ಭೂಮಿ ನಂಬಿ ಬದುಕುಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಕ ಕಾಯಕಜೀವಿ "ಶಿವ"ಪ್ಪ

ನಕ್ಕವರ ಎದುರು ತಲೆಎತ್ತಿ ನಿಂತ ಸ್ವಾಭಿಮಾನಿ ರೈತ 

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ : "ನಾವು ನಾಲ್ಕು ಮಂದಿ ಅಣ್ಣತಮ್ಮಂದಿರು.ನಮ್ಮದು ತುಂಬಾ ಕಷ್ಟದ ಬದುಕು. ಮೂರು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ನಮಗಿತ್ತು.ದುಡಿದರೆ ಉಂಟು ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ. ಒಂದೊತ್ತಿನ ಊಟಕ್ಕೂ ಕಷ್ಟ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ದಿನಗಳು ಅವು.ಮೈ ಮೇಲೆ ಧರಿಸಲು ಹೊಸ ಬಟ್ಟೆಗಳು ಇಲ್ಲದೆ ಎಷ್ಟೋ ವರ್ಷ ಹಳೆಯ ಬಟ್ಟೆಗಳಲ್ಲೆ ಕಾಲ ನೂಕಿದ ದಿನಗಳು ನೆನಪಿವೆ.ಐದು ವರ್ಷ ಸತತವಾಗಿ ಕಷ್ಟಪಟ್ಟು ದುಡಿದು ಈಗ ಈ ಮಟ್ಟಕ್ಕೆ ತಲುಪಿದ್ದೇವೆ" ಎಂದರು ಪ್ರಗತಿಪರ ಕೃಷಿಕ ಎಸ್.ಶಿವಪ್ಪ.

ಈಗ ಅವರು ಎಂಟು ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ಗಳ ಮಾಲೀಕರು. 15 ಎಕರೆ ಜಮೀನಿನ ಒಡೆಯ. ಸ್ಥಿತಿವಂತ. ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.ಸಾಕಷ್ಟು ಜಮೀನನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ್ದಾರೆ.ನೆನಪಿರಲಿ ಇದೆಲ್ಲಾ ವ್ಯವಸಾಯದಿಂದ ಬಂದ ಆದಾಯದಿಂದಗಳಿಸಿದ ಆಸ್ತಿ. ವ್ಯವಸಾಯ ಬಿಟ್ಟರೆ ಅವರಿಗೆ ಬೇರೆನೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಕೃಷಿಯೊಂದಿಗೆ ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ ಕೆಲಸವೊಂದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಉಪಕಸುಬುಗಳನ್ನು ಅವರು ಜೋಡಿಸಿಕೊಂಡಿಲ್ಲ.

ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ ಕಾಡಂಚಿನ ಪುಟ್ಟಗ್ರಾಮ ಕುಂದಕೆರೆ. ಗ್ರಾಮದ ಶಿವಪ್ಪ ಮತ್ತು ಸಹೋದರರು ಇಂದು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮಾಡಿರುವ ಸಾಧನೆ ಕಡಿಮೆ ಏನಲ್ಲಾ. ಪ್ರಮುಖವಾಗಿ ಬಾಳೆ,ಈರುಳ್ಳಿ,ಅರಿಶಿನ ಜೊತೆಗೆ ಕಲ್ಲಂಗಡಿ,ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿಯಂತಹ ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳನ್ನೇ ಕೇಂದ್ರಿಕರಿಸಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿ ಮಾಡುವ ಇವರು ಅದರಿಂದ ಸಾಕಷ್ಟು ಆದಾಯಗಳಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಸಹೋದರರು ಒಟ್ಟಾಗಿ ದುಡಿದು ಸಂಪಾದಿಸಿ ನಂತರ ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಸಮಪಾಲು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿ ಕಾಯಕ ಮುಂದುವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಸಿದ್ದಪ್ಪ ಮತ್ತು ಗುರುಮಲ್ಲಮ್ಮ ಅವರ ಮಗನಾದ ಶಿವಪ್ಪ ಪತ್ನಿ ನಾಗರತ್ನ ಮತ್ತು ಮೂವರು ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದು ಪ್ರತಿದಿನ ಕುಂದಕೆರೆಗೆ ಬೈಕ್ನಲ್ಲಿ ಬಂದು ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಮಾಡಿ ವಾಪಸ್ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕಾಗಿ ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ರಿಸ್ಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು ಅನಿವಾರ್ಯ ಎನ್ನುವ ಶಿವಪ್ಪ ಮಗಳು ಶಿಲ್ಪಳನ್ನು ಮೈಸೂರಿನಲ್ಲಿ ಬಿಇ ವ್ಯಾಸಂಗಮಾಡಿಸುತಿದ್ದು, ಮತ್ತೊಬ್ಬಳು ಸಿಂಧು ಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ವಿಜ್ಞಾನ ಪದವಿ ಮತ್ತು ಮಗ ಮಧುಸೂದನ್ನನ್ನು ಪ್ರಾಥಮಿಕಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಓದಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಮಾತಿಗೆ ಮೊದಲು ತಮ್ಮ ಕಷ್ಟದ ದಿನಗಳನ್ನು ನೆನಪು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಶಿವಪ್ಪ ಬಡತನವನ್ನೆ ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ಸ್ಥಿತಿವಂತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸುಮಾರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೂ ಪುಟ್ಟಮನೆಯಲ್ಲೆ ತುಂಬು ಸಂಸಾರ ಮಾಡಿದ ಇವರು 1996 ರಲ್ಲಿ ವ್ಯವಸಾಯಮಾಡಿ ಬಂದ ಲಾಭದಿಂದ ಹೊಸಮನೆ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿಕೊಂಡಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುವಾಗ ಭಾವುಕರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ನಾಲ್ಕು ಜನ ಸಹೋದರರು ದುಡಿದು ಹಂತಹಂತವಾಗಿ ಮೇಲೆಬಂದೆವು. ಇಂದು ನಮ್ಮ ಬಳಿ ಎಂಟು ಟ್ರ್ಯಾಕ್ಟರ್ಗಳಿವೆ ಎಂದು ಹೇಳುವಾಗ ಶೀವಪ್ಪ ಅವರ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಹೊಳಪು ಕಾಣಿಸುತ್ತದೆ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಸಾಧನೆ ಹೇಗಾಯ್ತು ಎಂದು ಕೇಳಿದರೆ ಶಿವಪ್ಪ ದಶಕದ ಹಿಂದಿನ ನೆನಪಿಗೆ ಜಾರುತ್ತಾರೆ.

