವುದೆ ಇಲ್ಲ. ಮಳೆಯ ನೀರಲ್ಲಿರುವ ಜೀವ ಚೈತನ್ಯದಿಂದ ಸಸ್ಯಗಳು ಮಣ್ಣು ವಂಚಿತವಾಗುತ್ತವೆ.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್ ದೇಶದ ಕೃಷಿಕರು ಬಂದಾಗ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಗ್ರೀನ್ಹೌಸ್ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಇದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆಯೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಾದರೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ತಿಂಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಮುಖವನ್ನೆ ನಾವು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಿತಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್ ಯಾಕೆ?.
ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು.
ಇಲ್ಲಿ ಆರೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 200 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ವಿಧದ ಸಸ್ಯ ಗಿಡಮರ ಬಳ್ಳಿಗಳಿವೆ. ಕಿವಿ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳಿವೆ. ಸೇಬು, ರಾಂಬೂಟನ್,ಮ್ಯಾಂಗೊಸ್ಟಿನ್, ವಾಟರ್ ಆಫಲ್ ಎಲ್ಲ ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ವಾತಾವರಣ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ.
ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಕೃಷಿ ಪ್ರವಾಸ ಬರುವವರಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಪ್ರವೇಶ ಇಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಆಸಕ್ತಿ ಇರಬೇಕು. ಕೃಷಿ ಮಾಡುವ ಹಂಬಲ ಇರಬೇಕು.ಅಂತಹವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೆಳವಲ ಫಾರಂಗೆ ಪ್ರವೇಶ. ಹೊಲ ಇಲ್ಲದವರು ಒಳಕ್ಕೂ ಬರಬೇಡಿ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ.
ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಟ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಬಳಕೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಾನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತೇನೆ. ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವ ದೈತ್ಯ ರಾಕ್ಷಸ ಟ್ಯಾಕ್ಟರ್. ಉಳುಮೆ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ವಿರೋಧಿಸುವ ನಾನು ತರಕಾರಿ ಸೊಪ್ಪು ಬೆಳೆಯುವಂತಹ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಎತ್ತುಗಳಿಂದ ಉಳುಮೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಮಾಡುವವರಂತೂ ಉಳುಮೆ ಮಾಡಲೇ ಬಾರದು. ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಎಲ್ಲಾ ರೈತರು ಭೂಮಿಯನ್ನು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ನವರಿಗೆ ಮಾರಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮನೆಗಳಾಗುತ್ತಿವೆ. ಮರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಡಿದು ಕಾಂಕ್ರಿಟ್ ಕಾಡು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ನಾವೆಲ್ಲ ಎತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಅವರದು.
ಆಸಕ್ತರು ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ ಇಪ್ಪತೈದು ಜನರ ತಂಡ ಮಾಡಿಕೊಂಡು "ಬೆಳವಲ" ಫಾರಂಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಬಹುದು.ನೆನಪಿರಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ದೂರವಾಣಿ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಸಮಯ ನಿಗಧಿ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಂತರ ಭೇಟಿ ನೀಡಬೇಕು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ 9620999203 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ

ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿ ಯುವಕರ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿ

 ಇದು "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" 

ಮಂಡ್ಯ : "ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ, ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ" ಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯ ಬದುಕು ಎಂದುಕೊಂಡು ನೆಮ್ಮದಿ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯಪೂರ್ಣ ಬದುಕಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದ  "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್"  ಎಂಬ ಹಳ್ಳಿಯ ಯುವಕರು ಕಟ್ಟಿದ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಕೃಷಿ ಮಾದರಿಯೊಂದರ ಯಶೋಗಾಥೆ ಇದು.

ರೈತರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಸರಕಾರಿ ನೌಕರರು,ಉದ್ಯಮಿಗಳು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಗೆಳೆಯರಬಳಗವೊಂದು ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸುಸಾಧಿಸಿದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಬದಲಾವಣೆ ಎನ್ನುವುದು ಮೊದಲು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ಸಾರಿದೆ.

ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕ ಗೆಳೆಯರು ಅರಳಿಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಬೀರುತ್ತಿರುವ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕುಡಿಯುವ ನೀರು, ಉಣ್ಣುವ ಆಹಾರ ವಿಷಮುಕ್ತವಾಗುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇದು ಚರ್ಚೆ ,ವಾಗ್ವಾದದಲ್ಲಿ ಮುಗಿದುಹೋಗಬಾರದು,ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಏನಾದರೂ ರಚನಾತ್ಮಕವಾದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ.

