ಗ್ರಾಮೀಣ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಕುಲಾಂತರಿ ಹೊಡೆತ : ಪಯಾರ್ಯದತ್ತ  ರೈತರ ಚಿತ್ತ

# ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿ ಬದಲಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ # ಕಾಡಂಚಿನ  ಕರುಣಾಜನಕ ಕತೆ 

ರೈತರ ಆದಾಯವನ್ನು ದ್ವಿಗುಣಗೊಳಿಸುವ ಘೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಜಮೀನಿಗೆ ಬಂದ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿಗಳು ಗ್ರಾಮೀಣ ಆರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಕೆಡಿಸಿ ಗುಂಡಾಂತರಮಾಡಿ ರೈತರನ್ನು ಸಾಲದ ಶೂಲಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿಸಿದ ಕರುಣಾಜನಕ ಕತೆ ಇದು.

ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲೆ ಎಚ್.ಡಿ.ಕೋಟೆ ಮತ್ತು ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ ಬಹುತೇಕ ರೈತರು ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆದ ಪರಿಣಾಮ ಅಕ್ಷರ ಸಹ ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾರೆ.ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಎಂಬ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ಮರಣಶಾಸನವಾಗಿದೆ.

ಈ ಭಾಗದ ರೈತರು ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಭಾರೀ ಅಪಾಯ ಕಾದಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕು ಹಂಚೀಪುರದ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಕೃಷಿಕ ಪ್ರಸಾದ್. ಈಗಾಗಲೇ ಪ್ರೋಟ್ರೆ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಅರಿಶಿನ ಬೆಳೆದು ದಾಖಲೆ ಇಳುವರಿ ಪಡೆದಿರುವ ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಬರಲು ಹೋಗಿದ್ದೆ. 

ಪ್ರಗತಿಪರ ರೈತನನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೊರಟವನಿಗೆ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಹಳ್ಳಿಗಳ ಕರಾಳಮುಖ ಕಂಡು ಬೆಚ್ಚಿಬೀಳುವಂತಾಯಿತು. ಹೆಡಿಯಾಲ ಮತ್ತು ಓಂಕಾರ ಅರಣ್ಯ ಪ್ರದೇಶ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಕಾಡಂಚಿನ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳ ಆಥರ್ಿಕ ಕುಸಿತದ ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತುಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ದಾಖಲಿಸಿದ್ದೇನೆ.

ಹಂಚೀಪುರ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕಿಗೆ ಸೇರಿದ ಗ್ರಾಮ. ಮೈಸೂರು ಅರಮನೆಗೂ ಹಂಚೀಪುರಕ್ಕೂ ಮರೆಯಲಾಗದ ಬಾಂಧವ್ಯ ಇದೆ. ಮೈಸೂರು ಅರಸರು ಇಲ್ಲಿನ ಕಾಡಿಗೆ ಬೇಟೆ ಆಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಗ್ರಾಮದ ಹಿರಿಯರ ಜೊತೆಗೆ ಉತ್ತಮ ಸಂಬಂಧವಿರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು ಎಂದು ಈಗಲೂ ಊರಿನ ಹಿರಿಯರು ನೆನಪುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಈ ನೆನಪಿಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿ ರೈತರಿಗೆ ಸಾವಿರಾರು ಎಕರೆ ಕಾವಲ್ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು ರಾಜರು ದಾನವಾಗಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

"ಎಪ್ಪತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಇಡೀ ಗ್ರಾಮದ ಆರ್ಥಿಕತೆಗೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು.ಮಳೆಯಾಶ್ರಯದಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿನ ರೈತರು ರಾಗಿ,ಜೋಳ, ಉರುಳಿ,ಎಳ್ಳು,ಸೆಣಬು,ಉಚ್ಚೆಳ್ಳು,ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ,ದೇಸಿ ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆದುಕೊಂಡು ಆರ್ಥಿಕವಾಗಿ ಸದೃಢರಾಗಿದ್ದರು. ಈಗ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಮನೆಗಳು ಎಳ್ಳು,ಜೋಳ,ಉರುಳಿ ಬೆಳೆದು ಕಟ್ಟಿರುವ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಗಳು. ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಮತ್ತು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪಿನ ಪರಿಣಾಮ ಊರಿನ ಆಥರ್ಿಕತೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಹೊಡೆತ ಬಿತ್ತು.ಕಳೆದ ಇಪ್ಪತ್ತೈದು ವರ್ಷದಿಂದ ಈಚೆಗೆ ಊರಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಇಟ್ಟಿಗೆಯನ್ನು ಇಟ್ಟು ಗೋಡೆಕಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಈಗಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಗಳು ಮೂವತ್ತು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿರುವ ಹಳೆಯ ಮನೆಗಳು.ಹೊಸಮನೆಗಳ ಸುದ್ದಿಯೇ ಇಲ್ಲ. ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರೈತರಿಗೂ ಬ್ಯಾಂಕಿನಲ್ಲಿ ಸಾಲ ಇದೆ.ಆದರೂ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಮತ್ತು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪಿಗೆ ಪಯರ್ಾಯವಾಗಿ ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿ ಬದಲಾವಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ರೈತರು ಮುಂದಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಪ್ರಸಾದ್.

ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ!.ಹಾಗೆಂದರೇನು ?:ಜೈವಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಶಾಖೆಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದಾಗಿರುವ ಸಸ್ಯ `ಅಂಗಾಂಶ"ಕೃಷಿಯ ತತ್ವವನ್ನು ಉಪಯೋಗಿಸಿ ಬೆಳೆಸಿದ ಟ್ರಾನ್ಸ್ ಜೆನಿಕ್ ಸಸ್ಯಗಳು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಸದ್ದು ಮಾಡತೊಡಗಿವೆ. ಕುಲಾಂತರಿ ಸಾಸಿವೆಯೂ ರೈತನ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುತ್ತಿದೆ. ಜೈವಿಕ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನದ ಛತ್ರಛಾಯೆಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿಅನುವಂಶಿಕೀ ಅಭಿಯಂತಿಕೆಯನ್ನು ಬಳಸಿ ತಯಾರಿಸಿದ ಸಿದ್ಧ ವಸ್ತುವೇ (ಬಯೋ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ) ಬೀ.ಟಿ.ಹತ್ತಿ. ಹೆಚ್ಚು ಲಾಭ, ಕಾಯಿಕೊರಕ ಕೀಟಗಳಿಂದ ಮುಕ್ತಿ, ಕೀಟನಾಶಕ ಉಪಯೋಗದಲ್ಲಿ ಉಳಿತಾಯ,ಅಧಿಕ ಇಳುವರಿ ಎಂಬ ಘೋಷಣೆಯೊಂದಿಗೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಂದ ಈ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿ ಈಗ ರೈತರನೇ ಬಲಿ ಕೇಳುತ್ತಿರುವುದು ವಿಪರ್ಯಾಸ.

2002 ರಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಲಗ್ಗೆ ಇಟ್ಟ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಕೃಷಿ ವಾಣಿಜ್ಯ ಕಂಪನಿ ಮೊನ್ಸಾಂಟೋ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿ. ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆಗಾರರು ಈಗ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿಗಳನ್ನು ಕೈ ಬಿಡಬೇಕಾದ ಸಮಯ ಬಂದಿದೆ. ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ತಳಿ ಪೀಡೆ ಕೀಟಗಳನ್ನು ಎದುರಿಸುವಲ್ಲಿ ಸೋತಿದೆ. ಗುಲಾಬಿ ಕಾಯಿಕೊರಕ ಕೀಟದ ಭಾದೆಗೆ ತುತ್ತಾಗಿರುವ ಈ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿ ಗ್ರಾಮೀಣ ಆಥರ್ಿಕತೆಗೆ ದೊಡ್ಡ ಒಡೆತ ನೀಡಿದೆ.

ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಬೆನ್ನತ್ತಿ : ಪ್ರಸಾದ್ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿಯ ಕರಾಳಮುಖದ ಸ್ವಾನುಭವವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾಹೋದರು... "ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆದಾಗ ಎಕರೆಗೆ ಹನ್ನೊಂದು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಬಂತು. ಯಾವುದೇ ರಸಾವರಿ ಗೊಬ್ಬರ,ಔಷದಿ ಕೊಡದೆ ಇದ್ದರೂ ಉತ್ತಮ ಇಳುವರಿ ಬಂತು. ಎರಡನೇ ವರ್ಷ ಎಂಟು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಬಂತು. ಮೂರನೇ ವರ್ಷ ಆರು, ನಂತರ ಕ್ರಮೇಣ ಇಳುವರಿ ಕುಸಿಯುತ್ತಾ ಹೋಗಿ ಈಗ ಎರಡು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಸಿಗುವುದು ದುರ್ಲಭವಾಗಿದೆ". ಈಗಾದರೆ ರೈತನಿಗೆ ಭಿತ್ತನೆ ಬೀಜ,ಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೆ ಮಾಡಿದ ಖಚರ್ು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ರೈತರು ಸಾಲಗಾರರಾಗದೆ ಮತ್ತೇನು ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯ ಹೇಳಿ ಸಾರ್" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. 

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರೈತರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯು ಇದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾಗಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಅವರು ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯ. ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಾಣುವಷ್ಟು ದೂರಕ್ಕೂ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಹೊಲಗಳು ಹೂಕಚ್ಚಿ,ಕಾಯಾಗದೆ ಸೊಪ್ಪನ್ನು ಹೊದ್ದುನಿಂತ ಕಡ್ಡಿಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತವೆ.

ಒಂದು ಎಕರೆ ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆಯಲು ಬೀಜ,ಗೊಬ್ಬರ ಸೇರಿದಂತೆ ಕನಿಷ್ಠ ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚವಾಗುತ್ತದೆ.ಪ್ರತಿ ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿಗೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಐದೂವರೆ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಇದೆ.ಒಂದು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಬಿಡಿಸಲು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚವಾಗುತ್ತದೆ.ಎಕರೆಗೆ ಎರಡು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಬಂದರೆ ರೈತ ಬದುಕುವುದಾದರೂ ಹೇಗೆ? ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಪ್ರಶ್ನೆ.

ಭಿತ್ತಿದ ನಾಲ್ಕನೇ ತಿಂಗಳಿನಿಂದ ಹತ್ತಿ ಕೊಯ್ಲಿಗೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಎರಡು ತಿಂಗಳು ಕಟಾವಾದ ನಂತರ ಆರು ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಹತ್ತಿ ಬೇಸಾಯ ಮುಗಿದುಹೋಗುತ್ತದೆ. ಈಗಲೂ ಎಕರೆಗೆ ಏಳೆಂಟು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಇಳುವರಿ ತೆಗೆಯುವವರು ಇದ್ದಾರೆ.ಆದರೆ ಅವರೆಲ್ಲ ಹೆಚ್ಚು ರಸಾವರಿ ಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿ,ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಸಿಂಪಡಿಸಿ,ಹನಿ ನೀರಾವರಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ರೈತರು. ಅಂತಹ ರೈತರೂ ಕೂಡ ಉತ್ಪಾದನಾ ವೆಚ್ಚ ಹೆಚ್ಚಾದ ಪರಿಣಾಮ ಸಾಲದ ಸುಳಿಗೆ ಸಿಲುಕಿ ನರಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಡಿಸಿಎಚ್,ವಿಜಯಲಕ್ಷ್ಮಿ,ವರಹಾ,ಸುವಿಧಾ,ಜಯಧರದಂತಹ ಸ್ಥಳೀಯ ಹತ್ತಿ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಒದಗಿಸುವ ಮೂಲಕ ದೇಸಿ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕರಣ ತಳಿಗಳಿಗೆ ಸರಕಾರ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕು. ಬಿಟಿ ಕುಲಾಂತರಿ ತಳಿಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಷೇಧಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಪ್ರಸಾದ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ ವೀರನಪುರ ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನಲ್ಲಿ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಬೆಳೆದ ರೈತರ ಸ್ಥಿತಿ ಇದಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವೇನಿಲ್ಲ.ಅಲ್ಲಿಯೂ ಕೂಡ "ಎಕರೆಗೆ ಒಂದು ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಹತ್ತಿ ಸಿಗುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗಿದೆ.ಭಿತ್ತನೆ ಬೀಜಕ್ಕೆ ತೆತ್ತ ಹಣ ಮತ್ತು ಕೂಲಿಯೂ ಬಾರದೆ ರೈತ ಬೀದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದ್ದಾನೆ.ಯಾವತಳಿ ಎಂದು ಅರಿವೇ ಇಲ್ಲದೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕ ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿಯನ್ನು ತಂದು ಬೆಳೆಸಿದ ರೈತ,ಕಾಯಿ ಕಚ್ಚದೆ ಕಡ್ಡಿಯಂತೆ ನಿಂತಿರುವ ಹತ್ತಿ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಕಂಡು ಆಕಾಶದತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿ ಕಣ್ಣಿರು ಸುರಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ,ತಾಲೂಕು ಕಸಾಪ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಚಿದಾನಂದ.

"ಹೊಗೆ"ಸೊಪ್ಪಿನ ಧಗೆ : ಹತ್ತಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಈ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಾಪಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಬೆಳೆ ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪು. ಈ ಬೆಳೆ ಬಂದ ಪರಿಣಾಮ ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕಾಡುನಾಶವಾಗಿದೆ. ಜಮೀನುಗಳಲ್ಲಿದ್ದ ಮರಗಳು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪು ಬೇಯಿಸಲು ಬೆಂಕಿಗೆ ಆಹುತಿಯಾಗಿವೆ. ಮರಗಳು ಕಣ್ಮರೆಯಾದ ಪರಿಣಾಮ ಮಳೆಯೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಈ ಹಿಂದೆ 200 ರಿಂದ 300 ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಲ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು.ಈಗ 600 ಅಡಿ ಭೂಮಿಕೊರೆದರೂ ಹನಿ ನೀರಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಈಗಿರುವ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳೇ ಕಾರಣ ಎನ್ನುವುದು ಪ್ರಸಾದ್ ಅವರ ವಾದ.ಐದಾರು ಎಕರೆ ಪ್ರದೆಶದಲ್ಲಿ ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪು ಬೆಳೆಯಲು ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ಲಕ್ಷ ಉತ್ಪಾದನಾ ವೆಚ್ಚ ಬರುತ್ತಿದೆ. ತಂಬಾಕು ಮಂಡಳಿಯವರೇ ಎಕರೆಗೆ 60 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಮೌಲ್ಯದ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಎಲೆ ಮುರಿದು ಬ್ಯಾರನ್ಗೆ ಕಟ್ಟಲು,ಬೇಯಿಸಲು ಸೌದೆತರಲು,ಬ್ಯಾರನ್ನಿಂದ ಇಳಿಸಿ ಬೇಲ್ ಕಟ್ಟುವುದು ಎಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚವಾಗುತ್ತದೆ. ಪರಿಣಾಮ ಎಕರೆಗೆ ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚಮಾಡಿ ತಂಬಾಕು ಬೆಳೆದು ಮಾರಾಟ ಮಾಡಿದರೆ 80 ಸಾವಿರ ಹಣ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಕೈಯಿಂದಲೇ 20 ಸಾವಿರ ನಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾದ ದಾರುಣ ಸ್ಥಿತಿ ರೈತರದು.

ಇದನ್ನು ಅರಿತ ಶೇಕಡ 50 ರಷ್ಟು ರೈತರು ಈಗ ತಂಬಾಕು ಬೆಳೆಯುವುದಕ್ಕೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ಟೊಮಟೊ,ಅರಿಶಿನ ಮತ್ತಿತರ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವುದ ಕಡೆಗೆ ಮುಖಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.ಆದರೂ ಬ್ಯಾಂಕುಗಳು ತಂಬಾಕು ಬೆಳೆಯುವ ರೈತರಿಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಾಲ ನೀಡಿದ ಪರಿಣಾಮ,ಐದಾರು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಇರುವ ರೈತರಿಗೆ ಎಂಟರಿಂದ ಹತ್ತು ಲಕ್ಷ, 30 ಎಕರೆ ಹೊಂದಿರುವ ರೈತರಿಗೆ 50 ರಿಂದ 60 ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಸಾಲವಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಗ್ರಾಮದ ಹಿರಿಯರು.

ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ತಂಬಾಕು,ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ,ಅರಿಶಿನ,ಟೊಮಟೊ,ಎಳ್ಳು ಈ ಐದೇ ಬೆಳೆಗಳು ಹೊಲಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ರೈತರು ಬೆಳೆ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಸಮಗ್ರ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡಲು ಕೃಷಿ ಮತ್ತು ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕು.