ಆಸ್ತಿಯಲ್ಲಿ ಪಾಲು : "ಅದು 2002 ನೇ ಇಸವಿ. ಮನೆಯವರೆಲ್ಲಾ ಕುಳಿತು ಒಂದು ನಿಧರ್ಾರಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು.ನಾಲ್ಕು ಜನ ಸಹೋದರರು ಆಸ್ತಿಯನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂದು ತೀಮರ್ಾನಿಸಿದೆವು. ಆಗ ನನ್ನ ಪಾಲಿಗೆ ನಾಲ್ಕು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಬಂತು. ಆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ದುಡಿದು ಬಂದ ಆದಾಯದಿಂದ ಮತ್ತೆ ನಾನು ಒಂದಷ್ಟು ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದೆ" ಎಂದರು.

ಶಿವಪ್ಪ ಈಗ ನಾನು ಹದಿನೈದು ಎಕರೆ ಭೂಮಿಯ ಮಾಲೀಕ.ವಾಸಕ್ಕೆ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಂತ ಮನೆಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಅದು ವ್ಯವಸಾಯದಿಂದ ಬಂದ ಆದಾಯದಿಂದ ಎನ್ನುವುದು ಇಲ್ಲಿ ಗಮನಿಸಬೇಕಾದ ಅಂಶ.

2002 ರಿಂದ ವ್ಯವಸಾಯವನ್ನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಿಂದ ಕಾಯಕದಂತೆ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಶಿವಪ್ಪ ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ಎಂದು ಕೈ ಬಿಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಮತ್ತು ಈರುಳ್ಳಿ ಬೆಳೆಯುವುದರಲ್ಲಿ ನಾವು ಎಂದಿಗೂ ಮುಂದು ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯನ ಕತೆ : ನಾವು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಏಳುವರೆ ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಒಂದು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ಕಲ್ಲುಗುಂಡೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ್ದ ಜಾಗ. ಅದು ಈಗ ಬಂಗಾರ ಬೆಳೆಯುವ ಭೂಮಿಯಾಗಿ ಬದಲಾಗಿದೆ. ಅದರ ಹಿಂದಿನ ಶ್ರಮ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ ಸಿನಿಮಾವನ್ನು ನೆನಪಿಸುತ್ತದೆ. ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗುಡ್ಡ ಕಡಿದು ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ ಯಶಸ್ವಿ ರೈತನಾದ ರಾಜೀವಪ್ಪನ ಪಾತ್ರಧಾರಿ ಡಾ.ರಾಜ್ಕುಮಾರ್ ಅವರ ಅಭಿನಯವನ್ನು ನೋಡಿ ಸಾವಿರಾರು ಯುವಕರು ಪ್ರಗತಿಪರ ಕೃಷಿಕರಾದ ಬಗ್ಗೆ ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಗೊತ್ತಿದೆ. ಅಂತಹ ಸಾಲಿಗೆ ಸೇರುವ ಶಿವಪ್ಪ ನಮ್ಮ ಈ ವಾರದ ಬಂಗಾರದ ಮನುಷ್ಯ.

