ಇದು "ಬೆಳವಲ"ದ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಅರಳಿನಿಂತ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ 

 ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿಸಿದ ಬೇಸಾಯ ತಪಸ್ವಿ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ

ಮೈಸೂರು : ಅದೊಂದು ಆರೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ತೋಟ. ಹನ್ನೆರಡಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ತುಂಡು ಭಾಗಗಗಳಾಗಿ ವಿಂಗಡಿಸಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ತಾಕುಗಳಾಗಿ ರೂಪಿಸಿದ ಮಾದರಿ ಕೃಷಿ ತೋಟ. ಒಂದು ಎಕರೆ, ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಭೂಮಿ ಹೊಂದಿರುವ ರೈತರು ಹೇಗೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಲೆಂದೇ ಪ್ರಯೋಗಿಕವಾಗಿ ತೋರಿಸಲು ಕಟ್ಟಿದ ತೋಟ.
ಯಾವುದೆ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಬಳಸದೆ,ಹೊರಗಿನಿಂದ ಏನನ್ನೂ ತಾರದೆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಕೃಷಿ ತ್ಯಾಜ್ಯಗಳನ್ನಷ್ಟೇ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಸಿದ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ. ಮಣ್ಣು, ನೀರು, ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳು,ಪ್ರಾಣಿ,ಪಕ್ಷಿ,ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಾವಯವ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಇಲ್ಲಿ ಪೌಷ್ಠಿಕ ಆಹಾರ ಉತ್ಪಾದನೆಗೆ ಆಧ್ಯತೆ ನೀಡಲಾಗಿದೆ. ಇದರ ಹೆಸರು "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ". ಇದರ ರೂವಾರಿ ಹೆಮ್ಮೆಯ ಕನ್ನಡಿಗ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಎಂಬ ಬೇಸಾಯ ತಪಸ್ವಿ.ಇವರು ಮೂಲತಃ ತುಮಕೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯವರು.
ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯ ಅಧಿಕಾರಿಯಾಗಿ ಹಲವಾರು ರೈತಪರ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಒಳ್ಳೆಯ ಹೆಸರುಮಾಡಿದ್ದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ನಿವೃತ್ತರಾದ ನಂತರವೂ ರೈತರ ಏಳಿಗೆಗೆ ದುಡಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಅವರ ಪತ್ನಿ ಮಂಜುಳಾ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬೆಂಬಲವಿದೆ.
ಬೆಳವಲ ಪೌಂಡೇಶನ್ನ ಸಂಸ್ಥಾಪಕರೂ,ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ಆದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಕಟ್ಟಿದ ತೋಟ ಈಗ  ರೈತರಿಗೆ,ಕೃಷಿ ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಸಲಹೆ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುವ ಕೇಂದ್ರವಾಗಿದೆ.
ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ನಿದರ್ೇಶಕರಾಗಿ ಮೂರು ದಶಕಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಕಾಲ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ನಿವೃತ್ತರಾಗಿರುವ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಲಾಲ್ಬಾಗ್ನಲ್ಲಿರುವ ಜೈವಿಕ್ ಕೃಷಿಕ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರಾಗಿಯೂ ರೈತರೊಂದಿಗೆ ನೇರ ಒಡನಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ.
ಮೈಸೂರಿನಿಂದ ಕೇವಲ ಹನ್ನೆರಡು ಕಿ,ಮೀ ದೂರದ ಕೆಆರ್ಎಸ್ ರಸ್ತೆಯಲ್ಲಿರುವ ಬೆಳಗೊಳ ಗ್ರಾಮದ ಅಂಚಿನಲ್ಲಿ ಇದೆ "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ". ಮೊದಲಿಗೆ ತೋಟವನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ನಮಗೆ "ಬೆಳವಲದ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ಬೆವರ ಹನಿ ಬಿದ್ದಾಗ ಒಂದೊಂದು ಬೆವರ ಹನಿ ಮುತ್ತಾಯ್ತಾದೊ, ರಾಗಿಯಾ ಜ್ವಾಳದ ತೆನೆಯಾಯ್ತಾದೋ" ಎಂಬ ಹಾಡು ಥಟ್ಟನೆ ನೆನಪಾಯಿತು.
ಪ್ರತಿ ಹತ್ತು ಗುಂಟೆ,ಇಪ್ಪತ್ತು ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತಿರುವ ಸೀಬೆ,ಸಪೋಟ, ಸೀತಾಫಲ,ಹನುಮಫಲ,ರಾಮಫಲ,ಮಾವು, ಮೂಸಂಬಿ,ನಿಂಬೆ,ನೇರಳೆ,ಪನ್ನೆರಳೆ, ಬಾಳೆ ಇವುಗಳ ನಡುವೆ ತರಕಾರಿ, ಸೊಪ್ಪು ಮತ್ತು ರಾಗಿಯಂತಹ ಧಾನ್ಯದ ಬೆಳೆಗಳು.
ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಗಿಡಮರಗಳು ಒಂದಕ್ಕೊಂದು ಪೂರಕವಾಗಿ ಬಿಸಿಲು ನೆರಳನ್ನು ಸಮರ್ಪಕವಾಗಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಲೇ ಆಥರ್ಿಕವಾಗಿಯೂ ರೈತನನ್ನು ಸಾಕಬಲ್ಲ ಚೈತನ್ಯದಾಯಕ ಪರಿಸರವನ್ನು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ "ಬೆಳವಲ" ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಇದೊಂದು ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯ ಆಗರವಾಗಿದೆ.
ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಂಬೆ ಜಾತಿಯ ಸಸ್ಯಗಳು.ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಮಾವು.ಇನ್ನೊಂದು ಕಡೆ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಹೀಗೆ ಭಿನ್ನ ವಿಭಿನ್ನ ಬೆಳೆ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗಳು.ಸಮಗ್ರ ಕೃಷಿಯ ನೋಟಗಳು.
ಭೂಮಿಯಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಉತ್ಪಾದನೆ ತೆಗೆಯುವ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಮಾನವ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನಿಜರ್ೀವ ವಸ್ತುವಿನಂತೆ ಕಂಡ. ಪರಿಣಾಮ, ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆ ನಾಶವಾಗಿ ಹಲವು ಅಪಾಯಗಳು ಎದುರಾದವು. ಅತಿ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು,ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಭೂಮಿ ಬರಡಾಯಿತು.ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹತ್ತಿರದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ ಬಂದ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ ಅವರು ಭೂಮಿಗೆ ಆಗುತ್ತಿರುವ ಅಪಾಯವನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಲು.ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಉತ್ತೇಜಿಸುವ ಕನಸು ಕಂಡರು. ಅದು ಸಾಕಾರಗೊಂಡಾಗ ಅದು "ಬೆಳವಲ"ಪೌಂಡೇಶನ್ ಎಂಬ ಕೃಷಿ ಪ್ರಯೋಗಶಾಲೆ ಆಯಿತು.
ಆ ಮೂಲಕ ಅವರು ಕೃಷಿ ಕ್ಷೇತ್ರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಂಚಲನವನ್ನೇ ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ ಕಳೆದ ಜನವರಿ ತಿಂಗಳಿಂದ ರೈತರಿಗೆ ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ತರಬೇತಿ ಆರಂಭಿಸಿದ್ದು ಇದುವರೆಗೆ ಐದಾರು ತಂಡಗಳು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೃಷಿ ಜ್ಞಾನ ಹೆಚ್ಚಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗಿವೆ. ಮೈಸೂರಿನ ತೋಟಗಾರಿಕಾ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲಯದ ಯುವ ಕೃಷಿವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜಿನ ವಿದ್ಯಾಥರ್ಿಗಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದು  ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಪಾಠ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ.
ಬೆಳೆ ಯೋಜನೆ,ಬೀಜ ಉತ್ಪಾದನೆ,ನರ್ಸರಿ,ಜೇನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ,ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್,ತರಕಾರಿ ನಾಟಿ,ಜೀವಾಮೃತ,ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡುವುದು ಸೇರಿದಂತೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಇಲ್ಲಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗಾಯ್ತು ಎಂದು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪನವರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ, "ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 46 ರಷ್ಟು ನೀರಾವರಿ ಪ್ರದೇಶ ಇದೆ.ರಾಜ್ಯದ ಸರಾಸರಿ ಶೇಕಡ 26. 2.4 ಹೆಕ್ಟರ್ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ನೀರಾವರಿ ಇದ್ದರೂ ಶೇಕಡ 86 ರಷ್ಟು ರೈತರು ಬರೀ ಕಬ್ಬು ಬತ್ತ ಮಾತ್ರ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವರು ರಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ. ಈ ಮೂರೆ ಬೆಳೆಗಳು ಇಲ್ಲಿನ ಬಹುತೇಕ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ
ಬೆಳೆಗಳ ವೈವಿಧ್ಯ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಕೃಷಿ ಉಳಿಯುವುದು, ಬೆಳೆಯುವುದು ಸಾಧ್ಯ. ಶೇಕಡ 46 ರಷ್ಟು ನೀರಾವರಿಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 10 ರಿಂದ 12 ರಷ್ಟು ಪ್ರಮಾಣದ ರೈತರು ಕಾಲುವೆಗೆ ಮೋಟಾರ್ ಪಂಪ್ ಹಾಕಿ  ನೀರಾವರಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಕಾಲುವೆಯಿಂದ ಎತ್ತರದ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ನೀರು ಅವರ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿ ಇದ್ದರೂ ಅವರೆಲ್ಲ ಮತ್ತೆ ಬತ್ತ ಕಬ್ಬಿನಂತಹ ಬೆಳೆಗಳನ್ನೇ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಇಂತಹ ರೈತರು ತಮ್ಮ ಆಲೋಚನೆ ಬದಲಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಬೆಳೆ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಬದಲುಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸುಸ್ಥಿರ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶ ನಮ್ಮದಾಗಿತ್ತು.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು "ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ"ನಲ್ಲಿ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ರೀತಿಯ 12 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಕೃಷಿ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ರೂಪಿಸಿದ್ದೇವೆ.
ಜನರಿಗೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸುಸ್ಥಿರ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ತೋರಿಸಬೇಕು. ಆಸಕ್ತ ರೈತರಿಗೆ ಇದೊಂದು ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಪರಿಸರ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಮಾದರಿ ರೋಪಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಇದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ನಿಜ ಹೇಳ ಬೇಕೆಂದರೆ ಈ ಭೂಮಿಯು ನನ್ನದಲ್ಲ.ನನ್ನ ಭಾವಮೈದುನನದು. ವಿದೇಶದಲ್ಲಿ ನೌಕರಿಯಲ್ಲಿರುವ ಆತ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಭೂಮಿ ಖರೀದಿಸಿದ್ದ. ಭೂಮಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ದರ ಬಂದಾಗ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದ.
ಆಗ ನಾನು ಅವನಿಗೆ ಹೇಳಿದೆ. ನೋಡು ಈಗಾಗಲೇ ನಿಮಲ್ಲಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ಇದೆ. ಸುಮ್ಮನೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಯಾಕೆ ಮಾರಾಟ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ.ನೀವು ಮುಂದೆ ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಮಾರಾಟ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಭರವಸೆ ನೀಡಿದರೆ.ಇಲ್ಲೊಂದು ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಯ ಮಾದರಿಯಂದನ್ನು ರೂಪಿಸುವ ಮೂಲಕ ಏನಾದರೂ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡೋಣ ಎಂದೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಆತ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡ. ಈಗ ಇಲ್ಲೊಂದು ಸುಂದರ ತೋಟ ರೋಪುಗೊಂಡಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
"ಬೆಳವಲ ಪೌಂಡೇಶನ್" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನ ಸುಸ್ಥಿರ ಸಾವಯವ ತೋಟದಲ್ಲೀಗ ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಆಸಕ್ತ ಕೃಷಿಕರು ಬಂದು ಪಾಠ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಕ್ಷೇತ್ರ ವಿಕ್ಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಸಮಗ್ರ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ಇದು 2010 ರಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸಿದ್ದ ಭೂಮಿ. ಇಲ್ಲಿ ಒಂದಷ್ಟು ಹಳೆಯ ಮರಗಿಡಗಳಿವೆ.ಅದನ್ನು ಹೊರತು ಪಡಿಸಿದರೆ ಕೇವಲ ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಿದ ಸಸ್ಯಕಾಶಿ ಇದು. ನಾನು ನೌಕರಿಯಿಂದ ನಿವೃತ್ತನಾದ ನಂತರ ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಇಲ್ಲೆ ನಿಂತು ಬೆಳವಲ ಫಾರಂ ಕಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮಯಿಂದ ಹೇಳಿದರು ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ.
ನೀವು ಕಿಚನ್ ಗಾರ್ಡನ್ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿರಬಹುದು. ಆದರೆ ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್ ಎಂಬ ಕಾನ್ಸೆಫ್ಟ್ನಲ್ಲಿ ಇವರು ಕೇವಲ 20 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇವರು ರೂಪಿಸಿರುವ ಕೈ ತೋಟ ಸುಸ್ಥಿರ ಕೃಷಿಗೆ ಮಾದರಿಯಂತಿದೆ. ಸಣ್ಣ ಹಿಡುವಳಿದಾರರು, ಎಂದು ಎಕರೆ, ಎರಡು ಎಕರೆ, 20 ಗುಂಟೆ ಜಮೀನು ಇರುವಂತಹ ರೈತರು ಹೇಗೆ ಕೃಷಿಯಿಂದ ಬದುಕು ಕೊಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ರೂಪಿಸಲಾಗಿದೆ.
ಭೂಮಿ ಹೊಂದಿರುವ ರೈತರು ಪ್ರತಿವಾರ ಸಂತೆಗೆ ಹೋಗಿ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ತರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ವಿಷಪೂರಿತವಾದದ್ದು. ಎಲ್ಲೋ ಕೊಳಚೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದದ್ದು. ಇದನ್ನು ಕಂಡರೆ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ನೋವಾಗುತ್ತದೆ. ದೇಶಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಕೊಡುವ ಅನ್ನದಾತನೇ ಗ್ರಾಹಕನಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ಕೃಷಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾ, ಪರಿಸರ, ಆರೋಗ್ಯ ಉಳಿಯುತ್ತಾ ಅಂತ ಆತಂಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರೇ ಈ ರೀತಿ ಆದರೆ ಹೇಗೆ ?.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಇಂತಹ ಸಣ್ಣ ರೈತರಿಗೆ ನಾವು ಇಲ್ಲಿ ಮಾದರಿಯೊಂದನ್ನು ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಅದೇ ಹೋಂ ಗಾರ್ಡನ್.  ಒಂದು ಮನೆ. ಅರ್ಧ ಗುಂಟೆ ಜಮೀನು ಇದ್ದರೆ ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಎಲ್ಲಾ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿ ಸೊಪ್ಪು ಬೆಳೆದು ಕೊಳ್ಳಬಹುದು. ಒಂದು ಸುಂದರವಾದ ಪರಿಸರವನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸಿ ಅಲ್ಲಿ ಏನೂ ಬೇಕಾದರೂ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಒಟ್ಟು ಆರೂವರೆ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ 10 ಗುಂಟೆ 20 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 15 ಮಾಡೆಲ್ಗಳಿವೆ. ಹಾಗಂತ ಇದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ತೋಟ ಅಲ್ಲ. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ತೋಟ.ರೈತರು ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಸದಿರುವುದು, ಕೀಟ ನಾಶಕ ಸಿಂಪರಣೆ ಮಾಡದಿರುವುದನ್ನೇ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಅಂತ ಭಾವಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ತಪ್ಪು ಕಲ್ಪನೆ. ನಾವಿಲ್ಲಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಜೀವಿಗಳು ನಿರಂತರವಾಗಿ ವೃದ್ಧಿಸುತ್ತಿರುವ ಜೀವಂತ ಮಣ್ಣಿನ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತೇವೆ.
ಪ್ರಂಪಚದ ಪರಿಸರ ಕೃಷಿತಜ್ಞರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಈಗ ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೂ ಹೇಳಿಕೊಳ್ಳುವಂತಹ ಪ್ರಯೋಜನವಾಗಿಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆತೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ ಕೃಷಿಯಿಂದ ರೈತ ಸುಸ್ಥಿರ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲ ಎಂಬ ತೀಮರ್ಾನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೃಷಿ ಮಾಡುವಾಗ ಆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸೂಕ್ತ ವಾತಾವರಣವನ್ನು ಮೊದಲು ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಬೇಕು. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಇರುವಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ರೂಪಿಸಬೇಕು.ಇದಕ್ಕೆ ಬಿಟ್ಸ್ ಅಂಡ್ ಫೀಸಸ್ ಆಫ್ ಅಗ್ರಿಕಲ್ಚರ್ ಎನ್ನುತ್ತೇವೆ. ತುಂಡು ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಿಭಿನ್ನ ಮಾದರಿಗಳ ನಿಮರ್ಾಣ ಎನ್ನಬಹುದು.
ಮಣ್ಣು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಸಂಬಂಧ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವವರಿಗೆ ಜ್ಞಾನ ಮತ್ತು ಅರಿವಿನ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ತಿಳಿಸುವಂತಹ ಕೆಲಸ ಈಗ ಆಗಬೇಕು. ಪ್ರತಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗೂ ಒಂದು ಸೂಕ್ತವಾದ ವಾತಾವರಣ ಇರುತ್ತದೆ.ಅಂತಹ ಜೈವಿಕ ಪರಿಸರ ಈಗ ನಾಶವಾಗಿದೆ.ಅದನ್ನು ಮೊದಲು ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಬೇಕು.
ಸರಕಾರದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ವಲಯಕ್ಕೆ ಮೀಸಲಿಟ್ಟಿರುವ ಹಣ ಖಚರ್ು ಮಾಡುವುದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಕೃಷಿಯನ್ನು ದಂಧೆಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಕೃಷಿ ಹೊಂಡ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಮಳೆಯೇ ಬಾರದಿದ್ದರೆ ಆ ಹೊಂಡಗಳು ತುಂಬುವುದು ಎಲ್ಲಿಂದ. ಮಳೆ ಬರಿಸುವಂತಹ, ಬರವನ್ನು ತಡೆಯುವಂತಹ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಏನಾದರೂ ಸರಕಾರ ಮಾಡಿದೆಯೇ ?. ಹೋಗಲಿ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯಾದರೂ ಹೀಂಗುವಂತಹ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಏನಾದರೂ ಇದೆಯೇ. ಇಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮೊದಲು ನಾವು ಅಂತಹ ಪರಿಸರವನ್ನು ರೂಪಿಸುವುದರ ಕಡೆಗೆ ಈಗ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಬೇಕು ಎನ್ನುತಾರೆ.
ಈಗ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದೆಲ್ಲ ಸರಕಾರದ ಸಬ್ಸಿಡಿಗಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಇಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ದಪ್ಪ ಮೆಣಸಿನಕಾಯಿಯನಷ್ಟೆ ಬೆಳೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಹಣ ವೆಚ್ಚಮಾಡಬೇಕೆ. ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ವೆಚ್ಚ ಮಾಡಿ ಪಾಲಿಹೌಸ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದರಿಂದ ಮಣ್ಣಿನ ಆರೋಗ್ಯವು ಕೆಡುತ್ತದೆ. ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಗೂ ದಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತದೆ. ಮಳೆಯ ನೀರು ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಸಿಗುವುದೆ ಇಲ್ಲ. ಮಳೆಯ ನೀರಲ್ಲಿರುವ ಜೀವ ಚೈತನ್ಯದಿಂದ ಸಸ್ಯಗಳು ಮಣ್ಣು ವಂಚಿತವಾಗುತ್ತವೆ.
ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಯುರೋಪ್ ದೇಶದ ಕೃಷಿಕರು ಬಂದಾಗ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದರು. ನಿಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಗ್ರೀನ್ಹೌಸ್ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರಲ್ಲ ಇದರ ಅವಶ್ಯಕತೆ ಇದೆಯೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಾದರೆ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಹತ್ತು ತಿಂಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಮುಖವನ್ನೆ ನಾವು ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ. ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಹಿತಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ ಇದೆ. ಅದನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡು ಹೋದರೆ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಗ್ರೀನ್ ಹೌಸ್ ಯಾಕೆ?.
ಅದರ ಬದಲಿಗೆ ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಒಳ್ಳೆಯದು.
ಇಲ್ಲಿ ಆರೂವರೆ ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 200 ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ವಿಧದ ಸಸ್ಯ ಗಿಡಮರ ಬಳ್ಳಿಗಳಿವೆ. ಕಿವಿ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ದ್ರಾಕ್ಷಿ ಹೊರತು ಪಡಿಸಿ ಬಹುತೇಕ ಎಲ್ಲಾ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳಿವೆ. ಸೇಬು, ರಾಂಬೂಟನ್,ಮ್ಯಾಂಗೊಸ್ಟಿನ್, ವಾಟರ್ ಆಫಲ್ ಎಲ್ಲ ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ವಾತಾವರಣ ರೂಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಷ್ಟೇ.
ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಕೃಷಿ ಪ್ರವಾಸ ಬರುವವರಿಗೆ ಇಲ್ಲ ಪ್ರವೇಶ ಇಲ್ಲ. ನಿಜವಾದ ಆಸಕ್ತಿ ಇರಬೇಕು. ಕೃಷಿ ಮಾಡುವ ಹಂಬಲ ಇರಬೇಕು.ಅಂತಹವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ಬೆಳವಲ ಫಾರಂಗೆ ಪ್ರವೇಶ. ಹೊಲ ಇಲ್ಲದವರು ಒಳಕ್ಕೂ ಬರಬೇಡಿ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ ಎಂದು ನಿಷ್ಠುರವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ.
ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಟ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಬಳಕೆ ಮಾಡುವುದನ್ನು ನಾನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತೇನೆ. ಭೂಮಿಯನ್ನು ಹಾಳು ಮಾಡುವ ದೈತ್ಯ ರಾಕ್ಷಸ ಟ್ಯಾಕ್ಟರ್. ಉಳುಮೆ ಮಾಡುವುದನ್ನೇ ವಿರೋಧಿಸುವ ನಾನು ತರಕಾರಿ ಸೊಪ್ಪು ಬೆಳೆಯುವಂತಹ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಎತ್ತುಗಳಿಂದ ಉಳುಮೆ ಮಾಡಬೇಕು ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತೇನೆ. ತೋಟಗಾರಿಕೆ ಮಾಡುವವರಂತೂ ಉಳುಮೆ ಮಾಡಲೇ ಬಾರದು. ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ಸುತ್ತಮುತ್ತ ಎಲ್ಲಾ ರೈತರು ಭೂಮಿಯನ್ನು ರಿಯಲ್ ಎಸ್ಟೇಟ್ನವರಿಗೆ ಮಾರಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ ಮನೆಗಳಾಗುತ್ತಿವೆ. ಮರಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಕಡಿದು ಕಾಂಕ್ರಿಟ್ ಕಾಡು ಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ನಾವೆಲ್ಲ ಎತ್ತ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂಬ ಆತಂಕ ಅವರದು.
ಆಸಕ್ತರು ಪ್ರತಿ ಶನಿವಾರ ಇಪ್ಪತ್ತರಿಂದ ಇಪ್ಪತೈದು ಜನರ ತಂಡ ಮಾಡಿಕೊಂಡು "ಬೆಳವಲ" ಫಾರಂಗೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಬಹುದು.ನೆನಪಿರಲ್ಲಿ ಮೊದಲೇ ದೂರವಾಣಿ ಮಾಡಿ ತಮ್ಮ ಸಮಯ ನಿಗಧಿ ಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ನಂತರ ಭೇಟಿ ನೀಡಬೇಕು. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ರಾಮಕೃಷ್ಣಪ್ಪ 9620999203 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ

ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿ ಯುವಕರ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿ

 ಇದು "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" 

ಮಂಡ್ಯ : "ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ, ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ" ಕ್ಕಾಗಿ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯ ಬದುಕು ಎಂದುಕೊಂಡು ನೆಮ್ಮದಿ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯಪೂರ್ಣ ಬದುಕಿಗೆ ಮುನ್ನುಡಿ ಬರೆದ  "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್"  ಎಂಬ ಹಳ್ಳಿಯ ಯುವಕರು ಕಟ್ಟಿದ ಕ್ರಾಂತಿಕಾರಿ ಕೃಷಿ ಮಾದರಿಯೊಂದರ ಯಶೋಗಾಥೆ ಇದು.

ರೈತರಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲ ಮನಸ್ಸಿದ್ದರೆ ಸರಕಾರಿ ನೌಕರರು,ಉದ್ಯಮಿಗಳು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತೋರಿಸುವ ಮೂಲಕ ಗೆಳೆಯರಬಳಗವೊಂದು ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸುಸಾಧಿಸಿದೆ. ಆ ಮೂಲಕ ಬದಲಾವಣೆ ಎನ್ನುವುದು ಮೊದಲು ನಮ್ಮ ಮನೆಯಿಂದಲೇ ಆರಂಭವಾಗಬೇಕು ಎಂಬ ಸಂದೇಶ ಸಾರಿದೆ.

ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕ ಗೆಳೆಯರು ಅರಳಿಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಬೀರುತ್ತಿರುವ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಕುಡಿಯುವ ನೀರು, ಉಣ್ಣುವ ಆಹಾರ ವಿಷಮುಕ್ತವಾಗುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಆತಂಕಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಇದು ಚರ್ಚೆ ,ವಾಗ್ವಾದದಲ್ಲಿ ಮುಗಿದುಹೋಗಬಾರದು,ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಏನಾದರೂ ರಚನಾತ್ಮಕವಾದ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ.

ನಾವು ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರಾದರೂ ವಿಷಮುಕ್ತವಾದ ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿ, ಆಹಾರ ಸೇವಿಸಬೇಕು. ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಬೇರೆಯವರನ್ನು ನಂಬಿ ಕುಳಿತರೆ ಪ್ರಯೋಜನವಿಲ್ಲ. ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಆರಂಭಿಸೋಣ ಅಂತ ತೀರ್ಮಾನಿಸಿ ಕಳೆದ ಐದು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಸೇವಿಸುತ್ತಾ ಹೊಸ ಸಹಕಾರಿ ಕೃಷಿಗೆ ನಾಂದಿ ಆಡಿದ್ದಾರೆ. 

ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಪಾಂಡವಪುರ ತಾಲೂಕಿನ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂಬ ಸಂಸ್ಥೆಯ ಯುವಕರ ಈ ಮಾದರಿ ಕುಸಿಯುತ್ತಿರುವ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ನಿರಾಶೆಯಿಂದ ಮಾತನಾಡುವವರಿಗೆ ಭರವಸೆ ಮೂಡಿಸುವಂತಿದೆ.

ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂದರೆ ಮೂಗುಮುರಿಯುವ,ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬೆಲೆ ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಆಯ್ತು, ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯದ್ದೇ ದೊಡ್ಡ ಸಮಸ್ಯೆ ಎಂದು ಗೊಣಗುವ ಮಂದಿಯ ನಡುವೆ ಈ ಯುವಕರು ತಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ತಾವೇ ಬೆಳೆದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತಲುಪಿಸುವ ಮೂಲಕ "ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ರೋಗಮುಕ್ತ ಜೀವನ" ಎಂಬ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ಮುನ್ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಆರತಿ ಉಕ್ಕಡ ಮತ್ತು ಹರವು ಗ್ರಾಮದ ಮಾರ್ಗ ಮಧ್ಯ ಸಿಗುವ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿ ಹೊರವಲಯದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಎಕರೆ ಹದಿನಾರುಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಇಂತಹ ಒಂದು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಪ್ರಯೋಗ ನಡೆದಿದೆ. ಕೇವಲ 1.16 ಗುಂಟೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ನೂರು ತೆಂಗು ಇದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ 35 ಫಸಲು ನೀಡುತ್ತಿವೆ. ಮದರಂಗ, ಬೂದುಬಾಳೆ,ಏಲಕ್ಕಿಬಾಳೆ,ಚಂದ್ರಬಾಳೆ,ಪಚ್ಚಬಾಳೆ ಜೊತೆಗೆ ನಂಜನಗೂಡು ರಸಬಾಳೆಯ ಗಿಡಗಳಿವೆ. ಮಾವು,ಸಪೋಟ,ನಿಂಬೆ ಮತ್ತಿತರ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ಇವೆ. ಇಷ್ಟೇ ಅಲ್ಲದೆ ಹೀರೆಕಾಯಿ,ಹಾಗಲಕಾಯಿ,ಈರನಗೆರೆ ಬದನೆ, ಗೆಡ್ಡೆಕೋಸು,ನವಿಲು ಕೋಸು, ಕ್ಯಾರೇಟು, ಸೌತೆಕಾಯಿ, ಸೊಪ್ಪು ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಬಗೆಯ ಸೊಪ್ಪು,ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಜೀವಾಮೃತ ಮತ್ತು ಕೊಟ್ಟಿಗೆ ಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿ ನೈಸರ್ಗಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಎಂಬ ಈ ಸಹಜ ಕೃಷಿಕರ ಒಕ್ಕೂಟದ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ವಿಷಮುಕ್ತ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆದುಕೊಡುತ್ತಿರುವವರು ಕುಮಾರ್ ಎಂಬ ಚೆಲುವರಸನ ಕೊಪ್ಪಲು ಕಿರಿಯ ಪ್ರಾಥಮಿಕ ಶಾಲೆಯ ಶಿಕ್ಷಕ ಎನ್ನುವುದು ಮತ್ತೊಂದು ವಿಶೇಷ.

ಶಾಲಾ ಸಮಯ ಹೊರತುಪಡಿಸಿ ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಮಣ್ಣಿನ ಒಡನಾಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆಯುವ ಕುಮಾರ್ ತೋಟಕ್ಕೆ ಬಂದು ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ಇರುವಾಗ ಸಿಗುವ ಆನಂದಕ್ಕೆ ಬೆಲೆಕಟ್ಟಲಾಗದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ ನಿಮಗೆ ಹೊಳೆಯಿತು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ, "ನಮ್ಮದು ಒಂದು ಸಮಾನ ಮನಸ್ಕರ ಗುಂಪು.ಅದರಲ್ಲಿ ಸಕರ್ಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು,ವ್ಯಾಪಾರಸ್ಥರು,ರೈತರು ಹೀಗೆ ಎಲ್ಲರು ಇದ್ದೇವೆ.ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತ್ತೇವೆ. 

ಹೀಗೆ ಸೇರಿದ್ದಾಗ ಒಂದು ದಿನ ಸಾವಯವ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಚರ್ಚೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು. ರೈತರನ್ನು ನಂಬುವುದು ಹೇಗೆ. ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಬೆಲೆ ಹೆಚ್ಚು ಎಂಬೆಲ್ಲಾ ವಾದ ಚರ್ಚೆ ನಡೆಯಿತು. ನಮಗೆ ಯಾರ ಮೇಲೂ  ನಂಬಿಕೆ ಇಲ್ಲ ಅಂದರೆ ನಾವೇ ಏನಾದರೂ ಮಾಡೋಣ. ನಮ್ಮ ಆಹಾರ ನಾವೇ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳೋಣ" ಎಂಬ ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು.

ಆಗ ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡದ್ದೆ " ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಒಕ್ಕೂಟ. ನನ್ನ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿ ಎಲೆಕ್ಟ್ರೀಷಿಯನ್ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಧರಣಿ ಜೊತೆ ಸೇರಿ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ನಿಗಧಿತ ದರದಲ್ಲಿ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆದುಕೊಡುವ ಒಪ್ಪಂದದೊಂದಿಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ನಮ್ಮ ಪಯಣ 2011 ರಲ್ಲಿ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಎಂದು ಹಳೆಯ ನೆನಪುಗಳಿಗೆ ಜಾರಿದರು ಕುಮಾರ್.

"ನಮ್ಮದು ಬಡ ಮಧ್ಯಮವರ್ಗದ ಕುಟುಂಬ.ನಮಗೆ ಜಮೀನಿಲ್ಲ.ತಾತನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಾ,ಕೂಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ ಓದಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡವರು ನಾವು. ಈಗ ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಜಮೀನು ಕೂಡ ನಮ್ಮದಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಗುಂಪಿನ ಸದಸ್ಯ, ಗೆಳೆಯ ಮಹೇಶ್ ಅವರದು. ಮಹೇಶ್ ಕೂಡ ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಶಿಕ್ಷಕರಾಗಿ ಎರಡು ವರ್ಷ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ನಂತರ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದರು. ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತ ಟಾರ್ಫಲ್ ಕಾಖರ್ಾನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಉದ್ಯಮಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅವರ  ಒಟ್ಟು ಐದು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ಪ್ರಯೋಗಕ್ಕೆ ಯಾವುದೇ ಹಣ ಪಡೆಯದೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಪ್ರಯೋಗಗಳು ನಡೆಯುತ್ತಿವೆ. ಅವರಿಗೆ ನಾವು ಬೆಳೆದ ತರಕಾರಿ, ಬತ್ತ,ಬೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆನೂ ಕೊಡುವುದಿಲ್ಲ. ಕೃಷಿಗೆ ಬಂಡವಾಳ ಬೇಕಾದಾಗ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳೆಯ ಸರಕಾರಿ ಅಧಿಕಾರಿ ಬಸವರಾಜು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತೆ ಅವರಿಗೆ ಹಣ ಹಿಂತಿರುಗಿಸುತ್ತೇವೆ.ಒಟ್ಟಾರೆ ನಂಬಿಕೆ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಾಸದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ "ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ಸಂಸ್ಥೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಪರಸ್ಪರ ನಂಬಿಕೆ ಇರದ. ವಿಶ್ವಾಸ ದ್ರೋಹವೇ ಬದುಕಾಗಿರುವ ಕಾಲಘಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಜೀವಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಗೊಣಗುವ,ಭೂಮಿ ಇಲ್ಲದೆ ವ್ಯವಸಾಯ ಸಾಧ್ಯಇಲ್ಲ ಎನ್ನುವ ಮನೋಭಾವದ, ಜಮೀನಿದ್ದು ಪಾಳು ಬಿಟ್ಟಿರುವವರ ನಡುವೆ ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ ಗೆಳೆಯರ ಈ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಯನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ಇನ್ನೂ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಒಳ್ಳೆಯತನ ಇರುವ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ ಎಂಬ ನಂಬಿಕೆ ಮೂಡುತ್ತದೆ.

2011 ರಲ್ಲಿ ರಿಯಲ್ ಆರ್ಗ್ಯಾನಿಕ್" ತನ್ನ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಪಯಣ ಆರಂಭಿಸಿದಾಗ ಮಹೇಶ್ ಅವರ ಮೂರು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಎಚ್ಎಂಟಿ, ಜೀರಿಗೆ ಸಣ್ಣ, ಬರ್ಮಾ ಬ್ಲಾಕ್, ಮೀನಾಕ್ಷಿ ತಳಿಯ ಬತ್ತ ಬೆಳೆಯಲಾಯಿತು. ಮೊದಲ ವರ್ಷ ಎಕರೆಗೆ 15 ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಬತ್ತ ಬಂದಿದೆ.ನಂತರ ಭೂಮಿ ಸುಧಾರಣೆಯಾಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಈಗ ಎಕರೆಗೆ 25 ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಬತ್ತ ಬೆಳೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಬತ್ತ ಬೆಳೆದೆ ಎರಡು ವರ್ಷದ ನಂತರ 63175 ತಳಿಯ ಕಬ್ಬು ನಾಟಿಮಾಡಿ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಎಕರೆಗೆ 75 ಟನ್ ಇಳುವರಿ ತೆಗೆದೆವು. ಕಬ್ಬು ಕಟಾವಿಗೆ ಬಂದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಶಾಲೆಗೆ ಒಂದು ವಾರ ರಜೆಹಾಕಿ ತಾವೇ ನಿಂತು ಗಾಣದಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಬೆಲ್ಲ ಮಾಡಿಸಿದ್ದನ್ನು ಈಗಲೂ ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡು ಸಂತಸಪಡುತ್ತಾರೆ. ಈಗಲೂ ಜೀವಾಮೃತ ಸಿದ್ದಪಡಿಸಲು ಮತ್ತು ಮನೆಬಳಕೆಗೆ ಅದೇ ಬೆಲ್ಲ ಬಳಸುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕಳೆದ ಒಂದು ವರ್ಷದಿಂದ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆಯಲು ಶುರುಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ತಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದ ಐವತ್ತು ಕುಟುಂಬಗಳಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ಸರಬರಾಜು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ವಾರದಲ್ಲಿ ಎರಡು ಬಾರಿ ಪ್ರತಿ ಮನೆಗೆ ಎಲ್ಲ ಬಗೆಯ ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ತಲಾ ಅರ್ಧ ಕೆಜಿಯಂತೆ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ. ಇದರಿಂದ ಅವರಿಗೆ ತಾಜಾತನದಿಂದ ಕೂಡಿದ ಉತ್ತಮ ಗುಣಮಟ್ಟದ ತರಕಾರಿ ಮನೆಯ ಬಾಗಿಲಿನಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಂತಾಗುತ್ತದೆ. ನಾವು ಕೊಡುವ ತರಕಾರಿಗೆ ವರ್ಷಪೂತರ್ಿ ಒಂದೆ ಬೆಲೆ. ಟೊಮಟೊ ಕೆಜಿಗೆ 30 ರೂಪಾಯಿ. ಉಳಿದ ತರಕಾರಿಗಳು ಎಲ್ಲಾ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಪ್ರತಿ ಕೆಜಿಗೆ 50 ರೂಪಾಯಿ, ಸೊಪ್ಪಿಗೆ ಪ್ರತಿ ಕಂತೆಗೆ 10 ರೂಪಾಯಿ ನಿಗಧಿಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರು,ಮಂಡ್ಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗ ಇದೆ. ಅವರಿಗೆ ರಿಯಲ್ ಆಗ್ಯರ್ಾನಿಕ್ನಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ತಾಜಾ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತಾರೆ ಕುಮಾರ್. 

ತಾವು ಬೆಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿಗಳ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಸಹಜ ಸಮೃದ್ಧ ಮತ್ತು ಮೈಸೂರಿನ ಅಂಗಡಿಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಸುತ್ತೇವೆ.ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ನಾಟಿ ತಳಿಯ ಬೀಜಗಳನ್ನೇ ಬಳಸುತ್ತೇವೆ.ಇದರಿಂದ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಫಸಲು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ನಾವು ಪೂರೈಸುತ್ತಿರುವ ಸೊಪ್ಪು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗೆ ಈಗ ಹೆಚ್ಚು ಬೇಡಿಕೆ ಬರುತ್ತಿದೆ. ಅದರ ಬಣ್ಣ ಮತ್ತು ರುಚಿಗೆ ಮಾರು ಹೋಗಿರುವ ಗೆಳೆಯರ ಬಳಗದ ಕುಟುಂಬದವರು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಬೇಡಿಕೆ  ಸಲ್ಲಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಮಗಿರುವ ಕಡಿಮೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಅವರ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಪೂರೈಕೆ ಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ.ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ಎಕರೆ ನೀರಾವರಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಗುತ್ತಿಗೆಆಧಾರದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಬಳಸಿ ಉಳಿದದ್ದನ್ನು ಬೇರೆ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೂ ತಲುಪಿಸುವ ಗುರಿ ನಮ್ಮದು ಎಂದರು.

ಕ್ಯಾತನಹಳ್ಳಿಯ ನೈಜ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ ಒಂಟಿ ಹಸುವಿನಿಂದ ಉಳುಮೆ ಮಾಡುವ ಬಸವರಾಜು ಎಂಬ ರೈತರಿಂದ ಸ್ಪೂತರ್ಿಪಡೆದು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುವ ಶಿಕ್ಷಕ ಕುಮಾರ್ ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಭೂಮಿತಾಯಿ ಸೇವೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಸಾರ್ಥಕ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಊರಿನ ಜನರಿಗೆ ತಾವು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಈ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಇದೆ. ಜಮೀನಿಗೆ ಬಂದು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಯಾರೂ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಮುಂದೆಬರುವುದಿಲ್ಲ. ರೈತರನ್ನು ಸೋಮಾರಿಯಾಗಿ ಮಾಡುವ, ಭೂಮಿಗೆ ವಿಷ ಉಣಿಸುವ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯೇ ಅವರಿಗೆ ಇಷ್ಟ. ನಾವು ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕಳೆ ಕೀಳಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಯಾಕೆ ಇಷ್ಟೊಂದು ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತೀರಿ. ರೌಂಡಾಫ್ ಒಡೆದರೆ ಕಳೆ ಎಲ್ಲಾ ನಾಶವಾಗುತ್ತೆ ಅಂತ ಬುದ್ಧಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, ಕಳೆನಾಶಕ ಕ್ಯಾನ್ಸರ್ ತರುವ ಹೆಮ್ಮರಿ ಅಂತ ಹೇಳಿದರೆ ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ. ಇಂತಹವರಿಗೆ ಏನು ಹೇಳುವುದು ಎಂದು ತಮ್ಮ ಅಸಾಹಯಕತೆ ತೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್.

ಮಂಡ್ಯ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇ ಶಾಪವಾಗಿದೆ. ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಯಾರು ದುಡಿಯಲು ಇಷ್ಟಪಡುವುದಿಲ್ಲ.ಬೆಳಗ್ಗೆ ಹೋಗಿ ಗದ್ದೆಗೆ ನೀರು ಕಟ್ಟಿ ಬಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಸಂಜೆ ಹೋಗಿ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಉಳಿದ ಸಮಯವನ್ನು ಊರಿನಲ್ಲಿ ಕಳೆದುಬಿಡುತ್ತಾರೆ. ರೈತರಿಗೆ ಅರಿವು ಮತ್ತು ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಕೊರತೆ ಇದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ತಾವು ಗಮನಿಸಿದ ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ಅನುಭವದ ಮಾತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಕುಮಾರ್. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಕುಮಾರ್ 8867005518 ಅಥವಾ ಧರಣಿ 8722239006 ಸಂಪರ್ಕಿಸಿ. 