ಇದು ಕಾಡಂಚಿನ ಪ್ರದೇಶವಾದ ಕಾರಣ ಇಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹಾವಳಿ ಹೆಚ್ಚು.ಆನೆ, ಚಿರತೆ,ಹಂದಿ,ನವಿಲು,ಜಿಂಕೆ,ಕಡವೆಗಳು ಭಿತ್ತಿದ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಉಳಿಸುವುದಿಲ್ಲ.ಆಗಾಗಿ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಸ್ಥಳೀಯ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ರೈತರು ಮೂರು ದಶಕದಹಿಂದೆ ರೈತರು ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಮತ್ತು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪಿನ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಶಿಫ್ಟ್ ಆದರು.ಈಗ ಆ ಕೃಷಿಯೇ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ಮರಣಶಾಸನವಾಗಿರುವುದು ದುರಂತವಾಗಿದೆ. ತಮಾಷೆ ಎಂದರೆ ಮೊದಲು ಆನೆಗಳು ಹತ್ತಿ ಗಿಡಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಈಗ ಆನೆಗಳು ಹತ್ತಿಗಿಡಗಳನ್ನು ತಿನ್ನತೊಡಗಿವೆ.ಹಂದಿಗಳು ಹತ್ತಿ ಕಾಯನ್ನು ತಿಂದು ಮುಗಿಸುತ್ತಿವೆ.ದಾರಿ ಕಾಣದೆ ರೈತರು ಕಂಗಾಲಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಹೆಡಿಯಾಲ,ಓಂಕಾರ್ ಅರಣ್ಯವಲಯದಲ್ಲಿ ರೈಲ್ವೆ ಕಂಬಿಗಳನ್ನು ತಡೆಗೋಡೆಯಾಗಿ ಹಾಕಿರುವುದರಿಂದ ಈಗ ಬಹುತೇಕ ಆನೆ ಹಾವಳಿ ನಿಯಂತ್ರಣಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ. 

"ಈಗಲಾದರೂ ರೈತರು ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಒಟ್ಟಾಗಿ ಸರದಿ ಮೇಲೆ ಹಂದಿ,ಜಿಂಕೆಗಳಿಗೆ ಕಾವಲು ಇದ್ದು ಮೊದಲಿನಂತೆ ರಾಗಿ,ಜೋಳ,ಎಳ್ಳು,ಉರುಳಿಯಂತಹ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಗೇರು,ಹುಣಸೆ,ಹಲಸು,ನಿಂಬೆ,ಜಂಬುನೇರಳೆಯಂತಹ ಒಣ ಭೂಮಿ ಬೇಸಾಯದ ಕಡೆಗೆ ಗಮನಹರಿಸಬೇಕು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಪ್ರಸಾದ್. 

ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲರಾಗಿರುವ ಪ್ರಸಾದ್ ಒಣಭೂಮಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ. "ಆಂದೋಲನ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬರುತ್ತಿರುವ `ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯರು" ಅಂಕಣದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಹತ್ತಾರು ತೋಟಗಳನ್ನು ಸುತ್ತಿಬಂದು, ಬಿಟಿ ಹತ್ತಿ ಮತ್ತು ಹೊಗೆಸೊಪ್ಪಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದ್ದು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿ ಮುಂದುವರಿಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

"ಕುಸಿದ ಅಂತರ್ಜಲ,ಕಡಿಮೆಯಾದ ಮಳೆಯ ಪ್ರಮಾಣ, ಹಸಿರುಕ್ರಾಂತಿ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಡೆದ ವಂಚನೆ,ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯ ದುಷ್ಪಾರಿಣಾಮಗಳನ್ನು ಅರಿತು ರೈತ ಮುನ್ನಡೆಯದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಎದುರಾಗುವ ಘೋರ ದುರಂತವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಯಾರಿಂದಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ರೈತರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವ ಮೂಲಕ ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಬದಲುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಮನವೊಲಿಸಬೇಕು" ಎಂದು ಪ್ರಸಾದ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಪ್ರಸಾದ್ ಹಂಚೀಪುರ 9449732255 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ

ಮರೆಯಲಾಗದ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕ ತೋಟಗಾರಿಕೆ   ಪಿತಾಮಹ ಡಾ.ಎಂ.ಎಚ್.ಮರೀಗೌಡ

 ಒಣಭೂಮಿಯಲ್ಲೂ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಕ್ರಾಂತಿಮಾಡಿದ ಹರಿಕಾರ

ಕೋಲಾರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಾವು.ಮೈಸೂರಿನ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಬಾಳೆ. ಹಾಸನ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಆಲುಗಡ್ಡೆ.ಬೆಳಗಾವಿ,ವಿಜಯಪುರ,ಕಲಬುಗರ್ಿಯಲ್ಲಿ ದ್ರಾಕ್ಷಿ .ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಕೋಕೋ, ಬೆಂಗಳೂರು ಗ್ರಾಮಾಂತರ ಮತ್ತು ಬೆಳಗಾವಿಯಲ್ಲಿ ತರಕಾರಿ ಹೀಗೆ ಆಯಾಯ ಪ್ರದೇಶದ ಹವಾಗುಣಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ರೈತರಿಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹನೀಡಿ ವಿವಿಧ ಹಣ್ಣಿನ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುವ ವಿಶೇಷ ವಲಯಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕ, ತೋಟಗಾರಿಕೆಯ ಪಿತಾಮಹ ಡಾ.ಎಂ.ಎಚ್.ಮರೀಗೌಡರು.

ಭಾರತ ದೇಶದ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ವಿವಿಧ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿಕೊಟ್ಟು, ಕನರ್ಾಟಕ ರತ್ನ ಪ್ರಶಸ್ತಿಗೆ ಭಾಜನರಾದ ಡಾ.ಎಂ.ಎಚ್.ಮರೀಗೌಡರು ಕನರ್ಾಟಕದವರು,ಅದರಲ್ಲೂ ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯವರು ಎನ್ನುವುದೇ ಹಮ್ಮೆಯ ವಿಷಯ.

ಇಂತಹ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕನ ನೂರೊಂದನ್ನೆ (101) ಜನ್ಮ ದಿನಾಚರಣೆ ಅಗಸ್ಟ್ 8 ರಂದು ಸದ್ದಿಲ್ಲದೆ ನಡೆದುಹೋಯಿತು. ಮೈಸೂರು ತೋಟಗಾರಿಕಾ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಲ್ಲಿ ಮರೀಗೌಡರ ಜನ್ಮ ದಿನಾಚರಣೆ ಪ್ರಯುಕ್ತ ಅರಿಶಿನ ಕೃಷಿಯ ಸುಧಾರಿತ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಕುರಿತ ತರಬೇತಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ನಡೆದಿರುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಅಂತಹ ಯಾವ ಮಹತ್ವದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಡೆದಂತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.  ಅಗಸ್ಟ್ 8 ರಿಂದ 15ರ ವರೆಗೂ ಮರೀಗೌಡರ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ಸರಕಾರ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಸಪ್ತಾಹ ಆಚರಿಸಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ರಾಜಕೀಯ ಹಿನ್ನೆಲೆಯ ಸಾಧಕರನ್ನು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಹೊತ್ತು ಮೆರೆಸುವ ಇಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆ ಮರೀಗೌಡರನ್ನು ಮರೆತಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ.

ತೋಟಗಾರಿಕೆ,ಒಣಭೂಮಿ ಬೇಸಾಯ, ಹವಾಮಾನ ಆಧಾರಿತ ಸಮಗ್ರ ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ 70 ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದ ಮಹಾನ್ ಸಾಧಕನನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಈ ಅಂಕಣ ಬರೆಹದ ಉದ್ದೇಶ.

ಎಪ್ಪತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ರಾಜ್ಯದ ಪ್ರಮುಖ ನಗರಗಳಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಿಗುತ್ತಿದ್ದ ಹಣ್ಣುಗಳೆಂದರೆ ಬಾಳೆ ಮತ್ತು ಮಾವಿನ ಹಣ್ಣುಗಳು ಮಾತ್ರ. ಅವು ಕೂಡ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿದ್ದು ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರ ಕೈಗೆಟುಕುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಸಾಂಬಾರ ಬೆಳೆ,ತೋಟಗಾರಿಕೆ,ಪುಷ್ಪ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವವರು ಶ್ರೀಮಂತರು ಮಾತ್ರ. ಬಡ ರೈತನಿಂದ ಅದು ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಮಾತು ಎಂಬ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದ್ದ ಕಾಲ ಅದು .ಅಂತಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಮೇರಿಕಾದ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಹಾರ್ವಡರ್್ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ ತೋಟಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪದವಿ ಪಡೆದು ದೇಶಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ಕನರ್ಾಟಕದಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಇರುವ ಬಡ ರೈತ ಕೂಡ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದು ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟವರು ಡಾ.ಎಂ.ಎಚ್.ಮರೀಗೌಡರು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ನಿವೃತ್ತರಾಗಿರುವ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ತಜ್ಞ ಡಾ.ಎಸ್.ವಿ.ಹಿತ್ತಲಮನಿ.

ಕೋಲಾರ,ಚಿಕ್ಕಬಳ್ಳಾಪುರ ಸುತ್ತಮುತ್ತ 1950 ಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ಮಾವು,ಹಲಸು,ಜಂಬು ನೇರಳೆ ಬೆಳೆಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಇಂತಹ ಒಣ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಅಂತಹ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ತಂದು ಪರಿಚಯಿಸಿದವರು ಮರೀಗೌಡರು.ಅಲ್ಲಿನ ಮಾವು,ಹಲಸು ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ 50 ರಿಂದ 65 ವರ್ಷಗಳಷ್ಟು ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ ಅಷ್ಟೇ. ಈಗ ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆ ಕೋಲಾರಕ್ಕಿಂತಲ್ಲೂ ಭೀಕರವಾದ ಬರವನ್ನು ಎದುರಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಒಣಭೂಮಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆಯ ಕಡೆ ಗಮನಕೊಟ್ಟು ಗೋಡಂಬಿ,ಮಾವು,ಅಲಸು,ನೇರಳೆ,ಹುಣಸೆ,ಸೀಬೆ,ಸಪೋಟ, ರಾಮಫಲ,ಸೀತಾಫಲ, ಬೇಲದಂತಹ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ರೈತರು ಮುಂದಾಗದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೆ ಅಪಾಯ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ ಎಂದು ಹಿತ್ತಲಮನಿ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಇಂತಹ ಹತ್ತು ಹಲವು ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದ ಡಾ.ಎಂ.ಎಚ್.ಮರೀಗೌಡರು ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ತಿ.ನರಸೀಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಬನ್ನೂರು ಹೋಬಳಿಯ ಮಾರನಗೌಡನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ. ಬನ್ನೂರು,ಮೈಸೂರು,ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಣ ಪೂರೈಸಿ ಲಕ್ನೋದಲ್ಲಿ ಸ್ನಾತಕೋತ್ತರ ಪದವಿ ಪಡೆದು 1942 ರಲ್ಲಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸೇರಿದರು.ಲಂಡನ್ನಿನ ಕ್ಯೂಗಾರ್ಡನ್ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಸಸ್ಯ ಬೀಜ ವಿನಿಮಯ ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಅಮೇರಿಕಾದ ಹಾರ್ವಡರ್್ ವಿವಿಯಲ್ಲಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪದವಿ ಪಡೆದು 1951 ರಲ್ಲಿ ಭಾರತಕ್ಕೆ ಮರಳಿ ರಾಜ್ಯದ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆ ಅದ್ಯಕ್ಷ ಸ್ಥಾನಕ್ಕೆ ನೇಮಕವಾದರು.

1965 ರಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸಿ ಪುನರ್ರಚನೆ ಮಾಡಿದಾಗ ಅದರ ಪ್ರಥಮ ನಿದರ್ೇಶಕರಾದ ಮರಿಗೌಡರು ಜಿಲ್ಲೆ,ತಾಲೂಕು,ಹೋಬಳಿ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯನ್ನು ಅಸ್ತಿತ್ವಕ್ಕೆ ತರುವ ಮೂಲಕ ಜನಸಾಮನ್ಯರ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ತಲುಪುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು.

ಮರೀಗೌಡರು ನಿದೇರ್ಶಕರಾಗಿದ್ದಾಗ "ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳನ್ನು ರೈತರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬೀಳುವಂತೆ ರಸ್ತೆಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ಹೋಗುವಂತೆ ತಮ್ಮ ಇಲಾಖೆಯವರಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಆ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಇಲಾಖೆಗೆ ಬರಲು ಆಗದ ರೈತರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತಮ್ಮ ಜಮೀನುಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಉದ್ದೇಶ" ಇದು ಈಗಲೂ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ಇರುವ ದಂತಕತೆ.

ಪೋರ್ ಲಿಂಬ್ಸ್ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ :  1. ತೋಟಗಾರಿಕೆ ವಿಸ್ತರಣೆ ಮತ್ತು ಅಭಿವೃದ್ಧಿ 2.ಉದ್ಯಾನ ಕಲಾ ಸಂಘದ ಮೂಲಕ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಪ್ರದರ್ಶನ 3. ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ನಿಮರ್ಾಣ ಮತ್ತು 4. ನರ್ಸರಿ ಮೆನ್ಸ್ ಕೋ ಆಪರೇಟಿವ್ ಸೊಸೈಟಿ ಲಿಮಿಟೆಡ್ ಎಂದು ತೋಟಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ನಾಲ್ಕು ವಿಭಾಗಗಳಾಗಿ ವಿಗಂಡಿಸಿ ಅವುಗಳ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಆಧ್ಯತೆ ನೀಡಿದರು.

ರೈತರು ಮತ್ತು ಗ್ರಾಹಕರ ನಡುವೆ ಮಧ್ಯವತರ್ಿಗಳ ಹಾವಳಿಯನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು ಮರೀಗೌಡರು 1959 ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭಿಸಿದ ಹಾಫ್ಕಾಮ್ಸ್ ಮಳಿಗೆಗಳು ಈಗಲೂ ದಕ್ಷತೆಯಿಂದ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಎಲ್ಲಾಕಡೆ ಕಾಣಬಹುದಾಗಿದೆ. ಹಾಫ್ಕಾಮ್ಸ್ ಮಳಿಗೆಗಳು ಮರೀಗೌಡರ ಕನಸಿನ ಫಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾರೂ ಮರೆಯಲಾಗದು.

ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಲಾಲ್ಬಾಗ್ ಸೇರಿದಂತೆ 19 ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ವಿಸ್ತರಣಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿದ ಮರೀಗೌಡರು ರಾಜ್ಯಾದ್ಯಂತ 357 ನರ್ಸರಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆಯನ್ನು ಅರಂಭಿಸಿದರು. ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋಗುವ ರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಹೆದ್ದಾರಿಯ ಬದಿಯಲ್ಲಿ ಮಂಡ್ಯ ಮತ್ತು ಚೆನ್ನಪಟ್ಟಣದ ಬಳಿ ಇರುವ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ನರ್ಸರಿಗಳನ್ನು ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು.ಇವೆಲ್ಲಾ ಮರೀಗೌಡರ ಕೊಡುಗೆ.

ಮೈಸೂರಿನ ಕೃಷ್ಣರಾಜ ಜಲಾಶಯ(ಕೆಆರ್ಎಸ್)ದಲ್ಲಿರುವ ಹಣ್ಣಿನ ತೋಟ ಮರೀಗೌಡರ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ್ದು.

ರಾಷ್ಟ್ರಕವಿ ಕುವೆಂಪು ಮತ್ತು ಮರೀಗೌಡರಿಗೂ ಅವಿನಾಭಾವ ಸಂಬಂಧ ಇತ್ತು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಕುವೆಂಪು ಮಗಳು ತಾರಿಣಿ ಚಿದಾನಂದ್ ಅವರು "ಪುಷ್ಪಪ್ರೇಮಿ ಕುವೆಂಪು ಅವರು ಒಮ್ಮೆ ಮರೀಗೌಡರ ಬಳಿ `ಮ್ಯಾನ್ನೋಲಿಯಾ ಪ್ಲಾಂಟ್' ಬೇಕು ಎಂದು ಕೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಮರೀಗೌಡರು ಅದನ್ನು ತಂದುಕೊಟ್ಟಾಗ ಅದನ್ನು ಏಳು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಜತನದಿಂದ ಸಾಕಿ ಹೂ ಬಿಟ್ಟಾಗ ಸಂತಸಪಟ್ಟಿದ್ದರು" ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ರಾಜ್ಯದ ಎಲ್ಲೆಡೆ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸಿ ಮಣ್ಣು,ನೀರು,ಬೀಜ ಪರೀಕ್ಷೆ ಲ್ಯಾಬ್ಗಳನ್ನು ಆರಂಭಿಸುವ ಮೂಲಕ ಆಯಾಯ ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತಹ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡಿದರು. 1958 ಇಂತಹ ಪ್ರಥಮ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರವನ್ನು ಲಾಲ್ಬಾಗ್ನಲ್ಲಿ ತೆರೆದರು.ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಮೌಲ್ಯವರ್ಧನೆ ಮಾಡಿ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಪರಿಚಯಿಸಿದರು.

ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಯನ್ನು ಮುಖ್ಯ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿರಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಮರೀಗೌಡರು ಯಾರೇ ಇಲಾಖೆಗೆ ಹೋದರು ಗಿಡ ಹಾಕ್ತೀರಾ ಎಂದು ಕೇಳುತಿದ್ದರಂತೆ ! ಅಲ್ಲದೆ ಉಚಿತವಾಗಿ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ.

ಅತ್ಯಂತ ಸರಳ ಮತ್ತು ನೇರ ನಡೆನುಡಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವವನ್ನು ಹೋಂದಿದ್ದ ಗೌಡರು ಶಿರಾ ತಾಲೂಕಿನ ಬಳ್ಳಾರ ಎಂಬಲ್ಲಿ 1525 ಎಕರೆ ಪೈಕಿ 400 ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಸಿ 1525 ಎಕರೆಯಲ್ಲೂ ತೆಂಗು ಬೆಳೆಯಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಧಿಸಿ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.

ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಖುಷ್ಕಿ ಮತ್ತು ಒಣಭೂಮಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆಗೆ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದ ಮರೀಗೌಡರ ನಿಷ್ಠೆ,ತ್ಯಾಗ,ಪರಿಶ್ರಮ ಮತ್ತು ಚಿಂತನೆಗಳಿಂದ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆ ಒಂದು ಸ್ಪಷ್ಟ ರೂಪಪಡೆದುಕೊಂಡಿತು. ಹಲವಾರು ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತರಿಗೆ ಸ್ಫೂತರ್ಿಯಾದರು. ಜಿಲ್ಲಾ ಮತ್ತು ತಾಲೂಕು ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಗಳು ಬರಲು ಕಾರಣಕರ್ತರಾದರು.

 1974 ರಲ್ಲಿ ಮರೀಗೌಡರು ಸೇವೆಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತರಾದ ಮೇಲೂ "ಡಾ.ಮರೀಗೌಡ ಮಿಷನ್ ಆಫ್ ಹಾರ್ಟಿಕಲ್ಚರ್ ಡೆವಲಫ್ಮೆಂಟ್" ಬೋಡರ್್ ಕ್ರೀಯಾಶೀಲವಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದೆ. 1993 ರಲ್ಲಿ ಭೌತಿಕವಾಗಿ ನಮ್ಮಿಂದ ಮರೀಗೌಡರು ದೂರವಾದರು ಅವರು ಹಾಕಿಕೊಟ್ಟ ಮಾರ್ಗ, ಕಲಿಸಿದ ಪಾಠಗಳಿಂದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೈತರು, ಸಾವಿರಾರು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಈಗಲೂ ತೋಟಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ಫೂತರ್ಿಯಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ರಾಜ್ಯದ ತೋಟಗಾರಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮೈಲಿಗಲ್ಲನ್ನೇ ಸೃಷ್ಠಿಸಿದ ಮರೀಗೌಡರಂತಹ ಮಹಾನ್ ಚೇತನವನ್ನು ರೈತರು ಮರೆಯಬಾರದಲ್ಲವೇ.ಒಣಭೂಮಿಯಲ್ಲೂ ಹಸಿರು ಚಿಮ್ಮಸಿ ಅವರ ನೆನಪನ್ನು ಹಸಿರಾಗಿಸೋಣ.ಸಧ್ಯದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಇದು ಅನಿವಾರ್ಯ ಕೂಡ .

ಕೃಷಿಲೋಕದಲ್ಲೊಂದು ಅಪೂರ್ವ ಕ್ರಾಂತಿ ! 

ಇದು ನೈಸಗ ಕೃಷಿಕರ ಕೈಪಿಡಿ

# ಕೃಷಿ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಸಂಚಲನ ಮೂಡಿಸಿದ ಪುಸ್ತಕ  # ನಿಸರ್ಗದೊಂದಿಗೆ ಅನುಸಂಧಾನ

ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಸರಳರಲ್ಲಿ ಸರಳ.ಹಾಗೆಯೇ ಅವರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯೂ ಕೂಡ.ಭೂಮಿಗೆ ವ್ಯವಸಾಯಕ್ಕೆ ಯಾವುದೆಲ್ಲ ಬೇಡ ಅನ್ನುವುದರ ಕುರಿತು ಅವರಲ್ಲಿ ಅಪಾರವಾದ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇದೆ.ಹಾಗೆಯೇ ಭೂಮಿಗೆ ಏನು ಬೇಕು ಅನ್ನುವುದರ ಕುರಿತಾಗಿಯೂ ಕೂಡ.ಇದುವೇ ಪಾಳೇಕರರ ಕೃಷಿಯ ಬೆರಗು ಮತ್ತು ಬೆಡಗು.ಸಗಣಿ ಬಳಸಿ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುವ ಸಂಸ್ಕೃತಿ ಶುರುವಾಗಿ 3.5 ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳಾಗಿವೆ.ಆದರೆ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡಲು ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಸಗಣಿ,ಇಂತಿಷ್ಟೇ ಗಂಜಲ ಸಾಕು,ಬೇರೇನೂ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ಈವರೆಗೆ ಯಾರೂ ಹೇಳಿರಲಿಲ್ಲ. ಹತ್ತು ಸಾವಿರ ವರ್ಷಗಳ ನಂತರವಾದರೂ ಸೃಷ್ಟಿ ತನ್ನ ಕಣ್ಣುತೆರೆದು ಪಾಳೇಕರರನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಲೇಖಕ,ಪತ್ರಕರ್ತ ಆರ್.ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್. 

ವರನಟ ಡಾ.ರಾಜಕುಮಾರ್ ಅವರ ಬಂಗಾರದ ಮುನುಷ್ಯ ಸಿನಿಮಾ ತೆರೆಕಂಡಾಗ ಸಿನಿಮಾ ನೋಡಿ ಯಶಸ್ವಿ ರೈತರಾಗಿ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯರಾದವರ ಯಶೋಗಾಥೆಗಳನ್ನು ನೀವು ಕೇಳಿದ್ದೀರಿ. ನೋಡಿದ ಒಂದು ಸಿನಿಮಾ, ಕೇಳಿದ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಉಪನ್ಯಾಸ ಅಥವಾ ಓದಿದ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಪ್ರಭಾವ ಬೀರಿ ಮಹತ್ವದ ಬದಲಾವಣೆಗಳನ್ನೆ ತಂದಿದೆ. ಅಂತಹ ಪುಸ್ತಕವೊಂದರ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಬೇಕು. ಕನ್ನಡ ಕೃಷಿ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಸಂಚಲನವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಕಡೆಗೆ ಮುಖ ಮಾಡಿದ್ದ ರೈತರನ್ನು ಜೀವಾಮೃತದ ಕಡೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದ ಆ ಪುಸ್ತಕದ ಹೆಸರು "ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ". 

ಮಣ್ಣಿನ ಬಗ್ಗೆ ಕಣ್ಣುಕೊಟ್ಟ ಜೀವಾಮೃತದ ಜನಕ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಕೃಷಿ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಪರಿಚಯಿಸುವ ಪತ್ರಕರ್ತ ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಅವರ ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿ ಸ್ಫೂರ್ತಿ ಪಡೆದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕರಾದ ನೂರಾರು ಜನರನ್ನು ನಾನು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಏನೂ ಗೊತ್ತೇ ಇರದ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಯುವಕರು ಇದೊಂದು ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಪಡೆದಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಇದುವರೆವಿಗೂ ಹದಿನೇಳು ಮುದ್ರಣಗಳನ್ನು ಕಂಡಿರುವ "ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ" ಎಂಬ ಪುಸ್ತಕ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೈತ ಮಿತ್ರರಿಗೆ ಬೆಳಕಿನ ಬೇಸಾಯದ ರೀತಿ ರಿವಾಜುಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದೆ.

ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಅಗ್ನಿ ವಾರಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲಿ "ಕೃಷಿ ಲೋಕದಲ್ಲೊಂದು ಅಪೂರ್ವ ಕ್ರಾಂತಿ" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಸರಣಿ ಲೇಖನಗಳನ್ನು ಬರೆಯುವ ಮೂಲಕ ಕೃಷಿ ಸಾಹಿತ್ಯದಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಟ ಮಾದರಿಯೊಂದನ್ನು ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ರೂಪಿಸಿದರು.ಅದರ ಮುಂದುವರಿದ ಭಾಗವಾಗಿ ಈಗ ದೇಸಿ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಳೆದ ಏಳೆಂಟು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಿ ಡಾಕ್ಟರೇಟ್ ಪದವಿಗಾಗಿ ಹಂಪಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಕ್ಕೆ ಮಹಾ ಪ್ರಬಂಧವನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸಿದ್ದಾರೆ.

"ನನ್ನ ಜ್ಞಾನದಾಹವನ್ನು ಧ್ಯಾನಸ್ಥ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ಕೊಡೊಯ್ದ ಈ ಕೃತಿ ಮುಂದಿನ ಮುದ್ರಣದ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಸಮಗ್ರ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಕೈಪಿಡಿಯಾಗಿ ರುಪುಗೊಳ್ಳಲಿದೆ" ಎನ್ನುವ ಸ್ವಾಮಿಆನಂದ್ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯುವವರಿಗೆ ನಿಸರ್ಗ ಕೃಷಿಯ "ನಿಜ" ಗ್ರಹಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇರಬೇಕು. ಈಗ ಇರುವ ನೂರಾರು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ "ಇದೂ ಕೂಡ" ಒಂದಲ್ಲ! ಬದಲಿಗೆ ಇದುವೇ ನಿಜವಾದ ಕೃಷಿ, ಪ್ರಧಾನ ಕೃಷಿ. ಮುಖ್ಯವಾಹಿನಿಯಲ್ಲಿ ರಾಜಗಾಂಭೀರ್ಯದಿಂದ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕುವಷ್ಟು ಸಾಮಥ್ರ್ಯ ಈ ಕೃಷಿಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಅರಿವು ಇರಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಪಾಳೇಕರರ ಕೃಷಿ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಪುಸ್ತಕಗಳು ಬಂದಿವೆ. ಆದರೆ ನಮ್ಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಅವರ ಪುಸ್ತಕ ಮಾಡಿದಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮವನ್ನು ಅವು ಮಾಡಿದಂತಿಲ್ಲ.

"ವಿಷಮುಕ್ತ ಮಣ್ಣು,ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ,ವಿಷಮುಕ್ತ ಪರಿಸರ,ವಿಷಮುಕ್ತ ಸಮಾಜ, ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರರ ಜ್ಞಾನ ಹಂಚುವ ದಾಹ.ಅವರ ಉದಾತ್ತ ಧ್ಯೇಯ,ತಿಳಿಗೊಳದಂಥ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ಅವರ ಕೃಷಿಯ ತಳಹದಿಗಿದ್ದ ವಿಜ್ಞಾನದ ಸಮರ್ಥನೆ-ಇವು ನನ್ನನ್ನು ಈ ನಿಮರ್ಿತಿಯ ಸೊಬಗು ಅರಿಯಲು ಪ್ರೇರೆಪಿಸಿದವು" ಎನ್ನುವ ಆನಂದ್ ರೈತರು ಸ್ವಾಭಿಮಾನದ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಬೆಳಕಾಗಬಲ್ಲ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. 2005 ರಲ್ಲಿ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಾಹಿತ್ಯ ಅಕಾಡೆಮಿ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ಈ ಕೃತಿ,ಈವರೆಗೆ 74 ಸಾವಿರ ಪ್ರತಿಗಳು ಮಾರಾಟವಾಗಿವೆ.

ಕಳೆದ ವಾರ ಇದೆ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಬರೆದ ನಿವೃತ್ತ ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ ಎಂಬ ಅಂಕಣವನ್ನು ಓದಿದ ಹಲವು ಮಂದಿ ರಾಮಶೆಟ್ಟರ ತೋಟಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದರು.ಇಂಟರೆಸ್ಟಿಂಗ್ ಅಂದರೆ ನಿವೃತ್ತರೇ ಹೆಚ್ಚು ಭೇಟಿಯಾಗಿದ್ದರಂತೆ. ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿವಳಿಕೆಯೇ ಇರದ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಅವರ ಈ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸಿ ತಾವು ಕೃಷಿಕರಾದದ್ದನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. ಚಾಮರಾಜನಗರ ಶ್ರೀನಿಧಿ ಎಂಬ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಪದವಿಧರ ಇದೇ ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿಕೊಂಡು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕನಾದ ಯಶೋಗಾಥೆಯನ್ನು ಇದೆ ಅಂಕಣದಲ್ಲಿ ಬರೆದಿದ್ದೆ. ಹೀಗೆ ನನ್ನ ಕೃಷಿ ಸುತ್ತಾಟದಲ್ಲಿ ಹಲವಾರು ಮಂದಿ ಯಶಸ್ವಿ ರೈತರು ಆನಂದ್ ಅವರ "ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ" ಪುಸ್ತಕ ಓದಿ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಯಶಸ್ವಿ ಕೃಷಿಕರಾಗಿರುವುದನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಬನ್ನೂರು ಕೃಷ್ಣಪ್ಪ, ಪ್ರೊ.ಸೋಮಶೇಖರಪ್ಪ, ಕಣಗಾಲು ಕೃಷ್ಣಮೂತರ್ಿ,ಕುಳ್ಳೇಗೌಡರು,ಸರಗೂರಿನ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ,ಬೆಳವಾಡಿಯ ನವೀನ್ ಕುಮಾರ್,ಬೇಡರಪುರದ ರವಿ,ಹೊಸಕೋಟೆ ಸಿದ್ದಪ್ಪ,ತಾಂಡವಪುರದ ವಿದ್ಯಾಧರ ಹೀಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಈಗಲೂ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಆರೋಗ್ಯಪೂರ್ಣ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ರೈತರ ಪಡೆಯೆ ನಮ್ಮ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಇದೆ. ಪಾಳೇಕರ್ ಕೃಷಿಮಾಡಿ ಸೋತವರು ಇದ್ದಾರೆ.ಅವರ ಸೋಲಿಗೆ ಈ ವಿಧಾನವನ್ನು ಸರಿಯಾದ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಅನುಸರಣೆ ಮಾಡದೆ ಇರುವುದೆ ಆಗಿದೆ.

ಆಧುನಿಕ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಯ ಅನಾಹುತಗಳು ಈಗ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿದೆ.ಬಹುರಾಷ್ಟೀಯ ಕಂಪನಿಗಳ ಕಪಿಮುಷ್ಠಿಯಲ್ಲಿರುವ ಆಧುನಿಕ ಕೃಷಿಯಿಂದಾಗಿ ರೈತ ಬೀಜ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.ಪರಿಣಾಮ ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ,ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ, ಬೃಹತ್ ಯಂತ್ರೋಪಕರಣ ತಯಾರುಮಾಡುವ ಉದ್ಯಮಿಗಳ ಕೈಗೊಂಬೆಯಾಗಿ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ. ಇಂತಹ ಹುನ್ನಾರಗಳಿಂದ ರೈತರನ್ನು ಬಿಡುಗಡೆಗೊಳಿಸುವಲ್ಲಿ ಈ ಕೃತಿ ದಾರಿತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

"ಬೇಸಾಯ ಅಂದ್ರೆ ನಾಸಾಯ,ನೀಸಾಯ,ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಸಾಯ ಅಂತ ಗಾದೆ ಇದೆ. ಈ ಗಾದೇನ ಈ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಸುಳ್ಳು ಮಾಡುತ್ತೆ ಅನ್ನೋ ನಂಬಿಕೆ ನನಗಿದೆ.ನಾವಿದನ್ನು ವ್ಯಾಪಕಗೊಳಿಸಿದ್ರೆ ಸಾಯುವವನು ಅಥವಾ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವವನು ರೈತ ಅಲ್ಲ.ಬದಲಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ರಸಗೊಬ್ಬರ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೆ.ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕಗಳು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ.ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರಗಳು,ಹೈಬ್ರಿಡ್ ಬೀಜಗಳು,ಸಾಲಗಳು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ" ಎನ್ನುವ ಸಾಹಿತಿ ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವ ಕೃತಿಗೆ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆಯುವ ಮೂಲಕ ರೈತರಲ್ಲಿ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಮೂಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ಫೆಸ್ಟಿಸೈಡ್ಸು,ಕೆಮಿಕಲ್ಸ್,ಫಟರ್ಿಲೈಜರ್ಸ್,ಸೀಡ್ಸ್ ಕಂಪನಿಗಳು ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ಅಂಗಡಿಗಳನ್ನು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಸಿಬಿಡುತ್ತಿದ್ದ ಈ ಬಗೆಯ ಕೃಷಿ ವಿಧಾನದತ್ತ ನಮ್ಮ ಮಾಧ್ಯಮಗಳು,ಸರಕಾರಗಳು ಗಮನಹರಿಸದಿರುವುದು ಸೋಜಿಗವೂ,ದುರಂತವೂ ಆಗಿದೆ ಎನ್ನುವ ಸ್ವಾಮಿಆನಂದ್ ಈಗಲೂ ಕಾಳ ಮಿಂಚಿಲ್ಲ ರೈತ ಸಮುದಾಯ ಇಂತಹ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಭೂಮಿ ಸಿದ್ಧತೆಯಿಂದ ಆರಂಭಿಸಿ,ಬೆಳೆಗಳ ಸಂಯೋಜನೆ,ಋತುಮಾನಗಳು,ಮಳೆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು,ಬೀಜದ ಆಯ್ಕೆ, ಬೀಜಾಮೃತ,ಜೀವಾಮೃತ ತಯಾರಿಕೆ, ಯಾವಯಾವ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಎಂತಹ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಬೇಕು.ಯಾವ ಅಂತರದಲ್ಲಿ ಯಾವ ಗಿಡಮರಗಳನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು ಎನ್ನುವ ವಿವರಗಳೊಂದಿಗೆ ಪಾಳೇಕರ್ ಕೃಷಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಹಂತಗಳನ್ನು ರೇಖಾಚಿತ್ರದ ಮೂಲಕ ಪರಿಚಯಿಸಿಕೊಟ್ಟಿರುವುದು ಕೃತಿಯ ವಿಶೇಷ.