ಕಲ್ಲುಗುಡ್ಡೆಯಂತಿದ್ದ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಈಗ ಬಂಗಾರದಂತಹ ಬಾಳೆ ಬೆಳೆ ಬಾಗಿನಿಂತಿದೆ. ಮೂರು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ 3400 ನೇಂದ್ರ ಬಾಳೆ, ತಲಾ ಎರಡು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿ, ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಮತ್ತು ಸ್ವಲ್ಪಭಾಗದಲ್ಲಿ ಟೊಮಟೊ ಬೆಳೆದಿದ್ದು ನೋಡಿದವರು ಅಚ್ಚರಿಪಡುವಂತಿದೆ.

"ಒಂದು ವರ್ಷದಹಿಂದೆ ನಾನು ಈ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದಾಗ ಬಸ್ ನಿಲ್ದಾಣದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು ಮಾತನಾಡುವ ಹಿರಿಯರು ನಕ್ಕಿದ್ದರು.ಎಲ್ಲೋ ಈ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಹಣ ಜಾಸ್ತಿಯಾಗಿದೆ ಎಂದು ಲೇವಡಿ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಈ ಕಲ್ಲುಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆದು ಲಾರಿಯಲ್ಲಿ ಲೋಡು ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಬರುವುದನ್ನು ನಾವು ಕಾಣದೆ ಹೋಗುತ್ತೇವೆಯೇ ಎಂದು ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದ್ದರು. ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಂಗಾರದ ಬೆಳೆ ಬೆಳೆಯುವ ಬಗ್ಗೆ ನನಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇತ್ತು. ನನ್ನ ನಂಬಿಕೆ ಸುಳ್ಳಾಗಲಿಲ್ಲ.ಇದೆ ಕಲ್ಲು ಭುಮಿಯಲ್ಲಿ ಈರುಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ಕಲ್ಲಂಗಡಿ ಬೆಳೆದು ಲಾರಿಯಲ್ಲಿ ಲೋಡು ಕಳುಹಿಸಿದೆ. ಆಗ ನಕ್ಕವರು, ಅಪಹಾಸ್ಯ ಮಾಡಿದವರು ಮೌನಕ್ಕೆ ಶರಣಾದರು" ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಶಿವಪ್ಪ.

ಮೂರು ತಿಂಗಳ ಕಾಲ ಸತತವಾಗಿ ಜೆಸಿಬಿಯಲ್ಲಿ ಕಲ್ಲುಗಳು ಕೀಳಿಸಿ, ಮೂರು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಹಾಕಿಸಿದೆ. ಮೂರರಲ್ಲೂ ಒಂದೊಂದು ಇಂಚು ನೀರು ಬಂತು.ಅದನ್ನೇ ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಕಾಡು ಪ್ರಾಣಿಗಳಿಂದ ಬೆಳೆ ರಕ್ಷಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆಯಿಂದ ಸಬ್ಸಿಡಿ ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸೋಲಾರ್ ಫೆನ್ಸ್ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡೆ. ಭೂಮಿತಾಯಿ ನಂಬಿದರೆ ಎಂದಿಗೂ ಮೋಸ ಮಾಡುವುದಿಲ್ಲ.ಅದಕ್ಕೆ ನಾನೇ ಜೀವಂತ ಸಾಕ್ಷಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೃಷಿಗೂ ಶಿಕ್ಷಣ ಬೇಕು : "ಕೃಷಿ ದಡ್ಡರು ಮಾಡುವ ಕಸುಬಲ್ಲ.ವ್ಯವಸಾಯ ಮಾಡುವವರು ವಿದ್ಯಾವಂತರಾದರೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಬದಲಾವಣೆ ತರಬಹುದು. ಬೆಳೆಯ ಸಂಯೋಜನೆಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಆಗುವ ಅನಗತ್ಯ ಖಚರ್ುವೆಚ್ಚಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಿಸಬಹುದು. ಪ್ರತಿವರ್ಷ ನಾನು ಶೇಕಡ 90 ರಷ್ಟು ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುತ್ತೇನೆ. ಎಂದಿಗೂ ನನಗೆ ನಷ್ಟವಾಗಿಲ್ಲ. ಹೆಚ್ಚಿನ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಮಾಡಿ ನೌಕರಿಗೆ ಸೇರಿಕೊಂಡರೆ ವ್ಯಯಕ್ತಿಕವಾಗಿ ಲಾಭವಾಗಬಹುದು. ಆದರೆ ಕೃಷಿಕನಾದರೆ ನೂರಾರು ದುಡಿಯುವ ಜನರಿಗೆ ಆಸರೆಯಾಗಬಹುದು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಪ್ರತಿದಿನ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆಯಿಂದ ಕುಂದಕೆರೆಗೆ 25 ಕಿ.ಮೀ.ಬೈಕ್ನಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುವ ಶಿವಪ್ಪ ಇದರಿಂದ ಕೃಷಿಗೆ ತೊಂದರೆಯಾಗಿಲ್ಲ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಸರಕಾರಿ ಕೆಲಸಮಾಡಲು ಪ್ರತಿದಿನ ಜನರು ನೂರಾರು ಕಿ.ಮೀ.ರೈಲು ಬಸ್ಸುಗಳಲ್ಲಿ ಹೋಗಿ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಅದು ಕೆಲಸದ ಕಮಿಂಟ್ಮೆಂಟ್. ನಮಗೂ ಹಾಗೇ ತಾನೆ. ನಮ್ಮ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ 25 ಕಿ.ಮೀ.ಹೋಗಿ ಬರುವುದರಿಂದ ನಷ್ಟ ಏನು ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸದ ಹಿತದೃಷ್ಠಿಯಿಂದ ಇಷ್ಟಾದರೂ ರಿಸ್ಕ್ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಸಿದ್ದವಾಗಿರಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಶಿವಪ್ಪ ಇದುವರೆಗೂ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದು ಈಗ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಕಡೆಗೆ ಮನಸ್ಸು ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ.