ನಾವು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರಾದರೂ ವಿಷಮುಕ್ತವಾದ ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿ, ಆಹಾರ ಸೇವಿಸಬೇಕು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಬೇರೆಯವರನ್ನು ನಂಬಿ ಕುಳಿತರೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಆರಂಭಿಸೋಣ ಅಂತ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಸೇವಿಸುತ್ತಾ ಹೊಸ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿಗೆ ನಾಂದಿ ಆಡಿದ್ದಾರೆ. 

ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪಾಂಡವಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಯುವಕರ ಈ ಮಾದರಿ ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡುವವರಿಗೆ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿಸುವಂತಿದೆ.

ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂದರೆ ಮೂಗುಮುರಿಯುವ,ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬೆಲೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು, ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯದ್ದೇ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ಗೊಣಗುವ ಮಂದಿಯ ನಡುವೆ ಈ ಯುವಕರು ತಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ತಾವೇ ಬೆಳೆದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಮೂಲಕ "ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ" ಎಂಬ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಆರತಿ ಉಕ್ಕಡ ಮತ್ತು ಹರವು ಗ್ರಾಮದ ಮಾರ್ಗ ಮಧ್ಯ ಸಿಗುವ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಎಕರೆ ಹದಿನಾರುಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಪ್ರಯೋಗ ನಡೆದಿದೆ. ಕೇವಲ 1.16 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನೂರು ತೆಂಗು ಇದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ 35 ಫಸಲು ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಮದರಂಗ, ಬೂದುಬಾಳೆ,ಏಲಕ್ಕಿಬಾಳೆ,ಚಂದ್ರಬಾಳೆ,ಪಚ್ಚಬಾಳೆ ಜೊತೆಗೆ ನಂಜನಗೂಡು ರಸಬಾಳೆಯ ಗಿಡಗಳಿವೆ. ಮಾವು,ಸಪೋಟ,ನಿಂಬೆ ಮತ್ತಿತರ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ಇವೆ. ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಹೀರೆಕಾಯಿ,ಹಾಗಲಕಾಯಿ,ಈರನಗೆರೆ ಬದನೆ, ಗೆಡ್ಡೆಕೋಸು,ನವಿಲು ಕೋಸು, ಕ್ಯಾರೇಟು, ಸೌತೆಕಾಯಿ, ಸೊಪ್ಪು ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಬಗೆಯ ಸೊಪ್ಪು,ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಜೀವಾಮೃತ ಮತ್ತು ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂಬ ಈ ಸಹಜ ಕೃಷಿಕರ ಒಕ್ಕೂಟದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ವಿಷಮುಕ್ತ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆದುಕೊಡುತ್ತಿರುವವರು ಕುಮಾರ್ ಎಂಬ ಚೆಲುವರಸನ ಕೊಪ್ಪಲು ಕಿರಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಕ ಎನ್ನುವುದು ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ.

ಶಾಲಾ ಸಮಯ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಣ್ಣಿನ ಒಡನಾಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವ ಕುಮಾರ್ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ಇರುವಾಗ ಸಿಗುವ ಆನಂದಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಕಟ್ಟಲಾಗದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ ನಿಮಗೆ ಹೊಳೆಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ, "ನಮ್ಮದು ಒಂದು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರ ಗುಂಪು.ಅದರಲ್ಲಿ ಸಕರ್ಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು,ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥರು,ರೈತರು ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರು ಇದ್ದೇವೆ.ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತ್ತೇವೆ. 

ಹೀಗೆ ಸೇರಿದ್ದಾಗ ಒಂದು ದಿನ ಸಾವಯವ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ರೈತರನ್ನು ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ. ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ವಾದ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಿತು. ನಮಗೆ ಯಾರ ಮೇಲೂ  ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ನಾವೇ ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣ. ನಮ್ಮ ಆಹಾರ ನಾವೇ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ" ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು.

ಆಗ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದೆ " ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಒಕ್ಕೂಟ. ನನ್ನ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿ ಎಲೆಕ್ಟ್ರೀಷಿಯನ್ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಧರಣಿ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ನಿಗಧಿತ ದರದಲ್ಲಿ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆದುಕೊಡುವ ಒಪ್ಪಂದದೊಂದಿಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ನಮ್ಮ ಪಯಣ 2011 ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಎಂದು ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಜಾರಿದರು ಕುಮಾರ್.