"ಕೊಡುವುದು-ಪಡೆಯುವುದು ಮತ್ತು ಪಡೆದುದನ್ನು ಪಡೆದಲ್ಲಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗಿಸುವುದು" ಎನ್ನುವ ಜಪಾನಿನ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಮಸನೊಬ್ಬ ಪೊಕೊವಕ ಅವರ ಬೇಸಾಯ ತತ್ವವನ್ನೇ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ಹೇಳುವ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಸರಳವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಒಂದು ನಾಡ ಹಸುವಿನ ಸಗಣಿ ಗಂಜಲದಿಂದಲೇ 30 ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಅಂಕಿಸಂಖ್ಯೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಸಾಧಕರ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಆಗಿರುವ ಬೆಳವಣಿಗೆಗಳೊಂದಿಗೆ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಕೃತಿಯ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕರ ವಿಳಾಸ ಮತ್ತು ದೂರವಾಣಿ ಸಂಖ್ಯೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿರುವುದರಿಂದ ತೋಟಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡುವ ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಿದೆ.

ಬತ್ತ,ಕಬ್ಬು, ಬಾಳೆ,ತರಕಾರಿ,ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ಕೈ ಗೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ಕ್ರಮಗಳು.ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೀಟನಾಶಕಗಳಾದ ಶಿಲೀಂದ್ರನಾಶಕ, ನೀಮ್ ಬಾಣ,ಅಗ್ನಿ ಅಸ್ತ್ರ, ಬ್ರಹ್ಮಾಸ್ತ್ರಗಳಂತಹ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ದೇಸಿ ಔಷಧಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಬಗ್ಗೆ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ನಮ್ಮ ಬೇಸಾಯ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ನಿಸರ್ಗ ನಿಯಮಗಳಿಗೆ ಪೂರಕವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.ಬಂಜರು ಭೂಮಿಯಲ್ಲೂ ನಾವು ಖಚರ್ುಗಳಿಲ್ಲದೆ ಫಸಲು ತೆಗೆಯಬಹುದು. ಆದರೆ ಆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗೆ,ಜಾಗಕ್ಕೆ ಒಗ್ಗುವ ಫಸಲುಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ಹಾಕಬೇಕು. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಸರಕಾರ ಈ ಪ್ರಯೋಗಮಾಡಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದೆ ಎಂಬ ಪಾಳೇಕರ್ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಸರಳ,ಸುಲಭ ಮತ್ತು ಲಾಭದಾಯಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ರೈತ ಮತ್ತೆ ಹಾದಿ ತಪ್ಪುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ.

ರೈತರು ಗೊಂದಲವಾಗುವಷ್ಟು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಈಗ ಜಾರಿಯಲ್ಲಿವೆ. ಪಾರಂಪರಿಕ ಕೃಷಿ,ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ,ಸಹಜ ಕೃಷಿ, ಆಧುನಿಕ ಕೃಷಿ ಜೊತೆಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಎಂಬ ಹಲವಾರು ಪದ್ಧತಿಗಳ ನಡುವೆ ನಿಂತ ರೈತ ತಾನೂ ಯಾವುದನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲದ ಗೂಡಾಗಿರುವುದು ಸತ್ಯ. ಸಧ್ಯಕ್ಕೆ ರೈತರಿಗೆ ಬೇಕಾಗಿರುವುದು ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚ, ಕಡಿಮೆ ಮಾನವ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ,ಕಡಿಮೆ ನೀರು ಬಳಕೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಇಳುವರಿ ಸಿಗುವ ಸರಳ ಸುಲಭ ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ವಿಧಾನ. ಹೊರಗಿನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ಹಣಕೊಟ್ಟು ತಾರದೆ ತನ್ನಲ್ಲೇ ಸಿಗುವ ಸಂಪನ್ಮೂಲಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವುದನ್ನು ರೈತ ಕಲಿಯಬೇಕಿದೆ.ಅಂತಹ ಚಿಂತನೆಗಳಿಗೆ ಪ್ರೇರಪಣೆ ನೀಡುವ ಈ ಕೃತಿ ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಸರಳ,ಸುಲಭ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಕೃತಿಗಳಿಗೆ ಸಹಜ, ಸರಳ ಕೃಷಿಯ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ವಿಸ್ತರಿಸುವ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ.

ನಾವು ಬೆಳೆದ ಯಾವುದೇ ಬೆಳೆ ಇರಬಹುದು ಅದು ಶೇಕಡ 98.5 ರಷ್ಟನ್ನು ವಾತಾವರಣದಿಂದಲೇ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.ಉಳಿದ ಶೇಕಡ 1.5 ರಷ್ಟನ್ನು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಪಡೆಯುತ್ತದೆ. ಆ ಶೇಕಡ 1.5 ರ ವ್ಯವಸ್ಥೆಗಾಗಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮೋಸದ ಜಾಲ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದೆ ಎನ್ನುವ ಪಾಳೇಕರ್ ಮಣ್ಣು,ನೀರು, ಬೀಜ,ಬಿಸಿಲು ಕೊಯ್ಲಿನ ಬಗ್ಗೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ರೈತರು ಹೇಗೆ ಸ್ವಾಲಂಭಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದು.ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ,ಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಒಂದು ನಾಡ ಹಸುವಿನಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ತಯಾರುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಪುಸ್ತಕ ಸರಳವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಡುತ್ತದೆ.

ಈ ಕೃತಿ "ಪರಿಪೂರ್ಣ" ಅಂತ ಹೇಳಲಾರೆ.ನಿಜಕ್ಕೂ ಕೃಷಿ ಎನ್ನುವುದು ಜೀವನ ಕಲೆ.ಅದರ ಸಾರ್ಥಕತೆ ಅರಿವಾಗುವುದು ಇಡಿಯಾಗಿ ಅಪರ್ಿಸಿಕೊಂಡಾಗಲೆ. ಆ ಇಡಿಯಾಗಿ ಅರ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅವಕಾಶ ಎಲ್ಲರಪಾಲಿಗೂ ಲಭಿಸಲಿ ಎನ್ನುವ ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಮಗ್ಗಲುಗಳನ್ನು ರೈತರಿಗೆ ಮನದಟ್ಟಾಗುವಂತೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಪುಸ್ತಕವನ್ನು ಓದಿದ ನಂತರ ನಮ್ಮೊಳಗೂ ಪಾಳೇಕರ್ ಕೃಷಿ ಆವರಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದಂತು ನಿಶ್ಚಿತ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ 9448472748 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ.

ಕೃಷಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಗೆ ಅಡ್ಡಿಯಾಗದ ವಯಸ್ಸು ;   ಸಂಕಷ್ಟದ ನಡುವೆ ಅರಳಿದ ಬದುಕು

ಮೈಸೂರು : ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮರೆಯಲಾಗದ ನೋವುಗಳಿದ್ದರೂ ಜೀವನೋತ್ಸಹಕ್ಕೆ ಕೊರತೆ ಇಲ್ಲ. ವಯಸ್ಸು 73 .ಹೆಸರು ಮೈಸೂರು ವೆಂಕಟಪ್ಪ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್.ಓದಿದ್ದು ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಪದವಿ. ಕೈ ಹಿಡಿದದ್ದು (ಕೋಳಿ) ಕುಕ್ಕುಟೋದ್ಯಮ. ಎರಡು ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ದಿನಕ್ಕೆ ಒಂದೂವರೆ ಲಕ್ಷ ಕೋಳಿಮೊಟ್ಟೆ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಈಗ ಪ್ರತಿದಿನ ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ಕೋಳಿಮೊಟ್ಟೆ ಉತ್ಪಾದನೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ನೂರಾರು ಜನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಈಗ ಮೂವತ್ತು ಮಂದಿ ನೌಕರರರು ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ವಯಸ್ಸು ಮತ್ತು ಪದೇ ಪದೇ ಎದುರಾದ ಸಂಕಷ್ಟಗಳು ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರನ್ನು ಹಣ್ಣು ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟಿವೆ. ಅವರ ನೆಚ್ಚಿನ "ಮಿಲ್ಲರ್" ಮಾತ್ರ ಈಗ ಅವರ ಪ್ರೀತಿಯ ಗೆಳೆಯ. ಮಿಲ್ಲರ್ಗೂ ವಯಸ್ಸಾಗಿದೆ.

"ಸಾರ್ ನನಗಿಂತ ಮೊದಲು "ಮಿಲ್ಲರ್" ಸತ್ ಬಿಟ್ರೆ ನಾನೂ ನೆಮ್ಮದಿಯಿಂದ ಜೀವ ಬಿಡಬಹುದು.ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ನಾನೇ ಮೊದಲ್ ಸತ್ತುಹೋದರೆ "ಮಿಲ್ಲರ್" ಅನಾಥನಾಗಿಬಿಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನನ್ನು ಯಾರೂ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ" ಎಂದು ಮರುಗುವಾಗ ಅವರ ಮುಗ್ಧತೆ ಮಿಂಚಿ ಮರೆಯಾದಂತೆ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

ಅಂದ ಹಾಗೆ "ಮಿಲ್ಲರ್" ಅವರ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ಲ್ಯಾಬ್ರಡಾರ್ ನಾಯಿ. ಈ ನಾಯಿಯ ದೆಸೆಯಿಂದ ಅವರಲ್ಲಿ ಜೀವನಪ್ರೀತಿ ಹೆಚ್ಚಾಗಿದೆ.ಇಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹೊಸದಾಗಿ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿ ಆತ್ಮೀಯ ಗೆಳೆಯರು ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರಿಗೆ ಒದಗಿಬಂದಿದ್ದಾರೆ.ಕುಟುಂಬದಿಂದ ದೂರವಾಗಿ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿರುವ ಅವರಿಗೆ ಸಾಂತ್ವನ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ.

ಇಷ್ಟೇ ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಅವರ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಕುತೂಹಲ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. 73 ನೇ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಹತ್ತಾರು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ.ಮುಂದಿನ ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸಾಧನೆಮಾಡಿ ಮಾದರಿಯಾಗಲು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ. ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿಯ ಆಳ ಅಗಲ ಎಲ್ಲವನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿರುವ ಇವರು ರೇಷ್ಮೆಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಲಾಭ ನಿಶ್ಚಿತ ಎಂಬ ತೀಮರ್ಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ.

ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಈಗ ಅವರ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಐದು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆಕಡ್ಡಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿದೆ.ಮತ್ತೆ ಐದು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ನಾಟಿ ಮಾಡಿರುವ ಕಡ್ಡಿ ಚಿಗುರೊಡೆಯುತ್ತಿದೆ. ಸುಮಾರು ಸಾವಿರ ಮೊಟ್ಟೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದಾದ ವಿಸ್ತೀರ್ಣದ ರೇಷ್ಮೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮನೆ ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಕೋಳಿಗಳ ಮೊಟ್ಟೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ರೇಷ್ಮೆಗೂಡುಗಳು ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರ ತಲೆಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಅವರಲ್ಲಿ ಮತ್ತಷ್ಟು ಉತ್ಸಾಹ ಮತ್ತು ಲವಲವಿಕೆಗೆ ಕಾರಣವಾಗಿವೆ. ರೇಷ್ಮೆ ಮತ್ತು ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯ ಬಗ್ಗೆ  ಜೀಫ್ನಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಸುತ್ತಾಡಿಸಿ ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನಂತೆ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತೋರಿಸುತ್ತಾ ವಿವರಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಇವರಿಗಿರುವ ಉತ್ಸಾಹ ಯುವಕರಿಗೆ ಇದ್ದರೆ ಕೃಷಿಕರ್ಯಾರು ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನನಗನಿಸಿತು. ಹನಿ ನೀರಾವರಿಯಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಪ್ರಯೋಗ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಕೃಷಿಹೊಂಡವನ್ನು ಜನಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಹಾನಿಯಾಗದಂತೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಹೈಸ್ಕೂಲ್ನಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಗಣಿತ ಮತ್ತು ವಿಜ್ಞಾನ ಕಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರೀತಿಯ ಮೇಷ್ಟು ನಂಜುಂಡಶೆಟ್ಟರು (ಡಿಎನ್ಎಸ್) ಒಂದು ದಿನ ದೂರವಾಣಿ ಕರೆಮಾಡಿ ಮೈಸೂರು ಸಮೀಪ 73 ವರ್ಷದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಇಪ್ಪತ್ತು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಬೆಳೆಸಿದ್ದಾರೆ.ಇಳಿ ವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ರೇಷ್ಮೆ ಬೆಳೆಯಲು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ. ಅವರನ್ನು ನೀವು ಒಮ್ಮೆ ಬೇಟಿ ಆಗಬೇಕು ಎಂದರು.

ನಂಜುಂಡಶೆಟ್ಟರು ನಿವೃತ್ತರಾದ ಮೇಲೆ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ ಬರಗಿ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದನ್ನು ಕೇಳಿದ್ದೆ.ಹಾಗಾಗಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಕಂಡರೆ ಅವರಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ.ಅವರಿಂದ ತಾವೂ ಹೊಸದಾಗಿ ಏನಾದರೂ ಕಲಿಯಬಹುದೆಂಬ ಹಂಬಲ.ಇಂತಹ ರೇಷ್ಮೆ ನೂಲಿನಂತಹ ನವಿರಾದ ಪ್ರೀತಿ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಮತ್ತು ಡಿಎನ್ಎಸ್ ಅವರನ್ನು ಹತ್ತಿರ ತಂದಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕೆ "ಮಿಲ್ಲರ್"ಕೂಡ ಕಾರಣವಾಗಿತ್ತು.

ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕೂಗಳತೆ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಕಳಲವಾಡಿಗೇಟ್ ಬಳಿ ಎಡಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದರೆ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರ "ಕಮಲ ಫಾರಂ" ಎಂಬ ಐವತ್ತಾರು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಈ ಕುಕ್ಕುಟ ಉದ್ಯಮ ಮತ್ತು ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿಯ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ವತರ್ುಲ ರಸ್ತೆಗೆ ಸನಿಹದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೂ ಐದು ಎಕರೆ ತೋಟ ಇದೆ. ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಬೆಲೆಬಾಳುವ ಈ ಭೂಮಿಗಳಿಗೆ ಚಿನ್ನದ ಬೆಲೆ ಇದೆ.ಆದರೂ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಇಂತಹ ಚಿನ್ನದ ಬೆಲೆಯ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವ್ಯವಸಾಯ ವಲಯದಿಂದ ವಸತಿ ವಲಯಕ್ಕೆ ಬದಲಿಸುವ ಯೋಚನೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ. ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಮರಗಿಡಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಬೇಕು.ಕೃಷಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದೇ ಅವರ ಕನಸು.

"ಭೂಮಿ ಮಾರಾಟಮಾಡಿ ಹಣ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಏನ್ ಮಾಡೋದು ಸಾರ್. ಸತ್ತಾಗ ಹಣ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗೋದಕ್ಕೆ ಆಗುತ್ತಾ.ಅದಕ್ಕೆ ಇರೋವರಗೆ ಮರಗಿಡ ಬೆಳೆಸೋದು.ನಾಲ್ಕಾರು ಜನಕ್ಕೆ ಜೀವನ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳುವಂತೆ ಮಾಡೋದು.ಪ್ರಕೃತಿ ನಡುವೆ ಬದಕೋದು.ಸತ್ತ್ ಮೆಲೆ ಮೂರಡಿ ಆರಡಿ ಜಾಗತಾನೇ ಗ್ಯಾರಂಟಿ." ಅಷ್ಟೇ ಸಾರ್ ಬದುಕು ಎಂದು ವೇದಾಂತಿಯಂತೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಬದುಕು ಛಿದ್ರವಾಗಿರುವುದೇ ಕಾರಣವಿರಬಹುದೆ ಎಂದೂ ಅನಿಸುತ್ತದೆ.

1957 ರಿಂದಲೇ ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮ ಆರಂಭಿಸಿದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿದ ನೂರಾರು ಮಂದಿ ಇಂದು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಕಟ್ಟಡ ಗುತ್ತಿಗೆದಾರರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಮಾಡುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ಶ್ರದ್ಧೆ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆ ಇದ್ದರೆ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಮೇಲೆ ಬರಲು ಬಡತನ ಅಡ್ಡಿಯಾಗದು ಎಂದು ತಾನೂ ಕಂಡುಕೊಂಡ ಸತ್ಯ ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ನಂಬಿಕೆ.

ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರಿಗೆ ಮೂವರು ಮಕ್ಕಳು. ಡಾ. ಎಂ.ಆರ್.ಶ್ರೀನಿವಾಸ್, ಹೃದಯತಜ್ಞ. ಈಗ ದುಬೈನಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಅಮರನಾಥ್. ಶ್ರೀಶ್ರೀ ರವಿಶಂಕರ್ ಅವರ ಪ್ರಭಾವಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿ ಆಧ್ಯಾತ್ಮದಲ್ಲಿ ಒಲವು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಲೌಕಿಕ ಜೀವನದಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಮಗಳು ಎಂ.ಆರ್.ರಶ್ಮಿ ಬಿಎಸ್ಸಿ ವ್ಯಾಸಂಗಮಾಡಿ ಬಿಇ ಓದಿರುವ ಪತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕುಕ್ಕುಟ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಪತ್ನಿ. ಮಗ ಅಮರನಾಥ್,ಸೊಸೆ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರೆಲ್ಲರಿಂದ ದೂರವಾಗಿ 73 ರ ಇಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ  ತಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ನಾಯಿ "ಮಿಲ್ಲರ್"ಜೊತೆಗೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯ ನಡುವೆ ಮರಗಿಡ ಬಳ್ಳಿ, ರೇಷ್ಮೆ ಅಂತ ತಲೆಯ ತುಂಬಾ ಹಸಿರು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಓಡಾಡಿಕೊಂಡು ಇದ್ದಾರೆ.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಮೌಲ್ಯದ ಆಸ್ತಿವಂತರಾಗಿದ್ದರೂ ಅದ್ಯಾವುದರ ಪರಿವೆಯೆ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಸರಳವಾಗಿ ಬದುಕುತ್ತಾ "ಅವರ ಜೀವನ ಅವರಿಗೆ ನನ್ನ ಜೀವನ ನನಗೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಈಗಲೂ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಇಂತಹ ವಿಶಿಷ್ಟ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಅವರನ್ನು ನಮ್ಮ ಮೇಷ್ಟ್ರು ಡಿಎನ್ಎಸ್ ಜೊತೆ ಕಮಲ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾದಾಗ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ಹೀಗೆ...