ಹತಾಶ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ಸಂಜೀವಿನಿ ಶೂನ್ಯ       ಬಂಡವಾಳದ  ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ : ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣನವರ

ಮೈಸೂರು : ಒಂದೆಡೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಮಳೆಯ ಪ್ರಮಾಣ. ಪುನರಾವರ್ತನೆಯಾಗುತ್ತಿರುವ ಬರ. ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಭೂಮಿಯ ತಾಪಮಾನ.ಅಂತರ್ಜಲ ಕುಸಿತ. ಇವೆಲ್ಲಾ ರೈತರನ್ನು ಹತಾಶ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನೂಕುತ್ತಿವೆ.
ಇಂತಹ ವಿಷಮ ಪರಿಸ್ಥಿಯಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ರೈತರು ಆಶಾಭಾವನೆಯಿಂದ ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಅಮರಾವತಿಯ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಈ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಅನುಸರಿಸಿದ್ದೇ ಆದಲ್ಲಿ "ಆತ್ಮಹತ್ಯೆಯೂ ಇಲ್ಲ, ಸಾಲದ ಶೂಲವೂ ಇಲ್ಲ" ಎಂಬ ಸಾಹಿತಿ ದೇವನೂರ ಮಹಾದೇವ ಅವರ ಮಾತು ನೈಜ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಕರನ್ನು ಅವರ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸಿದಾಗ ಸತ್ಯ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಆದರೂ ಇಂತಹ ಸರಳ ಸತ್ಯಗಳು ನಮ್ಮ ರೈತರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಯಾಕೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಬೇಸರವೂ ಆಗುತ್ತದೆ.
ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಈ ಚಮತ್ಕಾರಕ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಾ, ಅವರ ಮನಮುಟ್ಟುವಂತೆ ಅಥರ್ೈಸಬಲ್ಲ ಬೆರಳೆಣಿಕೆಯಷ್ಟು ಮಂದಿ ಮಾತ್ರ  ಇದ್ದಾರೆ. ಅವರಲ್ಲಿ ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣ್ಣನವರ ಕೂಡ ಪ್ರಮುಖರು. ಹಾವೇರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಹಾನಗಲ್ಲ ತಾಲೂಕಿನ ಮಾವಕೊಪ್ಪ ಗ್ರಾಮದ ಶಂಕರಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣ್ಣನವರ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯತೆ ಸರಳವಾಗಿ ಮನಸ್ಸಿನಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಯುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವ ಹತ್ತು ಹಲವು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳ ಗೊಂದಲಗಳಿಗೆ ಉತ್ತರ ಸಿಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತದೆ.
ಮಾವಕೊಪ್ಪ ಎಂಬ ಗ್ರಾಮದಲ್ಲಿ "ಹೊಂಗನಸು" ಎಂಬ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರ ನಡೆಸುತ್ತಿರುವ ಶಂಕರಣ್ಣ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರು. ಮೈಸೂರು ಆಕಾಶವಾಣಿಯಲ್ಲಿ ಅವರ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಕೇಳಿ ಪ್ರಭಾವಿತನಾಗಿದ್ದ ನನಗೆ ಅವರನ್ನು ಕಂಡು ಮಾತನಾಡಿಸುವ ಅವಕಾಶವೊಂದು ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು.
ತರಬೇತಿ ಕೇಂದ್ರದಲ್ಲಿ ರೈತರೊಂದಿಗೆ ಸಂವಾದ, ಪಾಠ ಪ್ರವಚನ,ಪುಸ್ತಕ ಪ್ರದರ್ಶನ,ಕ್ಷೇತ್ರ ವೀಕ್ಷಣೆ,ರೇಡಿಯೋ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಮರುಆಲಿಕೆ ಹೀಗೆ ರೈತರಲ್ಲಿ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಾ ಹೊಸ ಕನಸು ಕಟ್ಟುತ್ತಿರುವ "ಹೊಂಗನಸು" ವಿನ ರುವಾರಿ ಶಂಕರಣ್ಣ ಅವರೊಂದಿಗೆ ನಡೆಸಿದ ಮಾತುಕತೆ ಇಲ್ಲಿದೆ. ಅವರೇ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ.
ದೇಶದ ಜಲಕ್ಷಾಮಕ್ಕೆ,ಜಾಗತಿಕ ತಾಪಮಾನ ಏರಿಕೆ ತಡೆಯಲು ಏಕಮೇವ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿ ಪರಿಹಾರ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಎನ್ನುವ ಶಂಕರಣ್ಣ ಇದನ್ನು ರೈತ ಸಮುದಾಯಕ್ಕೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಟ್ಟ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರನ್ನು ಹತಾಶ ರೈತರ ಪಾಲಿನ ದೇವತಾ ಮನುಷ್ಯ ಎಂದು ಕರೆಯುತ್ತಾರೆ.
ಖುಷ್ಕಿ ಬೇಸಾಯದಲ್ಲಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ದೊಡ್ಡ ಸಾಧಕರಾಗಿರುವ ರಾಜಶೇಖರ ನಿಂಬರಗಿ( ಮೊ.9972612756, 8762482005) ಅವರ ತೋಟ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ವಿಶ್ವ ವಿದ್ಯಾನಿಲವೇ ಆಗಿದೆ. ವಿಜಯಪುರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಇಂಡಿ ತಾಲೂಕಿನ ಬೆನಕನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿರುವ ಅವರ ತೋಟಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ ಹೋಗಿ ನೋಡಿಬಂದರೆ ಯಾವ ರೈತನೂ ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.
ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿ ಮಾಡಿದರೆ ಕೇವಲ ಮೂರೇ ತಿಂಗಳಲ್ಲಿ ಅದರ ಫಲಿತಾಂಶವನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ನೀಡಿದ ನಾಲ್ಕು ದಿನದಲ್ಲಿ ಭೂ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸುಪ್ತಾವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿರುವ ಎರೆಹುಳುಗಳು ಕ್ರೀಯಾಶೀಲವಾಗಿ ಮೇಲೆ ಬಂದು ಕೆಲಸ ಆರಂಭಿಸುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ತಮ್ಮ ಮಾತಿನ ನಡುವೆ ನೂರಾರು ಜೀವಂತ ಉದಾಹರಣೆಗಳನ್ನು ನೀಡುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟ ಮೇಲೂ ನಮ್ಮ ರೈತರಿಗೆ ತಾವು ಯಾವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಗೊಂದಲಗಳೇ ಎದುರಾಗುತ್ತವೆ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಗೊಂದಲಗಳಿಂದ ಮತ್ತೆ ರೈತರನ್ನು ಹಾದಿ ತಪ್ಪಿಸಿದಂತೆ ಆಗುವುದಿಲ್ಲವೆ ಎಂಬ ನೇರ ಪ್ರಶ್ನೆಯೊಂದಿಗೆ ನಾನು ಶಂಕರಣ್ಣ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮುಖಾಮುಖಿಯಾದೆ. ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾ ಹೋದರು...
ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಗೆ ಪರ್ಯಾಯವಾಗಿ ಆರೇಳು ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗಳಿವೆ.ಅವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಭಿನ್ನವಾದದ್ದು. ಇದು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಸಹಜ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಜೀವ ಚೈತನ್ಯ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಕಾಡು ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ,ಮಂತ್ರ ಪಠಣ ಅಥವಾ ಯೋಗಿಕ್ ಕೃಷಿ ಅಲ್ಲ.ಶಿವಯೋಗ ಕೃಷಿಯೂ ಅಲ್ಲ. ಇವೆಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ಭಿನ್ನವಾದ ನನ್ನ ತಿಳುವಳಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಸರಳವಾದದ್ದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ. ಇಲ್ಲಿ ಏನನ್ನು ಮಾಡುವ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಮಾತ್ರ ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯ. ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆಯೋ ಅದನ್ನು ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು.
ಮೊದಲಿಗೆ ಏನನ್ನು ಮಾಡಬಾರದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೋಡುವುದಾದರೆ. 1.ಪೇಟೆಯಿಂದ ಹಣಕೊಟ್ಟು ಬೀಜ ಗೊಬ್ಬರ ಏನನ್ನು ತರುವ ಆಗಿಲ್ಲ. 2. ಎರೆಹುಳ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಬೇಕಿಲ್ಲ. 3.ಕಾಂಪೂಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ತಯಾರಿಸುವಂತಿಲ್ಲ 4.ಜಮೀನು ಮಟ್ಟ ಮಾಡುವಂತಿಲ್ಲ. ತಗ್ಗು ದಿಣ್ಣೆ ಏನೇ ಇದ್ದರು ಅದು ಹಾಗೇ ಇರಲು ಬಿಡಬೇಕು. 5. ನೀರು ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡಲು ಟ್ರಂಚು,ಬಡು ಕಟ್ಟಲು ಶ್ರಮ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ಇದರ ಉದ್ದೇಶ ಡೂ ನಥಿಂಗ್. ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ, ಏನೂ ಮಾಡಬೇಡಿ. ಯಾಕೆಂದರೆ ಇದು ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳ ಕೃಷಿ.ಇಲ್ಲಿ ವೆಚ್ಚ ಕೂಡದು. ನೆಲಕಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದ ರೈತನ ಕೃಷಿ ಇದು. ಹಣ ಇಲ್ಲದ ರೈತ ಮಾಡಬಹುದಾದ ಕೃಷಿ ಇದು.
ಕಡು ಬಡವರು, ಬಂಡವಾಳ ಇಲ್ಲದ ರೈತರು ಮಾಡಬಹುದಾದ ಸರಳ ಕೃಷಿ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಎನ್ನುವುದು ನೆನಪಿರಬೇಕು. ರೈತ ಪೇಟೆಗೆ ಹೋದರೆ ತನ್ನ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟಮಾಡಲು ಮಾತ್ರ ಹೋಗಬೇಕೆ ವಿನಃ ಖರೀದಿದಾರನಾಗಿ, ಗ್ರಾಹಕನಾಗಿ ಹೋಗಬಾರದು. ಇದರ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಅನ್ನ ಮತ್ತು ನೀರು ಉಚಿತವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಬೇಕು. ಹೇರಳ ಪ್ರಮಾಣದ ಅನ್ನ ನೀರು ಉಚಿತವಾಗಿ ಸಿಗುವ ತಾಂತ್ರಿಕತೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ.
ಇದಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದದ್ದು ಒಂದು ದೇಸಿ ಹಸು. ತಲೆಯಲ್ಲಿ ಮಿದುಳು, ಒಂದಷ್ಟು ಆಲೋಚನೆ ಮಾಡುವ ಬುದ್ದಿ ಇರುವಂತಿರಬೇಕು. ಪುಸ್ತಕ ಓದುವ, ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ತೋಟ ಹೋಗಿ ನೋಡುವ ಕುತೂಹಲ ಇರಬೇಕು. ಕನಿಷ್ಠ ಕುತೂಹಲ ಮತ್ತು ಬೆರಗು ಇರಬೇಕು. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಅದ್ಭುತ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬಹುದು.
ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಕೆಲವು ಅಂತರ ಬೇಸಾಯದ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯಲು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ, ಕಡಿಮೆ ಅವಧಿಯ ಈ ಅಂತರ ಬೆಳೆಗಳಿಂದ ಮುಖ್ಯ ಬೆಳೆಯ ಖರ್ಚು ವೆಚ್ಚವನ್ನು ಸರಿದೂಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುವುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಇದನ್ನು ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಅಂತ ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ತತ್ವ ಇದೆ. ಕೊಡುವುದು ಮತ್ತು ಪಡೆಯುವುದು. ಪಡೆದದ್ದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ಹಿಂದಿರುಗಿಸುವುದು. ಭೂಮಿಯಿಂದ ಬರೀ ಪಡೆಯುವುದಲ್ಲ ಮರಳಿ ಕೊಡುವುದು ಇಲ್ಲಿ ಅಷ್ಟೇ ಮುಖ್ಯ. ಜಲಚಕ್ರದ ಹಾಗೇ ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲೂ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಚಕ್ರ ಇದೆ.ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅದ್ವಾನದಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳ ಚಕ್ರವನ್ನು ನಾವು ತುಂಡರಿಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಮತ್ತೆ ಇದನ್ನು ನಾವು ಸ್ಥಾಪನೆ ಮಾಡಬೇಕಿದೆ.ಅದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಿಂದ ಮಾತ್ರ ಸಾಧ್ಯ.
ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ : ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನಾವೆಲ್ಲ ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತೇವೆ. ಖಂಡಿತ ಅಲ್ಲ. ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ. ಇದನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿ ಅರ್ಥವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಎಕರೆಗೆ 20 ರಿಂದ 30 ಟನ್ ಗೊಬ್ಬರ ಹಾಕಲು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದು ಸಾಧ್ಯವೇ?. ನಮಗೆ ಕುಡಿಯಲು ನೀರಿಲ್ಲ ಅಷ್ಟೊಂದು ದನಕರುಗಳನ್ನು ಹೇಗೆ ಸಾಕುವುದು. ಅದಕ್ಕೆ ಹೇಳುವುದು ಸಗಣಿ ಅಂದರೆ ಗೊಬ್ಬರ ಅಲ್ಲ.ಅದು ಜೀವಾಣುಗಳ ಸಮುಚ್ಚಯ.  ಹೇಗೆ ಹಾಲಿಗೆ ಮೊಸರು ಹೆಪ್ಪಾಗಿ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತದೊ ಹಾಗೇ ಭೂಮಿಗೆ ಸಗಣಿ ಹೆಪ್ಪಂತೆ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 21 ಬುಟ್ಟಿ ಸಗಣಿ ನಮಗೆ ಸಾಕು. ಈ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಮಾದಲು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಮಾಡಬಾರದನ್ನು ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ರೈತರು ಅಪಾಯಕಾರಿ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ವಿದ್ಯುತ್, ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ನೀರು ಮತ್ತು ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ಮಾನವ ಗಂಟೆಗಳನ್ನು ಉಳಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಹಾಗಾದರೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ನೀವು ಕೇಳಬಹುದು. ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಹರಿಕಾರ. ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಅವರು ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.ಇದನ್ನು ಒಂದು ರಥಕ್ಕೆ ಹೋಲಿಸುತ್ತೇವೆ. ಯಾಕೆ ಅಂದರೆ ರಥ ಒಂದು ಚಕ್ರ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಹೇಗೆ ಮುಂದೆ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲವೋ ಹಾಗೇ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯೂ ಕೂಡ ಈ ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚಕ್ರ ಮರೆತರು ಯಶಸ್ಸು ನೀಡಲಾರದು.
1.ಬೀಜಾಮೃತ 2. ಜೀವಾಮೃತ 3. ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಮತ್ತು 4. ವಾಪಸ್ಸಾ ಇವೇ ಆ ನಾಲ್ಕು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯ ಚಕ್ರಗಳು. ಈ ನಾಲ್ಕು ಚಕ್ರಗಳನ್ನ ಎಳೆಯಲು ಬೇಕಾದದ್ದು ಒಂದು ನಾಟಿ ಹಸು ಮತ್ತು ದೇಶಿಯ ಎರೆಹುಳು ಎಂಬ ಎರಡು ಅದ್ಭುತ ಶಕ್ತಿಗಳು.
ನಾಡ ಹಸುವಿನಲ್ಲಿ 23 ಲಕ್ಷಣಗಳಿವೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಲಕ್ಷಣ ಕೂಡ ವಿದೇಶಿ ಹಸುವಿಗೆ ಇಲ್ಲ. ಹೀಗಾಗಿ ಒಂದು ಕೆಜಿ ಸಗಣಿಯಲ್ಲಿ 300 ರಿಂದ 500 ಕೋಟಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇವೆ. ಈ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳೇ ರಂಜಕ,ಪೋಟ್ಯಾಷ್,ಮ್ಯಾಗನೀಸಿಯಂ,ಬೋರನ್ ಹೀಗೆ ಬೆಳೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಲಘು ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುತ್ತವೆ. ನಾಡ ಹಸುವಿನ ಕರುಳಿನಲ್ಲಿ ಉತ್ಪತ್ತಿಯಾಗುವ ಜೀವಾಣುಗಳನ್ನು ನಾವು ಭೂಮಿಗೆ ಬಿಡಬೇಕಾಗಿದೆ.
ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿ ಬರುವ 60 ದಶಕದ ಮುಂಚೆ ಒಂದು ಗ್ರಾಂ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಕೋಟಿ ಸೂಕ್ಮ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇದ್ದವು. ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಅದರ ಸಂಖ್ಯೆ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದೆ. ಭೂಮಿ ಸತ್ವ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿದೆ. ಬರಡಾಗಿದೆ. ಈಗ ನಾವು ಮಾಡಬೇಕಿರುವ ಮೊದಲ ಕೆಲಸ ಅಂದರೆ ಮತ್ತೆ ಆ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಭೂಮಿಗೆ ಬಿಡಬೇಕು. ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ ಅವು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯಿಂದ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕಂಡರೆ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಮುಗಿದೇ ಹೋಯಿತು.
ಮನುಷ್ಯ ಬಿಸಿಲ ತಾಪ ತಾಳಲಾರದೆ ನೆರಳನ್ನು ಹುಡುಕಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಅದೇ ರೀತಿ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳಿಗೂ ಹಿತಕರವಾದ ವಾತಾವರಣ ಕಲ್ಪಿಸಬೇಕು. ನಂತರ ಏನು ಬೇಕಾದರು ಬಿತ್ತಬಹುದು ಬೆಳೆಯಬಹುದು. ಬೆಳೆಯಲು ಇಲ್ಲಿ ಮಿತಿ ಇಲ್ಲ.
ಬೀಜಾಮೃತ ಎಂಬ ಭೂ ಸೇನಾಪತಿ : ನಿಸರ್ಗದಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಸಾಧ್ಯವಾಗುವ ಬೀಜೋಪಚಾರ ಅಂದರೆ ಪಕ್ಷಿಗಳ ದೇಹದಲ್ಲಿ ಬೀಜಗಳು ಸಂಸ್ಕರಣೆಯಾಗಿ ಹೊರಬರುವುದು.ನಾವು ಬಿತ್ತುವ ಬೀಜಗಳು ಅಧಿಕ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಮೊಳಕೆಯೊಡೆಯಲು,ಬೇರುಗಳು ಸಮೃದ್ಧವಾಗಿ ಬೆಳೆಯಲು, ಬೀಜಗಳಿಗೆ ಯಾವುದೇ ರೋಗಗಳು ತಗುಲದಿರಲು,ಸಸಿಗಳು ಗುಣಮಟ್ಟದಿಂದ ಬೆಳೆಯಲು ನೆರವಾಗುವುದೆ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಮುಖವಾದ "ಬೀಜಾಮೃತ" ಎಂಬ ಮೊದಲ ಚಕ್ರದಿಂದ.
ದೇಶಿ ಹಸುವಿನ ಸಗಣಿ ಅತ್ಯತ್ತಮ ಶಿಲೀಂದ್ರನಾಶಕವೂ,ಗಂಜಲ ಬ್ಯಾಕ್ಟೀರಿಯಾ ನಾಶಕವೂ ಆಗಿದೆ.ಬೀಜಾಮೃತದಲ್ಲಿನ ಸುಣ್ಣರಸಸಾರ (ಪಿ.ಎಚ್.ವ್ಯಾಲ್ಯೂ)ವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತದೆ. ಇದರಿಂದಾಗಿ ಬೀಜಾಮೃತದಿಂದ ಸಂಸ್ಕರಿಸಿದ ಬೀಜ ಹೊರಗಿನ ಎಲ್ಲಾ ಅಪಾಯಗಳಿಂದ ಬೀಜವನ್ನು ಸಂರಕ್ಷಿಸಿ ಕಾಪಾಡುತ್ತದೆ. 100 ಕೆಜಿ ಬೀಜ ಬಿತ್ತನೆಗೆ 20 ಲೀಟರ್ ನೀರು, 5 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ,5 ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ ಹಾಗೂ 50 ಗ್ರಾಂ ಸುಣ್ಣಸಾಕು.
ಜೀವಾಮೃತ ಎಂಬ ಹೆಪ್ಪು :  ಇದು ಎರಡನೇ ಪ್ರಮುಖ ಚಕ್ರ. ಒಂದು ಎಕರೆಗೆ 200 ಲೀಟರ್ ನೀರು, 10 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ, 10 ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ,2 ಕೆಜಿ ಕಪ್ಪು ಬೆಲ್ಲ,2 ಕೆಜಿ ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯದ ಹಿಟ್ಟು ಹಾಗೂ ಎರಡು ಹಿಡಿ ಹೊಲದ ಬದುವಿನ ಮಣ್ಣು. ಇಷ್ಟನ್ನು ಒಂದು ಸಿಮೆಂಟ್ ಅಥವಾ ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ತೊಟ್ಟಿಯಲ್ಲಿ ಕಲಸಿ ನೆರಳಿನಲ್ಲೆ ಇಟ್ಟರೆ ಹಾಮರ್ೋನ್ಗಳ ಉತ್ಪತ್ತಿ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಜೀವಾಮೃತದ ತೊಟ್ಟಯನ್ನು ಗೋಣಿಚೀಲದಿಂದ ಮುಚ್ಚಿ ದಿನಕ್ಕೆ ಮೂರು ಬಾರಿ ಪ್ರದಕ್ಷಿಣಕಾರವಾಗಿ ಕೋಲಿನಿಂದ ತಿರುಗಿಸಿ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಮಿಶ್ರಣಮಾಡಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಸಿದ್ಧಗೊಂಡ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಐದರಿಂದ ಏಳುದಿನಗಳ ಒಳಗಾಗಿ ಸಂಜೆ ನಾಲ್ಕು ಗಂಟೆಯ ನಂತರ ಒಂದು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶಕ್ಕೆ ಚೆಲ್ಲಲು ಸಿದ್ಧವಾಗುತ್ತದೆ.
ಜೀವಾಮೃತ ಭೂಮಿಗೆ ಬಿದ್ದ ನಾಲ್ಕೇ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಆಳದಲ್ಲಿ ಸಮಾಧಿ ಸ್ಥತಿಯಲ್ಲಿದ್ದ ದೇಶಿ ಎರೆಹುಳು ಹಾಗೂ ಜೀವಜಂತುಗಳು ಜಾಗೃತಗೊಂಡು ಮೇಲೆಬಂದು ಅವಿಶ್ರಾಂತವಾಗಿ ದುಡಿಯಲು ಆರಂಭಿಸುತ್ತವೆ. ಜೀವಾಮೃತ ಸಸ್ಯ ಸಂಕುಲಕ್ಕೆ ಬೇಕಾದ ಆಹಾರವನ್ನು ಖಚರ್ಿಲ್ಲದೆ ಒದಗಿಸುವ ಅಮೃತವಾಗಿದೆ. ಖುಷ್ಕಿ ಬೇಸಾಯದವರು ಘನ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ಮಾಡಿ ಕೂಡ ಬಳಸಬಹುದು.
ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಎಂಬ ಅಮ್ಮನ ಸೆರಗು : ಇದು ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಮುಖ್ಯವಾದ ಕೆಲಸ.ರೈತ ತನ್ನ ಕ್ಷಮತೆಗಾಗಿ ದೇಶಿ ಎರೆಹುಳು ಮತ್ತು ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣುಜೀವಿಗಳ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಶೇಕಡ 25 ರಿಂದ 32 ಡಿಗ್ರಿ ಉಷ್ಣಾಂಶವಿದ್ದು, ಶೇ. 72 ರಷ್ಟು ತೇವಾಂಶ ಇರುತ್ತದೆ.ಭೂಮಿಯ ಆಂತರ್ಯ ಕತ್ತಲಿನಿಂದ ಇರಬೇಕು. ಇದಕ್ಕೆ ಸೂಕ್ಷ್ಮಪರ್ಯಾವರಣವನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುವುದೆ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯ ಮುಖ್ಯ ಉದ್ದೇಶ.ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಪರಿಣಾಮಕಾರಿಯಾಗಿದ್ದರೆ ಮಣ್ಣಿನ ಜೀವದ್ರವ್ಯ (ಹ್ಯೂಮಸ್) ಸಮೃದ್ಧಗೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.
ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಪಕ್ವಗೊಂಡ ಸಸ್ಯ ಅಥವಾ ಗಿಡದ ಅವಶೇಷವಾಗಿರಬೇಕು.ಏಕದಳ ದ್ವಿದಳ ಬೆಳೆಗಳ ಸಮಿಶ್ರ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯಾಗಿರಬೇಕು. ಅಂತರ ಬೆಳೆ,ಮಿಶ್ರಬೆಳೆ ಜೀವಂತ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಕೂಡ ಮಾಡಬಹುದು. ಫಲಪ್ರದವಾದ ಮುಚ್ಚಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾದರೆ ಸಸ್ಯಗಳು ಕೇಶಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿಯ ಪ್ರಯೋಜನ ಪಡೆಯುವಲ್ಲಿ ವಿಫಲವಾಗುತ್ತವೆ. ಕೇಶಾಕರ್ಷಣ ಶಕ್ತಿಯಿಂದ ಭೂ ಮೇಲ್ಪದರಕ್ಕೆ ಬರುವ ತೇವಾಂಶ ಮುಚ್ಚಿಗೆಯಂತಹ ಸುರಕ್ಷಿತ ತಡೆಗೋಡೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿ ಅದರ ಲಾಭದಿಂದ ಬೆಳೆ ವಂಚಿತವಾಗುತ್ತದೆ.
ಹೊರಗಿನಿಂದ ಗೊಬ್ಬರ ತಂದು ಸುರಿಯುವುದರಿಂದ ಆಹಾರ ಪ್ರಮಾಣವನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.ವಾತಾವರಣ, ಸೂರ್ಯರಶ್ಮಿ,ನೀರು ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯಿಂದ ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸಿಕೊಂಡು ಸಸ್ಯ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ತನ್ನ ಅಗತ್ಯಗಳ ಪೈಕಿ ಶೇ.98.5 ರಷ್ಟನ್ನು ವಾತಾವರಣದಿಂದ ಮತ್ತು ಕೇವಲ ಶೇ.1.5 ರಷ್ಟನ್ನು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಪೂರೈಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಬೆಳೆಯ ಬೆಳವಣಿಗೆಗೆ ಹೆಚ್ಚುವರಿ ಇಳುವರಿ ಪಡೆಯಲು ನಾವು ಹರಸಹಾಸ ಪಡಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ವಾಪಸಾ :ಇದು ಕೊನೆಯ ಚಕ್ರ. ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಶೇ.50 ರಷ್ಟು ನೀರು ಶೇ 50 ರಷ್ಟು ಗಾಳಿ ಇರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ನೀರಿನ ಹಿತಮಿತ ಬಳಕೆಯಿಂದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ವಾಪಸಾ ನಿರ್ಮಾಣವಾಗುತ್ತದೆ.
ಮಜ್ಜಿಗೆ ಅತ್ಯಂತ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಶಿಲೀಂದ್ರನಾಶಕ. ಮಜ್ಜೆಗೆ ಹಳತಾದಷ್ಟು ಒಳ್ಳೆಯದು. 1: 10 ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳು ಸಸ್ಯಗಳಿಗೆ ಸಿಂಪರಣೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಗಿಡಗಳಿಗೆ ಬರುವ ರೋಗಗಳನ್ನು ತಡೆಗಟ್ಟಬಹುದು.
ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಕೃಷಿಯ ಎರಡು ದೊಡ್ಡ ಶತ್ರುಗಳೆಂದರೆ ಒಂದು ಏಕ ಬೆಳೆ ಪದ್ಧತಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಚ್ಚ ಬೇಸಾಯ. ಕಳೆಕಿತ್ತು ಹೊರಗೆ ಎಸೆಯುವ ಮೂಲಕ ಭೂಮಿಯ ಫಲವತ್ತತೆಯನ್ನು ನಾಶಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.ಬೆಳೆ ಬೆಳೆದ ನಂತರ ಅದರ ಬೀಜಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಉಳಿದ ಕಾಷ್ಠ ಪದಾರ್ಥಗಳನ್ನು ಭೂಮಿಯಲ್ಲೇ ಬಿಡುವುದರಿಂದ ಫಲವತ್ತತೆ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ.
ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಕರಾರುವಕ್ಕಾಗಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ಟರೆ ರೈತ ಸಮೃದ್ಧಿಯಾಗಿ ಜೀವನ ನಡೆಸಬಹುದು. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಸರಿಯಾದ ವಿಧಾನಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ರೈತ ಸೋತಿದ್ದಾನೆ. ಅದನ್ನು ಅರಿತು ಸರಿಯಾದ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿದರೆ ಶೂನ್ಯ ಬಂಡವಾಳದ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸೋಲು ಎನ್ನುವುದೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆತ್ಮಹತ್ಯೆ, ಸಾಲ ಇಲ್ಲದ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಕೃಷಿ ಇದು. ಇದನ್ನು ಹೆಚ್ಚು ಹೆಚ್ಚು ಜನರಿಗೆ ತಲುಪಿಸಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಶಂರಕಣ್ಣ ದೊಡ್ಡಣನವರ ಆಶಯ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ 9448916370 ಸಂಪಕರ್ಿಸಬಹುದು.
-----------------------------------------------------------