"ನಮ್ಮದು ಬಡ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ ಕುಟುಂಬ.ನಮಗೆ ಜಮೀನಿಲ್ಲ.ತಾತನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಾ,ಕೂಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಓದಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡವರು ನಾವು. ಈಗ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಜಮೀನು ಕೂಡ ನಮ್ಮದಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಸದಸ್ಯ, ಗೆಳೆಯ ಮಹೇಶ್ ಅವರದು. ಮಹೇಶ್ ಕೂಡ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಎರಡು ವರ್ಷ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ನಂತರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತ ಟಾರ್ಫಲ್ ಕಾಖರ್ಾನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಉದ್ಯಮಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ  ಒಟ್ಟು ಐದು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಹಣ ಪಡೆಯದೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಅವರಿಗೆ ನಾವು ಬೆಳೆದ ತರಕಾರಿ, ಬತ್ತ,ಬೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆನೂ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕೃಷಿಗೆ ಬಂಡವಾಳ ಬೇಕಾದಾಗ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿ ಬಸವರಾಜು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೆ ಅವರಿಗೆ ಹಣ ಹಿಂತಿರುಗಿಸುತ್ತೇವೆ.ಒಟ್ಟಾರೆ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಸಂಸ್ಥೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಪರಸ್ಪರ ನಂಬಿಕೆ ಇರದ. ವಿಶ್ವಾಸ ದ್ರೋಹವೇ ಬದುಕಾಗಿರುವ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಗೊಣಗುವ,ಭೂಮಿ ಇಲ್ಲದೆ ವ್ಯವಸಾಯ ಸಾಧ್ಯಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವದ, ಜಮೀನಿದ್ದು ಪಾಳು ಬಿಟ್ಟಿರುವವರ ನಡುವೆ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ ಗೆಳೆಯರ ಈ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಯನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಇನ್ನೂ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯತನ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ.

2011 ರಲ್ಲಿ ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ತನ್ನ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಪಯಣ ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ ಮಹೇಶ್ ಅವರ ಮೂರು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಚ್ಎಂಟಿ, ಜೀರಿಗೆ ಸಣ್ಣ, ಬರ್ಮಾ ಬ್ಲಾಕ್, ಮೀನಾಕ್ಷಿ ತಳಿಯ ಬತ್ತ ಬೆಳೆಯಲಾಯಿತು. ಮೊದಲ ವರ್ಷ ಎಕರೆಗೆ 15 ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಬತ್ತ ಬಂದಿದೆ.ನಂತರ ಭೂಮಿ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಈಗ ಎಕರೆಗೆ 25 ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಬತ್ತ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಬತ್ತ ಬೆಳೆದೆ ಎರಡು ವರ್ಷದ ನಂತರ 63175 ತಳಿಯ ಕಬ್ಬು ನಾಟಿಮಾಡಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಎಕರೆಗೆ 75 ಟನ್ ಇಳುವರಿ ತೆಗೆದೆವು. ಕಬ್ಬು ಕಟಾವಿಗೆ ಬಂದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ಒಂದು ವಾರ ರಜೆಹಾಕಿ ತಾವೇ ನಿಂತು ಗಾಣದಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಬೆಲ್ಲ ಮಾಡಿಸಿದ್ದನ್ನು ಈಗಲೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸಂತಸಪಡುತ್ತಾರೆ. ಈಗಲೂ ಜೀವಾಮೃತ ಸಿದ್ದಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಮನೆಬಳಕೆಗೆ ಅದೇ ಬೆಲ್ಲ ಬಳಸುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಿಂದ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಸರಬರಾಜು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ವಾರದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ಪ್ರತಿ ಮನೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ತಲಾ ಅರ್ಧ ಕೆಜಿಯಂತೆ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ. ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ತಾಜಾತನದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ತರಕಾರಿ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲಿನಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಂತಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಕೊಡುವ ತರಕಾರಿಗೆ ವರ್ಷಪೂತರ್ಿ ಒಂದೆ ಬೆಲೆ. ಟೊಮಟೊ ಕೆಜಿಗೆ 30 ರೂಪಾಯಿ. ಉಳಿದ ತರಕಾರಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಪ್ರತಿ ಕೆಜಿಗೆ 50 ರೂಪಾಯಿ, ಸೊಪ್ಪಿಗೆ ಪ್ರತಿ ಕಂತೆಗೆ 10 ರೂಪಾಯಿ ನಿಗಧಿಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು,ಮಂಡ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗ ಇದೆ. ಅವರಿಗೆ ರಿಯಲ್ ಆಗ್ಯರ್ಾನಿಕ್ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ತಾಜಾ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತಾರೆ ಕುಮಾರ್. 