ಕೋಳಿಗಳ ಕಲರ್ಗೆ ಮನಸೋತೆ : " ಮೈಸೂರಿನ ನಂಜುಮಳಿಗೆ ಸಮೀಪ ಗಾಡಿಚೌಕ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ. ಶಾರದ ವಿಲಾಸ ಶಿಕ್ಷಣ ಸಂಸ್ಥೆ, ಯುವರಾಜು ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪದವಿ ವ್ಯಾಸಂಗ.ನಂತರ ಸೂರತ್ಕಲ್ ಎಂಜಿನಿಯರ್ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಬಿಇ ಪದವಿ. ಆ ಭಗವಂತ ನನಗೆ ನೌಕರಿ ಸಿಗುವಂತೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ. ಓದು ಮುಗಿದ ನಂತರ ನೇರವಾಗಿ ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಉದ್ಯಮ ಶುರುಮಾಡಿದೆ" ಅದು ಒಳ್ಳೆಯದೆ ಆಯಿತು ಎಂದರು ರವೀಂದ್ರನಾಥ್.

ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮವನ್ನೇ ಯಾಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದಿರಿ ಎಂಬ ನಮ್ಮ ಮಾತಿಗೆ ಅವರು ನಕ್ಕರು. "ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಕೋಳಿಗಳ ಮೇಲೆ ವಿಶೇಷ ಪ್ರೀತಿ. ನಮ್ಮ ಮನೆ ಎದುರು ಅಂಜನಪ್ಪ ಅಂತ ಸಾಮಿಲ್ ಡ್ರೈವರ್ ಒಬ್ಬ ಇದ್ದ ಆತ ಕೆಂಪು,ಕಪ್ಪು,ಬಿಳಿ ಕೋಳಿಗಳನ್ನು ಸಾಕುತ್ತಿದ್ದ.ಅದನ್ನು ನೋಡಿದಾಗಲೆಲ್ಲ ನನಗೆ ನಾನೂ ಕೋಳಿ ಸಾಕಬೇಕು ಅನಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಕೆಲವರಿಗೆ ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಕಂಡರೆ ಪ್ರೀತಿ, ಮತ್ತೆ ಕೆಲವರಿಗೆ ನಾಯಿ,ಬೆಕ್ಕು ಕಂಡರೆ ಪ್ರೀತಿ ಅಲ್ವಾ ಸಾರ್. ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಓದು ಮುಗಿದ ನಂತರ ಮನೆಯ ಎದುರೆ 20 *30 ಜಾಗದಲ್ಲಿ ನಂಜನಗೂಡು,ಕಡಕೊಳ ಸಂತೆಯಿಂದ ನಾಟಿ ಕೋಳಿತಂದು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಆರಂಭಿಸಿದೆ. 1957 ರಲ್ಲಿ ನನ್ನ ಸಹೋದರನೊಬ್ಬ ಹೇಸರಘಟ್ಟಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ತರಬೇತಿ ಪಡೆದು ಬಂದ ಅಲ್ಲಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ನಾವು ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಲಿಲ್ಲ" ಯಶಸ್ಸು ಸಾದಿಸುತ್ತಲೇ ಹೋದೆವು ಎಂದರು.

ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆಸ್ತಿ ಪಿತ್ರಾಜರ್ಿತನಾ ಎಂಬ ನಮ್ಮ ನೇರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ " ಇಲ್ಲಾ ಸಾರ್. ಸೊನ್ನೆಯಿಂದ ಮೇಲೆ ಬಂದವನು ನಾನು. ಅನುಭವ ಕಲಿಸಿದ ಪಾಠಗಳಿಂದ ಹಣ, ಆಸ್ತಿ ಎಲ್ಲಾ ಬಂತು. ಬಡತನ,ಹಸಿವು ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ಬದುಕುವುದನ್ನುಕಲಿಸುತ್ತವೆ. ನನ್ನ ಅಕ್ಕ ಒಬ್ಬರು ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ನಸರ್್ ಆಗಿದ್ದರು. ಅವರ ಹೆಸರು ಕಮಲ ಅಂತ.ಅವರು ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದರು.ಅವರ ಹೆಸರಿಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣ ಬಂತು. ಆ ಹಣದಿಂದ ಈ ಆಸ್ತಿ ಖರೀದಿಸಿದೆ.ಅದಕ್ಕೆ ಕಮಲ ಫಾರಂ ಅಂತ ಹೆಸರಿಟ್ಟೆ. ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮದಿಂದ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಸಂಪಾದನೆ ಆಯ್ತು" ಎಂದು ಎಲ್ಲವನ್ನು ವಿವರಿಸಿದರು.

 ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಹೀಗೆ : ಕೋಳಿ ಮರಿಗಳನ್ನು ತಂದು 18 ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಬೇರೆ ಶೆಡ್ನಲ್ಲಿ ಸಾಕುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲೆ ಅವುಗಳಿಗೆ ಔಷಧೋಪಚಾರ ಎಲ್ಲ ಮುಗಿದಿರುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಅವುಗಳನ್ನು ಬೇರೊಂದು ಶೆಡ್ಗೆ ತಂದು ಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಂದ ಯಾವ ಔಷಧವನ್ನು ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ.ಆಹಾರ ಮತ್ತು ನೀರು ಮಾತ್ರ ಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ. 72 ವಾರಗಳ ಕಾಲ ಅವು ಮೊಟ್ಟೆ ಕೊಡುತ್ತವೆ.ನಂತರ ಕೋಳಿಗಳನ್ನು ಮಾಂಸಕ್ಕಾಗಿ ಮಾರಾಟಮಾಡಿಬಿರುತ್ತಾರೆ.

ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಪ್ರತಿದಿನ ಒಂದೂವರೆ ಲಕ್ಷ ಕೋಳಿಮೊಟ್ಟೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಈಗ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂವತ್ತು ಸಾವಿರ ಕೋಳಿಮೊಟ್ಟೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕೋಳಿ ಶೆಡ್ಗಳನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಲಾಗಿದ್ದು ಹೆಚ್ಚು ವಾಸನೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಶೇಕಡ 95 ರಷ್ಟು ಫಲಿತಾಂಶ ಇದೆ. ಕೋಳಿಗಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಆಹಾರವನ್ನು ತೋಟದಲ್ಲೇ ತಯಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ರೇಷ್ಮಯತ್ತ ಒಲವು : ಆಕಾಶವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಭಿತ್ತರವಾಗುವ "ರೇಷ್ಮೆ ಸಿರಿ" ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಕೇಳಿ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ ಹತ್ತು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಇದಕ್ಕಾಗಿ ತಾಂತ್ರಿಕ ನೆರವು ನೀಡಲು ರೇಷ್ಮೆ ಇಲಾಖೆಯ ನಿವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾಯೊಬ್ಬರನ್ನು ನೇಮಕಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಮಧ್ಯವತರ್ಿಗಳ ಹಾವಳಿ ಇರದ, ಮಾರಾಟವಾದ ತಕ್ಷಣವೇ ಹಣ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಖಾತೆಗೆ ವಗರ್ಾವಣೆಯಾಗುವ, ಇಪ್ಪತ್ತೇಳೆ ದಿನದಲ್ಲಿ ಗೂಡು ಕಟ್ಟಿ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸ ಮುಗಿದುಹೋಗುವ ರೇಷ್ಮೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟವಾಯಿತು.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ರೇಷ್ಮೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

"ಭಗವಂತ ಇನ್ನು ಆಯಸ್ಸು ಕೊಟ್ಟರೆ ತಮ್ಮ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಆಡು,ಕುರಿ,ಹಂದಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಇನ್ನೂ ಸಾವಿರಾರು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಬೇಕು. ಸಮಗ್ರ ಬೇಸಾಯ ಪದ್ಧತಿಮಾಡಿ ಕೃಷಿ ಪ್ರವಾಸಿ ತಾಣವಗಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಆಸೆ ಇದೆ.ನೋಡಬೇಕು ಸಾರ್ ಎಂದು ಮುಗಿಲಿನತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ.

ನೀರಿಗಾಗಿ ಮೂರು ಬೋರ್ವೆಲ್ಗಳಿವೆ. ಸೋಲಾರ್ ಪಂಪ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು,ಬೋರ್ವೆಲ್ನಿಂದ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ನೀರು ಶೇಖರಣ ತೋಟ್ಟಿಗೆ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಣೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ತೋಟದ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಬಿಡುತ್ತಾರೆ.

15 ಅಡಿ ಅಗಲ 70 ಅಡಿ ಉದ್ದ,10 ಅಡಿ ಆಳದ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಣತೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ನೀರು ಆವಿಯಾಗದಂತೆ,ಜನಜಾನುವಾರುಗಳು ಮೇಲೆ ಓಡಾಡಿದರು ಒಳಕ್ಕೆ ಬೀಳದಂತೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ನೀರಿನ ಬಳಕೆ, ಕೋಳಿ ಶೆಡ್ಗಳ ನಿಮರ್ಾಣ,ತೋಟದ ನಿರ್ವಹಣೆ ಎಲ್ಲದರಲ್ಲೂ ತಾಂತ್ರಕತೆಯ ಸದ್ಬಳಕೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುವ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಉದ್ಯಮದ ರೀತಿ ಬೆಳೆಸಹುದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮ್ಮ ನಂತರವೂ ಇದೆಲ್ಲಾ ಮುಂದುವರಿಯುವುದೆ ಎಂಬ ನಮ್ಮ ಮಾತಿಗೆ ನಕ್ಕು " ನನ್ನ ಸೊಸೆ ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ.ಇದನ್ನೆಲ್ಲಾ ಮುಂದುವರಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆಯೊಂದು ಮಾತ್ರ ನನ್ನಲ್ಲಿದೆ" ಎಂದು ಆಶಾಭಾವನೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ತಮ್ಮ ಇಡೀ ಆಯಸ್ಸನ್ನು ಹೀಗೆ ಭೂಮಿಯ ಒಡನಾಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಬಿಟ್ಟ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸುಖಸಂತೋಷಗಳ ಕಡೆಗೆ ಗಮನಕೊಡದೆ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ?. ಇಳಿವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಏಕಾಂತವಾಸ ಅನುಭವಿಸುವಂತಾಯಿತೆ?.ಎನ್ನುವ ಹತ್ತಾರು ಪ್ರಶ್ನೆಗಳ ನಡುವೆಯೂ ಅವರ ಹಸಿರು ಪ್ರೀತಿ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸಿತು. "ಆಕಾಶದ ಕೆಳಗೆ ಯಾವುದು ಹೊಸದಲ್ಲ" ಎಂಬ ಗಾದೆ ನೆನಪಾಯಿತು. ಅವರ ಕನಸುಗಳೆಲ್ಲಾ ಸಾಕಾರವಾಗಲಿ ಎಂದು ಹೇಳಿ  ನಿರ್ಗಮಿಸಿದೆವು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ರವೀಂದ್ರನಾಥ್ 9741168414 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ 

ಹಳ್ಳಿಗಳಿಗೆ ಜೀವ ತುಂಬುವ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತ

# "ಫಲಶ್ರೇಷ್ಠ" ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪುರಸ್ಕೃತ ಚೌಡಳ್ಳಿಯ ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ                  # ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಎಂದಿಗೂ ಮುಂದು

===============================================

"ಮರಳಿ ಹಳ್ಳಿಗೆ" ಎನ್ನುವುದು ರೈತಸಂಘದ ಗೆಳಯರ ಹೊಸ ಘೋಷಣೆ. ಹಳ್ಳಿಗಳು ವೃದ್ಧಾಶ್ರಮಗಳಾಗುತ್ತಿವೆ. ಯುವಕರು ಆಧುನಿಕ ಸೌಲಭ್ಯ ಮತ್ತು ಸವಲತ್ತುಗಳಿಗೆ ಆಸೆಪಟ್ಟು ಹಳ್ಳಿಬಿಟ್ಟು ನಗರದತ್ತ ವಲಸೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎನ್ನುವುದು ಹಳೆಯ ಮಾತು. ಮೊದಮೊದಲು ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಎಂದು ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ನಗರಕ್ಕೆ ವಲಸೆ ಹೋಗುವ ಮಂದಿ ನಂತರ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿದು ಅವರು ನೌಕರಿ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಗರವಾಸಿಗಳಾಗಿಬಿಡುವುದು ಸರ್ವೇ ಸಾಮಾನ್ಯವಾದ ಸಂಗತಿ.

ಪ್ರಗತಿಪರ ಕೃಷಿಕರನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಅಲೆಯುವ ನನಗೆ ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಒಂದೇ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ ಹತ್ತಾರು ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಬೀಗ ಬಿದ್ದಿರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ನೂರಾರು ಎಕರೆ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು,ತೋಟಗಳನ್ನು ಪಾಳುಬಿಟ್ಟು,ಸುಸಜ್ಜಿತ ಮನೆಗಳಿಗೂ ಬೀಗಜಡಿದು ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ತೊರೆದು ನಗರವಾಸಿಗಳಾದವರು ತಮ್ಮ ಮೂಲಬೇರುಗಳನ್ನೇ ಕಳೆದುಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳುತ್ತಿರುವಂತೆ ಭಾಸವಾಯಿತು. ಎರಡು ತಲೆಮಾರುಗಳು ಆಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಳ್ಳಿಯ ನೆನಪುಗಳಿಂದಲೇ ದೂರವಾಗಿಬಿಡುವ ಮುಂದಿನ ಪೀಳಿಗೆಯ ದುರಂತ ಬದುಕು ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಟಿತು.

ಒಂದು ಅಂದಾಜಿನ ಪ್ರಕಾರ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಸಾವಿರ ಜನ ಹಳ್ಳಿಯಿಂದ ನಗರಗಳ ಕಡೆಗೆ ಕೆಲಸ ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ವಲಸೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಸಮೀಕ್ಷೆಯೊಂದು ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಈಗ ನಮಗೆ ಸಧ್ಯ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದೆ ದೊಡ್ಡ ಸವಾಲಾಗಿದೆ. ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುವ ಕೈಗಳು ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿವೆ. ಕೃಷಿಯನ್ನು ಲಾಭದಾಯಕ,ಗೌರವ ತರುವ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರೂ ಆಲೋಚಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ.

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ ಹಂಗಳ ಹೋಬಳಿಯ ಚೌಡಳ್ಳಿ 1500 ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇರುವ ಊರು. ಗ್ರಾಮದ ಹತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮನೆಗಳಿಗೆ ಬೀಗ ಜಡಿಯಲಾಗಿದೆ. ನೂರಾರು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಪಾಳು ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ. ಹೀಗೆ ಶಿಕ್ಷಣ ಕೂಡ ನಿರ್ದಯವಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಗಳ ನಾಶಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಆಧುನಿಕತೆಯ ವಿಕಾರಕ್ಕೆ ಹಿಡಿದ ಕನ್ನಡಿಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಿದೆ.

ಒಂದು ಕಡೆ ಕೂಲಿ ಅರಸಿ ನಗರದತ್ತ ವಲಸೆ ಹೋಗುವುದನ್ನು ಕಂಡರೆ ಇಂತಹ ಕಡೆ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳಿದ್ದರೂ ಅದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಆರಾಮದಾಯಕ ಬದುಕನ್ನು ಅರಸಿ ನಗರ ಸೇರುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣುತ್ತೇವೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುವ ಕೆಲಸ ಆಗಬೇಕು. ಉಣ್ಣುವ ಆಹಾರಕ್ಕೂ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೂ ಸಂಬಂಧವಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಬೇಕು.ಅನ್ನದ ಬಟ್ಟಲು ವಿಷವಾಗುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಸಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಉಳಿಸುವ ಜೊತೆಗೆ ವಿಷಮುಕ್ತಗೊಳಿಸಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ನಿಮರ್ಾಣವಾಗಿದೆ.

ಬಾಗಲಕೋಟ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರು ತೋಟಗಾರಿಕಾ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದಿಂದ "ಫಲಶ್ರೇಷ್ಠ" ಪ್ರಶಸ್ತಿ ಪಡೆದ ಚೌಡಳ್ಳಿ ಗ್ರಾಮದ ಸಿ.ಎಂ. ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ  "ತಮಗೆ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು.ಒಬ್ಬ ಸಂದೀಪ್. ಬಿಇ ವ್ಯಾಸಂಗಮಾಡಿ ನಗರದಲ್ಲಿ ನೌಕರಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಶ್ರೇಯಸ್.ಐಟಿಐ ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಿ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆ" ಎಂದರು.