ಯಶೋಧವನದ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ಕೃಷಿಕ "ಶ್ರೀನಿವಾಸ"

ಮೈಸೂರು : ನಗರದಲ್ಲಿ ಹಣ ಇದೆ.ಆರೋಗ್ಯ ಇಲ್ಲ.ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರ ಜೇಬಿನಲ್ಲೂ ಸಾಕಷ್ಟು ನೋಟಿದೆ ಆದರೆ ಗುಣ ಮಟ್ಟದ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ನಗರದ ಜನತೆಗೆ ನೈಸಗರ್ಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಪೌಷ್ಠಿಕ ಆಹಾರ ಕೊಡಬೇಕು, ಆ ಮೂಲಕ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನೂ ಉಳಿಸಬೇಕು ಎಂಬ ಹಂಬಲದಿಂದ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಯ ಕಡೆಗೆ ಒಲವು ಮೂಡಿತು ಎಂದರು "ಯಶೋಧವನ" ಮಾಲೀಕ, ಸಹಜ ಕೃಷಿಕ ಶ್ರೀನಿವಾಸ.

ಕೃಷಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಗೊತ್ತೇ ಇರದ, ಋತುಮಾನಗಳ ಅರಿವೂ ಇರದ, ಸಂಪೂರ್ಣ ನಗರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯ ಯುವಕನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಐದಾರು ವರ್ಷದ ಕೃಷಿ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ವಿದ್ಯಾಮಾನಗಳನ್ನು ಬೆರಗು ಗಣ್ಣಿನಿಂದ ಗಮನಿಸುತ್ತಾ ಕೃಷಿಕನಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡ ವಿಸ್ಮಯ ಅಚ್ಚರಿ ಮೂಡಿಸುವಂತಿದೆ.

ಮೂಲತಃ ಉಡುಪಿ ಕಡೆಯ ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮದಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಮತ್ತು ಹಣ ಎರಡೂ ಮಾಡಿದ್ದವರು. ಕೋಳಿ ಉದ್ಯಮದ ಇತಿಮಿತಿಗಳನ್ನು ಅರಿತು ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಆಸೆಯಿಂದ 50 ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದರು.

ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕಿನ ಯಡೆಹಳ್ಳಿ ಸಮೀಪ ಇರುವ "ಯಶೋಧವನ ಮೇಕೆ ಫಾರಂ" ಈಗ ಎಲ್ಲರ ಗಮನಸೆಳೆದಿದೆ. ಬೆಂಗಳೂರು, ಮೈಸೂರಿನ ಜನ ಮೇಕೆ ಹಾಲಿನ ರುಚಿಗೆ ಮಾರುಹೋಗಿದ್ದಾರೆ. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮೇವು ಬೆಳೆಸಿ ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಆಡುಗಳು, ಐವತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಂಡೂರು ತಳಿಯ ಕುರಿಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಲಾಗುತ್ತಿದೆ.

ಪಶು ಆಹಾರ ಘಟಕ, ಪಾಶ್ಚೀಕರಿಸುವ ಹಾಲಿನ ಘಟಕ,ಸುಸಜ್ಜಿತ ಹಾಲಿನ ವಾಹನ, ವಯಸ್ಸು ಮತ್ತು ಗಾತ್ರಕ್ಕೆ ಅನುಗುಣವಾಗಿ ಆಡುಕುರಿ ಶೆಡ್ ನಿಮರ್ಾಣ, ಹೋತಗಳಿಗೆ ಪ್ರತ್ಯೇಕ ಶೆಡ್ ಎಲ್ಲವೂ ಇಲ್ಲಿವೆ.

"ಮೈ ಗೋಟ್" ಎಂಬ ತಮ್ಮದೇ ಬ್ರಾಂಡಿನಲ್ಲಿ ವಾರದಲ್ಲಿ ಮೂರುದಿನ ಐದನೂರು ಲೀಟರ್ಗಳಿಗೂ ಹೆಚ್ಚು ಮೇಕೆ ಹಾಲನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರು ಮತ್ತು ಮೈಸೂರಿನ ಗ್ರಾಹಕರಿಗೆ ಪೂರೈಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಜೊತೆಗೆ ಇವರಲ್ಲಿ ಆಡಿನ ಗೊಬ್ಬರವೂ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಲಭ್ಯವಿದೆ.

ಮಹಾತ್ಮ ಗಾಂಧಿಗೂ ಆಡಿಗೂ ಬಿಡಿಸಲಾರದ ನಂಟು .ಗಾಂಧಿ ದೇಹ ಸ್ಥಿತಿ ಹದಗೆಟ್ಟಿದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅವರನ್ನು ಕಾಪಾಡಿದ ಸಂಜೀವಿನಿ ಆಡಿನ ಹಾಲು. ಗಾಂಧಿ ಅವರ ಸತ್ಯಾಗ್ರಹ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಜೈಲಿನಲ್ಲಿ ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಕಸ್ತೂರ ಬಾ ಅವರಿಗೆ ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸವಾಗಿತ್ತು. ಹಾಲಿನ ಕಾರಣಕ್ಕಾಗಿ ಗಾಂಧಿಯೊಂದಿಗೆ ಲಂಡನ್ಗೂ ಪ್ರವಾಸ ಬೆಳೆಸಿತ್ತು ಮೇಕೆ. ಪಯರ್ಾಉ ಸುಸ್ಥಿರ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ಆಡಿನೊಂದಿಗೆ ಗಾಂಧಿ ನೋಡಿದ್ದರು.ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಆಡಿನ ಮೇಲ್ವಿಚಾರಕಿಯಾಗಿ ಪರಿವರ್ತನೆಗೊಂಡ ಮೀರಾಬೆನ್ ತಮ್ಮ ನೆನಪಿನ ಪುಸ್ತಕ " ದಿ ಸ್ಪಿರಿಟ್ ಪಿಲ್ಗ್ರಿಮೇಜ್" ನಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ನಿಮಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಗಬಹುದು ವಿಶ್ವದ ಹಾಲು ಬಳಕೆದಾರರಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 65 ಮಂದಿ ಆಡಿನ ಹಾಲು ಕುಡಿಯುತ್ತಾರೆಂಬುದು ಸೋಜಿಗದ ಸಂಗತಿಯಾಗಿದೆ.ಆಡಿನ ಹಾಲು ತುಸು ಒಗರುವಾಸನೆ ಇದ್ದರೂ ಆಡು ಎಲ್ಲಾ ಸೊಪ್ಪುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದರಿಂದ ವನೌಷಧ ಎಂದು ಕರೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ. ಲೀಟರ್ ಹಾಲಿಗೆ 250 ರೂಪಾಯಿ ದರ ಇರುವುದರಿಂದ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರು ಬಳಸಲು ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ.

ಡಾ.ರಾಜಕುಮಾರ್ ಅಭಿನಯದ "ಬಂಗಾರದ ಪಂಜರ" ಎಂಬ ಸಿನಿಮಾ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ಶ್ರೀಮಂತನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಮಗನಿಗೆ ಆಧುನಿಕ ಚಿಕಿತ್ಸೆಕೊಡಿಸಿ ವಿಫಲನಾಗಿ ಕೊನೆಗೆ ತಮ್ಮ ಮಗನನ್ನು ಕಾಡಿನಲ್ಲಿರುವ ಕುರಿಗಾಯಿಯ ರೊಪ್ಪಕ್ಕೆ ತಂದು ಬಿಟ್ಟುಹೋಗುವ ದೃಶ್ಯವನ್ನು ಯಾರೂ ಮರೆತಿರಲಾರರು.

ಹಲವಾರು ಕಾಯಿಲೆಗಳಿಗೆ ದಿವ್ಯ ಔಷಧವಾಗಿರುವ ಆಡಿನ ಹಾಲು ಕೆಮ್ಮು, ಅಸ್ತಮಾ,ಉಸಿರಾಟದ ಸಮಸ್ಯೆ, ರಕ್ತಸ್ರಾವ,ಕ್ಷಯ, ಕ್ಯಾನ್ಸರ್, ಜೀರ್ಣಶಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಳ ಹೀಗೆ ಹಲವಾರು ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೆ ರಾಮಬಾಣವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಪಶುವೈದ್ಯ ಡಾ.ಸಿ.ಎಸ್.ರಘುಪತಿ. ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಔಷದೀಯ ಗುಣ ಇರುವ ಮೇಕೆ ಹಾಲನ್ನು ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ "ಮೈ ಗೋಟ್"ಮಿಲ್ಕ್ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಡಿ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬಿಟ್ಟು ನಾಡಿನ ಗಮನಸೆಳೆದಿದ್ದಾರೆ.

ಕೋಳಿಗೂ ಮೇಕೆಗೂ ಎತ್ತಣಿಂದೆತ್ತ ಸಂಬಂಧ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗಾಯ್ತು ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ, ಅದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಸ್ಟೋರಿ ಸಾರ್ ಅಂತ ಮಾತಿಗೆ ಶುರುವಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಮರಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡೋಣ ಅಂತ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದೆ. ನನಗೆ ಆಗ ಯಾವ ಕೃಷಿ ಅನುಭವವೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಮೆಳೆಗಾಲ,ಬೇಸಿಗೆ, ಚಳಿಗಾಲದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯವ ವಿಸ್ಮಯಗಳೇ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಆರಂಭವಾದ ಮೇಲೆ ಋತುಮಾನಗಳ ಮಹತ್ವ ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತಿದೆ. ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ನಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಕೃಷಿ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು ಇವೆ.ಹಾಗಾಗಿ ಸವಾಲುಗಳು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿವೆ. ಅವುಗಳನ್ನು ನಿಭಾಹಿಸಲು ತಜ್ಞರು ಹುಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿಕರು ಅವರನ್ನು ಸಾಕುವುದರಲ್ಲೇ ಬಡವಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದು ಅನುಭವದಿಂದ ಕಂಡುಕೊಂಡಿರುವ ಸತ್ಯ ಅಂತ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಖಚಿತವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಮಿಶ್ರತಳಿ ಹಸುಗಳನ್ನು ಸಾಕಲು ಯೋಚಿಸಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಅದು ನಿತ್ಯ ನನ್ನನ್ನೂ ಚಟುವಟಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲಾರದು ಅನಿಸಿತು.ಅಲ್ಲದೆ ಹಸುವಿನ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಹೋಲಿಸಿದರೆ ಹಾಲಿನ ದರವೂ ಕಡಿಮೆ.ಶುದ್ಧ ಹಾಲು ಎನ್ನುವುದು ಮರೀಚಿಕೆ.ಹಾಗಾಗಿ ನಮ್ಮ ಹಾಲು ರಫ್ತು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ಪಶುಪಾಲನೆಯಲ್ಲಿ ಬಳಸುವ ಔಷದಿಗಳು ಆರೋಗ್ಯದ ಮೇಲೆ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮಬೀರುತ್ತವೆ.ಹೀಗಾಗಿ ಆಡು ಕುರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಕಡೆಗೆ ಒಲವು ಮೂಡಿತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಇಳಿಮುಖವಾಗುತ್ತಿರುವ ನಾಟಿ ಹಸುಗಳ ಸಂಖ್ಯೆ, ಕಲುಷಿತ ಮಿಶ್ರತಳಿ ಹಸುಗಳ ಹಾಲು ಉತ್ಪಾದನೆ, ನಗರದಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚುತ್ತಿರುವ ಮೇಕೆ ಹಾಲಿನ ಬೇಡಿಕೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಆಡುಗಾರಿಕೆಯತ್ತ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಿಡಲು ಪ್ರೇರಣೆಯಾದವು.

ಯಶೋಧವನವನ್ನು ದೇಶದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ಮೇಕೆ ಹಾಲು ಉತ್ಪಾದನಕೇಂದ್ರ ಮಾಡುವ ಗುರಿ ನಮ್ಮದು.ಈಗಾಗಲೇ ದಿನಕ್ಕೆ 300 ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ಉತ್ಪಾದಿಸುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. 2000 ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ಸಾಕುವಷ್ಟು ಮೂಲಸೌಲಭ್ಯ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಈಗಾಗಲೇ ಉತ್ತರ ಭಾರತದ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಸುತ್ತಾಡಿ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯ ಆಳಗಲ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ.ಇದನ್ನಿ ದೊಡ್ಡ ಉದ್ಯಮ ಮಾಡುವ ಮಹತ್ವಕಾಂಕ್ಷೆ ಯಾರಲ್ಲೂ ಇಲ್ಲ. ಅದೇ ನನಗೆ ಸ್ಪೂತರ್ಿಆಯಿತು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಹಾಲು ಹೆಚ್ಚು ಕೊಡುವ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಏಳನೂರು ಬೀಟಲ್ ತಳಿಯ ಮೇಕೆಗಳು ಸೇರಿದಂತೆ ಸಿರೋಹಿ,ಜಲವಾಡಿ,ಬಾರ್ಬರಿ, ಕರೋಲಿ,ಜಮುನಾಪುರಿ,ತಲಶೇರಿ ತಳಿಯ ಸಾವಿರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಮೆಕೆಗಳು ನಮ್ಮಲ್ಲಿವೆ. ಬೀಟಲ್ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಿನ ತಳಿ. ಅದಲ್ಲದೇ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಅಪರೂಪವಾಗುತ್ತಿರುವ ಬಂಡೂರು ಕುರಿಗಳ ತಳಿ ಸಂವರ್ಧನೆಯನ್ನು ಮುಖ್ಯವಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡು ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಶುದ್ಧ ಬಂಡೂರು ಕುರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕೃತಕ ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುವ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಹಸುಗಳಿಗೆ ಕೃತಕ ಗರ್ಭಧಾರಣೆಯನ್ನು ತಂದು ಅವುಗಳ ಸಹಜ ಕಾಮನೆಗಳನ್ನೆ ಕಿತ್ತುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಪ್ರಕೃತಿಯ ವಿರುದ್ಧ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಮಾನವ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪಕ್ಕೆ ಆಕ್ಷೇಪ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ತರಬೇತಿ : ಹಾಲು ಮಾರಾಟದ ಜೊತೆಗೆ ಯಶೋಧವನ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ತರಬೇತಿಯ ಅವಧಿ ಮೂರು ದಿನ.ಊಟ ವಸತಿ ಲಭ್ಯ.ತಳಿಗಳ ಆಯ್ಕೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಮಾರುಕಟ್ಟೆ, ಸಾಕಾಣಿಕೆ, ಆಹಾರ ತಯಾರಿಕೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣಕಾಸಿನ ಲೆಕ್ಕಚಾರದವರೆಗೂ ವಿವರವಾಗಿ ತರಬೇತಿ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಳಿಸಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಅಲ್ಲದೆ ಫಾರಂನಿಂದಲೇ ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಉತ್ತಮ ತಳಿಯ ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

ಆಡು ಮೇಕೆಗಳು ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಚ್ಛಂದವಾಗಿ ಮೇಯುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳು.ಅವುಗಳನ್ನು ಕೂಡಿಟ್ಟು ಸಾಕಾವುದು ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾದದ್ದು. ಆದ್ದರಿಂದ ಅದಕ್ಕೆ ವಿಶೇಷವಾದ ಪರಿಣತಿ ಜ್ಞಾನಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಯಶೋಧವನ ಸಾಕಾಣಿಕೆ, ಉತ್ಪನ್ನತಯಾರಿಕೆ ಜೊತೆಗೆ ಉದ್ಯಮದ ಸೂಕ್ಷ್ಮಗಳನ್ನು ಜನರಿಗೆ ತಿಳಿಸಿಕೊಡಲು ವಿಶೇಷ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್.

ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ನಾವು ಮರಿಗಳ ಟ್ರೇಡಿಂಗ್ಗೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡುವುದಿಲ್ಲ.ಬ್ರೀಡಿಂಗ್ಗೆ ನಮ್ಮ ಮೊದಲ ಆದ್ಯತೆ. ಸಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆ ಟ್ರೇಡಿಂಗ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದಾರೆ. ಯಾರೂ ಬ್ರೀಡಿಂಗ್ ಮಾಡ್ತಾ ಇಲ್ಲ. ನಾಲ್ಕು ವರ್ಷದ ಮುಂಚೆ ನನಗೂ ಈ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಪಶು ವೈದ್ಯಕೀಯ ಆಸ್ಪತ್ರೆ, ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆದಾರರು ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಭೇಟಿ ಮಾಡಿದೆ. ಆದರೂ ನನಗೆ ಅವರು ಅನುಸರಿಸುತ್ತಾ ಇರುವ ವಿಧಾನ ಸರಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ.

ನಮ್ಮ ಗೋಟ್ ಫಾರಂನಲ್ಲೂ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪಶುವೈದ್ಯರನ್ನೇ ಮೇಕೆಗಳ ಆರೋಗ್ಯ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನೇಮಕಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೆ. ದುರಂತ ಅಂದ್ರೆ ಅವರು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದ ಸಮಯದಲ್ಲೇ ಒಂದೇ ಬಾರಿಗೆ 180 ಮೇಕೆಗಳಿಗೆ ಕಾಯಿಲೆ ಬಂದು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದವು. ನಂತರ ಅವರನ್ನು ಕೆಲಸದಿಂದ ತೆಗೆದುಹಾಕಿದೆವು. ಈಗ ನಮ್ಮ ಮೇಕೆಗಳು ಸದೃಢವಾಗಿ ಆರೋಗ್ಯವಾಗಿ ಇವೆ. ನಾವು ವಿಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಂಬಬೇಕೋ ನಮ್ಮ ಅನುಭವವನ್ನು ನಂಬಿ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬೇಕೊ ನೀವೆ ಹೇಳಿ ಸಾರ್ ಅಂತ ಕೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ನೋಡಿ ಋತುಮಾನಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತ ಆಹಾರ ನೀಡಿದರೆ ಯಾವ ದೊಡ್ಡ ಖಾಯಿಲೆಗಳು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ನೆಗಡಿ ಕೆಮ್ಮು ಇದನ್ನು ನಿವಾರಣೆಮಾಡುವಷ್ಟು ಕಲಿತುಕೊಂಡಿದ್ದರೆ ಸಾಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಆಡು ಸಾಕುವವರು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಮುಸುಕಿನ ಜೋಳ,ಅಗಸೆ,ಹೆಡ್ಜ್ ಲೂಸನರ್್,ಸುಬಾಬುಲ್,ಹೆಬ್ಬೇವು,ಗ್ಲಿರಿಸೀಡಿಯಾ, ರೇಷ್ಮೆ,ವೆಲ್ವೆಟ್ ಬೀನ್ಸ್, ಹಲಸಂದೆ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಹೆಡ್ಜ್ ಲೂಸನರ್್ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಮೇವು ಕೊಡುವ ಮರ. ಬೇಲಿಯ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಅಂಚಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು ಸಾಕಷ್ಟು ಸೊಪ್ಪು ಕೊಡುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಒಂದು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ 30 ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ಸಾಕಬಹುದು.30 ಆಡು,30 ದಿನ,30 ಸಾವಿರ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್. ಒಂದು ತಿಂಗಳಿಗೆ 30 ಆಡುಗಳಿಂದ 30 ಸಾವಿರ ರೋಪಾಯಿ ಪಡೆಯಬಹುದು. ಇದು ಕನಿಷ್ಠ ನೀರಾವರಿ ಇರುವ ರೈತರಿಗೆ ಅನುಕೂಲಕರವಾದ ನನ್ನ ಕನಸಿನ ಪ್ರಾಜೆಕ್ಟ್ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಪರ್ರ್ೋರೆಟ್ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಈ ಉದ್ಯಮವನ್ನು ಬೆಳೆಸುವ ಕನಸು ನನ್ನದು.200 ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಸುಮಾರು ಪ್ರತಿದಿನ ಸಾವಿರ ಲೀಟರ್ ಹಾಲು ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಗುರಿ ಇದೆ. ಹೀಗೆ ಉತ್ಪಾದಿಸಿದ ಸಾವಯವ ಹಾಲನ್ನು ವಿದೇಶಗಳಿಗೂ ರಫ್ತುಮಾಡುವ ಯೋಜನೆ ಇದೆ ಎಂದು ಹೇಳುವ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಕನಸುಗಳನ್ನೇ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ಮಹತ್ವಕಾಂಕ್ಷಿಯಂತೆ ಕಾಣುತ್ತಾರೆ.

ನಿಮ್ಮ ಯಶಸ್ಸಿನ ಗುಟ್ಟು ಏನು ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ ಸೀಮಾ( ಎಸ್ಐಎಂಎ) ಸೂತ್ರ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಎಸ್ ಎಂದರೆ ಸೆಲೆಕ್ಷನ್ ಆಫ್ ಬ್ರೀಡ್.ಐ ಎಂದರೆ ಇನ್ಫ್ರಾಸ್ಟ್ರಕ್ಚರ್. ಎಂ ಎಂದರೆ ಮ್ಯಾನೇಜ್ಮೆಂಟ್ ಮತ್ತು ಎ ಎಂದರೆ ಅಗ್ರಿಕಲ್ಚರ್. ಇದನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ಅರಿತುಮಾಡಿದರೆ ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ನಿಶ್ಚಿತ ಎನುವುದು ಶ್ರೀನಿವಾಸ ಅವರ ಅನುಭವ ಸೂತ್ರ.

ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಆಕರ್ಷಣೆ : ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಯಾಕೆ ಎಲ್ಲರನ್ನೂ ಆಕರ್ಷಣೆ ಮಾಡುತ್ತೆ ಗೊತ್ತಾ. ಒಬ್ಬ ಕುರಿಗಾಯಿ ಸಾವಿರದಿಂದ ಎರಡು ಸಾವಿರ ಕುರಿಮರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ನಾವು ಅವರಿಗಿಂತ ಬುದ್ಧಿವಂತರು, ಓದಿರುವವರು, ಬಂಡವಾಳವೂ ಇದೆ ನಾವ್ಯಾಕೆ ಕುರಿಮೇಕೆ ಸಾಕಬಾರದು ಎಂಬ ಲೆಕ್ಕಚಾರದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಆಕಷರ್ಿತರಾಗಿ ಈ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಕುರಿಗಾಯಿಯನ್ನು ಹೋಗಿ ಕೇಳಿನೋಡಿ ಈ ವರ್ಷ ಎಷ್ಟು ಮರಿ ಹುಟ್ಟಿತು ಅಂತ ಕೇಳಿದರೆ ಆತ ಸರಿಯಾದ ಲೆಕ್ಕ ಕೊಡಲ್ಲ. ಸತ್ತದ್ದು ಕಡಿಮೆ ಹುಟ್ಟಿದ್ದು ಜಾಸ್ತಿ ಅಂತ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ನಮ್ಮವರು ಮೇಕೆ ಸಾಕುವುದು ಸುಲಭ ಅಂತ ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.ಆದರೆ ಇದು ಸವಾಲಿನ ಕೆಲಸ.

ಉತ್ತರ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ಕುರಿಗಾಯಿ ಎರಡುಸಾವಿರ ಕುರಿಮರಿಗಳನ್ನು ಮೇಯಿಸುತ್ತಾನೆ.ಇದನ್ನು ಸೂಕ್ಷ್ಮವಾಗಿ ಗಮನಿಸಬೇಕು. ಮೇಕೆಯ ಬದುಕು ಇರೋದೆ ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ. ಅವಕ್ಕೆ ಯಾವ ಪೌಷ್ಠಿಕ ಆಹಾರವೂ ಬೇಕಿಲ್ಲ. ಯಾವ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಯಾವ ಸೊಪ್ಪು ತಿನ್ನಬೇಕು ಅಂತ ಅವಗಳಿಗೆ ಗೊತ್ತು.ಹಾಗಾಗಿ ರೋಗನಿರೋಧಕ ಶಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚೆ ಇರುತ್ತದೆ. ಅವುಗಳಿಗೆ ಯಾವ ವೈದ್ಯರು ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.ರೋಗವು ಕಡಿಮೆ. ಅವುಗಳ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನು ಪ್ರಕೃತಿಯೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ.

ಸಮಸ್ಯೆ ಬರುವುದೇ ಮೇಕೆಗಳನ್ನು ನಾವು ಒಂದು ಕಡೆ (ಸ್ಟಾಲ್ ಫೀಡಿಂಗ್) ಕೂಡಿ ಸಾಕುವುದರಿಂದ. ತಿರುಗಾಡಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಆಹಾರ ಹುಡುಕಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಾಣಿಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕಡೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಪ್ರಕೃತಿಗೆ ವಿರುದ್ಧವಾಗಿ ಚಟುವಟಿಕೆ ಆರಂಭಿಸಿದ ತಕ್ಷಣ ಸವಾಲುಗಳು ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಶುರುವಾಗುತ್ತವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್.

ಅನುಭವ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಲಿಸಿದೆ.ನಗರದಲ್ಲಿ ಬದುಕಿರುವಷ್ಟು ದಿನ ಪ್ರಕೃತಿ ವಿಸ್ಮಯಗಳೇ ಕಾಣುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಪ್ರತಿ ಹನಿ ನೀರಿನ ಮಹತ್ವವೂ ತಿಳಿಯುತ್ತಿದೆ. ಚಳೆ,ಮಳೆ,ಬೇಸಿಗೆ ಕಾಲದ ದೇಹಕ್ಕೆ ತಾಕುತ್ತಿದೆ. ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ಮಣ್ಣು, ನೀರು ಎರಡನ್ನೂ ವಿಷಯುಕ್ತಮಾಡದೆ ಪ್ರಕೃತಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ನಾವು ಬದುಕುವುದೆ ಬದುಕಿಗೆ ನಾವು ಕೊಡುವ ಅರ್ಥ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. 

ಯಶೋಧವನ ಮೇಕೆ ಫಾರಂಗೆ ದೇಶ, ವಿದೇಶಗಳ ಆಸಕ್ತರು ಭೇಟಿ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ತರಬೇತಿ ನಡೆಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ. ಪಶುಸಂಗೋಪನೆ ಸಚಿವ ಎ.ಮಂಜು ಭೇಟಿ ನೀಡಿ ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಅವರ ಸಾಧನೆಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ಮೈಗೋಟ್ ಬ್ರಾಂಡಿನ ಮೇಕೆ ಹಾಲು ಬಿಡುಗಡೆಮಾಡಿ ವ್ಯಾಪಕ ಪ್ರಚಾರ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯ ಬೇಡಿಕೆಗೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹಾಲು ಪೂರೈಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಕೊರಗು ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ ಅವರಿಗೆ ಇದೆ.

ಯಶೋಧವನ ಫಾರಂ ನೋಡುವ ಆಸಕ್ತರಿಗೆ ಪ್ರವೇಶ ಶುಲ್ಕ ಇರುತ್ತದೆ. ಮೇಕೆ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇರುವವರು ಯಶೋಧವನ ಗೋಟ್ಫಾರಂ ಡಾಟ್ ಕಾಮ್ ವೆಬ್ಸೈಟ್ ನೋಡಬಹುದು. ಶ್ರೀನಿವಾಸ್ 9845111917 ಇಲ್ಲಿಗೆ ಕರೆಮಾಡಬಹುದು.

ಮನುಷ್ಯ ಸತ್ತರೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೇ ಸತ್ತರೆ ಏಲ್ಲಿಗೆ ? : 

ಸಹಜ ಕೃಷಿಕ ಜಯರಾಮ್  ಆತಂಕ

ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸುವ "ಸುಕೃಷಿ"ಯ ಹರಿಕಾರ 

ಮೈಸೂರು : ಕೃಷಿಯಿಂದ ಲಾಭಗಳಿಸಬೇಕು,ಹೆಚ್ಚು ಹಣಮಾಡಬೇಕು ಎಂಬ ಉದ್ದೇಶ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡು ಕೃಷಿಕನಾಗಲು ಬಯಸಿದೆ.ಆದರೆ ನಾನು ಓದಿದ ಒಂದು ಪುಸ್ತಕ ನನ್ನ ಆಲೋಚನೆಯನ್ನೇ ಸಂಪೂರ್ಣ ಬುಡಮೇಲುಮಾಡಿತು ಎಂದರು ನಾಡಿನ ಸುಪ್ರಸಿದ್ಧ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ "ಸುಕೃಷಿ"ಯ ಹರಿಕಾರ ಎಚ್.ಆರ್,ಜಯರಾಮ್.

ಭೂಮಿಯನ್ನು ಶೋಷಣೆಮಾಡಿ.ರಾಸಾಯನಿಕಎಂಬ ವಿಷಸುರಿದು ಲಾಭಮಾಡಲು ಹೊರಟವನಿಗೆ, ಓದಲು ಸಿಕ್ಕ ಪುಸ್ತಕವೊಂದು, ಕೃಷಿ ಎಂದರೆ ಅದಲ್ಲ.ಪ್ರಕೃತಿಯ ಜೊತೆ ತಧ್ಯಾತ್ಮಹೊಂದಿ ಜೊತೆಜೊತೆಯಾಗಿ ಸಾಗುವುದು ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟಿತು. ಅದೇ "ಒನ್ ಸ್ಟ್ರಾ ರೆವಲುಷನ್". 

ಜಪಾನಿನ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಮಸನೊಬ್ಬ ಪುಕೋವಕ ಅವರ ಈ ಕೃತಿಯನ್ನು ಸಹಜ ಕೃಷಿ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಪೂರ್ಣಚಂದ್ರ ತೇಜಸ್ವಿ. ನರೇಂದ್ರ ರೈ ದೆರ್ಲ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ತಂದರೆ, ಸಂತೋಷ್ ಕೌಲಗಿಯವರು ಒಂದು ಹುಲ್ಲಿನ ಕ್ರಾಂತಿ ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಆಂಗ್ಲಭಾಷೆಯಿಂದ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ಅನುವಾದಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದನ್ನು ಓದಿದ ಮೇಲೆ 1999 ರಿಂದ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಧ್ಯಾನಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದವನು ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡಿಲ್ಲ ಎಂದರು ಸುಕೃಷಿಯ ಹರಿಕಾರ ಜಯರಾಮ್. 

ಮನುಷ್ಯ ಸತ್ತರೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೇ ಸತ್ತರೇ ಏಲ್ಲಿಗೆ ? ಎಂದು ಗಂಭೀರ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುವ ಜಯರಾಮ್, ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಕಾಡು ಕಟ್ಟಿದ ರೈತ. 40 ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಒಂದು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಮಳೆಯಾಶ್ರಯದಲ್ಲಿ "ಸುಕೃಷಿ" ಎಂಬ ಫುಡ್ಫಾರೆಸ್ಟ್ ರೂಪಿಸಿರುವ ಬೇಸಾಯ ತಪಸ್ವಿ.ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಮಲ್ಲೇಶ್ವರಂನಲ್ಲಿ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಮೊದಲ ಆಗ್ಯರ್ಾನಿಕ್ ರೆಸ್ಟೋರೆಂಟ್  "ಗ್ರೀನ್ ಪಾಥ್" ಎಂಬ ಹೋಟೆಲ್ ಉದ್ಯಮ ಆರಂಭಿಸಿ ಅಂತರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಹೆಸರು ಮಾಡಿದ ಹೆಮ್ಮಯ ಕನ್ನಡಿಗ.  

"ಸುಕೃಷಿ" ಫಾರಂ ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಸಮೀಪ ನೆಲಮಂಗಲ ತಾಲೂಕಿಗೆ ಸೇರಿದ ಮರಸನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಜಗತ್ತಿನ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕರು, ದೇಶದ ಕೃಷಿ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ವಿದ್ಯಾಥರ್ಿಗಳು ಬಂದು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಪಾಠ ಕೇಳಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿನ ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆಯನ್ನು ಕಂಡು ಬೆರಗಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಚಿಟ್ಟೆಗಳು ಹಾರಾಡುತ್ತವೆ.ನವಿಲುಗಳು ಗರಿ ಬಿಚ್ಚಿ ನರ್ತಿಸುತ್ತವೆ. ಗಿಳಿ ಕೋಗಿಲೆ ಕಾಜಾಣಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ ನಾದ ಸದಾ ಕೇಳಿಸುತ್ತದೆ.

ಮೂಲತಹ ಕೃಷಿ ಕುಟುಂಬದಿಂದಲೇ ಬಂದ ಜಯಾರಾಮ್ ಶಿವಮೊಗ್ಗ ಜಿಲ್ಲೆಯವರು. ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿ ತುಂಬ ಬಡತನದಿಂದ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಮಾಡಿ ವಕೀಲಿ ವೃತ್ತಿ ಆರಂಭಿಸಿದರು. ಆದರೂ ಮಣ್ಣಿನ ಸೆಳೆತ ಅವರನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ. ವಕೀಲರಾಗಿದ್ದಾಗಲೇ ನೂರಾರು ತೋಟಗಳಿಗೆ ಭೇಟಿಮಾಡಿ ಕೃಷಿಯ ಆಳ ಅಗಲಗಳನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡಿದ್ದರು. ತಮ್ಮ ತಾಯಿಯ ಆಸೆಯನ್ನು ಪೂರೈಸಲು ನೆಲಮಂಗಲದಲ್ಲಿ 1999 ರಲ್ಲಿ 40 ಎಕರೆ ಬರಡು ನೆಲವಿದ್ದ ಭೂಮಿ ಖರೀದಿಸಿ ಇಂದು ಅವರು ಕಟ್ಟಿದ ಸುಕೃಷಿ ತೋಟ ಸಹಜ ಕೃಷಿಕರೂ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಪ್ರವಾಸಿತಾಣವಾಗಿ ರೂಪುಗೊಂಡಿದೆ.

ನೆಲ ಜಲ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗೆ ತಮ್ಮ ಬದುಕನ್ನೇ ಮುಡಿಪಾಗಿಟ್ಟಿರುವ, ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿರುವ ಜೈವಿಕ್ ಸೊಸೈಟಿಯ ಸಂಸ್ಥಾಪಕ ಕಾರ್ಯದಶರ್ಿಯಾಗಿರುವ, ಅರ್ಕಾವತಿ,ಕುಮುದ್ವತಿ ನದಿ ಉಳಿಸಿ ಸಮಿತಿಯ ಅಧ್ಯಕ್ಷರೂ ಆಗಿದ್ದ, ಮ್ಯಾರಾಥಾನ್ ಓಟಗಾರ, ಕೈ ತುಂಬಾ ಹಣತಂದುಕೊಡುತ್ತಿದ್ದ ವಕೀಲಿವೃತ್ತಿ ಬಿಟ್ಟು ಕೃಷಿಯನ್ನು ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡವರು. ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಸಂಭ್ರಮಿಸೋಣ ಎಂಬ ಧ್ಯೇಯದೊಂದಿಗೆ 40 ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ "ಸುಕೃಷಿ"ಎಂಬ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆತೆಯ ತೋಟ ಕಟ್ಟಿರುವ ಜಯಾರಾಮ್ ಅವರನ್ನು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಭೇಟಿಯಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ ಸುವರ್ಣ ಅವಕಾಶವೊಂದು ಒದಗಿಬಂದಿತ್ತು.

ಜಯರಾಮ್ ಅವರು ಮೈಸೂರಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದು ಮಾಧ್ಯಮಗಳಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಸುದ್ದಿಯಾಗಲಿಲ್ಲ ನಿಜ. ಆದರೆ ಮಾನಸ ಗಂಗೋತ್ರಿಯ ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರ ವಿಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾರ್ಚ್ ಮೂರರಂದು ನಡೆದ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಕುರಿತ ಒಂದು ದಿನದ ಕಾರ್ಯಾಗಾರ ನನ್ನಂತಹ ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಹಲವಾರು ಪಾಠಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಿತು. ಕಾರ್ಯಾಗಾರದ ನಡುವೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಮಾತನಾಡಿದ್ದು ಇಲ್ಲಿದೆ. ಜಯರಾಮ್ ಅವರೆ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ.

"ರೈತರಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಅರಿವು ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಕೊರತೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ರಾದ್ಧಾಂತ ಆಗಿದೆ. ಹಳ್ಳಿಗಳು ವೃದ್ಧಾಶ್ರಮಗಳಾಗುತ್ತಿದ್ದರೆ, ನಗರಗಳು ಸ್ಲಂಗಳಾಗಿ,ಕಸದ ತೊಟ್ಟಿಯಾಗಿ ಮಾಪರ್ಾಡಾಗುತ್ತಿವೆ. ಶುದ್ಧ ಗಾಳಿ, ಶುದ್ಧ ನೀರು ಎನ್ನುವುದು ಹಣಕೊಟ್ಟು ಖರೀದಿಸಬೇಕಾದ ಸರಕಾಗಿ ಬದಲಾಗುತ್ತಿದೆ. ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ಹಿಂದೆ ನೀರು,ಮಜ್ಜಿಗೆ ಮಾರಾಟದ ಸರಕುಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ.ಇದೆಲ್ಲ ನಂತರ ಆದದ್ದು.

70 ರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿವಲಯದ ಜಿಡಿಪಿ ಶೇಕಡ 40 ರಿಂದ 50 ಇತ್ತು. ಆದರೆ ಇಂದು ಅದು ಶೇಕಡ  13 ರಿಂದ 14 ಕ್ಕೆ ಇಳಿಮುಖವಾಗಿದೆ. ಶೇ 15 ರಿಂದ 20 ರಷ್ಟು ಮಂದಿ ಕೃಷಿವಲಯದಿಂದ ವಿಮುಖರಾಗಿದ್ದಾರೆ" ಹಾಗಾದರೆ ಇದನ್ನು ಹಾಳುಮಾಡಿದವರು ಯಾರು ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಪ್ರಶ್ನೆ.