ತಾವು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿಗಳ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಸಹಜ ಸಮೃದ್ಧ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರಿನ ಅಂಗಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸುತ್ತೇವೆ.ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ನಾಟಿ ತಳಿಯ ಬೀಜಗಳನ್ನೇ ಬಳಸುತ್ತೇವೆ.ಇದರಿಂದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಫಸಲು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ನಾವು ಪೂರೈಸುತ್ತಿರುವ ಸೊಪ್ಪು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗೆ ಈಗ ಹೆಚ್ಚು ಬೇಡಿಕೆ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಅದರ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ರುಚಿಗೆ ಮಾರು ಹೋಗಿರುವ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದ ಕುಟುಂಬದವರು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬೇಡಿಕೆ  ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಮಗಿರುವ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅವರ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಎಕರೆ ನೀರಾವರಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಗುತ್ತಿಗೆಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಬಳಸಿ ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಬೇರೆ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೂ ತಲುಪಿಸುವ ಗುರಿ ನಮ್ಮದು ಎಂದರು.

ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ ನೈಜ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ ಒಂಟಿ ಹಸುವಿನಿಂದ ಉಳುಮೆ ಮಾಡುವ ಬಸವರಾಜು ಎಂಬ ರೈತರಿಂದ ಸ್ಪೂತರ್ಿಪಡೆದು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುವ ಶಿಕ್ಷಕ ಕುಮಾರ್ ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಭೂಮಿತಾಯಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಊರಿನ ಜನರಿಗೆ ತಾವು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಇದೆ. ಜಮೀನಿಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಯಾರೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದೆಬರುವುದಿಲ್ಲ. ರೈತರನ್ನು ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುವ, ಭೂಮಿಗೆ ವಿಷ ಉಣಿಸುವ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯೇ ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟ. ನಾವು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆ ಕೀಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ರೌಂಡಾಫ್ ಒಡೆದರೆ ಕಳೆ ಎಲ್ಲಾ ನಾಶವಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಕಳೆನಾಶಕ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ತರುವ ಹೆಮ್ಮರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂತಹವರಿಗೆ ಏನು ಹೇಳುವುದು ಎಂದು ತಮ್ಮ ಅಸಾಹಯಕತೆ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇ ಶಾಪವಾಗಿದೆ. ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಯಾರು ದುಡಿಯಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ.ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹೋಗಿ ಗದ್ದೆಗೆ ನೀರು ಕಟ್ಟಿ ಬಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಜೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಉಳಿದ ಸಮಯವನ್ನು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ರೈತರಿಗೆ ಅರಿವು ಮತ್ತು ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ತಾವು ಗಮನಿಸಿದ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಅನುಭವದ ಮಾತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಕುಮಾರ್ 8867005518 ಅಥವಾ ಧರಣಿ 8722239006 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ. 

ಹತಾಶ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ಸಂಜೀವಿನಿ ಶೂನ್ಯ       ಬಂಡವಾಳದ  ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ : ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣನವರ

ಮೈಸೂರು : ಒಂದೆಡೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಮಳೆಯ ಪ್ರಮಾಣ. ಪುನರಾವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಬರ. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಭೂಮಿಯ ತಾಪಮಾನ.ಅಂತರ್ಜಲ ಕುಸಿತ. ಇವೆಲ್ಲಾ ರೈತರನ್ನು ಹತಾಶ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನೂಕುತ್ತಿವೆ.
ಇಂತಹ ವಿಷಮ ಪರಿಸ್ಥಿಯಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ರೈತರು ಆಶಾಭಾವನೆಯಿಂದ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಮರಾವತಿಯ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಈ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಅನುಸರಿಸಿದ್ದೇ ಆದಲ್ಲಿ "ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ಸಾಲದ ಶೂಲವೂ ಇಲ್ಲ" ಎಂಬ ಸಾಹಿತಿ ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವ ಅವರ ಮಾತು ನೈಜ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕರನ್ನು ಅವರ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸಿದಾಗ ಸತ್ಯ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಇಂತಹ ಸರಳ ಸತ್ಯಗಳು ನಮ್ಮ ರೈತರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಯಾಕೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಬೇಸರವೂ ಆಗುತ್ತದೆ.
ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಈ ಚಮತ್ಕಾರಕ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಾ, ಅವರ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಅಥರ್ೈಸಬಲ್ಲ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಮಂದಿ ಮಾತ್ರ  ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣ್ಣನವರ ಕೂಡ ಪ್ರಮುಖರು. ಹಾವೇರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹಾನಗಲ್ಲ ತಾಲೂಕಿನ ಮಾವಕೊಪ್ಪ ಗ್ರಾಮದ ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣ್ಣನವರ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯತೆ ಸರಳವಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿನಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಗೊಂದಲಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಮಾವಕೊಪ್ಪ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ "ಹೊಂಗನಸು" ಎಂಬ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಶಂಕರಣ್ಣ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಮೈಸೂರು ಆಕಾಶವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಅವರನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಅವಕಾಶವೊಂದು ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು.
ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ರೈತರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಾದ, ಪಾಠ ಪ್ರವಚನ,ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರದರ್ಶನ,ಕ್ಷೇತ್ರ ವೀಕ್ಷಣೆ,ರೇಡಿಯೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮರುಆಲಿಕೆ ಹೀಗೆ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಾ ಹೊಸ ಕನಸು ಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವ "ಹೊಂಗನಸು" ವಿನ ರುವಾರಿ ಶಂಕರಣ್ಣ ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸಿದ ಮಾತುಕತೆ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಅವರೇ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ.
ದೇಶದ ಜಲಕ್ಷಾಮಕ್ಕೆ,ಜಾಗತಿಕ ತಾಪಮಾನ ಏರಿಕೆ ತಡೆಯಲು ಏಕಮೇವ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಪರಿಹಾರ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಎನ್ನುವ ಶಂಕರಣ್ಣ ಇದನ್ನು ರೈತ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರನ್ನು ಹತಾಶ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ದೇವತಾ ಮನುಷ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಖುಷ್ಕಿ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧಕರಾಗಿರುವ ರಾಜಶೇಖರ ನಿಂಬರಗಿ( ಮೊ.9972612756, 8762482005) ಅವರ ತೋಟ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲವೇ ಆಗಿದೆ. ವಿಜಯಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಇಂಡಿ ತಾಲೂಕಿನ ಬೆನಕನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಅವರ ತೋಟಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿಬಂದರೆ ಯಾವ ರೈತನೂ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ ಕೇವಲ ಮೂರೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ನೀಡಿದ ನಾಲ್ಕು ದಿನದಲ್ಲಿ ಭೂ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸುಪ್ತಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿರುವ ಎರೆಹುಳುಗಳು ಕ್ರೀಯಾಶೀಲವಾಗಿ ಮೇಲೆ ಬಂದು ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಮಾತಿನ ನಡುವೆ ನೂರಾರು ಜೀವಂತ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೂ ನಮ್ಮ ರೈತರಿಗೆ ತಾವು ಯಾವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲಗಳೇ ಎದುರಾಗುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಗೊಂದಲಗಳಿಂದ ಮತ್ತೆ ರೈತರನ್ನು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಸಿದಂತೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲವೆ ಎಂಬ ನೇರ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಶಂಕರಣ್ಣ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದೆ. ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರು...
ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಆರೇಳು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಿವೆ.ಅವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಭಿನ್ನವಾದದ್ದು. ಇದು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಸಹಜ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಜೀವ ಚೈತನ್ಯ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಕಾಡು ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಮಂತ್ರ ಪಠಣ ಅಥವಾ ಯೋಗಿಕ್ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ.ಶಿವಯೋಗ ಕೃಷಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದ ನನ್ನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸರಳವಾದದ್ದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ. ಇಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಮಾಡುವ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯ. ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆಯೋ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು.
ಮೊದಲಿಗೆ ಏನನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡುವುದಾದರೆ. 1.ಪೇಟೆಯಿಂದ ಹಣಕೊಟ್ಟು ಬೀಜ ಗೊಬ್ಬರ ಏನನ್ನು ತರುವ ಆಗಿಲ್ಲ. 2. ಎರೆಹುಳ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಬೇಕಿಲ್ಲ. 3.ಕಾಂಪೂಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ತಯಾರಿಸುವಂತಿಲ್ಲ 4.ಜಮೀನು ಮಟ್ಟ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ. ತಗ್ಗು ದಿಣ್ಣೆ ಏನೇ ಇದ್ದರು ಅದು ಹಾಗೇ ಇರಲು ಬಿಡಬೇಕು. 5. ನೀರು ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡಲು ಟ್ರಂಚು,ಬಡು ಕಟ್ಟಲು ಶ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ಇದರ ಉದ್ದೇಶ ಡೂ ನಥಿಂಗ್. ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇದು ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳ ಕೃಷಿ.ಇಲ್ಲಿ ವೆಚ್ಚ ಕೂಡದು. ನೆಲಕಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ರೈತನ ಕೃಷಿ ಇದು. ಹಣ ಇಲ್ಲದ ರೈತ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಕೃಷಿ ಇದು.
ಕಡು ಬಡವರು, ಬಂಡವಾಳ ಇಲ್ಲದ ರೈತರು ಮಾಡಬಹುದಾದ ಸರಳ ಕೃಷಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಎನ್ನುವುದು ನೆನಪಿರಬೇಕು. ರೈತ ಪೇಟೆಗೆ ಹೋದರೆ ತನ್ನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟಮಾಡಲು ಮಾತ್ರ ಹೋಗಬೇಕೆ ವಿನಃ ಖರೀದಿದಾರನಾಗಿ, ಗ್ರಾಹಕನಾಗಿ ಹೋಗಬಾರದು. ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಅನ್ನ ಮತ್ತು ನೀರು ಉಚಿತವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಬೇಕು. ಹೇರಳ ಪ್ರಮಾಣದ ಅನ್ನ ನೀರು ಉಚಿತವಾಗಿ ಸಿಗುವ ತಾಂತ್ರಿಕತೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ.
ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದದ್ದು ಒಂದು ದೇಸಿ ಹಸು. ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಿದುಳು, ಒಂದಷ್ಟು ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುವ ಬುದ್ದಿ ಇರುವಂತಿರಬೇಕು. ಪುಸ್ತಕ ಓದುವ, ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ತೋಟ ಹೋಗಿ ನೋಡುವ ಕುತೂಹಲ ಇರಬೇಕು. ಕನಿಷ್ಠ ಕುತೂಹಲ ಮತ್ತು ಬೆರಗು ಇರಬೇಕು. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಅದ್ಭುತ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಕೆಲವು ಅಂತರ ಬೇಸಾಯದ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯ ಈ ಅಂತರ ಬೆಳೆಗಳಿಂದ ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆಯ ಖರ್ಚು ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಅಂತ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ತತ್ವ ಇದೆ. ಕೊಡುವುದು ಮತ್ತು ಪಡೆಯುವುದು. ಪಡೆದದ್ದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುವುದು. ಭೂಮಿಯಿಂದ ಬರೀ ಪಡೆಯುವುದಲ್ಲ ಮರಳಿ ಕೊಡುವುದು ಇಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ಜಲಚಕ್ರದ ಹಾಗೇ ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲೂ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಚಕ್ರ ಇದೆ.ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅದ್ವಾನದಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಚಕ್ರವನ್ನು ನಾವು ತುಂಡರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಮತ್ತೆ ಇದನ್ನು ನಾವು ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ.ಅದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ.
ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ : ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ. ಖಂಡಿತ ಅಲ್ಲ. ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಎಕರೆಗೆ 20 ರಿಂದ 30 ಟನ್ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಲು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಸಾಧ್ಯವೇ?. ನಮಗೆ ಕುಡಿಯಲು ನೀರಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೊಂದು ದನಕರುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಾಕುವುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುವುದು ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ.ಅದು ಜೀವಾಣುಗಳ ಸಮುಚ್ಚಯ.  ಹೇಗೆ ಹಾಲಿಗೆ ಮೊಸರು ಹೆಪ್ಪಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತದೊ ಹಾಗೇ ಭೂಮಿಗೆ ಸಗಣಿ ಹೆಪ್ಪಂತೆ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 21 ಬುಟ್ಟಿ ಸಗಣಿ ನಮಗೆ ಸಾಕು. ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಮಾದಲು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಮಾಡಬಾರದನ್ನು ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ರೈತರು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ವಿದ್ಯುತ್, ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ನೀರು ಮತ್ತು ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ಮಾನವ ಗಂಟೆಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಹಾಗಾದರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ನೀವು ಕೇಳಬಹುದು. ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಹರಿಕಾರ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಇದನ್ನು ಒಂದು ರಥಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತೇವೆ. ಯಾಕೆ ಅಂದರೆ ರಥ ಒಂದು ಚಕ್ರ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯೂ ಕೂಡ ಈ ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಕ್ರ ಮರೆತರು ಯಶಸ್ಸು ನೀಡಲಾರದು.
1.ಬೀಜಾಮೃತ 2. ಜೀವಾಮೃತ 3. ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಮತ್ತು 4. ವಾಪಸ್ಸಾ ಇವೇ ಆ ನಾಲ್ಕು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಚಕ್ರಗಳು. ಈ ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳನ್ನ ಎಳೆಯಲು ಬೇಕಾದದ್ದು ಒಂದು ನಾಟಿ ಹಸು ಮತ್ತು ದೇಶಿಯ ಎರೆಹುಳು ಎಂಬ ಎರಡು ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಗಳು.
ನಾಡ ಹಸುವಿನಲ್ಲಿ 23 ಲಕ್ಷಣಗಳಿವೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಲಕ್ಷಣ ಕೂಡ ವಿದೇಶಿ ಹಸುವಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ಕೆಜಿ ಸಗಣಿಯಲ್ಲಿ 300 ರಿಂದ 500 ಕೋಟಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇವೆ. ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳೇ ರಂಜಕ,ಪೋಟ್ಯಾಷ್,ಮ್ಯಾಗನೀಸಿಯಂ,ಬೋರನ್ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಲಘು ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತವೆ. ನಾಡ ಹಸುವಿನ ಕರುಳಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ನಾವು ಭೂಮಿಗೆ ಬಿಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿ ಬರುವ 60 ದಶಕದ ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಗ್ರಾಂ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕೋಟಿ ಸೂಕ್ಮ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇದ್ದವು. ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅದರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಭೂಮಿ ಸತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಬರಡಾಗಿದೆ. ಈಗ ನಾವು ಮಾಡಬೇಕಿರುವ ಮೊದಲ ಕೆಲಸ ಅಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ಬಿಡಬೇಕು. ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ ಅವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತು.
ಮನುಷ್ಯ ಬಿಸಿಲ ತಾಪ ತಾಳಲಾರದೆ ನೆರಳನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಹಿತಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ ಕಲ್ಪಿಸಬೇಕು. ನಂತರ ಏನು ಬೇಕಾದರು ಬಿತ್ತಬಹುದು ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಬೆಳೆಯಲು ಇಲ್ಲಿ ಮಿತಿ ಇಲ್ಲ.
ಬೀಜಾಮೃತ ಎಂಬ ಭೂ ಸೇನಾಪತಿ : ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವ ಬೀಜೋಪಚಾರ ಅಂದರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಬೀಜಗಳು ಸಂಸ್ಕರಣೆಯಾಗಿ ಹೊರಬರುವುದು.ನಾವು ಬಿತ್ತುವ ಬೀಜಗಳು ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯಲು,ಬೇರುಗಳು ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು, ಬೀಜಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೋಗಗಳು ತಗುಲದಿರಲು,ಸಸಿಗಳು ಗುಣಮಟ್ಟದಿಂದ ಬೆಳೆಯಲು ನೆರವಾಗುವುದೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದ "ಬೀಜಾಮೃತ" ಎಂಬ ಮೊದಲ ಚಕ್ರದಿಂದ.
ದೇಶಿ ಹಸುವಿನ ಸಗಣಿ ಅತ್ಯತ್ತಮ ಶಿಲೀಂದ್ರನಾಶಕವೂ,ಗಂಜಲ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ನಾಶಕವೂ ಆಗಿದೆ.ಬೀಜಾಮೃತದಲ್ಲಿನ ಸುಣ್ಣರಸಸಾರ (ಪಿ.ಎಚ್.ವ್ಯಾಲ್ಯೂ)ವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಬೀಜಾಮೃತದಿಂದ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ಬೀಜ ಹೊರಗಿನ ಎಲ್ಲಾ ಅಪಾಯಗಳಿಂದ ಬೀಜವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ ಕಾಪಾಡುತ್ತದೆ. 100 ಕೆಜಿ ಬೀಜ ಬಿತ್ತನೆಗೆ 20 ಲೀಟರ್ ನೀರು, 5 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ,5 ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ ಹಾಗೂ 50 ಗ್ರಾಂ ಸುಣ್ಣಸಾಕು.
ಜೀವಾಮೃತ ಎಂಬ ಹೆಪ್ಪು :  ಇದು ಎರಡನೇ ಪ್ರಮುಖ ಚಕ್ರ. ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 200 ಲೀಟರ್ ನೀರು, 10 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ, 10 ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ,2 ಕೆಜಿ ಕಪ್ಪು ಬೆಲ್ಲ,2 ಕೆಜಿ ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯದ ಹಿಟ್ಟು ಹಾಗೂ ಎರಡು ಹಿಡಿ ಹೊಲದ ಬದುವಿನ ಮಣ್ಣು. ಇಷ್ಟನ್ನು ಒಂದು ಸಿಮೆಂಟ್ ಅಥವಾ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ತೊಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಸಿ ನೆರಳಿನಲ್ಲೆ ಇಟ್ಟರೆ ಹಾಮರ್ೋನ್ಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವಾಮೃತದ ತೊಟ್ಟಯನ್ನು ಗೋಣಿಚೀಲದಿಂದ ಮುಚ್ಚಿ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಕಾರವಾಗಿ ಕೋಲಿನಿಂದ ತಿರುಗಿಸಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಿಶ್ರಣಮಾಡಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಸಿದ್ಧಗೊಂಡ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಐದರಿಂದ ಏಳುದಿನಗಳ ಒಳಗಾಗಿ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ಒಂದು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಚೆಲ್ಲಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ.