ನನಗೆ ಮೊದಲು ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು.ಮಗನನ್ನು ಐಟಿಐ ಓದಿಸಿ ಯಾಕೆ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗೆ ತೊಡಗಿಸಿದ್ದೀರಿ? ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಅವರು ಹೇಳಿದ ಮಾತು "ನೋಡಿ,ಬೇಸಾಯಮಾಡಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ.ತೋಟ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ.ಕೃಷಿಯಿಂದ ಯಾವತ್ತೂ ನಮಗೆ ನಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ.ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು ನಗರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ವಯಸ್ಸಾದ ಗಂಡಹೆಂಡತಿಯರಿಬ್ಬರೇ ಇರಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೂ ಬೀಗ ಬೀಳುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ.ತೋಟಗಳು ಪಾಳು ಬೀಳುವುದು ನಿಶ್ಚಿತ.ಆಗಾಗಬಾರದು ಅಂತ ಒಬ್ಬ ಮಗನನ್ನು ನೌಕರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ, ಮತ್ತೊಬ್ಬನನ್ನು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ" ಎಂದರು.

ಅಲ್ಲದೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯ ದುಷ್ಪಾರಿಣಾಮಗಳ ಅರಿವಾಗಿದ್ದು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಒಂದಷ್ಟು ಗೆಳೆಯರು ಮುಂದಾಗಿದ್ದೇವೆ.ಇದಕ್ಕಾಗಿ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ಸಮಾನಾಸಕ್ತರ ಕೃಷಿಕರ ಬಳಗದ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಗುರುತಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ಹೇಳಿದರು.

ಗ್ರಾಮದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಜಲಸಾಕ್ಷರತೆಯ ರೂವಾರಿ,ಪ್ರಗತಿಪರ ರೈತ ಸಿ.ಎಸ್.ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರು ಕೂಡ ತಮ್ಮ ಒಬ್ಬ ಮಗನನ್ನು ನೌಕರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಿಗೆ ಬಿಕಾಂ ಪದವಿ ಕೊಡಿಸಿ ವ್ಯವಸಾಯಕ್ಕೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದು ನೆನಪಾಯಿತು.

ಎಸ್ಎಸ್ಎಲ್ಸಿ ಓದಿರುವ 56 ವರ್ಷದ ಸಿ.ಎಂ. ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ ಅವರ ಕೃಷಿ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಕಂಡು ಖುಶಿಯಾಯಿತು. ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಐದು ಎಕರೆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಹನಿ ನೀರಾವವರಿಯಲ್ಲಿ 492 ಟನ್ ಕಬ್ಬು ಬೆಳೆದು ಸಾಧನೆ ಮಾಡಿದ್ದ ಸದಾಶಿವ ಮೂತರ್ಿ ಅವರು ಈಗಲೂ ಈರುಳ್ಳಿ,ಅರಿಶಿನ,ಟೊಮಟೊ ಹೀಗೆ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ಮುಂದು.

ಹುಲ್ಲೆಪುರ ಕ್ರಾಸ್ನಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ಬದಿಗೆ ಇರುವ ಹತ್ತೂವರೆ ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಇವರ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ. ಅದರಲ್ಲಿ ಒಂದೂವರೆ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ತೆಂಗಿನ ತೋಟವಿದೆ. ಉಳಿದಂತೆ ಪಾಲಿಹೌಸ್,ಡೈರಿ ಫಾರಂ,ಪ್ಯಾಕ್ಹೌಸ್ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬರುವ ಕಡಿಮೆ ನೀರಿನಲ್ಲೇ ಅರಿಶಿನ, ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ,ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಲಾಭದಾಯಕ ಕಸುಬನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ತಮ್ಮ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಅಂತರ್ಜಲ ಕಡಿಮೆಯಾದ ಕಾರಣ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕಿನ ಮಡುವಿನಹಳ್ಳಿ ಸಮೀಪ ಗುತ್ತಿಗೆಗೆ ಜಮೀನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಸಾಯಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತ : ಸದಾಶಿವಮೂತರ್ಿ ಅವರು ಸದಾ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತ. ಈರುಳ್ಳಿ,ಅರಿಶಿನ,ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ ಬೆಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ನೂತನ ತಾಂತ್ರಿಕತೆ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಮೂಲಕ ನೀರಿನ ಮಿತ ಬಳಕೆ.ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರದ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಬಳಕೆ ಇವರ ಕೃಷಿಯ ಯಶಸ್ಸಿನ ಗುಟ್ಟು. ಸಮಗ್ರ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಮಿಶ್ರ ಬೆಳೆ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುವ ಇವರು ಕೃಷಿಯಿಂದ ಎಂದೂ ನಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸಿಲ್ಲ.

ಕಾಲಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಮಳೆಯೊಂದು ನಡೆಸಿಕೊಟ್ಟುಬಿಟ್ಟರೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಆದಾಯಗಳಿಸಿ ಆರಾಮವಾಗಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ಇವರು ಅನುಭವದಿಂದ ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯ.

ಪಾಲಿಹೌಸ್ ಬೇಕಿಲ್ಲ : "ಈ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಈಗಾಗಲೇ ಒಂದು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ತಾವು ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಿ ಮೂರುವರ್ಷಗಳಿಂದ ದಪ್ಪ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ವರ್ಷ ಇಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಬಹುದು.ನಂತರ ಮಣ್ಣಿನ ಗುಣಮಟ್ಟ ಹಾಳಾಗಿ ಏನೇ ಹಾಕಿದರು ಬೇರುಕೊಳೆ ರೋಗವನ್ನು ತಡೆಯುವುದು ಕಷ್ಟ. ಈಗಲೇ ಮೆಣಸಿಗೆ ಬೇರುಕೊಳೆರೋಗ, ಎಲೆಚುಕ್ಕಿರೋಗ ಎಲ್ಲವೂ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಸಿಂಪರಣೆ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಬೆಳೆ ತೆಗೆಯುವುದೇ ಕಷ್ಟ' ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣಕ್ಕೆ ಸರಕಾರದ ಸಬ್ಸಿಡಿ ಹೋಗಿ ಸ್ವತಃ ಕೈಯಿಂದ ಹದಿನೈದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಮಾತ್ರ ವಾಪಸ್ ಬಂದಿದೆ. ಇಷ್ಟೊಂದು ಹಣ ವೆಚ್ಚಮಾಡಿ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ ರೈತರು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುವುದು ಲಾಭದಾಯಕ ಅಲ್ಲ.

ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ರೋಗಬಾಧೆ ಕಡಿಮೆ, ಮಾನವ ಶ್ರಮವೂ ಕಡಿಮೆ, ಹೆಚ್ಚು ರಾಸಾಯನಿಕ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಬಳಕೆ ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಾವು ತಿಳಿದುಕೊಂಡಿದ್ದೆವು.ಆದರೆ ಅದೆಲ್ಲ ಸುಳ್ಳು. ಮಾಮೂಲಿ ಕೃಷಿಗಿಂತ ಹೆಚ್ಚಿನ ಶ್ರಮ ಇಲ್ಲಿ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.ಆದ್ದರಿಂದ ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮಾರ್ಣ ಮಾಡುವವರು ನಾಲ್ಕಾರು ಕಡೆ ವಿಚಾರಿಸಿ ನಂತರ ಮುಂದುವರಿಯುವುದು ಒಳ್ಳೆಯದು ಎಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಬೀಗಬಿದ್ದ ಮನೆಗಳು ಬಣಬಣ : ಚೌಡಳ್ಳಿ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದರೆ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಬೀಗ ಬಿದ್ದಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು. ಇವರೆಲ್ಲರೂ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಕೊಡಿಸಿ ನಂತರ ಅವರೆಲ್ಲ ನೌಕರಿ ಸೇರಿದ ಮೇಲೆ ಹಳ್ಳಿಬಿಟ್ಟು ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಗರವಾಸಿಗಳಾದವರು.

"ಅಕಾಲಿಕ ಮಳೆ,ಕುಸಿದ ಅಂತರ್ಜಲವೂ ಕೂಡ ಇವರೆಲ್ಲ ಹಳ್ಳಿ ತೊರೆಯಲು ಕಾರಣವಾಗಿದ್ದರೂ, ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತ ಇಂತಹ ಕಡೆ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ಲಿ ಪ್ರೀತಿ ಬೆಳೆಸುವ ಮೂಲಕ ಆದಾಯ ತರಬಲ್ಲ ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿ ಮಾಡದಿದ್ದರೆ ಮುಂದೊಂದು ದಿನ ಹಳ್ಳಿಗಳು ಬಣಗುಡುವ ಖಾಲಿ ಊರುಗಳಾದರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯವಿಲ್ಲ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ

ಕೆರೆಗಳಿಗೆ ನೀರು ತುಂಬಿಸುವ ಮೂಲಕ ಅಂತರ್ಜಲವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿ ಹಳ್ಳಿಗಳನ್ನು ಜೀವಂತವಾಗಿಡುವ ಕೆಲಸ ಆಗಬೇಕು. ಸಿ.ಎಂ.ಗವಿಯಪ್ಪ,ಶಿವಕುಮಾರಸ್ವಾಮಿ,ರಾಜಶೇಖರಮೂರ್ತಿ,ಪರಶಿವಮೂರ್ತಿ,ಸಿ.ಎಂ.ನಾಗರಾಜು,ವಕೀಲ ನಾಗಮಲ್ಲಪ್ಪ ಹೀಗೆ ಇಪ್ಪತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮಂದಿ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ತೊರೆದು ನಗರವಾಸಿಗಳಾಗಿದ್ದಾರೆ.ಇವರು ತಮ್ಮ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು ಪಾಳುಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಿರುವುದರಿಂದ ಕೃಷಿಗೂ ದೊಡ್ಡ ಒಡೆತ ಬಿದ್ದಂತಾಗಿದೆ.

"ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ತಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನನ್ನು ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಪ್ರಧಾನ ಉದ್ಯೋಗಮಾಡಲು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೇ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಕೃಷಿ ಕುಟುಂಬದ ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಯುವ ಗೌರವಪೂರ್ವಕವಾದ ಉದ್ಯೋಗ,ಆದಾಯ ತರುವ ಕಸುಬು ಎಂದು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ಕಲಿಸಕೊಡಬೇಕಿದೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ.

ಮೈಸೂರು ತೋಟಗಾರಿಕೆ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಪ್ರಧ್ಯಾಪಕ ಬಿ.ಎಸ್.ಹರೀಶ್ ಅವರ ಸಲಹೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆದು ಕೃಷಿಮಾಡುವ ಸದಾಶಿವಮೂತರ್ಿ ಸಧ್ಯ ಟ್ರೇನಲ್ಲಿ ಅರಿಶಿನ ಸಸಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಂಡು ಅರಿಶಿನನಾಟಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.ಇದರಿಂದ ಗಿಡಗಳು ಉತ್ತಮವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಇಳುವರಿಯೂ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಸಹಕಾರವಿದ್ದರೆ ಸುಲಭ : ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಹಕಾರ, ನೆರವು ಇದ್ದರೆ ಮುಂದುವರಿಯುವುದು ಸುಲಭ. ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ನೆರವಾಗುತ್ತಾ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಸುಲಭಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ರೈತರಿಗೆ ಅನುಕೂಲ. ಗ್ರಾಮದ ರಾಜೇಂದ್ರ, ತಮ್ಮಡಹಳ್ಳಿಯ ಕುಮಾರ್ ಮತ್ತು ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ ಮೂವರು ಸೇರಿ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ನೆರವಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಗಿಡತರುವುದು, ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಉಳುಮೆ ಅಥವಾ ಬೋರ್ವೆಲ್ ಮೋಟಾರ್ ಕೆಟ್ಟರೆ ಅದನ್ನು ಎಳೆಸಿ ರಿಪೇರಿ ಮಾಡುವುದು ಇಂತಹ ಕೆಲಸಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಾಯಕ್ಕೆ ಒಬ್ಬರಲ್ಲ ಒಬ್ಬರು ಒದಗಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಇದರಿಂದ ಇವರಿಗೆ ಕೃಷಿ ಎಂದಿಗೂ ತಲೆನೋವಿನ ಕೆಲಸವಾಗಿಲ್ಲ.

ಹೀಗೆ ರೈತರು ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಪರಸ್ಪರ ಸಹಕಾರ ತತ್ವದಡಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಮಾತ್ರ ಹೊಸ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿಯನ್ನು ಲಾಭದಾಯಕ ಉದ್ಯೋಗವಾಗಿ ಮಾಡಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಸಿ.ಎಂ. ಸದಾಶಿವಮೂರ್ತಿ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ 9741525617 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ 

ನಿವೃತ್ತ ಜೀವನ ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕ

# ತುಂಡು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಆರಾಮದಾಯಕ ಬದುಕು               # ಸಮಗ್ರ ಪದ್ಧತಿಯ ಹಸಿರು ತೋಟ 

ಮೈಸೂರು : ಸರ್ಕಾರಿ ಅಥವಾ ಖಾಸಗಿ ಕೆಲಸ,ಕೈತುಂಬ ಸಂಬಳ ಬರುತ್ತಿದ್ದು ನಿವೃತ್ತಿ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿರುವವರ ಗೊಣಗಾಟವನ್ನು ನೀವು ನೋಡಿರಬಹುದು.ಕಚೇರಿಯ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಂದ ತಮ್ಮ ವ್ಯಕ್ತಿತ್ವ ನಿರ್ಧರಿಸಿಕೊಂಡ ಜನ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರ ಕಳೆದ ವರ್ಷಗಳ ಭಾರದ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ವಿಕಾರವಾಗಿ ನರಳಾಡುವುದನ್ನೂ ಕಂಡಿರಬಹುದು.

ಆದರೆ ಇಲ್ಲೊಬ್ಬರು ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರ ಸಹಜ ಕೃಷಿಕರಾಗಿ ಹೇಗೆ ಆರೋಗ್ಯಕರ,ಸುಂದರ, ಆರಾಮದಾಯಕ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ "ರೂಪಕ"ದಂತೆ ಬದುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರೇ ನಿವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾರಿ ಟಿ.ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ.

ಎರಡು ಎಕರೆ ಬರಡು ಭುಮಿಯನ್ನು ಧರೆಯ ಮೇಲಿನ ಅಚ್ಚ ಹಸಿರಿನ ತಾಣವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿರುವ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ, ಬಯಸಿದ್ದರೆ ಸುಮ್ಮನೇ ನಗರದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ಪತ್ನಿ ಸಿ.ಎನ್.ಭಾಗ್ಯ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಆರಾಮವಾಗಿ ಇದ್ದುಬಿಡಬಹುದಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅವರು ಹಾಗೆ ಮಾಡಲಿಲ್ಲ.ತಮ್ಮ ನಿವೃತ್ತ ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹಸಿರು ಹೆಜ್ಜೆಯ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮೂಲತಃ ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆ ಮದ್ದೂರು ತಾಲೂಕಿನ ಮಡೇನಹಳ್ಳಿಯ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ ಅವರಿಗೆ ಆರ್,ಕಿರಣ್ ಮತ್ತು ಆರ್.ಪ್ರವೀಣ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು. ಇಬ್ಬರೂ ಸಾಫ್ಟವೇರ್ ಎಂಜಿನೀಯರ್ಗಳು. ಕಿರಣ್ ಕ್ಯಾಲಿಫೋನರ್ಿಯಾದಲ್ಲಿದ್ದರೆ ಪ್ರವೀಣ್ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ.ಒಬ್ಬ ಸೊಸೆ ಕ್ಯಾಲಿಫೋನರ್ಿಯಾದಲ್ಲಿ ಎಂಎಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ,ಮೊತ್ತಬ್ಬರೂ ಸಾಫ್ಟವೇರ್. ಇಷ್ಟಿದ್ದರೂ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ ಅವರಿಗೆ ಕೃಷಿ ಕಾಯಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿ.

ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರಗಳು ಎಲ್ಲೆ ನಡೆದರೂ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ತಮಗೆ ಇಷ್ಟವಾದ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ಎಲ್ಲೆ ಸಿಕ್ಕರು ಮಕ್ಕಳಂತೆ ಓಡೋಡಿ ತಂದು ತಮ್ಮ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ. ಇವರ ಇಂತಹ ಆಸಕ್ತಿಯ ಫಲವಾಗಿ ತೋಟದಲ್ಲೀಗ ಸೀಬೆ,ಸಪೋಟ,ನೆಲ್ಲಿ,ರಾಂಭೂಟನ್,ಮಾವು,ಸೀತಾಫಲ,ರಾಮಫಲ,ಜಾಯಿಕಾಯಿ, ನಿಂಬೆ,ನುಗ್ಗೆ,ಮೂಸಂಬಿ, ಕಾಫಿ ಹೀಗೆ ಹತ್ತಾರು ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ಫಲ ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ತೋಟದ ಸುತ್ತಾ ಹೆಬ್ಬೇವು,ತೇಗ,ಸಿಲ್ವರ್ ಮತ್ತಿತರ ಕಾಡಿನ ಮರಗಳು ಮುಗಿಲಿನತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿ ನಿಂತಿವೆ.