ಸಾವಯವ ಸಂತನ ದರ್ಶನ : ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿನ 20 ಮಂದಿ ರೈತರ ತಂಡವನ್ನು ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ನಾನು ನಾಡೋಜ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕ ಡಾ.ಎಲ್.ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರ ತೋಟಕ್ಕೆ  ಬಿದಿರು ಬೇಸಾಯದ ಬಳಗದ ವತಿಯಿಂದ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಎರಡು ದಿನ ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರಿಂದ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ ಮತ್ತು ಸಂವಾದ ಇತ್ತು. ಮಣ್ಣು, ಬೀಜ,ಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ಕ್ರೀಮಿನಾಶಕಗಳ ಬಗ್ಗೆ ನಾರಾಯಣ ರೆಡ್ಡಿ ವಿವರವಾಗಿ ತಿಳಿಸಿಕೊಟ್ಟರು.

ರೆಡ್ಡಿ ಅವರ ಉಪನ್ಯಾಸದಿಂದ ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿರುವ ಶಿವಪ್ಪ ತಾವೂ ಕೂಡ ಇನ್ನು ಮುಂದೆ ಹಂತ ಹಂತವಾಗಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಕಡೆಗೆ ಮರಳುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಇದರ ಮೊದಲ ಹಂತವಾಗಿ ಈ ವರ್ಷವೇ ತಮ್ಮ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ನೆರಳು ನೀಡುವ ಗಿಡಗಳನ್ನು ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಲು ಸಂಕಲ್ಪ ಮಾಡಿರುವುದಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕುಂದಕೆರೆ ಭಾಗದ ಹತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ರೈತರು ಗುಂಪುಮಾಡಿಕೊಂಡು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ತೀಮರ್ಾನಿಸಿದ್ದು ಈ ವರ್ಷದಿಂದಲೇ ತಲಾ ಎರಡೆರಡು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ್ಣು ಮತ್ತು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳಲ್ಲು ತೀಮರ್ಾನಿಸಿದ್ದೇವೆ. ನಾವು ಕಾಂಡಚಿನ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಇರುವುದರಿಂದ ಕೃಷಿಯ ಮಹತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಬೇಕಾದ ಆಧಿಕಾರಿಗಳು ಇಲ್ಲಿಗೆ ಬರುವುದಿಲ್ಲ.ಹಾಗಾಗಿ ಎಲ್ಲರೂ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯನ್ನೇ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಅನಿವಾರ್ಯ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಅರಿವು ಮೂಡಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮಲ್ಲೂ ನೂರಾರು ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕರು ಸೃಷ್ಠಿಯಾಗುತ್ತಾರೆ. ಎನ್ಜಿಒಗಳು, ಕೃಷಿ ಅಧಿಕಾರಿಗಳು ಕಾಡಂಚಿನ ಗ್ರಾಮಗಳಲ್ಲಿ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಮಹತ್ವವನ್ನು ತಿಳಿಸಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು ಎನ್ನುವ ಶಿವಪ್ಪ ಮೊದಲು ತಾವು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕರಾಗಿ ಬದಲಾಗಲಿ ಎನ್ನುವುದು ನಮ್ಮ ಆಶಯ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಶಿವಪ್ಪ 9844624290 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ 

            ಕಾಂಟೂರ್ ಕೃಷಿಕ ಸುಭಾಷ್ ಶರ್ಮ :                 ಸ್ವಾವಲಂಬಿ ಬದುಕಿಗೆ ಮೂರು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಗಳು

ಮೈಸೂರು : ಮೂವತ್ತು,ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಾ ಬಂದಿರುವ ಬಹುತೇಕ ರೈತರು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕರಾಗಿ ಬದಲಾಗಲು ಹಿಂಜರಿಕೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ತಾವು ಈಗಾಗಲೆ ಕೃಷಿಯ ದೆಸೆಯಿಂದ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಸಾಲಗಾರರಾಗಿದ್ದು, ಈಗ ಸಹಜ ಕೃಷಿಕರಾಗಿ ಬದಲಾದರೆ ಸಾಲತೀರಿಸುವವರು ಯಾರು? ಎನ್ನುವುದು ಅವರ ಹಿಂಜರಿಕೆಗೆ ಇರುವ ಮುಖ್ಯ ಕಾರಣ.

ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿದರೆ ಇಳುವರಿ ಕಡಿಮೆ.ಕೀಟಬಾಧೆ ಜಾಸ್ತಿ.ಜಮೀನಿಗೆ ಮಾಡುವ ಖಚರ್ು ಕಡಿಮೆ ನಿಜ. ಅದರಿಂದ ಹೆಚ್ಚು ಆದಾಯವೂ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಲಕ್ಷಾಂತರ ರೂಪಾಯಿ ಸಾಲ ತೀರಿಸುವುದು ಹೇಗೆ?. ಆದ್ದರಿಂದ ನಾವು ನಮ್ಮ ಸಾಲ ತೀರುವವರೆಗೂ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಮಾಡಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಬಹುತೇಕರ ಸ್ಪಷ್ಟ ಉತ್ತರವಾಗಿರುತ್ತದೆ.

ದುರಂತ ಎಂದರೆ ತಾವು ಸಾಲಗಾರರಾಗಲು ವಿನಾಶಕಾರಿಯಾದ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯೇ ಕಾರಣ ಎನ್ನುವುದು ಅವರಿಗೆ ಗೊತ್ತೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಲ್ಲಿ ರೈತ ಸಮುದಾಯದಲ್ಲಿ ಗುಣಾತ್ಮಕ ಬದಲಾವಣೆಗಳಾಗುತ್ತಿರುವುದನ್ನು ಕಾಣಬಹುದು.

ವಿದ್ಯಾವಂತ ಯುವಕರು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ಬರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹವರಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಸಲಹೆ, ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಕೊರತೆ ಇರುವುದು ನಿಜವಾದರೂ ಈಗ ಪ್ರತಿ ಹೋಬಳಿಯಲ್ಲೂ ಕನಿಷ್ಠ ಹತ್ತು ಜನರಾದರೂ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ಸು ಸಾಧಿಸಿದ್ದು ಆಶಾದಾಯಕ ಬೆಳವಣಿಗೆಯಾಗಿದೆ.

ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯ ವಿನಾಶಕಾರಿ ಗುಣಗಳನ್ನು ತಿಳಿಸುತ್ತಲೆ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಯ ಮಹತ್ವ ಮತ್ತು ಅಗತ್ಯಗಳನ್ನು ಪ್ರಯೋಗಶೀಲರಾಗಿ ತೋರಿಸಿಕೊಟ್ಟವರು ನಮ್ಮ ನಡುವೆ ಹಲವರು ಇದ್ದಾರೆ. ಅಂತಹ ಯಶಸ್ವಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲ ರೈತರಲ್ಲಿ ಸುಭಾಷ್ ಶರ್ಮ ಪ್ರಮುಖರು.

ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರದ ಯವತ್ಮಾಲ್ನ ಸುಭಾಷ್ ಶರ್ಮ ದೇಶದ ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಕರಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರು.ಅವರು ಪರಿಚಯಿಸಿದ ನೀರು ಮತ್ತು ಮಣ್ಣನ್ನು ಹಿಡಿದಿಡುವ ಕಂಟೂರ್ ಪದ್ಧತಿ ವಿಧಾನ, ಬೆಳೆಶಾಸ್ತ್ರ, ಶ್ರಮ ಶಾಸ್ತ್ರ, ಮೂರು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಯಿಂದ ನೂರ್ಪಟ್ಟು ನೆಮ್ಮದಿ ಎಂಬ ಸೂತ್ರಗಳು ನಮ್ಮ ರೈತರ ಬಾಳಿಗೆ ಬೆಳಕು ನೀಡಬಲ್ಲ ವಿಧಾನಗಳಾಗಿವೆ.

ವಿನಾಶದಿಂದ ಪ್ರಗತಿಯ ಕಡೆಗೆ : 1983 ರಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಗೊಬ್ಬರ,ಕೀಟನಾಶಕ ಮತ್ತು ಹೈಬ್ರೀಡ್ ಬೀಜಗಳನ್ನು ಬಳಸಿ ದಾಖಲೆ ಇಳುವರಿ ತೆಗೆದದ್ದಕ್ಕಾಗಿ ಮಹಾರಾಷ್ಟ್ರ ಸಕರ್ಾರ ಇವರಿಗೆ ಪ್ರಶಸ್ತಿ ನೀಡಿ ಸನ್ಮಾನಿಸಿತ್ತು. ಅದೇ ಸುಭಾಷ್ ಶರ್ಮ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿನ್ನು ತೀವ್ರವಾಗಿ ವಿರೋಧಿಸಿ ಸಾವಯವ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ದಾಖಲೆ ಇಳುವರಿ ಬೆಳೆದದ್ದಕ್ಕಾಗಿ 2002 ರಲ್ಲಿ "ಕೃಷಿ ಭೂಷಣ್" ಬಿರುದು ನೀಡಿ ಸನ್ಮಾನಿಸಿತು.