"ರಾಜಕಾರಾಣಿಗಳು, ರೈತ ನಾಯಕರ ಲಿಫ್ ಸಿಂಪಂಥಿಯಿಂದ ರೈತರ ಉದ್ಧಾರ ಆಗಲ್ಲ. ಪ್ರಪಂಚದ ಶೇ.65 ರಿಂದ 70 ಭಾಗ ಸಂಪತ್ತು ಶೇ.30-40 ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳ ಹಿಡಿತದಲ್ಲಿದೆ. ನಮ್ಮ ಅನ್ನ, ಬಟ್ಟೆ,ಆಹಾರ,ನೀರು ಹಾಗೂ ದೈನಿಕ ಬದುಕನ್ನು ಈ ಬೃಹತ್ ಕಂಪನಿಗಳು ನಿಯಂತ್ರಿಸುತ್ತಿವೆ. ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಹಿಂದೂಸ್ತಾನ್ ಲಿವರ್, ಫಿಲಿಫೈನಸ್ನಲ್ಲಿ ಫಿಲಿಫೈನ್ಸ್ ಲಿವರ್, ಪಾಕಿಸ್ತಾನದಲ್ಲಿ ಪಾಕಿಸ್ತಾನ್ ಲಿವರ್ ಹೀಗೆ ಬೇರೆ ಬೇರೆ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದೇ ಕಂಪನಿ ಆ ದೇಶದ ಹೆಸರಲ್ಲಿ ವ್ಯವಹರಿಸುತ್ತಾ ತನ್ನ ಜಾಲವನ್ನು ವಿಸ್ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ. ವೈದ್ಯಕೀಯ ಕ್ಷೇತ್ರವನ್ನು ರ್ಯಾನ್ಬಕ್ಸಿ, ಹೋಟೆಲ್ ಉದ್ಯಮವನ್ನು ಎನ್ರಾನ್ ಕಂಪನಿಗಳು ಕಪಿಮುಷ್ಠಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ" ಇದು ನಮ್ಮ ರೈತರಿಗೆ ಅರಿವಾಗಬೇಕು.

"ಪ್ರಪಂಚದ ಅತ್ಯಂತ ಡೆವಿಲ್ ಕಂಪನಿ ಮಾನ್ಸಾಂಟೋ.ಇದು ರೈತರ ಪಾಲಿನ ಯಮ.ಬೀಜ,ಗೊಬ್ಬರ ಸೇರಿದಂತೆ ಕೃಷಿವಲಯವನ್ನು ತನ್ನ ಕಬಂಧಬಾಹುಗಳಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪಿಕೊಂಡಿರುವ ಮಾನ್ಸಾಂಟೋ ಹಿಡಿತದಿಂದ ಪಾರಾಗುವುದು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ. ಜಗತ್ತಿನ ದೊಡ್ಡಣ್ಣ ಎಂದು ಕರೆಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಮೇರಿಕಾದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಯಾರೇ ಆದರೂ ಮೊದಲು ಈ ಕಂಪನಿಗೆ ಹೋಗಿ ಆತಿಥ್ಯ ಸ್ವೀಕರಿಸಬೇಕು. ಈ ಕಂಪನಿಯ ವಾಷರ್ಿಕ ಬಜೆಟ್ ಏಷ್ಯಾ, ಆಫ್ರಿಕನ್ ದೇಶದ ಒಟ್ಟು ಬಜೆಟ್ ಗಾತ್ರಕ್ಕಿಂತ ದೊಡ್ಡದಿದೆ.

ಕಾರ್ಗಿಲ್ ಕಂಪನಿಕೂಡ ಇದರ ಅಂಗ ಸಂಸ್ಥೆ. ಕುಲಾಂತರಿತಳಿಗಳನ್ನು ಕಂಡುಹಿಡಿದು ಬೀಜಸ್ವಾಮ್ಯಕ್ಕೆ ಕತ್ತರಿ ಹಾಕಲು ಹೊರಟಿರುವ ಈ ಕಂಪನಿಗಳ ಹುನ್ನಾರದ ವಿರುದ್ಧ ರೈತರು ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಳ್ಳದಿದ್ದರೆ   ಅಪಾಯ ತಪ್ಪಿದ್ದಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಜಯರಾಮ್ ಅವರ ಆತಂಕ.

"ಹಿಂದೆ ಹಳ್ಳಿಗಳಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ರೈತರು ಯಾರು ಭಿತ್ತನೆಬೀಜ ಮಾರಾಟಮಾಡುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ಬೀಜ ವಿನಿಮಯಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತಿದ್ದರು.ಕೇಂದ್ರ ಸಕರ್ಾರ ಸೀಡ್ಬಿಲ್ (ಬೀಜ ಕಾಯಿದೆ) ಜಾರಿಗೆ ಹುನ್ನಾರ ನಡೆಸಿದ್ದು. ಇದೇನಾದರೂ ಜಾರಿಯಾಗಿಬಿಟ್ಟರೆ ನಾವು ಬೀಜಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ. ಬೀಜ ಮರುಉಪಯೋಗದ ಹಕ್ಕು ಮತ್ತು ಬೀಜಮಾರಾಟದ ಹಕ್ಕನ್ನು ರೈತ ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ದೇಶದ ಸೇನೆಗೆ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಕೋಟಿ ರೋಪಾಯಿ ಹಣವನ್ನು ಕೇಂದ್ರ ಸಕರ್ಾರ ತನ್ನ ವಾಷರ್ಿಕ ಬಜೆಟ್ನಲ್ಲಿ ಮೀಸಲಿಡುತ್ತದೆ.ಹಾಗೆಯೇ ಕೃಷಿವಲಯಕ್ಕೂ ಲಕ್ಷಾಂತರ ಕೋಟಿ ಹಣ ಮೀಸಲಿಡುವುದನ್ನು ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು.ದುರಂತ ಎಂದರೆ ಇದರಲ್ಲಿ ಶೇ.70 ರಷ್ಟು ಹಣ ಸಬ್ಸಡಿ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಮನ್ಸಾಂಟೋ,ಕಾಗರ್ಿಲ್,ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ,ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ ಉತ್ಪಾದಿಸುವ ಕಂಪನಿಗಳಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಗಂಭೀರ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾವು ರೈತರಿಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕು" ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಸ್ಪಷ್ಟನುಡಿ.

"ಅಧಿಕಾರಿಗಳು,ಸಂಶೋಧಕರು ಹೇಳಿದಂತೆ ನಮ್ಮ ಸಕರ್ಾರಗಳು ರೈತನೀತಿಯನ್ನು ಜಾರಿ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಅವು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ರೈತ ವಿರೋಧಿನೀತಿಗಳೆ ಆಗಿರುತ್ತವೆ. ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳ ಸಂಶೋಧನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ ಕೊಡುವವರು ಇಂತಹ ಬಹುರಾಷ್ಟ್ರೀಯ ಕಂಪನಿಗಳ ಬಂಡವಾಳಶಾಯಿಗಳು. ಅವರ ಪರವಾಗಿಯೇ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಕೆಲಸಮಾಡಬೇಕು. ಹಾಗಾಗಿ ಭಾರತೀಯ ರೈತ ಬಿಡಿಸಲಾರದ ವಿಷವತರ್ುಲದಲ್ಲಿ ಸಿಲುಕಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ.

ಇಂತಹ ಕಂಪನಿಗಳು ಉತ್ಪಾದಿಸಿದ ರಾಸಾಯನಿಕ,ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕಗಳನ್ನು ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು, ಅಧಿಕಾರಿಗಳ ಶಿಫಾರಸ್ಸಿನ ಮೇಲೆ ರೈತ ಬಳಸುತ್ತಾನೆ.ಇದರಿಂದ ಮಣ್ಣಿನ ಸತ್ವ ನಾಶವಾಗಿದೆ. ಪರಿಸರ ವಿಷಮಯವಾಗಿದೆ.ಮನುಷ್ಯ ಸತ್ತರೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೇ ಸತ್ತರೇ ಏಲ್ಲಿಗೆ? ಅಂತ ಕೇಳುವ ಕಾಲ ಈಗ ಬಂದಿದೆ. ಹತ್ತು ವರ್ಷ ನಾವು ನೀವೆಲ್ಲ ನೆಲ ಜಲದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡಿದರೆ ಪರಿಸರವೂ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ ನಾವೂ ಉಳಿಯುತ್ತೇವೆ.ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಮನುಷ್ಯ ರೋಗದ ಗೂಡಾಗಿ ಅಬಾಲ ವೃದ್ಧಾಪ್ಯ ಅನುಭವಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ" ಎಂದು ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಹಳ್ಳಿಗಳು ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಪರಿಣಾಮ ಹಾಳಾದವು. ಹಸಿದ ಹೊಟ್ಟೆಗೆ ಅನ್ನ ನೀಡಿದ್ದನ್ನೇ ದಿಗ್ವಿಜಯ ಎಂದುಕೊಂಡ ವಿಜ್ಞಾನಿಗಳು ಮಣ್ಣು ಹಾಳಾದ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತನಾಡದೇ ಇರುವುದು ನಮ್ಮ ದುರಂತ. ಮಣ್ಣಿನ ಸಾವಯವ ಇಂಗಾಲ ಶೇಕಡ 5 ರಿಂದ 6 ಇದ್ದದ್ದು ಹಸಿರುಕ್ರಾಂತಿಯ ನಂತರ 0.5 ಕ್ಕೆ ಕುಸಿಯಿತು. ಸಾವಿರಾರು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಫಲವತ್ತಾಗಿದ್ದ ಮಣ್ಣನ್ನು ಕೇವಲ ನಲವತ್ತೇ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಸತ್ವ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ನಮ್ಮ ಬಹುಪಾಲು ಹಣವನ್ನು ಎನ್ಪಿಕೆ ಖರೀದಿಸಲು ಸುರಿದಿದ್ದೇವೆ. ಪಂಜಾಬ್,ಹರಿಯಾಣ ರಾಜ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಉಳುಮೆಮಾಡಿದ ಪರಿಣಾಮ ಜೌಗು ಮಣ್ಣು ನಿರ್ಮಾಣ ಗಿದೆ. ಮಂಡ್ಯ, ರಾಯಚೂರು ಜಿಲ್ಲೆಗಳಲ್ಲಿ ಬತ್ತ ಬೆಳೆಯಲು ಅಗತ್ಯಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ನೀರು ರಾಸಾಯನಿಕಗೊಬ್ಬರ ಬಳಸಿದ ಪರಿಣಾಮ ಮಣ್ಣು ಹಾಳಾಗಿದೆ.

ಇದರ ನಡುವೆಯೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವವರ ಸಂಖ್ಯೆ ದಿನೆದಿನೇ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತಿರುವುದು ಆಶಾದಾಯಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗಿದೆ.ಯುರೋಪ್ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ, ಅಷ್ಟೇ ಯಾಕೆ ಬೆಂಗಳೂರಿನಂತಹ ಮಹಾನಗರಗಳಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾವಂತ ಯುವಕರು ನೌಕರಿ ಬಿಟ್ಟು ಆಗ್ಯರ್ಾನಿಕ್ ಫಾಮರ್ಿಂಗ್ ಕಡೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಬ್ಯಾಕ್ ಟು ಲ್ಯಾಂಡ್ ಎಂಬ ಪರಿಕಲ್ಪನೆ ಮೂಡುತ್ತಿದೆ. ಸ್ಲೋ ಲೈಫ್,ಸ್ಲೋ ಫುಡ್, ಸ್ಲೋ ಮನಿ ಎಂಬ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಬಲಗೊಳ್ಳುತ್ತಿದೆ.

ಕೃಷಿಯ ಎಲ್ಲಾ ಸಮಸ್ಯೆಗಳಿಗೂ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲೇ ಉತ್ತರವಿದೆ. ಮಳೆ ನೀರಿನಲ್ಲೇ ಎನ್ಪಿಕೆ ಜೊತೆಗೆ ಸುಮಾರು 250 ಸೂಕ್ಷ್ಮಾಣು ಜೀವಿಗಳು ಇವೆ ಎನ್ನುವ ಸತ್ಯವನ್ನು ರೈತ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.ಸಾವಯವದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳ ಸತ್ವ ಮತ್ತು ಪರಿಮಳವೇ ಅದ್ಭುತ ಎನ್ನುತ್ತಾ ಕಾರ್ಯಾಗಾರದಲ್ಲಿ ರೈತರು ತಂದ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಮೂಗಿಗೆ ಹಿಡಿದು ಅದರ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸಿದರು. ತಮ್ಮ ಸಮೀಪದಲ್ಲೇ ನಿಂತಿದ್ದವರಿಗೂ ಅರಿಶಿನ ಪುಡಿ, ಸೊಪ್ಪಿನ ಪರಿಮಳವನ್ನು ಆಸ್ವಾದಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದರು.

"ಸಾವಯವ ಆಹಾರಕ್ಕೆ ಈಗ ಜಗತ್ತಿನಾದ್ಯಂತ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಜರ್ಮನಿಯಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬ ರೈತನ್ನು ತಾನು ಬೆಳೆದ ಉತ್ಪನ್ನಗಳನ್ನು ತನ್ನದೇ ಬ್ರಾಂಡ್ಮಾಡಿ ಮಾರಾಟಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರತಿ ಶುಕ್ರವಾರ ಆಹಾರ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಫ್ಯಾಕ್ ಜೊತೆ ರೈತಸಂತೆಯಲ್ಲಿ ಮಾರಾಟಮಾಡುತ್ತಾನೆ. ಪ್ರಾನ್ಸ್ನಂತಹ ದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಗ್ರಾಹಕರು ಮೊದಲೆ ರೈತರಿಗೆ ಹಣಕೊಟ್ಟು ತಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಜರ್ಮನಿ, ಭೂತಾನ್, ಇಟಲಿಯಂತಹ ಮುಂದುವರಿದ ದೇಶಗಳು 2020 ರಲ್ಲಿ ಸಂಪೂರ್ಣ ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರಬೆಳೆಯುವ ಯೋಜನೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ. ಭಾರತ ದೇಶದಲ್ಲೇ ಸಿಕ್ಕಿಂ ರಾಜ್ಯ ಮೊದಲ ಸಾವಯವರಾಜ್ಯ ಎಂಬ ಕೀರ್ತೀಗೆ ಭಾಜನವಾಗಿದೆ.ಕೇರಳ ರಾಜ್ಯ ಕೂಡ ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಹೆಜ್ಜೆ ಹಾಕಿದೆ. ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರ ರೋಗಮುಕ್ತ ಬದುಕು ನಮ್ಮ ಧ್ಯೇಯ ಗುರಿಯಾಗಿರಬೇಕು.ಈ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲರ ಚಿಂತನೆಗಳು ಇರಬೇಕು. ಗ್ರೀನ್ ಪಾಥ್ ಸಂಸ್ಥೆಯು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಎಂದರೆ     "ವೇ ಆಫ್ ಲೈಫ್" ಎಂದು ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದೆ. ನಗರದ ಜನತೆಗೆ ಸಾವಯವ ಆಹಾರ ಸೇವನೆಯಿಂದ ಆಗುವ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಬೆಂಗಳೂರಿನಲ್ಲಿ ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ "ಹಸಿರು ಹಬ್ಬ" ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಸಮುದಾಯಕ್ಕೂ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸುತ್ತಿದೆ. ಆಹಾರದ ಜೊತೆಗೆ ವಿವೇಕ ಮತ್ತು ಹಿತಾಸಕ್ತಿ ಇದ್ದರೆ ಮಾತ್ರ ಸುಸ್ಥಿರ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಾಧ್ಯ. ತಾವು ಸುಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಮರಸನಹಳ್ಳಿಯನ್ನು ಸಂಪೋರ್ಣ ಸಲೋರ್ ವಿಲೇಜ್ ಮಾಡಿರುವ ಜಯರಾಮ್ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಬೇಕಾದ ರಸ್ತೆ ಮೂಲಭೂತ ಅವಶ್ಯಕತೆಗಳನ್ನು ತಮ್ಮ ಸಂಸ್ಥೆಯ ವತಿಯಿಂದ ಕಲ್ಪಿಸಿಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದರೆ ಹೋರಾಟಗಾರನಾಗಿ, ಕೃಷಿಕನಾಗಿ, ಸಮುದಾಯ ಸಂಘಟಕನಾಗಿ, ಮ್ಯಾರಥಾನ್ ಪಟುವಾಗಿ ಪ್ರಕೃತಿಯೊಂದಿಗೆ ಕ್ಷಣ ಕ್ಷಣವೂ ಸಂಭ್ರಮಪಡುತ್ತಾ ಯಶಸ್ವಿ ಉದ್ಯಮಿಯಾಗಿಯೂ ಬೆಳೆದ ಪರಿ ಅಚ್ಚರಿಮೂಡಿಸುತ್ತದೆ. ನೀವು ಒಮ್ಮೆ "ಸುಕೃಷಿ"ಗೆ ಹೋಗಿ ಬನ್ನಿ.

ಒತ್ತಡದ ಬದುಕಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿದ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ

ಮೈಸೂರು : ಕೃಷಿ ಕೆಲವರಿಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಹಲವರಿಗೆ ಅದೊಂದು ಹುಚ್ಚುಪ್ರೀತಿ. ಲಕ್ಷ ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಸಂಬಳಕ್ಕೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ಕೃಷಿಕರಾದವರೂ, ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳ ಕೆಲಸ ಬಿಟ್ಟು ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಹರಸುವವರು, ಫ್ಯಾಶನ್ಗಾಗಿ ಕೃಷಿಕರಾದವರು, ಸಹಜವಾಗಿ ಸರಳತೆಯಿಂದ ಬದುಕುವ ಹಂಬಲದಿಂದಾಗಿ ರೈತರಾದವರೂ ಇದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹವರ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರುವ ಅಪರೂಪದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬರ ಕೃಷಿ ಪಯಣದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆ ಹೇಳಬೇಕು.

ದಶಕದ ಹಿಂದೆ ಎರಡು ಸಂಚಾರಿ ಚಿತ್ರಮಂದಿರದ ಮಾಲೀಕ.ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳಲ್ಲಿ ಗುತ್ತಿಗೆ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಪ್ರಥಮ ದಜರ್ೆಗುತ್ತಿಗೆದಾರ. ಈಗ ಅದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ಬಿಟ್ಟು ನಗರ ಸಹವಾಸದಿಂದ ತುಸು ಅಂತರ ಕಾಯ್ದುಕೊಂಡು ಪರಿಶುದ್ಧ ಪರಿಸರದ ನಡುವೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಜೀವನ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿರುವ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಸರಗೂರಿನ ಎಸ್.ಶಿವನಾಗಪ್ಪ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ. 

"ಇಳಿಸಂಜೆ ಹೊತ್ತು. ಎಂದಿನಂತೆ ತನ್ನ ಕೆಲಸಮುಗಿಸಿ ಸೂರ್ಯ ಬೆಳಕಿಗೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ ಮೂಡಣದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಿದ್ದ. ನಾನು ಕುಳಿತು ಯೋಚಿಸಿದೆ. ಎಷ್ಟು ದಿನಾ ಅಂತ ಹಣದ ಹಿಂದೆ ಓಡುವುದು. ಇದೇ ರೀತಿ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಹೂಗುವುದು.ಇದೆ ರೀತಿ ಒತ್ತಡದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿದರೆ ಕೊನೆಗೊಂದು ದಿನ ನಾನು ಸಂಪಾದಿಸಿದ ಹಣವನ್ನೆಲ್ಲಾ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಸುರಿಯಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗಾಗಿ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಆರೋಗ್ಯಕ್ಕೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡೋಣ.ಇರುವಷ್ಟು ದಿನ ಹಸಿರಿನ ನಡುವೆ ವಿಷಮುಕ್ತ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಬಾಳೋಣ ಎಂಬ ದೃಢ ನಿಧರ್ಾರ ಮಾಡಿದೆ". ಆ ನಿಧರ್ಾರವೇ ಸಹಜಕೃಷಿ ಪಯಣದ ಕಡೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆಹಿಡಲು ಪ್ರೇರಣೆ ನೀಡಿತು ಎಂದರು ಎಸ್.ಶಿವನಾಗಪ್ಪ.

ಮನುಷ್ಯ ದುಡ್ಡಂತೂ ತಿನ್ನುವ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಗುತ್ತಿಗೆ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಒಂದೊಂದು ಕೆಲಸದಲ್ಲೂ ಎರಡು ಲಕ್ಷ ಉಳಿಯುತ್ತಿತ್ತು.ಸ್ವಲ್ಪ ಹಣವನ್ನೂ ಸಂಪಾದನೆಮಾಡಿದೆ. ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಹಣ ಬೇಕು. ಎಷ್ಟು ಬೇಕು ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಈಗಂತೂ ಕಳ್ಳತನದಲ್ಲಿ ಹಣ ಸಂಪಾದನೆ ಮಾಡಬೇಕು. ಗುತ್ತಿಗೆಕೆಲಸ ಮಾಡಿದರೆ ಶೇಕಡ 50 ಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ಹಣವನ್ನು ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಕೊಡಬೇಕು. ಗುಣ ಮಟ್ಟದ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಆಗುತ್ತಿಲ್ಲ. ನಾನು ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಕೆಲಸ ತಪ್ಪು ಅಂತ ಗೊತ್ತಾದ ಮೇಲೂ ಅದನ್ನು ಮುಂದುವರಿಸುವುದು ಸರಿಅಲ್ಲಾ. ಮಾಡುವವರು ಮಾಡಲಿ. ನನಗೆ ಸಾಕು ಅಂತ ಹೇಳಿ ಕಂಟ್ರಾಕ್ಟ್ರ್ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ವಿದಾಯ ಹೇಳಿ, ಕೊನೆಗಾಲದಲ್ಲಾದರೂ ತೃಪ್ತಿಕರ ಜೀವನ ನಡೆಸೋಣ. ಭೂಮಿತಾಯಿ ಸೇವೆ ಮಾಡೋಣ ಎಂಬ ಹಂಬಲದಿಂದ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಜೀವನದ ಮುಖ್ಯ ಧ್ಯೇಯವಾಗಿಸಿಕೊಂಡೆ ಎಂದು ತಣ್ಣಗೆ ಹೇಳಿದರು. ಆ ಮೂಲಕ ಅವರು ಹಲವು ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದರು.