ಮೈಸೂರಿನಿಂದ 25 ಕಿ.ಮೀ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಮಾರ್ಬಳ್ಳಿ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿರುವ ವರುಣಾನಾಲೆ 86ನೇ ಕೀ.ಮೀ.ಅಕ್ವಿಡೆಟ್ ಬಳಿ ರಾಮಶೆಟ್ಟರ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ ಈ ತೋಟ ಇದೆ.ಸುತ್ತ ಎಲ್ಲರೂ ರಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ಶೆಟ್ಟರು ತಣ್ಣಗೆ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ, ತೋಟದಲ್ಲಿ ದುಡಿಯುತ್ತಾ ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ : ರಾಮಶೆಟ್ಟರು ಮೂಲತಃ ಕೃಷಿಕರಲ್ಲ.ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ಜಮೀನುಗಳಿಗೆ ಕೂಲಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗಿನ ಕೃಷಿ ಅನುಭವ ಬಿಟ್ಟರೆ ಅವರಿಗೆ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಆದರೆ ಈಗ ಅವರೊಳಗೊಬ್ಬ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನಿ ಇದ್ದಾನೆ. ಅನುಭವದಿಂದ ಕಂಡುಕೊಂಡದ್ದನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಮಾಡುತ್ತಾ ನಿವೃತ್ತ ಜೀವನವನ್ನು ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ.

ವಿಕ್ರಾಂತ್ ಕಾಖರ್ಾನೆಯಲ್ಲಿ ಅಸಿಸ್ಟೆಂಟ್ ಇಂಜಿನೀಯರ್ ಆಗಿ ಸ್ವಯಂ ನಿವೃತ್ತಿ ಪಡೆದು ನಂತರ ಸೌಂತ್ ಇಂಡಿಯನ್ ಪೇಪರ್ ಮಿಲ್ನಲ್ಲಿ ಅಸಿಸ್ಟೆಂಟ್ ಮೆನೇಜರ್ ಆಗಿ ಆರೋಗ್ಯದ ಸಮಸ್ಯೆಯಿಂದ ಎರಡು ವರ್ಷ ಮುಂಚಿತವಾಗಿ ಅಲ್ಲಿಂದಲ್ಲೂ ವಿಆರ್ಎಸ್ ಪಡೆದ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು ನಂತರ ಕೃಷಿಕರಾಗಲು ನಿಧರ್ಾರ ಮಾಡಿದರು. ಇವರ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಆರ್ಟಿಸಿ ಇರದ ಕಾರಣ ಪತ್ನಿಯ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಎರಡು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದರು.

"2013 ರಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಬಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದಾಗ ಇದು ಖಾಲಿ ಭೂಮಿ.ಯಾವ ಗಿಡಮರಗಳು ಇರಲಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಮೂರೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಗಿಡಮರಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿದ್ದೇನೆ.130 ತೆಂಗಿನ ಗಿಡಗಳು ಬಲಿಷ್ಠವಾಗಿ ಬೆಳೆದು ಹೊಂಬಾಳೆ ಬರುತ್ತಿವೆ.ಸೀಬೆ,ಸಪೋಟಗಳಂತೂ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತಿವೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾ ಮರದ ಮೇಲೆ ಹಣ್ಣಾಗಿದ್ದ ಸೀಬೆಯ ಹಣ್ಣೋಂದನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಕಿತ್ತುಕೊಟ್ಟರು. ಜೀವಾಮೃತದಿಂದ ಬೆಳೆದ ಸೀಬೆಯ ರುಚಿಗೆ ನಾವು ಮಾರುಹೋದೆವು. ಜೊತೆಗಿದ್ದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ ಮೂರೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ತೋಟ ಕಟ್ಟಿದ್ದೀರಾ? ಎಂದು ಉದ್ಘಾರ ಎಳೆದರು.

ದಾರಿದೀಪವಾದ ಪುಸ್ತಕ: "ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದಾಗ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೇನೂ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ನನ್ನ ಕಿರಿಯ ಮಗ ಕಿರಣ್ಗೆ ಒಂದು ತೋಟಮಾಡುವ ಕನಸಿತ್ತು.ರಸಾಯನಿಕ ಬಳಸದೆ,ನೈಸಗರ್ಿಕವಾಗಿ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಕನಸಾಗಿತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾನು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಮಾಡಲು ತೀಮರ್ಾನಿಸಿದೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು.

ಹೀಗಿರಬೇಕಾದರೆ ಆರ್.ಸ್ವಾಮಿ ಆನಂದ್ ಬರೆದ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ "ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ" ಪುಸ್ತಕ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿತ್ತು.ಅದನ್ನು ಗಂಭೀರವಾಗಿ ಓದಿ ಮನನ ಮಾಡಿಕೊಂಡೆ.ನಂತರ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರಗಳಲ್ಲೂ ಭಾಗವಹಿಸಿದೆ. ಅವರು ಹೇಳಿದಂತೆ ಜೀವಾಮೃತ,ಬೀಜಾಮೃತ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾ ಬಂದೆ.ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ತಮ್ಮ ಜಮೀನಿಗೆ ಒಂದು ಚಮಚದಷ್ಟೂ ರಸಾಯನಿಕಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿಲ್ಲ.ಉಳುಮೆಯನ್ನು ಮಾಡಿಲ್ಲ.ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್, ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರವನ್ನೂ ಬಳಸಿಲ್ಲ.ಆದರೂ ಗಿಡಮರಗಳು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಸದೃಢವಾಗಿ ಬೆಳೆದಿವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಜೀವಾಮೃತ ತಯಾರುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ತೊಟ್ಟಿಯನ್ನು ತೋರಿಸಿದರು.

ಬೆಳವಲ ಪೌಂಡೇಶನ್ನವರು ನಡೆಸುವ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರ,ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ, ಬದಿರು ಬೇಸಾಯ ಬಳಗದವತಿಯಿಂದ ನಾವು ನಡೆಸಿದ ತರಬೇತಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಭಾಗವಹಿಸಿ ಈಗಲೂ ಹೊಸ ಹೊಸ ವಿಚಾರಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವ ಹಂಬಲ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿರುವ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು ಪ್ರತಿ ಶಿಬಿರಗಳಿಂದಲ್ಲೂ ಒಂದೊಂದು ಅನುಕೂಲವಾಗಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಬೆಳವಲ ಫೌಂಡೇಶನ್ನವರು ನಡೆಸುವ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಶಿಬಿರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿ ಕಲಿತುಕೊಂಡು ಬಂದನಂತರ ಮಾವು,ಜಂಬೂನೇರಳೆ,ನುಗ್ಗೆ ಪ್ರೋನಿಂಗ್ ಮಾಡಿರುವುದಾಗಿ ತೋರಿಸಿದರು.

ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದರೆ ನೂರೆಂಟು ರೋಗ: ನಿವೃತ್ತಿಯಾದ ನಂತರ ಮನೆಯಲ್ಲೆ ಇದ್ದರೆ ನನಗೆ ನೂರೆಂಟು ಖಾಯಿಲೆಗಳು.ಬೆನ್ನು ನೋವು,ಮಂಡಿ ನೋವು ಜೊತೆಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಕಾಯಿಲೆ ಬೇರೆ. ಆಶ್ಚರ್ಯ ಎಂದರೆ ಬೆಳಗ್ಗೆ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಯಾವ ನೋವುಗಳು ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಉಲ್ಲಾಸದಿಂದ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತೇನೆ. ನಾ ಮಾಡುವ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸವೇ ನನ್ನನ್ನು ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿಟ್ಟಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು.

ಬೆಳಗ್ಗೆ 8 ಗಂಟೆ ಆಗುವುದನ್ನೆ ಕಾಯುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.ವಿಜಯನಗರದ ಮನೆಯಿಂದ ತಿಂಡಿತಿಂದು ಬುತ್ತಿ ಕಟ್ಟಿಸಿಕೊಂಡು ಟಿವಿಎಸ್ ಎಕ್ಸ್ಎಲ್ ಮೋಟಾರ್ನಲ್ಲಿ ಜಮೀನಿಗೆ ಬಂದುಬಿಟ್ಟರೆ ಕತ್ತಲಾಗುವವರೆಗೂ ಅದೂಇದು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತೇನೆ.

ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಿಗೆ ಹೋಗೋಣ ಬನ್ನೆ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾಳೆ. ಆದರೆ ನನಗೆ ಇದೆ ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರವಾಗಿದೆ.ನಾನು ಎಲ್ಲಿಗೂ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ.ಪ್ರಕೃತಿಯ ನಡುವೆ ಆಯಾಗಿ ಇರುವುದೆ ನನಗೆ ತುಂಬಾ ಇಷ್ಟ. ತೋಟದಲ್ಲಿ ಇರಲು ಯಾವೊಬ್ಬ ಆಳುಕಾಳು ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.ಗಿಡ ನೆಡುವಾಗ ಗುಂಡಿ ತೆಗೆಯಲು ಮಾತ್ರ ಆಳು ಕರೆದುಕೊಂಡಿದ್ದೆ.ಉಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ತಾವೇ ವಮಾಡುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಎರಡು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಖರಿದಿಸಿದ್ದು ಅದನ್ನು ನೈಸಗರ್ಿಕ ತೋಟಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿರುವುದಾಗಿ ರಾಮಶೆಟ್ಟರು ಹೇಳಿದಾಗ ಇಳಿವಯಸ್ಸಿನಲ್ಲೂ ಬತ್ತದ ಅವರ ಉತ್ಸಾಹಕಂಡು ನಮಗೆ ಅಚ್ಚರಿಯಾಯಿತು. ಮುಂದೆ ಜಾಗತೀಕ ಅರ್ಥವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿ ಬದಲಾವಣೆ ಆಗಿ ಮಕ್ಕಳು ನೌಕರಿ ಕಳೆದುಕೊಂಡರೆ ಬಂದು ಕೃಷಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆರಾಮವಾಗಿ ಇರಲಿ ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ತೋಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.ಎರಡು ಎಕರೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಒಂದು ಸಂಸಾರ ಇಬ್ಬರು ಮಕ್ಕಳು ಆರಾಮವಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ಸ್ವಂತ ಅನುಭವದಿಂದ ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಳೆ ವೈವಿಧ್ಯ : ತೋಟದಲ್ಲಿ ದೀರ್ಘಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ತರಬಲ್ಲ ತೆಂಗು,ಅಡಿಕೆ,ಸಪೋಟ,ಸೀಬೆ,ಹೆಬ್ಬೇವು,ತೇಗ,ಸಿಲ್ವರ್ ಮತ್ತಿತರರ ಮರ ಗಿಡಗಳು ಇವೆ. ಇದರ ಜೊತೆಯಲ್ಲಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ಎರಡು ಗುಂಟೆಯಲ್ಲಿ ಬತ್ತ,ರಾಗಿ,ಜೋಳ,ನವಣೆ,ಉದ್ದು,ಹಸರು,ತೋಗರಿ ಮತ್ತಿತರ ದವಸಧಾನ್ಯ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಹಾಗಲ,ಕುಂಬಳ,ಹೀರೆಕಾಯಿ,ಬದನೆ,ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತೇನೆ.ಮೂರು ವರ್ಷದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಅಗತ್ಯ ಆಹಾರ ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ದುಡ್ಡುಕೊಟ್ಟು ಕೊಂಡಿಲ್ಲ. ನೈಸಗರ್ಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಬಳಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಆ ಮಟ್ಟಿಗೆ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ ಕುಟುಂಬ ಆಹಾರ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯನ್ನು ಸಾಧಿಸಿದೆ.

ಏಲಕ್ಕಿ ಬಾಳೆ,ಪಚ್ಚ ಬಾಳೆಯನ್ನು ಬೆಳೆಯಲಾಗಿದ್ದು, ಮನೆಯ ಸುತ್ತಮತ್ತಲಿನ ಜನರೇ ಹಣ್ಣುಗಳ ರುಚಿಗೆ ಮಾಡುಹೋಗಿ ಖರೀದಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುವಾಗ ಏನನ್ನೂ ಬೆಳೆಯದೆ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಕಾಡುಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಕಾಲನೂಕುವ ರೈತರು ನಮಗೆ ನೆನಪಾದರು. ರೈತನೊಬ್ಬ ಬುದ್ಧಿವಂತನಾದರೆ ಹೇಗೆ ಕುಳಿತಲ್ಲೇ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಸೃಷ್ಠಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ಇವರು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಮರೆಯುವ ಮುನ್ನ : ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ ಅವರ ಸಂತೃಪ್ತ ನಿವೃತ್ತಿ ಜೀವನ ಕಂಡಾಗ ಪತ್ರಕರ್ತ,ಸಾಹಿತಿ ಪಿ.ಲಂಕೇಶ್ ಅವರ "ನಿವೃತ್ತರು" ಎಂಬ ಕತೆ ನನಗೆ ನೆನಪಾಯಿತು. ಮನುಷ್ಯನ ಸಣ್ಣತನ,ನಿರ್ಲಜ್ಯ ನಡತೆಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಇಬ್ಬರು ನಿವೃತ್ತ ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಸಣ್ಣತನವನ್ನು ಬಯಲಿಗೆಳೆಯುವ ಅಸಾಧಾರಣ ಕತೆ ಅದು. ಸುಮ್ಮನೆ ಕಾಲಹರಣ ಮಾಡುವುದು ಎಂತಹ ಅನಾಹುತಕ್ಕೆ ಎಡೆ ಮಾಡಿಕೊಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ.

ಒಂದೇ ಕಚೇರಿಯಲ್ಲಿ ಸಹೋದ್ಯೋಗಿಯಾಗಿದ್ದ ಪ್ರಹ್ಲಾದರಾಯ ಮತ್ತು ನರಸಿಂಗರಾಯ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರ ಸ್ನೇಹಿತರಾಗಲು ಯತ್ನಿಸಿ ಸೋಲುತ್ತಾರೆ.ಒಬ್ಬನಲ್ಲಿ ಅಧಿಕಾರವಿಲ್ಲ ಮತ್ತೊಬ್ಬನಲ್ಲಿ ವಿಧೇಯತೆ ಇಲ್ಲ. ಮನುಷ್ಯ ಒಬ್ಬನೇ ಇದ್ದಾಗ ಕಣ್ಣು ತೆರೆದಿರುತ್ತಾನೆ ಎಂಬ ಲಂಕೇಶ್ ಮಾತು ರಾಮಶೆಟ್ಟರ ಬದುಕನ್ನು ಕಂಡಾಗ ಸತ್ಯ ಅನಿಸಿತು.

ತುಂಡು ಭೂಮಿ,ಕಡಿಮೆ ವೆಚ್ಚ,ಮಾನವ ಶ್ರಮವೂ ಕಡಿಮೆ ಒಂದು ನಾಟಿ ಹಸು ಇದ್ದರೆ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರವೂ ಎಷ್ಟೊಂದು ಉಲ್ಲಾಸದಾಯಕವಾಗಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವುದಕ್ಕೆ ರಾಮಶೆಟ್ಟರ ಜೀವನ ಶೈಲಿ ಮಾದರಿಯಾಗುವಂತಿದೆ. ಸಣ್ಣತನವಿಲ್ಲದೆ,ಸ್ವಾರ್ಥವಿಲ್ಲದೆ,ಪಕ್ಷಪಾತವಿಲ್ಲದೆ ಹೂ ಹಣ್ಣು ಬಿಡುವ, ನೆರಳು ನೀಡುವ,ಹೂ ಅರಳಿಸುವ ಜೀವನ ನಮ್ಮದೂ ಆದರೆ ಬದುಕು ಎಷ್ಟು ಸುಂದರ ಅಲ್ವಾ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ರಾಮಶೆಟ್ಟಿ 9886742414 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ.

ಜಲಸಂರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ  ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಸಾಧಿಸಿದ ಕೃಷಿಕ 

 ಬರದಲ್ಲೂ ತೆಂಗು,ಅಡಿಕೆ ಬದುಕಿಸಿಕೊಂಡ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ : ಚಾಮರಾಜನಗೆರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಬಹುತೇಕ ತೆಂಗು ಮತ್ತು ಅಡಿಕೆ ತೋಟಗಳು ಗೂಟಗಳಾಗಿವೆ.ಕಳೆದ ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಪುನಾರಾರ್ವನೆಯಾದ ಬರ ಎರಡು ತಲೆಮಾರಿನ ತೋಟಗಳನ್ನು ಸರ್ವನಾಶ ಮಾಡಿದೆ. "ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಅಡಿಕೆ-ತೆಂಗು ಬೆಳೆಸಿದ್ದು ಐತಿಹಾಸಿಕ ತಪ್ಪು ನಿಧರ್ಾರ" ಎಂದು ರಾಜ್ಯ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯ ನಿದರ್ೇಶಕರಾಗಿದ್ದ ಡಾ.ಹಿತ್ತಲಮನಿ ಒಮ್ಮೆ ಹೇಳೀದ್ದರು.

ಇದಕ್ಕೆ ಅಪವಾದ ಎಂಬಂತೆ ಆಕಾಶದಿಂದ ಭೂಮಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಪ್ರತಿ ಹನಿ ಹನಿ ನೀರನ್ನು ಜೋಪಾನಮಾಡಿ ಕಾಯ್ದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಸುಮಾರು ತಮ್ಮ ಹದಿನಾರು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ತೆಂಗು ಮತ್ತು ಅಡಿಕೆಯಂತಹ ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಒಣಗದಂತೆ ಜೀವಜಲನೀಡಿ ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಬಂದಿರುವ "ಸಂಪೂರ್ಣ ಜಲಸಾಕ್ಷರತೆ" ಸಾಧಿಸಿರುವ ಚೌಡಳ್ಳಿಯ ಸಿ.ಎಸ್.ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರೇ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ.