ಎರಡೂ ವಿಧಾನಗಳಲ್ಲೂ ತಾನು ಪಾಲಿಸಿದ್ದು ಜ್ಞಾನ,ವ್ಯವಸ್ಥಿತ ಯೋಜನೆ ಮತ್ತು ಕಠಿಣ ಶ್ರಮ ಎನ್ನುವ ಶರ್ಮ, ಒಂದು ನಿಸರ್ಗ ವಿರೋಧಿ ನೀತಿಯಾದರೆ ಮತ್ತೊಂದು ನಿಸರ್ಗದ ಲಯದಲ್ಲಿ ಸಮನ್ವಯಗೊಂಡ ನೀತಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮೂರು ಫಲ ನೂರು : ರಾಸಾಯನಿಕ ವಿಷ ಬಳಸಿ ದೇಶದ ಪ್ರಗತಿ ಸಾಧಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ರಾಸಾಯನಿಕ ಬಳಸುವುದರಿಂದ ಉತ್ಪಾದನೆ ಜಾಸ್ತಿ ಆಗುವುದಾದರೆ ನನ್ನ ಕೃಷಿ ಉತ್ಪಾದನೆ 400 ಟನ್ನಿಂದ 800 ಟನ್ ಆಗಬೇಕಿತ್ತು. ಆದರೆ ಅದು 400 ಟನ್ನಿಂದ 50 ಟನ್ಗೆ ಕುಸಿಯಿತು. ಅಂದರೆ ರೈತ ಮೋಸ ಹೋದ ಎಂದು ಅರ್ಥ. ಕೃಷಿ ಅವನಿಗೆ ಉರುಳಾಯಿತು.ಇದನ್ನು ಮೊದಲು ನಾವು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಎಂದು ಶರ್ಮ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಯಾವುದೆ ರೈತ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದರೆ ಮೊದಲು ಮೂರು ಪ್ರತಿಜ್ಞೆಗಳನ್ನು ಕಡ್ಡಾಯವಾಗಿ ಮಾಡಲೆ ಬೇಕು. 1. ಜಮೀನಿನ ಮಣ್ಣನ್ನು ಹೊರ ಹೋಗಲು ಬಿಡುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಬೇಕು 2. ಬಿದ್ದ ಮಳೆಯ ನೀರನ್ನು ಹೊರ ಹೋಗಲು ಬಿಡಬಾರದು 3.ಗಿಡಮರಗಳನ್ನು ಸಾಕಷ್ಟು ಬೆಳೆಸಲು ಮುಂದಾಗಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಈ ತತ್ವಗಳನ್ನು ಬಿಡದೆ ಪಾಲಿಸಿದರೆ ನಮ್ಮ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರತೆ ಕಾಪಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು. 

ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಬೇಕು : ರೈತರು ಮಣ್ಣಿನ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ, ನೀರಿನ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಮತ್ತು ಬೀಜದ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಸಾಧಿಸದ ಹೊರತು ಉದ್ಧಾರ ಅಸಾಧ್ಯ. ಈ ಮೂರು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯ ಕೊಡುಗೆಗಳು.ನಾವು ನಿಸರ್ಗದೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆತುಕೊಂಡರೆ ಮಾತ್ರ ಇದು ಸಾಧ್ಯ.

1994 ರಲ್ಲಿ ತಾವು ಮೊಟ್ಟ ಮೊದಲ ಬಾರಿಗೆ  "ಗೋಮಾತಾ ಸಂಜೀವಕ್ " ಟಾನಿಕ್ ತಯಾರು ಮಾಡಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದದ್ದನ್ನು ಹೀಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. "ಪ್ರೋ.ಡಾಬೋಲ್ಕರ್ ಅವರ ಉಪನ್ಯಾಸದಿಂದ      ಪ್ರಭಾವಿತರಾಗಿ 200 ಲೀಟರ್ ಬ್ಯಾರಲ್ನಲ್ಲಿ 60 ಕೆಜಿ ಸಗಣಿ,200 ಗ್ರಾಂ ಸಾವಯವ ಬೆಲ್ಲ, 10 ಲೀಟರ್ ಗಂಜಲ ಬೆರಸಿ ಮೇಲೆ ಪೂರಾ ನೀರು ತುಂಬಿ ಅದನ್ನು 6-7 ದಿನ ಕಲಿಸಿ ಎಕರೆಗೆ 15 ದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಕೊಟ್ಟೆ. ಇದನ್ನು ಕೊಟ್ಟಾಗ ಮೊದಲ ಸಲ ಎಕರೆಗೆ 5 ಕ್ವಿಂಟಾಲ್ ಟೊಮಟೊ ಬಂತು. ಮುಂದೆ 24 ಎಕರೆ ಜಮೀನಿಗೂ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡೆ. 