ಜೀವಾಮೃತ ಭೂಮಿಗೆ ಬಿದ್ದ ನಾಲ್ಕೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ದೇಶಿ ಎರೆಹುಳು ಹಾಗೂ ಜೀವಜಂತುಗಳು ಜಾಗೃತಗೊಂಡು ಮೇಲೆಬಂದು ಅವಿಶ್ರಾಂತವಾಗಿ ದುಡಿಯಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಜೀವಾಮೃತ ಸಸ್ಯ ಸಂಕುಲಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ಖಚರ್ಿಲ್ಲದೆ ಒದಗಿಸುವ ಅಮೃತವಾಗಿದೆ. ಖುಷ್ಕಿ ಬೇಸಾಯದವರು ಘನ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಮಾಡಿ ಕೂಡ ಬಳಸಬಹುದು.
ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಎಂಬ ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು : ಇದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ಕೆಲಸ.ರೈತ ತನ್ನ ಕ್ಷಮತೆಗಾಗಿ ದೇಶಿ ಎರೆಹುಳು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಶೇಕಡ 25 ರಿಂದ 32 ಡಿಗ್ರಿ ಉಷ್ಣಾಂಶವಿದ್ದು, ಶೇ. 72 ರಷ್ಟು ತೇವಾಂಶ ಇರುತ್ತದೆ.ಭೂಮಿಯ ಆಂತರ್ಯ ಕತ್ತಲಿನಿಂದ ಇರಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮಪರ್ಯಾವರಣವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುವುದೆ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ.ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮಣ್ಣಿನ ಜೀವದ್ರವ್ಯ (ಹ್ಯೂಮಸ್) ಸಮೃದ್ಧಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಪಕ್ವಗೊಂಡ ಸಸ್ಯ ಅಥವಾ ಗಿಡದ ಅವಶೇಷವಾಗಿರಬೇಕು.ಏಕದಳ ದ್ವಿದಳ ಬೆಳೆಗಳ ಸಮಿಶ್ರ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯಾಗಿರಬೇಕು. ಅಂತರ ಬೆಳೆ,ಮಿಶ್ರಬೆಳೆ ಜೀವಂತ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಕೂಡ ಮಾಡಬಹುದು. ಫಲಪ್ರದವಾದ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಸಸ್ಯಗಳು ಕೇಶಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಗುತ್ತವೆ. ಕೇಶಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಭೂ ಮೇಲ್ಪದರಕ್ಕೆ ಬರುವ ತೇವಾಂಶ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯಂತಹ ಸುರಕ್ಷಿತ ತಡೆಗೋಡೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಅದರ ಲಾಭದಿಂದ ಬೆಳೆ ವಂಚಿತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೊರಗಿನಿಂದ ಗೊಬ್ಬರ ತಂದು ಸುರಿಯುವುದರಿಂದ ಆಹಾರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ವಾತಾವರಣ, ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿ,ನೀರು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಂಡು ಸಸ್ಯ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಗಳ ಪೈಕಿ ಶೇ.98.5 ರಷ್ಟನ್ನು ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಮತ್ತು ಕೇವಲ ಶೇ.1.5 ರಷ್ಟನ್ನು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬೆಳೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಇಳುವರಿ ಪಡೆಯಲು ನಾವು ಹರಸಹಾಸ ಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ವಾಪಸಾ :ಇದು ಕೊನೆಯ ಚಕ್ರ. ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಶೇ.50 ರಷ್ಟು ನೀರು ಶೇ 50 ರಷ್ಟು ಗಾಳಿ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನೀರಿನ ಹಿತಮಿತ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಾಪಸಾ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ಮಜ್ಜಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಲೀಂದ್ರನಾಶಕ. ಮಜ್ಜೆಗೆ ಹಳತಾದಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯದು. 1: 10 ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಿಂಪರಣೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಬರುವ ರೋಗಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದು.
ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಕೃಷಿಯ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಶತ್ರುಗಳೆಂದರೆ ಒಂದು ಏಕ ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಚ್ಚ ಬೇಸಾಯ. ಕಳೆಕಿತ್ತು ಹೊರಗೆ ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಭೂಮಿಯ ಫಲವತ್ತತೆಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.ಬೆಳೆ ಬೆಳೆದ ನಂತರ ಅದರ ಬೀಜಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಉಳಿದ ಕಾಷ್ಠ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಭೂಮಿಯಲ್ಲೇ ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಫಲವತ್ತತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ರೈತ ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದು. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಸರಿಯಾದ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ರೈತ ಸೋತಿದ್ದಾನೆ. ಅದನ್ನು ಅರಿತು ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದರೆ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಲು ಎನ್ನುವುದೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ, ಸಾಲ ಇಲ್ಲದ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಕೃಷಿ ಇದು. ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಶಂರಕಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣನವರ ಆಶಯ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ 9448916370 ಸಂಪಕರ್ಿಸಬಹುದು.
-----------------------------------------------------------