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯಿಂದ ಬೊಮ್ಮಲಾಪುರ ಮಾರ್ಗವಾಗಿ ಹೋಗುವಾಗ ಹುಲ್ಲೆಪುರ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟ ಗ್ರಾಮ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲೇ ಸಮೀಪದಲ್ಲಿ ಸಿ.ಎಂ.ಶಿವನೆಂಜಪ್ಪ ಫಾರಂ ಎಂಬ ಈ ಹಸಿರು ತೋಟ ಇದೆ. ಹದಿನಾರುವರೆ ಎಕರೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ 450 ತೆಂಗು,ಒಂದೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 1500 ಅಡಿಕೆ ಬರದ ನಡುವೆಯೂ ಅಚ್ಚ ಹಸಿರಾಗಿವೆ.ಇದಕ್ಕೆಲ್ಲ ಕಾರಣ ಮಲ್ಚಿಂಗ್ (ಹೊದಿಕೆ) ಮತ್ತು ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲೂ ಮಿತವಾಗಿ ನೀರು ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರಾಜೇಂದ್ರ. ಅಡಿಕೆ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಔಷದೀಯ ಬಳ್ಳಿ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಯ ಅದು ಜೀವಂತ ಹೊದಿಕೆಯಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಮಣ್ಣಿನ ಫಲವತ್ತತೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದೆ.

ಚೌಡಳ್ಳಿ ಸಮೀಪ ಇರುವ 12 ಎಕರೆಯ ಮತ್ತೊಂದು ತೋಟದಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕುವರೆ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ತೆಂಗು ಮತ್ತು ಅಡಿಕೆ ಉಳಿದ ಏಳುವರೆ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಅರಿಶಿನ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ದಶಕದ ಹಿಂದೆಯೇ ಮಳೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೇ ಜಲತಜ್ಞ ಅಯ್ಯಪ ಮಸಗಿ ಅವರನ್ನು ಕರೆಸಿ ಬತ್ತಿದ ಕೊಳವೆ ಬಾವಿಗೆ ಜಲ ಮರುಪೂರಣ ಮಾಡಿರುವುದು ಈ ತೋಟದ ವಿಶೇಷ. ಇಷ್ಟಲ್ಲದೆ ತೋಟದ ಸುತ್ತ 150 ತೇಗ,ಸಿಲ್ವರ್,ಹೆಬ್ಬೇವು,70 ಮಾವು, ಸಪೋಟ ಮತ್ತಿತರ ಹಣ್ಣಿನ ಮರಗಿಡಗಳಿಗೂ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಜಾಗ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗಿದೆ.

ಇಂತಹ ಹಲವು ವಿಶೇಷಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಇದೇ ಜುಲೈ 16 ರಂದು ಬೆಳಗ್ಗೆ 11 ಗಂಟೆಗೆ ತಾಲೂಕಿನ ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕರ ಸಭೆಯನ್ನು ಕರೆಯಲಾಗಿದೆ. ಒಣಭೂಮಿ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ಹಿಡಬೇಕಾದ ಮುಂದಿನ ಹೆಜ್ಜೆಗಳನ್ನು ಕುರಿತು ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಚಚರ್ೆ ನಡೆಸಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿದಾಗ : ರಾಜಕೀಯ ಮನೆತನದಿಂದ ಬಂದ ರಾಜೇಂದ್ರ "ತಾನು ರಾಜಕೀಯದಿಂದ ದೂರವೇ ಉಳಿದು ಕೃಷಿಯ ಕಡೆಗೆ ಗಮನಕೊಟ್ಟ ಕಾರಣ ನನ್ನ ತೋಟಗಳು ಜೀವಂತವಾಗಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ.ನಾನೇನಾದೂ ಒತ್ತಡಕ್ಕೆ ಮಣಿದು ನೂರಾರು ಭ್ರಮೆಗಳನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದತ್ತ ಮುಖಮಾಡಿದ್ದರೆ ನಮ್ಮ ತೋಟಗಳು ಉಳಿಯುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ರಾಜಕೀಯವನ್ನು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿಯಂತೆ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕೃಷಿಯನ್ನು ಊಟದಂತೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುವಾಗ ಅವರ ವ್ಯವಹಾರಿಕ ಜಾಣ್ಮೆ ಎದ್ದು ಕಾಣುತ್ತದೆ.

ಇವರ ತಂದೆ ಶಿವನೆಂಜಪ್ಪ ಪ್ರಜಾಪ್ರತಿನಿಧಿ ಸಭೆಯ ಸದಸ್ಯರಾಗಿದ್ದವರು.ತಾಲೂಕು ಬೋಡರ್್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ, ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ, ಟಿಎಪಿಸಿಎಂಎಸ್ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿ,ಹುಂಡೀಪುರ ಸೋಸೈಟಿಗೆ 25 ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿದ್ದವರು.

ಮಾಜಿ ಶಾಸಕ ಹುಂಡೀಪುರ ಶಿವರುದ್ರಪ್ಪವನರಿಗೆ ಆತ್ಮೀಯರಾಗಿದ್ದವರು. ಆದರೂ ರಾಜಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರದತ್ತ ನನಗೆ ಒಲವು ಮೂಡಲಿಲ್ಲ.ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಇಷ್ಟಪಟ್ಟು ಆಯ್ಕೆಮಾಡಿಕೊಂಡು ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡಲು ಬಂದೆ.ಈಗ ಕೃಷಿಯಿಂದಲೇ ಸಾಕಷ್ಟು ಆದಾಯಗಳಿಸಿ ಒಬ್ಬ ಮಗ ಚೇತನ್ನನ್ನು ಬಿಇ ಮಾಡಿಸಿ ನೌಕರಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದ್ದೇನೆ.ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಮಗ ಕಿರಣ್ನನ್ನು ಬಿಕಾಂ ಪದವಿ ಓದಿಸಿ ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಮಾಡಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಎಂದರು. ಮನೆ ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಓದಿ ನೌಕರಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರೆ ಗ್ರಾಮದ ಮನೆಗಳಿಗೆ ಬೀಗಬಿದ್ದು,ಕೃಷಿಯು ಹಾದಿತಪ್ಪಿಬಿಡುವ ಆತಂಕ ಅವರ ಮಾತಿನಲ್ಲಿತ್ತು.

ಹಲವರಲ್ಲಿ ಮೊದಲಿಗರು : ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಮಸ್ಕ್ ಮೆಲನ್ ಬೆಳೆದು ಡೆಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಮಾರಾಟಮಾಡಲು ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಹೋಗಿಬಂದ ರಾಜೇಂದ್ರ ಆಗಲೇ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತ ಎಂದು ಹೆಸರುಮಾಡಿದ್ದರು. ಆಗ ಡೆಲ್ಲಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಮಸ್ಕ್ ಮೆಲೆನ್ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಹೋಗಿದ್ದ ವಿಷಯ ಸುತ್ತೂರು ಮಠದ ಶ್ರೀ ದೇಶಿಕೇಂದ್ರ ಸ್ವಾಮೀಜಿ ಅವರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಅಭಿನಂದಿಸಿದ್ದನ್ನು ಈಗಲೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. 

ಪಪ್ಪಾಯಿ,ಕಬ್ಬು,ಅರಿಶಿನ,ಕೋಸು,ಟೊಮಟೊ ಮತ್ತಿತರ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿಯೂ ರಾಜೇಂದ್ರ ಮಾದರಿ ಕೃಷಿಕರೆ.

ನೀರಾ ಚಳವಳಿಗೆ ಬೆಂಬಲವಾಗಿ ತಾಲೂಕಿನಲ್ಲಿ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ಪ್ರೊ.ಎಂ.ಡಿ.ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿ ಅವರನ್ನು ತೋಟಕ್ಕೆ ಕರೆಸಿ ತೋಟದಲ್ಲಿ ನೀರಾಕಟ್ಟಿ ಸಭೆ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಜಿಲ್ಲೆಗೆ ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಪರಿಚಯಿಸಿದವರಲ್ಲಿಯೂ ಇವರೇ ಮುಂದು.

ಎರಡು ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ತೆಂಗಿಗೆ ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಅಳವಡಿಸಲು ರಾಜೇಂದ್ರ ಮುಂದಾಗಿದ್ದಾಗ ತಂದೆ ಶಿವನೆಂಜಪ್ಪ ಅದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸಿದ್ದರು. ಆದರೂ ಆಗಲೇ ನೀರಿನ ಅಮೂಲ್ಯತೆ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವಿದ್ದ ರಾಜೇಂದ್ರ ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಅಳವಡಿಸಿ ಗೆದ್ದರು. ನಂತರ ಬಾಳೆ ಮತ್ತು ಅಡಿಕೆಗೂ ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಂಡು ಈಗ ಯಶಸ್ವಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತರಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ವೈಜ್ಞಾನಿಕ ಜಲಮರುಪೂರಣ : "ಹತ್ತನ್ನೆರಡು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಜಲತಜ್ಞ ಅಯ್ಯಪ್ಪ ಮಸಗಿ ಅವರ ಪುಸ್ತಕ ಓದಿ ಬೋರ್ವೆಲ್ ಮರುಪೂರಣಕ್ಕೆ ಮುಂದಾದೆ. ಅಗ ಅವರು ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಗೆ ಬರುತ್ತಿರುವ ವಿಚಾರ ತಿಳಿಯಿತು. ಅವರನ್ನೇ ತೋಟಕ್ಕೆ ಕರೆಸಿ ಜಲಮರುಪೂರಣ ಪ್ರಾತ್ಯಕ್ಷಿಕೆ ನಡೆಸಿ ಜನರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಲು ಮುಂದಾದೆ. ಅದರೂ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಯಾರು ಈ ರೀತಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಲಿಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ರೂತರಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆ ಕಡಿಮೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ರಾಜೇಂದ್ರ.

ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ರಾಜೇಂದ್ರ ಮಾಡಿರುವ ಜಲ ಮರುಪೂರಣದಿಂದ ಅವರ ಬೋರ್ವೆಲ್ ಎಂತಹ ಕಡು ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲೂ ಬತ್ತುವ ಸಾಧ್ಯತೆ ಇಲ್ಲ. ಇವರು ಮಾಡಿರುವ ಈ ಜಲ ಮರುಪೂರಣದಿಂದ ಸುತ್ತಮತ್ತಲಿನ ನಾಲ್ಕಾರು ರೈತರ ಬೋರ್ವೆಲ್ಗಳಲ್ಲೂ ನೀರು ಬತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ವಿಶೇಷ.

ತೋಟದ ಒಳಗೆಲ್ಲ ಬಂಡ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಹರಿಯುವ ನೀರನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಎರಡು ಅಡಿ ನೀರು ತುಂಬಿದ ನಂತರ ಮತ್ತೊಂದು ಬಂಡ್ಗೆ ನೀರು ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಂತರ ಕೊನೆಯ ಬಂಡ್ನಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕ ಕೆರೆಯಂತೆ ನೀರು ನಿಂತು ಅಲ್ಲಿಂದ ನೀರು ಫಿಲ್ಟರ್ ಆಗಿ ಬತ್ತಿಹೋದ ಬೋರ್ವೆಲ್ಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಆ ಬೋರ್ವೆಲ್ಗೂ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಜಲತಜ್ಞ ಡಾ.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಮಾಡುವಂತೆ ಕೇಸಿಂಗ್ ಪೈಪ್ಗೆ ರಂಧ್ರಕೊರೆದು ಮರಳು ಜೆಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ನೀರು ಬಸಿದುಹೋಗಲು ವ್ಯವಸ್ಥೆಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ಇದಕ್ಕಿಂತಲ್ಲೂ ಗಮನಸೆಳೆಯುವ ಸಂಗತಿ ಎಂದರೆ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿ ಹರಿದು ಹೋಗುವ ಮಳೆಯ ನೀರನ್ನು ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರು ತಮ್ಮ ತೋಟಗಳಿಗೆ ತಿರುಗಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ರೀತಿ. ತೋಟದ ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಬೀಳುವ ಪ್ರತಿ ಹನಿ ನೀರನ್ನು ಜತನದಿಂದ ತಮ್ಮ ತೋಟದ ಒಳಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಜನರಿಗೆ ಜಲಸಾಕ್ಷರತೆಯ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುವ ಜಲತಜ್ಞರಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.

ದುರಂತ ಎಂದರೆ ಕೂಗಳತೆ ದೂರದಲ್ಲಿರುವ ಇಂತಹ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ನೋಡಿ ಪಾಠ ಕಲಿಯದ ನಮ್ಮ ರೈತರು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ನಷ್ಟ ಅನುಭವಿಸುವ ಮೂಲಕ ಕೃಷಿಯಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗುತ್ತಿರುವುದು.

ಇಲ್ಲಿಂದ ಅಲ್ಲಿಗೆ ನೀರು : ಊರಿನ ಸಮೀಪ ಇರುವ ಹನ್ನೆರಡು ಎಕರೆಯ ಈ ತೋಟ ಜಲಸಂರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿ ಮುಂದಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹುಲ್ಲೆಪುರದ ಬಳಿ ಇರುವ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಮೂರು ಸಾವಿರ ಲೀಟರ್ ಸಾಮಥ್ರ್ಯದ ಟ್ಯಾಂಕರ್ ಮೂಲಕ ನೀರು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ತೋಟ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.

ಪ್ರತಿ ದಿನ ಮೂರು ಗಂಟೆ ಕೊಡುವ ವಿದ್ಯುತ್ ಮೂಲಕ ಮೂರು ಟ್ಯಾಂಕರ್ ನೀರನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿ ಪ್ರತಿ ತೆಂಗಿನ ಗಿಡಕ್ಕೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ದಿನಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಇಪ್ಪತ್ತು ಲೀಟರ್ ನೀರನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಕೊಡಲಾಗಿದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಣ ತೊಟ್ಟಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಅದರ ಮೂಲಕ ಅಡಿಕೆ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಹನಿ ನೀರಾವರಿ ಮೂಲಕ ನೀರು ಕಡಲಾಗುತ್ತದೆ.ಇದರಿಂ ತೋಟ ಒಣಗದೆ ಹಸಿರಾಗಿದೆ. ಸುತ್ತಮುತ್ತಲಿನ ತೋಟಗಳೆಲ್ಲ ಗೂಟಗಳಾಗಿ ನಿಂತು ಬಣಗುಡುತ್ತಿದ್ದರೆ ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರ ಜಲಸಂರಕ್ಷಣೆಯ ಜಾಣ್ಮೆ ಅವರ ತೋಟವನ್ನು ಹಸಿರಾಗಿರುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.

ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರಕ್ಕೂ ಮಹತ್ವ : ಬಹುತೇಕ ನಮ್ಮ ರೈತರು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸೋತಿದ್ದಕ್ಕೆ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರ ನಿರ್ವಹಣೆಯಲ್ಲಿ ಎಡವಿದ್ದು. ಆದರೆ ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರವನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಫಲವತ್ತಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.

ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಸಿಗುವ ಅಡಿಕೆ ಅಚ್ಚಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಇವರು ಮಾಡಿರುವ ನೆಡಾಫ್ ಮಾದರಿಯ ಗೊಬ್ಬರ ತೊಟ್ಟಿಯಂತೂ ನಮ್ಮ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಲಲೇ ಬೇಕಾದ ಮಾದರಿಯಂತಿದೆ.

ಬದುಕಿಗೆ ತಿರುವು ನೀಡಿದ ಮಾತು : ಎಸ್ಎಸ್ಎಲ್ಸಿ ಪರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿ ಅನುತೀರ್ಣರಾಗಿ ತೋಟ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಇದ್ದ ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳಿದ ಬುದ್ದಿವಾದ ಇಂತಹ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಕೆಲಸದ ಹಿಂದೆ ಕೆಲಸಮಾಡಿದೆ.

ದೊಡ್ಡಹುಂಡಿ ಭೋಗಪ್ಪ ಕಾಲೇಜಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರಾಂಶುಪಾಲರಾಗಿದ್ದ ಮರಿಸ್ವಾಮಿ ಅವರು ತೋಟಕ್ಕೆ ನೀರು ಪರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಲು ಬಂದು ಶಿವನೆಂಜಪ್ಪನವರಿಗೆ ಮಗ ರಾಜೇಂದ್ರ ಅವರನ್ನು ಓದಿಸಲು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಪರೀಕ್ಷೆ ಕಟ್ಟಿ ಪಾಸು ಮಾಡಿ ಪದವಿವರೆಗೂ ಕಾಲೇಜು ವ್ಯಾಸಂಗ ಮಾಡಿರುವ ರಾಜೇಂದ್ರ ರೇಷ್ಮಡ ಕೃಷಿಯಲ್ಲೂ ಸೈ ಎನಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.

ಹಲವು ವರ್ಷಗಳ ಕಾಲ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟಯಲ್ಲಿ ಸಾಧರ್ಾರ್ ಟೂರಿಂಗ್ ಟಾಕೀಸ್ ನಡೆಸುತ್ತಿದ್ದ ರಾಜೇಂದ್ರ ನಂತರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಕೃಷಿಕರಾಗಿದ್ದು ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ದೊಡ್ಡಬಳ್ಳಾಪುರದ ಸಾವಯವ ಸಂತ ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಮತ್ತು ಬೆಳವಲ ಪೌಂಢೇಷನ್ನ ಡಾ.ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರಿಂದ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಪಾಠ ಹೇಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಈಗ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ರಾಜೇಂದ್ರ 9731256743 ಸಂಪಕರ್ಿಸಬಹುದು.