ಇದು ನನ್ನ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ನಿಜಕ್ಕೂ ಸಂಜೀವಿನಿಯೆ ಆಗಿದೆ. ಉತ್ಪಾದನೆ ಹೆಚ್ಚಾಯಿತು ಅಲ್ಲದೆ ಜೀವಜಂತುಗಳು ಅಪಾರವಾಗಿ ವೃದ್ಧಿಯಾದವು". ಈಗ ನನ್ನ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚದರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ ಆರು ಎರೆ ಹುಳುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ. ಒಂದು ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ 80 ಲಕ್ಷ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿ ಎರೆಹುಳುಗಳು ಇರುತ್ತವೆ.ಇವು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಕೋಟ್ಯಾಂತರ ರಂಧ್ರಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಇದರಿಂದ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ಇಂಗುವುದು ಸುಲಭ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶರ್ಮ.

ಅರಣ್ಯೀಕರಣ : ಅರಣ್ಯಧಾರಿತ ಕೃಷಿ ಎಂದ ತಕ್ಷಣ ಅದು ದೊಡ್ಡ ಮರಗಳ ಕಾಡಲ್ಲ. ಸಣ್ಣ ಗಿಡಗಳು.ಪೊದೆಗಳು. ಮಿಶ್ರ ಬೆಳೆಗಳು ಮತ್ತು ಬೆಳೆ ಕಟಾವಿನ ನಂತರ ಬರುವ ತ್ಯಾಜ್ಯಗಳೆಲ್ಲ ಇದರಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ.

ಕಳೆಗಳು ಮತ್ತು ಬೆಳೆಗಳ ಉಳಿಕೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಪ್ರತಿವರ್ಷ 30 ಟನ್ ಬಯೋಮಾಸ್ ಸಿಗುತ್ತಿದೆ ಎನ್ನುವ ಶರ್ಮ ಆಳವಾದ ಉಳುಮೆ, ಕಳೆತೆಗೆದು ಹೊರಹಾಕುವುದನ್ನು ವಿರೋಧಿಸುತ್ತಾರೆ.

ತಮ್ಮ 32 ಎಕರೆ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಆರು ಸಾವಿರ ಮರಗಳಿದ್ದು, ಒಟ್ಟು ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ಶೇಕಡ 40 ರಷ್ಟು ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡಿವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಮರಗಿಡಗಳು ಮುಖ್ಯ.ಮರಗಳಿಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವುದು ಕಷ್ಟ.ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ ತಾಪಾಂಶ ನಿಯಂತ್ರಣ ಮಾಡುವುದು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಮುಖ್ಯ.ಇದರಿಂದ ಹೊಲದಲ್ಲಿ ಅಸಖ್ಯಾಂತ ಜೀವಾಣುಗಳು ಸೃಷ್ಟಿಯಾಗುತ್ತವೆ. ಪ್ರತಿ ಗಂಟೆಯಲ್ಲೂ ಇವು ಹುಟ್ಟುತ್ತಾ ಸಾಯುತ್ತಾ ಅಪಾರ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತಾ ಹೋಗುತ್ತವೆ.

ಮರಗಳು 15 ಅಡಿ ಆಳದಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಎಲೆಗಳ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರಿಸುತ್ತವೆ. ಮರದ ನೆರಳಿನಿಂದ ನಮಗೆ ಶೇಕಡ 10 ರಷ್ಟು ಬೆಳೆ ನಷ್ಟವಾಗಬಹುದು ಆದರೆ ಅದರ ಐದು ಪಟ್ಟು ಲಾಭ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ನೆನಪಿಡಬೇಕು.

ರೈತರು ಹೊರಗಡೆಯಿಂದ ಎರೆಹುಳು ತಂದು ಮಾಡುವುದು ಖಚರ್ಿನ ಬಾಬ್ತು. ದ್ರವ್ಯವಸ್ತು ಎಲ್ಲಿ ತಯಾರಾಗುತ್ತದೋ ಅಲ್ಲೇ ಎರೆಹುಳು ಬೆಳೆದು ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತವೆ. ಮೂರು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಚದರ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ 5-6 ಎರೆಹುಳುಗಳು ಬರುತ್ತವೆ. ಆದರೆ ಒಂದು ಹನಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ವಿಷ ಜಮೀನಲ್ಲಿ ಬೀಳದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಯಿಂದಾಗಿ ಈ ಸ್ವಾಭಾವಿಕ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತದೆ.