ಕೇವಲ ಎಸ್ಎಸ್ಎಲ್ಸಿವರೆಗೆ ಓದಿ ಹೋಮಿಯೊಪತಿವೈದ್ಯ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುವುದನ್ನು ಕಲಿತುಕೊಂಡಿರುವ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ ಅವರು ತಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಅನುಭವವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಲೇ ಬದುಕಿನ ಹಲವು ಸತ್ಯಗಳನ್ನು ಅನಾವರಣಮಾಡುತ್ತಾ ಹೋದರು.  ಮೂಲತಃ ಬಿಡುಗಲು ಗ್ರಾಮದ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ ಕಬಿನಿಯಲ್ಲಿ ಐದು ದಶಕಗಳ ಕಾಲ ವಾಸವಾಗಿದ್ದರು.ತಂದೆ ಸುಬ್ಬಣ್ಣ ಹೋಮಿಯಾಪತಿ ವೈದ್ಯರಾಗಿದ್ದರು. ಕೃಷಿಕರಾದ ಇವರು ತಂದೆಯಂತೆಯೇ ತರಬೇತಿಪಡೆದು ಮನೆಯವರಿಗೆ, ಸ್ನೇಹಿತರಿಗೆ ಈಗಲೂ ಹೋಮಿಯಾಪತಿ ಚಿಕಿತ್ಸೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ. 

ಮನುಷ್ಯ ದುರಾಸೆಯನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಕೇವಲ ಒಂದು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಒಂದಿಂಚು ನೀರುಬಂದರೆ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಜೀವನಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಸ್ವತ ಅನುಭವ. ರಾಸಾಯನಿಕ ಸುರಿದು ಭೂಮಿತಾಯಿಯನ್ನು ಬಂಜೆಮಾಡಬಾರದು.ಮನುಷ್ಯನಿಗೆ ತಾಳ್ಮೆ ಇರಬೇಕು, ಭೂಮಿಯ ಅತಿಯಾದ ಶೋಷಣೆ ಕೂಡದು ಎನ್ನುವ ಮೂಲಕ ತಮಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಅವರು ಬುದ್ಧ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸಿದರು.

ಹಣ ಇರುವವರು ಹಣ ಇಟ್ಟು ಸಾಯುವುದಕ್ಕಿಂತ ಈ ರೀತಿ ಒಂದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ತೋಟ ಮಾಡಿ ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡಿದರೆ ಬದುಕು ಸಾರ್ಥಕವಾಗುತ್ತದೆ. ಮೂವರು ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳಿಗೂ ಮದುವೆ ಮಾಡಿ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ. ನಗರದ ಬದುಕನ್ನು ಉಪ್ಪಿನಕಾಯಿ ತರಮಾಡಿಕೊಂಡು, ತೋಟದ ಜೀವನವನ್ನು ಊಟದಂತೆ ಕಂಡಿದ್ದೇನೆ. ಪತ್ನಿ ಉಷಾ ಹಾಗೂ ವಯಸ್ಸಾದ ತಾಯಿ ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿದ್ದರೆ ನಾನು ಎರಡುದಿನ ಮಾತ್ರ ನಗರದಲ್ಲಿದ್ದು ಉಳಿದ ಐದು ದಿನ ಈ ಪರಿಶುದ್ಧವಾದ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ,ಯೋಗ,ಕೃಷಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆರಾಮವಾಗಿದ್ದೇನೆ ಎಂದರು.

ಎಚ್.ಡಿ.ಕೋಟೆಯ ಹ್ಯಾಂಡ್ಪೋಸ್ಟ್ನಿಂದ ಬಲಗಡೆಗೆ ಹೋದರೆ ಸಿಗುವ ಸರಗೂರಿನ ಮಠದ ಎದುರು ಎರಡು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಕಳೆದ ಐದುವರ್ಷದಿಂದ ಇವರು ಕಟ್ಟಿದ ನೂಸಗರ್ಿಕ ತೋಟದಲ್ಲಿ  ಅಪರೂಪವಾಗುತ್ತಿರುವ ನಂಜನಗೂಡು ರಸಬಾಳೆ ತಳಿಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಬೆಳೆಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಒಟ್ಟು ಎರಡು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ 30/30 ಅಡಿ ಅಂತರದಲ್ಲಿ 98 ತೆಂಗು. ಸುತ್ತಲೂ 150 ಅಡಿಕೆ ಗಿಡ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ 48 ಶ್ರೀಗಂಧ. 80 ತೇಗ (ಟೀಕ್). ಜೊತೆಗೆ 25 ನಿಂಬೆ. 70 ನುಗ್ಗೆ. 600 ನಂಜನಗೂಡು ರಸಬಾಳೆ. 200 ಏಲಕ್ಕಿ ಬಾಳೆ. 30 ಮೆಣಸು ಬಳ್ಳಿ. ಅಪರೂಪವಾಗುತ್ತಿರುವ ಸುಂಡೇ ಕಾಯಿ 10. ಲವಂಗ, ಜಾಯಿಕಾಯಿ, ದಾಳಿಂಬೆ, ರೆಡ್ ಸೀಬೆ, 40 ಕರಿಬೇವು ಹೀಗೆ ಹತ್ತು ಹಲವು ಗಿಡಮರಗಳು ಸಹಜವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುತ್ತಾ ಕಂಪುಸೂಸಿವೆ.

ಒಂದೂವರೆ ವರ್ಷದಿಂದ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರು ಹೇಳಿದಂತೆ ನೈಸಗರ್ೀಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅದಕ್ಕೂ ಮೊದಲು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. "ಇದರಲ್ಲಿ ಖಚರ್ು ಜಾಸ್ತಿ ಬರುತಿತ್ತು. ಎರೆಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಲು ಸೊಪ್ಪು, ತರಗು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಹೊರಗಿನ ತರಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಆದರೆ ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ನಾಡ ಹಸು ಇದ್ದರೆ ಏನನ್ನೂ ಹೊರಗಿನಿಂದ ತರಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ. ಖಚರ್ು ಕಡಿಮೆ. ಸುಭಾಷ್ ಪಾಳೇಕರ್ ಅವರ ಪಾಠಕ್ಕೆ ಹೋದಮೇಲೆ ಎರೆಹುಳ ಭೂಮಿಯಲ್ಲೇ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಾಯಿತು. ಕೃತಕವಾಗಿ ಎರೆಹುಳ ತಂದು ಗೊಬ್ಬರ ಮಾಡಿ ಬಳಸುವುದಕ್ಕಿಂತ ಪ್ರಕೃತಿಯಲ್ಲೇ ಇರುವ ಎರೆಹುಳಗಳನ್ನು ಕಾಪಾಡಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು ಎಂಬ ಸತ್ಯ ಅರ್ಥವಾಯಿತು. ತೋಟದಲ್ಲಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಮರಗಿಡಗಳಿಗೆ ಐದು ವರ್ಷ ತುಂಬಿ ಆರುವರ್ಷ ಆಗಿದೆ. ಒಂದು ಚಮಚ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗುಬ್ಬರವನ್ನಾಗಲಿ, ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕವನ್ನಾಗಲಿ ಬಳಸಿಲ್ಲ.ನಮ್ಮದು ಸಂಪೂರ್ಣ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೆಆರ್ಎಸ್ ತೆಂಗಿನ ನರ್ಸರಿಯಿಂದ ಹೈಬ್ರೀಡ್ ತಳಿಯ ಎಳನೀರು ತೆಂಗು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ನಡುವೆ ತಿಪಟೂರು ಟಾಲ್ ತಳಿಯ ತೆಂಗು ಕೂಡ ಇದೆ. ನೀರಿಗಾಗಿ ಎರಡು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಇದೆ. 180 ಅಡಿ ಒಂದು ಮತ್ತೊಂದು 120 ಅಡಿ.ಎರಡರಲ್ಲೂ ಸುಮಾರು ಎರಡು ಇಂಚು ನೀರು ಬರುತ್ತಿದೆ. ಈಗ ಎರಡುಮೂರು ವರ್ಷದಿಂದ ನೀರು ಕಡಿಮೆಯಾಗಿದ್ದು ಒಂದೂವರೆ ಇಂಚು ನೀರು ಬರುತ್ತಿದೆ.

ಕೊಳವೆಬಾವಿ ನೀರು ಮರುಪೂರಣಮಾಡಲು  110 ಅಡಿ ಉದ್ದ ,125 ಅಡಿ ಅಗಲ ಹಾಗೂ 10 ಅಡಿ ಆಳ ಇರುವ ಹೊಂಡತೆಗೆಸಿದ್ದಾರೆ. ಮಳೆಯ ನೀರು ಇಲ್ಲಿ ಬಂದು ಶೇಖರಣೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಬೋರ್ವೆಲ್ನಲ್ಲಿ ನೀರಿನ ಇಳುವರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಅಂತರ್ಜಲ ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಅಂತ ಮಾಡಿದ ಹೊಂಡ ಈಗ ಆದಾಯದ ಮೂಲವಾಗಿಯೂ ಬದಲಾಗಿದೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ಮೀನುಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿ ವಾಷರ್ಿಕ 50 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಆದಾಯಗಳಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 

ಇದುವರೆಗೆ ತೋಟಕಟ್ಟಲು ಖಚರ್ು ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ. ಆದಾಯ ಬಂದಿಲ್ಲಾ. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ದಿಢೀರ್ ಅಂತ ಹಣ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡುವುದು ತಪ್ಪು. ನಾಲ್ಕೈದು ವರ್ಷ ತೋಟಕಟ್ಟುವುದರ ಕಡೆಗೆ ಗಮನ ಕೊಡಬೇಕು. ಗಿಡಗಳನ್ನು ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವುದು. ಟ್ರಂಚ್ ಮಾಡಿಸುವುದು. ಸ್ಪಿಂಕ್ಲರ್ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಹೀಗೆ ಆರಂಭಿಕ ಬಂಡವಾಳವನ್ನು ತೊಡಗಿಸಲೇ ಬೇಕು.ಇಷ್ಟನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಒಂದು ನಾಡ ಹಸು ಸಾಕಿಕೊಂಡರೆ  ಖಚರ್ು ಕಡಿಮೆ.ನಂತರ ನಾಲ್ಕನೇ ವರ್ಷದಿಂದ ನಿಗಧಿತ ಆದಾಯ ನಿರೀಕ್ಷೆ ಮಾಡಬಹುದು.ಈಗ ನಮ್ಮ ತೋಟದಿಂದ ಆದಾಯ ಶುರುವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ತೋಟದ ಬದುಗಳಲ್ಲಿ ಹಾಕಿರುವ ತೇಗ, ಸಾಗುವನಿ ಮರಗಳು ದೀರ್ಘಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆದಾಯ ತಂದುಕೊಡುತ್ತವೆ. ಒಂದೊಂದು ಮರವನ್ನು 50 ಸಾವಿರದಿಂದ 70 ಸಾವಿರದವರೆಗೂ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಬಹುದು. ಹಣಕ್ಕಿಂತ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹಸಿರು ತೋಟ ಕಟ್ಟುವುದರಿಂದ ಪರಿಸರ ತಂಪಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ನನಗೆ ಮಾಡಿದ ಯಾವ ಕೆಲಸದಲ್ಲೂ ಸಂತೃಪ್ತಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ಗುತ್ತಿಗೆದಾರನಾಗಿದ್ದಾಗ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ಸಿಗುತ್ತಿತ್ತು.ಆದರೆ ನೆಮ್ಮದಿ ಇರಲಿಲ್ಲ.ತೋಟದ ಸುತ್ತ ಕಾಂಪೌಂಡ್ ಕಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಕಷ್ಟು ಹಣ ವೆಚ್ಚಮಾಡಿದ್ದೇನೆ ನಿಜ. ಆದರೆ ಅದರಿಂದ ತೃಪ್ತಿ ಇದೆ. ಇಂದಲ್ಲಾ ನಾಳೆ ನಾನು ತೊಡಗಿಸಿರು ಹಣ ವಾಪಸ್ ಬಂದೇ ಬರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ನುಡಿಯುತ್ತಾರೆ.

ಕಾವೇರಿ ಗಲಾಟೆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಕುರುಬೂರು ಶಾಂತಕುಮಾರ್ ಮತ್ತು ರೈತಸಂಘದಲ್ಲಿದ್ದ ಮಲ್ಲೇಶ್ ಕಬಿನಿ ಡ್ಯಾಂ ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಲು ಬಂದಿದ್ದರು. ಆಗ ನಾನು ಕಬಿನಿಯಲ್ಲೇ ವಾಸವಾಗಿದ್ದೆ. ಆಗ ಕಬಿನಿ ರೈತ ಹಿತರಕ್ಷಣಾ ಸಮಿತಿ ಕಾರ್ಯದಶರ್ಿಯಾಗಿ ಹೋರಾಟಗಳಲ್ಲೂ ಭಾಗವಹಿಸಿದ್ದೆ. 2002 ರಿಂದ ಹೋರಾಟದಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುತ್ತಿದ್ದೆ. ಆದರೆ ಐದು ವರ್ಷದಿಂದ ಈಚೆಗೆ ಕೃಷಿಯಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡೆ, ಯಾಕೆಂದರೆ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕುವುದು ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ಲ. ಅದರ ನಿರ್ವಹಣೆ ಅತಿ ಮುಖ್ಯ. ಮಾಲೀಕನ ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತುಗಳು ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಕಾಣದಿದ್ದರೆ ಗಿಡಗಳು ಸೊರಗಿಬಿಡುತ್ತವೆ.

ಜೀವಾಮೃತ ನೀಡಲು ಸರಳ ಸುಲಭ ವಿಧಾನ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಸಾವಿರ ಲೀಟರ್ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಣದ ಸಿಮೆಂಟ್ ತೊಟ್ಟಿ ಇದೆ. ಅದರ ಕೆಳಗಡೆ 500 ಲೀಟರ್ ನೀರು ಸಂಗ್ರಹಣದ ಮತ್ತೊಂದು ತೊಟ್ಟಿ ಇದೆ. ಒಂದು ಎಚ್ಪಿ ಮೋಟರ್ ಇಟ್ಟು ಸ್ಪಿಂಕ್ಲರ್ ಮೂಲಕ ಜೀವಾಮೃತ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಗಿಡಗಳ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಆಗುತ್ತಿದಂತೆ ಪೋಷಕಾಂಶ ಹೆಚ್ಚು ಸಿಗಲಿ ಎಂದು ಪ್ರತಿ ಗಿಡದ ಬುಡಕ್ಕೆ ಅರ್ಧ ಲೀಟರ್ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ.

ಜೀವಾಮೃತ ಸಂಪಡಿಸಿ ಬೆಳೆದ ಮೂಲಂಗಿ, ಕೋಸು, ನಿಂಬೆ, ಕೊತಂಬರಿ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿಗಳ ಪರಿಮಳವೇ ಬೇರೆ. ಜನ ಪರಿವರ್ತನೆಯಾಗಬೇಕು. ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯತ್ತ ಮುಖಮಾಡಬೇಕು. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಅಪಾಯ ಗ್ಯಾಂರಟಿ. ಈ ಕೃಷಿ ವಿಶ್ವವಿದ್ಯಾನಿಲಯಗಳು ಬರುವುದಕ್ಕೆ ಮುಂಚೆ ನಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲಿಲ್ವೇ. ನಮ್ಮ ತಾತನ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಕಾಲಕಾಲಕ್ಕೆ ಮಳೆ ಬರುತಿತ್ತು, ಹಟ್ಟಿ ಗೊಬ್ಬರಹಾಕಿ ಒಳ್ಳೆ ಬೆಳೆ ಬೆಳಿತಾ ಇದ್ದರು. ನಂತರ ಹೊಸದಾಗಿ ಹೈಬ್ರೀಡ್ ತಳಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ಈ ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಕೆ ಅತಿಯಾಗಿ ಪರಿಸರ ಹಾಳಾಯ್ತು. ದಿಢೀರ್ ಅಂತ ಹಣ ಮಾಡಬೇಕು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಮೊದಲು ರೈತ ಬಿಡಬೇಕು.ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಮೇಲೆ ಬರಬೇಕು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ತೆಂಗಿನಗಿಡಗಳಿಗೆ ದುಂಬಿ ಕೊರೆದು ಮರ ಒಣಗಿಹೋಗುವುದನ್ನು ತಡೆಯಲು ಎರಡು ದುಂಬಿ ಟ್ರ್ಯಾಪ್ ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ.ನಾಲ್ಕು ಜೇನು ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಇದೆ. ಪರಾಗಸ್ಪರ್ಶ ಆದರೆ ಇಳುವರಿ ಹೆಚ್ಚಾಗುತ್ತದೆ. ಜೇನು ನೊಣ ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ತೋಟದ ಬೆಳವಣಿಗೆ ಕುಂಠಿತವಾಗುತ್ತದೆ. ಎಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ವಾಸನೆ ಇದೆ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಜೇನು ನೊಣಗಳು ಸುಳಿಯುವುದೇ ಇಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಇರುವವರು ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಬಹುದಾದ ತೋಟ ಇದು. ಹೆಚ್ಚಿನಮಾಹಿತಿಗೆ ಎಸ್.ಶಿವನಾಗಪ್ಪ 9448413230 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ.

========================================

ಮೀನುಮರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯಿಂದ ಆದಾಯ

ಮೈಸೂರು :ಸರಕಾರ ಈಗ ಎಲ್ಲ ರೈತರ ಜಮೀನುಗಳಲ್ಲಿ ಕೃಷಿಹೊಂಡಮಾಡಿದೆ.ಇಲ್ಲಿ ಮೀನುಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ವಾಷರ್ಿಕ 50 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಆದಾಯಗಳಿಸಬಹುದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ.

ನುಗು ಅಣೆಕಟ್ಟು,ಕಬಿನಿ ಅಣೆಕಟ್ಟು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮೀನುಮರಿ ಉತ್ಪಾದನಾ ಕೇಂದ್ರ ಇದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮೀನುಮರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ತರಬೇತಿ ಸಲಹೆ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಮೀನು ಮರಿಗಳೂ ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಮೂರು ನಾಲ್ಕು ಸಲ ಕಾಟ್ಲಾ ಮೀನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದು.ಅವುಗಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಒಂದು ತಿಂಗಳು ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ, ಒಂದು ಮರಿಯನ್ನು 60 ಪೈಸೆಯಿಂದ ಒಂದು ರೂಪಾಯಿವರೆಗೂ ಮಾರಾಟಮಾಡಬಹುದು. 

ಒಂದು ಲಕ್ಷ ಮರಿಗಳನ್ನು ತಂದು ಬಿಟ್ಟರೆ ಹಕ್ಕಿಪಕ್ಷಿಗಳು ತಿಂದು, ಕೆಲವು ಸತ್ತು 25000 ಮೀನಿನ ಮರಿಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಸಲಕ್ಕೆ 15 ರಿಂದ 20 ಸಾವಿರ ಆದಾಯ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಈಗ ಸಧ್ಯ ಕಾಮನ್ ಕಾಫರ್್ ಸಾಕುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಕೇರಳ ರಾಜ್ಯದಲ್ಲಿ ಈ ಮೀನಿನ ಮರಿಗಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಈ ಬಾರಿ ಮಳೆ ಆಗದೆ ಇರುವುದರಿಂದ ಐದು ವಾರ ಆದರೂ ಮರಿ ಮಾರಾಟ ಆಗಿಲ್ಲ. ಮರಿ ಒಂದುವರೆ ಇಂಚು ಬೆಳೆದರೆ ಎರಡು ರೂಪಾಯಿವರೆಗೂ ಸೇಲ್ ಆಗುತ್ತೆ. ಮೀನುಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನಮಾಹಿತಿ ಬೇಕಾದವರು ಮೀನುಮರಿ ಉತ್ಪಾದನಾ ಕೇಂದ್ರದ ಸಹಾಯಕ ಅಧಿಕಾರಿ ಮಂಜೇಶ್ ಅವರನ್ನು ಭೇಟಿ ಮಾಡಬಹುದು. 

ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ :ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯ 

ಹಾದಿಹಿಡಿದ ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿ ಯುವಕ

ನಂಜನಗೂಡು : ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೆ ಹಾಹಾಕಾರ. ಎತ್ತನೋಡಿದರೂ ಬಟಾಬಯಲು. ಬತ್ತಿದ ಕೆರೆಕಟ್ಟೆಗಳು.ಕುಸಿದ ಅಂತರ್ಜಲ. ಏರುತ್ತಿರುವ ತಾಪಾಮಾನ.ಒಣಗಿನಿಂತ ಮರಗಿಡಬಳ್ಳಿಗಳು. ಮಳೆಯ ನಿರೀಕ್ಷೆಯಲ್ಲಿರುವ ರೈತರು. ಇದು ಈಗ ನಮಗೆ ಎಲ್ಲೆಡೆ ಕಾಣುತ್ತಿರುವ ಸಧ್ಯದ ಸ್ಥಿತಿಗತಿ.

ಇಂತಹ ಸಂಕಷ್ಟದ ಸಮಯದಲ್ಲೂ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಸಹಜಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ರೈತರ ತೋಟಗಳು ಮಾತ್ರ ಹಸಿರಾಗಿರುವುದನ್ನು ನೀವು ಗಮನಿಸಿರಬಹುದು.ಕೃಷಿಯ ಜೊತೆ ಉಪಕಸುಬುಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ರೈತರು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಟ್ಟಿಗೆ ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೊಸದಾಗಿ ಕೃಷಿಕರಾಗುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಬೇಸಾಯಮಾಡಲು ಬಂದ ಅನೇಕರು ಬರದಿಂದ ಪರಿತಪಿಸುವಂತಾಗಿದೆ. ಕೆಲವರು ಮಾತ್ರ ತಮ್ಮ ಜಾಣ್ಮೆ ಮತ್ತು ಪರಿಶ್ರಮದಿಂದ ಕೃಷಿಯಲ್ಲೂ ಖುಶಿಕಾಣುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅಂತಹವರ ಪೈಕಿ ಕೃಷಿ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನೇ ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಗೆದ್ದವರಲ್ಲಿ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ ಕೂಡ ಒಬ್ಬರು. ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಅವಶ್ಯಕತೆ ಎಲ್ಲಾ ಸಂಶೋಧನೆಗಳಿಗೂ ಮೂಲ ಎಂಬ ಮಾತನ್ನು ನೀವು ಕೇಳಿರಬಹುದು. ಸರಕಾರಿ ನೌಕರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಆರಾಮವಾಗಿರಬಹುದಾಗಿದ್ದ ಯುವಕ ಕೃಷಿಕನಾಗುವ ಆಸೆಯಿಂದ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಿ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆಯ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದ ಯಶೋಗಾಥೆ ಇದು.

ಅತಿವೃಷ್ಠಿ, ಅನಾವೃಷ್ಠಿ ಯಾವುದೂ ಬಾಧಿಸದ ಸರಕಾರಿ ನೌಕರಿಬಿಟ್ಟು ಸದಾ ಅನಿಶ್ಚಿತತೆಯ ನಡುವೆಯೇ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾದ ಕೃಷಿನಂಬಿ ಸರಕಾರಿ ಕೆಲಸಬಿಟ್ಟ ಹುಡುಗನ ದಿಟ್ಟತನ ನೋಡಿ ಒಂದು ಕ್ಷಣ ನಾನು ಬೆರಗಾದೆ.

ನಂಜನಗೂಡಿನಿಂದ ದೊಡ್ಡಕವಲಂದೆ ರೈಲ್ವೈ ಗೇಟ್ ಬಳಿ ಬಲಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದರೆ ಸಿಗುವ ಚುಂಚನಹಳ್ಳಿಯ ಎಸ್ ವೈ ರ್ಯಾಬಿಟ್ ಫಾರಂ ಈಗ ಎಲ್ಲರ ಗಮನಸೆಳೆದಿದೆ. ವಿತರಣೆ ಮತ್ತು ಮಾರಾಟ ಜಾಲವನ್ನು ಗಟ್ಟಿಗೊಳಿಸುತ್ತಾ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಆಸಕ್ತಿಮೂಡಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಯುವಕರು. ಕೃಷಿಯ ಜೊತೆಗೆ ಉಪಕಸುಬಾಗಿ ಆದಾಯದ ಮೂಲವಾಗಿಸಿದ ಸಹಾಸಿಗಳು ಶ್ರವಣಕುಮಾರ ಮತ್ತು ಸತೀಶ್.

ತನ್ನಂತೆ ಸಾವಿರಾರು ಯುವಕರು ಸ್ವಾವಲಂಭಿಗಳಾಗಿ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ದಾರಿ ತೋರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕು ಗಟ್ಟವಾಡಿಯ ಪರಶಿವಪ್ಪ ಮತ್ತು ರೇಖಾ ದಂಪತಿಯ ಪುತ್ರ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ. ತಂದೆ ತೆರಕಣಾಂಬಿಯಲ್ಲಿ ಹೆಡ್ ಕನಸ್ಟೇಬಲ್, ಅಕ್ಕ ಪೋಲಿಸ್ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿದವರು. ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಸೋದರ ಸಂಬಂಧಿ ಕೂಡ ಪೇದೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ ಕೂಡ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸ ಮುಗಿಸಿ ಪೋಲಿಸ್ ಇಲಾಖೆಗೆ ನೌಕರಿಗೆ ಸೇರಿದ್ದ. ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಯಾಕೇ ಪೋಲಿಸ್ ಇಲಾಖೆಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡಿರಿ ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಒಂಥರಾ ನಮ್ಮದು "ಪೋಲಿಸ್ ಫ್ಯಾಮಿಲಿ" ಸಾರ್ ಎಂದು ನಗುತ್ತಾರೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ.

ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ರಾಜೀನಾಮೆ :  "ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದೇ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವುದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಮೊದಲಿನಿಂದಲ್ಲೂ ನನಗೆ ಕೃಷಿ ಬಗ್ಗೆ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿ. ಏನಾದರೂ ಸಾಧನೆ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಹಂಬಲ. ಆರು ತಿಂಗಳು ಪೋಲಿಸ್ ಇಲಾಖೆಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿ,ಸ್ವತ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆಯಿಂದ ನೌಕರಿಗೆ ರಾಜೀನಾಮೆ ನೀಡಿದೆ.

ಕೆಲಸ ಬಿಟ್ಟ ನಂತರ ಮೊದಲಿಗೆ ನಂಜನಗೂಡು ತಾಲೂಕು ಚಿಂಚನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಆರೂವರೆ ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಬಂಡವಾಳ ತೊಡಗಿಸಿ ಕೋಳಿಫಾರಂ ಮಾಡಿದೆ. ನಾಲ್ಕು ಸಾವಿರ ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಮೂರು ವರ್ಷ ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಮಾಡಿದೆ.ಆದರೆ ಅದು ನನಗೆ ಅಷ್ಟೇನೂ ಲಾಭದಾಯಕ ಅಂತ ಅನಿಸಲಿಲ್ಲ.

ಕಂಪನಿಯವರು ಕೋಳಿಮರಿ, ಫೀಡ್ ಎಲ್ಲಾ ಅವರೇ ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಜಮೀನು, ನೀರು, ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಶೆಡ್ ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮದು. ಉಳಿದ ಬಂಡವಾಳ ಕಂಪನಿಯವರೇ ತೊಡಗಿಸುತ್ತಾರೆ. ಬಂದ ಲಾಭದಲ್ಲಿ ಶೇ 90 ರಷ್ಟು ಲಾಭ ಕಂಪನಿ ಪಾಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಳಿದ ಕೇವಲ ಶೇಕಡ 10 ರಷ್ಟು ಮಾತ್ರ ನಮ್ಮ ಕೈಸೇರುತ್ತದೆ. ಇದು ನನಗೆ ಇಷ್ಟವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಚಾಮರಾಜನಗರ, ಮೈಸೂರು ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಗುಣಮಟ್ಟದ ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಸರುಮಾಡಿದ್ದೆ. ಈಗಲೂ ಕಂಪನಿಯವರು ಕೋಳಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಒತ್ತಡ ಹಾಕುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಯಾರದೋ ಹಂಗಿನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುವುದಕ್ಕಿಂತ ಸ್ವಂತ ಉದ್ಯೋಗ ಮಾಡಬೇಕೆಂಬ ಆಸೆ ನನ್ನದು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ.

ಹಾದಿ ತೋರಿದ ಸುದ್ದಿ : "ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ದಿನ ಪತ್ರಿಕೆಯೊಂದರಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಬಂದ ಸುದ್ದಿಯೊಂದು ಗಮನಸೆಳೆಯಿತು. ಸುದ್ದಿಯ ಬೆನ್ನೆತ್ತಿಹೋದೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಗಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ಇಂಟರ್ ನೆಟ್, ಸಾಮಾಜಿಕ ಜಾಲತಾಣಗಳಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿದುಕೊಂಡೆ. ಪೂನಾದಲ್ಲಿ ಚಂದ್ರಶೇಖರ್ ಎನ್ನುವವರು ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಬಗ್ಗೆ ಮಾಹಿತಿ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು. ಅವರ ಫಾರಂಗೆ ಹೋಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿ ಕಲೆಹಾಕಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ 3000 ಮೊಲದ ಮರಿಗಳಿದ್ದವು. 

ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಬಂದು 2011 ರಲ್ಲಿ ನಾವು  15 ಲಕ್ಷ ಬಂಡವಾಳದಿಂದ 1300 ಮೊಲದ ಮರಿಗಳ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಶುರುಮಾಡಿದೆವು. ಅಲ್ಲಿಂದ ನಾವು ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ ನಮ್ಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾರಾಟವನ್ನು ಒಂದು ಉದ್ಯಮವಾಗಿ ರೂಪಿಸಿದೆವು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಅತ್ಯಂತ ಆರಾಮದಾಯಕ ಕಸುಬು.ಕಡಿಮೆ ಬಂಡವಾಳ, ಹೆಂಗಸರು, ಮಕ್ಕಳು ಮಾಡಬಹುದಾದ ಉದ್ಯೋಗ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಜಾಗ,ದುಬಾರಿ ಆಹಾರ ಬೇಕಿಲ್ಲ.ಒಂದು ಬಾರಿ ತಾಯಿ ಮೊಲ ಖರೀದಿಸಿದರೆ ಸಾಕು.ನಿರಂತರವಾಗಿ ಹತ್ತು ವರ್ಷ ಆದಾಯ ಕಾಣುತ್ತಾಹೋಗಬಹುದು.

ಗೌಜು ಗದ್ದಲದಿಂದ ದೂರ ಇದ್ದು, ಸ್ವಚ್ಛಪರಿಸರದಲ್ಲಿ, ಮರಗಿಡಗಳ ನಡುವೆ ಗಾಳಿ ಬೆಳಕು ಚೆನ್ನಾಗಿ ಸಿಗುವಂತಿದ್ದರೆ ತಂಟೆತಕರಾರುಮಾಡದೆ ಬೆಳವಜೀವಿಗಳು ಮುದ್ದು ಮೊಲಗಳು. ಮೊಲದ ಮಾಂಸಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಕೊಲೇಸ್ಟ್ರಾಲ್ ಇಲ್ಲವೇ ಇಲ್ಲ. ಶೇ 0.03 ಮಾತ್ರ ಕೊಬ್ಬಿನಾಂಶ ಇರುವ ಮೊಲದ ಮಾಂಸಕ್ಕೆ ಗೋವಾ, ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಪ್ರತಿಷ್ಠತ ಪಂಚತಾರಾ ಹೋಟೆಲ್ ಮತ್ತು ವಿದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಬಾರಿ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಅದರ ಚರ್ಮಕ್ಕೂ ಒಳ್ಳೆಯ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ.

ಮೊಲದಲ್ಲಿ ಎರಡು ವಿಧ. ಒಂದು ಉಣ್ಣೆ ತಳಿ. ಮತ್ತೊಂದು ಮಾಂಸದ ತಳಿ. ನಮ್ಮ ವಾತಾವರಣದಲ್ಲಿ ಮಾಂಸದ ತಳಿಗಳು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. ನ್ಯೂಜಿಲ್ಯಾಂಡ್ ವೈಟ್, ವೈಟ್ ಜೈಂಟ್ಸ್, ರಷ್ಯನ್ ಗ್ರೇ ಜೈಂಟ್ಸ್, ಸೊವಿಯತ್ ಚಿಂಚಿಲ್ಲಾ, ಕ್ಯಾಲಿಪೋನರ್ಿಯಾ ವೈಟ್, ಜೈಂಟ್ ಪ್ಲೇಮೆಶ್ ಎಂಬ ವಿವಿಧ ತಳಿಗಳು ಇವೆ.

ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮತ್ತು ಮಾರಾಟ : ರಾಜ್ಯದ ನಾನಾಕಡೆ ಈಗ ವಾಣಿಜ್ಯ ಉದ್ದೇಶದಿಂದ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವವರು ಇದ್ದಾರೆ. ಯುನಿಟ್ ಲೆಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ಒಂದು ಯುನಿಟ್ ಅಂದರೆ 10 ಅಡಿ ಉದ್ದ 4 ಅಡಿ ಅಗಲ 2 ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಒಂದು ಗೂಡು.ಇದರಲ್ಲಿ ಏಳು ಹೆಣ್ಣು ಮತ್ತು ಮೂರು ಗಂಡು ( ಅಥವಾ 8+2) ಸೇರಿ ಇಟ್ಟು 10 ಮೊಲದ ಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದು.

ಮೊಲದ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಬೇಕಾದ ಗೂಡು. ಆಹಾರ, ಪರಿಕರ, ಔಷಧಿ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಾವೇ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ. ಇದರೊಂದಿಗೆ ಒಂದು ದಿನದ ಮೊಲಸಾಕಾಣಿಕೆ ತರಬೇತಿಯನ್ನು ಪಶುವೈದ್ಯ ಡಾ.ಪರಮೇಶ್ ನಾಯಕ್ ಅವರಿಂದ ಕೊಡಿಸುತ್ತೇವೆ. ಒಂದು ಯುನಿಟ್ಗೆ ಹದಿನೇಳು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ನಿಗಧಿಮಾಡಿದ್ದೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ.

ಒಬ್ಬ ರೈತ ತನ್ನಲ್ಲಿರುವ ಬಂಡವಾಳದ ಆಧಾರದ ಮೇಲೆ ಎಷ್ಟು ಯುನಿಟ್ ಮರಿಗಳನ್ನಾದರೂ ಸಾಕಬಹುದು. ಅವುಗಳನ್ನು ವಾಪಸ್ ನಾವೇ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಒಪ್ಪಂದ ಮೇಲೆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಕೊಡುತ್ತೇವೆ.ಮರಿಕೊಡುವಾಗಲೇ ಬೈ ಬ್ಯಾಕ್ ಒಪ್ಪಂದಕ್ಕೆ ಒಪ್ಪಿ ಅಗ್ರಿಮೆಂಟ್ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ.

100 ಮರಿ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಲು ಒಂದು ಲಕ್ಷದ ಎಪ್ಪತ್ತು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಬಂಡವಾಳ ಹೊಂದಿರಬೇಕು. ಅದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣ ಮಾಹಿತಿ ಗೊತ್ತಿರಬೇಕು. ಉಣ್ಣೆತಳಿ ನಮ್ಮ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.ಜಮ್ಮುಕಾಶ್ಮೀರ, ಊಟಿಯಂತಹ ಶೀತ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಈ ತಳಿ ಸೂಕ್ತ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮಾಂಸದ ತಳಿಗಳು ಹೊಂದಿಕೊಂಡು ಬೆಳೆಯುತ್ತವೆ. 

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಮೊಲದ ಮರಿಗಳು ಒಂದು ತಿಂಗಳು ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳಲು ಸಮಯ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ನಂತರ ಎರಡನೇ ತಿಂಗಳಿನಲ್ಲಿ ಕ್ರಾಸಿಂಗ್ ಮಾಡಿಸಬಹುದು. ಮೂರನೇ ತಿಂಗಳು ಮರಿ ಹಾಕುತ್ತವೆ. ನಾಲ್ಕು ಅಥವಾ ಐದನೇ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಮಾರಾಟಕ್ಕೆ ಮರಿಗಳು ಲಭ್ಯ. ತಾಯಿ ಮೊಲ 10 ವರ್ಷದವರೆಗೂ ಮರಿ ಹಾಕುತ್ತದೆ.ನಂತರ ಪ್ರತಿ ಎರಡು ತಿಂಗಳಿಗೊಮ್ಮೆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟಮಾಡಬಹುದು.

ಕುದುರೆಮೆಂತೆ ಹುಲ್ಲು, ಸೊಪ್ಪು, ಹಸಿತರಕಾರಿ,ಮೆಕ್ಕೆ ಜೋಳ, ಗೋದಿ ನುಚ್ಚು ಇದ್ದರೆ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಖಚರ್ು ಕಡಿಮೆ .ಹುಲ್ಲು ಸೊಪ್ಪು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರು ನಾವು ಕೊಡುವ ಆಹಾರವನ್ನು ಕೊಟ್ಟು ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಒಂದು ತಾಯಿ ಮೊಲ ಕನಿಷ್ಟ 6 ರಿಂದ 12 ಮರಿಗಳನ್ನು ಹಾಕುತ್ತದೆ. ಕನಿಷ್ಠ ಆರು ಮರಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡರೂ ಒಂದು ಯುನಿಟ್ನ ಏಳು ಮೊಲಗಳಿಂದ 42 ಮರಿಗಳು ಸಿಗುತ್ತವೆ. 2 ಕೆಜಿ ಲೆಕ್ಕಹಾಕಿದರು 82 ಕೆಜಿ ಆಯಿತು. ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ದರ 250 ರಿಂದ 300 ರೂ ಇದೆ. ಒಂದು ಯುನಿಟ್ ನಿಂದ ಕನಿಷ್ಠ 25,000 ಸಾವಿರ ಬಂದರೂ, ಐದುಸಾವಿರ ಖಚರ್ು ತೆಗೆದು 20 ಸಾವಿರ ಆದಾಯ ಗ್ಯಾರಂಟಿ.ಒಂದು ಮೊಲ ವರ್ಷಕ್ಕೆ 8 ಬಾರಿ ಮರಿ ಹಾಕುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ. 

ಕುರಿ, ಕೋಳಿ, ದನಕರುಗಳಿಗೆ ಹೋಲಿಸಿದೆ ಮೊಲಗಳಿಗೆ ರೋಗಬಾಧೆ ಕಡಿಮೆ.ನಿರ್ವಹಣೆಯೂ ಸುಲಭ. ಕಡಿಮೆ ನೀರು, ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಾಗ ಇದ್ದರೆ ಸಾಕು. ನಾವು ಕೊಡುವ ಪಶು ಆಹಾರವನ್ನೇ ಬಳಸಿ ಉತ್ತಮ ಆದಾಯಗಳಿಸಬಹುದು. ಮಾರಾಟ ಜಾಲದ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಇಲ್ಲದಿರುವುದು.ಮೊಲದ ಮಾಂಸದ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದು ಮತ್ತು ಮೊಲ ಮುದ್ದಾದ ಪ್ರಾಣಿಯಾಗಿರುವುದರಿಂದ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಕಡಿಮೆ. ಆದರೂ ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಈಗ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆಯನ್ನು ಉದ್ಯಮಮಾಡಿಕೊಂಡು ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡವರು ನಮಗೆ ಸಿಗುತ್ತಾರೆ.  50 ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ವಾಷರ್ಿಕ ಒಂದು ಟ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಲೋಡ್ ಉತ್ಕೃಷ್ಟವಾದ ಗೊಬ್ಬರ ಕೂಡ ದೊರೆಯುತ್ತದೆ.

ರಾಯಚೂರು, ಬಳ್ಳಾರಿ ಸೇರಿದಂತೆ ದೂರದ ಜಿಲ್ಲೆಗಳಿಗೂ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆಗೆ ಮರಿಗಳನ್ನು ಸರಬರಾಜು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಮೈಸೂರು ಮತ್ತು ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಕುಂದಕರೆ, ಹಿರೇಬೇಗೂರು ಮುಂತಾದ ಕಡೆ ಇನ್ನೂರಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಯುವಕರು ಇವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದಲ್ಲಿ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. 20 ಯುನಿಟ್ ಖರೀದಿಸಿದರೆ ಚಾಮರಾಜನಗರದಿಂದ ಬೀದರ್ವರೆಗೂ ನಾವೇ ಉಚಿತವಾಗಿ ಟ್ರಾನ್ಸ್ಪೋರ್ಟ್ ನೀಡುತ್ತೇವೆ. ಮೊಲದ ಮರಿಗಳನ್ನು ಸಾಕಾಣಿಕೆಮಾಡಲು ಕೊಡುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಅದರ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ಖರೀದಿಯ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯನ್ನು ನಾವೇ ವಹಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶ್ರವಣಕುಮಾರ.  

ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಶೆಡ್ಡು. ಬಂಜರು ಭೂಮಿ ಇದ್ದರೂ ಎಂತಹ ಬರದಲ್ಲೂ ಮೊಲ ಸಾಕಾಣಿಕೆ ಮಾಡಬಹುದು.  ಮೊದಲು ಒಂದು ಯುನಿಟ್ ಬೇಕಾದವರು 13000 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಮುಂಗಡಹಣ ಕಟ್ಟಬೇಕು. ತರಬೇತಿ ನೀಡಿದ ನಂತರ ಉಳಿದ 4000 ಸಾವಿರ ಕೊಟ್ಟರೆ ಮರಿಕೊಡುತ್ತೇವೆ .

ಬರಗಾಲದಲ್ಲೂ ಮರಿಗಳಿಗೆ ಹುಲ್ಲುಸೊಪ್ಪು ಬೇಕಿಲ್ಲ. ನಾವು ಕೊಡುವ ಫೀಡ್ನಿಂದಲೇ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಬಹುದು. ಮೊಲದ ಮಾಂಸಕ್ಕೆ ತುಂಬಾ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಭಾರತೀಯ ಸೇನೆ ಸೇರಿದಂತೆ ಚೀನಾ, ಅಮೇರಿಕಾದಲ್ಲಿ ಬೇಡಿಕೆ ಇದೆ. ಮರಿಹಾಕಿದ 60 ರಿಂದ 65 ದಿನದಲ್ಲಿ ಖರೀದಿಮಾಡುತ್ತೇವೆ . ರೈತರಿಗೆ ಎಸ್ವೈ ರ್ಯಾಬಿಟ್ ಫಾರಂನಲ್ಲಿ ಉಚಿತವಾಗಿ ಮಾಹಿತಿ ನೀಡಲಾಗುವುದು. ಆಸಕ್ತರು ಶ್ರವಣಕುಮಾರ 9986843955 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