ಗಮನದಲ್ಲಿಡಬೇಕಾದ ಮತ್ತೊಂದು ಮುಖ್ಯ ಅಂಶವೆಂದರೆ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುವವರು ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಬಳಕೆಯನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನಿಲ್ಲಿಸಬೇಕು. ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಟ್ರಾಕ್ಟರ್ ಬಳಸಿದರೆ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಾಣುಗಳು, ಎರೆಹುಳುಗಳು ನಾಶವಾಗುತ್ತವೆ.ಜೀವ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಕುಂಠಿತವಾಗುತ್ತದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಬೆಳೆಶಾಸ್ತ್ರ : ಪ್ರಕೃತಿ ಯಾವ ಬೆಳೆಗೆ ಯಾವ ಕಾಲವನ್ನು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿದೆ ಅದೇ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಆ ಬೆಳೆಯನ್ನು ಹಾಕಬೇಕು. ನಮ್ಮ ಮಣ್ಣಿಗೆ, ಹವಾಮಾನಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವಂತದ್ದಾಗಿಬೇಕು. ಮಣ್ಣಿನಿಂದ ಪೋಷಕಾಂಶಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ ಮತ್ತು ತಿರುಗಿಸಿ ಕೊಡುವ ಬೆಳೆಗಳು ಒಂದರನಂತರ ಒಂದು ಬರುವಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಒಂದೇ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಪದೇ ಪದೇ ಅದೇ ಬೆಳೆ ಹಾಕಬಾರದು.

ಇಂತಹ ಸಾಮನ್ಯ ತಿಳಿವಳಿಕೆ ರೈತರಿಗೆ ಇರಬೇಕು.

ನಮ್ಮ ಮುಖ್ಯ ಪ್ಲಾನಿಂಗ್ ಏಪ್ರಿಲ್ 15 ರಿಂದ ಶುರುವಾಗುತ್ತದೆ. ಚಳಿಗಾಲದ ಬೆಳೆಗಳು, ಬೇಸಿಗೆ ಬೆಳೆಗಳು, ಬೇಸಿಗೆ ಜೊತೆಗೆ ಮುಂಗಾರು ಬೆಳೆಗಳು ಮತ್ತು ಮುಂಗಾರು ಬೆಳೆಗಳು ಹೀಗೆ ವಿಗಂಡನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗುತ್ತದೆ. ಹೀಗೆ ವಿವಿಧ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಭಾವಿಕವಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ವಿಗಂಡನೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡರೆ ನಿಯೋಜನೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಸುಲಭ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶರ್ಮ.

ಶ್ರಮಶಾಸ್ತ್ರ : ತಮ್ಮ ಜಮೀನಿನಲ್ಲಿ 18 ಕುಟುಂಬಗಳು ಕಳೆದ 20 ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೆಲಸ ಮಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರಿಗೆ 365 ದಿನವೂ ಕೆಲಸ ಸಿಗುವಂತೆ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಕಲ್ಪಿಸಲಾಗಿದೆ. ಶ್ರಮಕ್ಕರ ತಕ್ಕ ಪ್ರತಿಫಲ ಅವರಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅವರ ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೂ ಅವಕಾಶ ಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗಿದೆ.

ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ವರ್ಷಕ್ಕೆ ಕನಿಷ್ಠ ಮೂರು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಆಸ್ಪತ್ರೆಗೆ ಖಚರ್ು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಸಾವಯವ ಕೃಷಿಗೆ ಬಂದ ಮೆಲೆ ಅದು 300 ರೂಪಾಯಿಗೆ ಇಳಿದಿದೆ. ಅವರು ಇಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಯಿಂದಾಗಿ ನಿಮರ್ಾಣವಾದ ಈ ವಾತಾವರಣದಿಂದಾಗಿಯೇ ಅವರ ಆರೋಗ್ಯ ಸುಧಾರಿಸಿದೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಶರ್ಮ.

ಪ್ರತಿವರ್ಷ ಮಾಚರ್್ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಲಾಭ ಬಂದಿದೆಯೋ ಅದರ ಶೇಕಡ 10 ರಷ್ಟನ್ನು ಅವರಿಗೆ ಬೋನಸ್ ಆಗಿ ಹಣದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ನೀಡುತ್ತೇವೆ.ಜತೆಗೆ 60 ಕಕೆಜಿ ಧಾನ್ಯ ಕೊಡುತ್ತೇವೆ. ಕೆಲಸಗಾರರ ಮಕ್ಕಳ ವಿಧ್ಯಾಭ್ಯಾಸಕ್ಕೆ ನಮ್ಮದು ಮೊದಲ ಆಧ್ಯತೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಹಲವಾರು ಸಂಘ ಸಂಶ್ಥೆಗಳಿಗೆ ಕೃಷಿ ತರಬೇತಿ. ಭಾರತದ್ಯಾಂತ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೈತರಿಗೆ ತರಬೇತಿ. ಅದರಲ್ಲೂ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಕನರ್ಾಟಕ, ಮಹರಾಷ್ಟ್ರ ರೈತರಿಗರ ಹೆಚ್ಚಿನ ತರಬೇತಿ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಸಣ್ಣ ಮಳೆಯಾಶ್ರಿತ ಜಮೀನಿನಲ್ಲೂ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಆರಂಭಿಸಬಹುದು ಎನ್ನುವ ಶರ್ಮ ಮೊದಲು ಎಕರೆಗೆ 10 ರಿಂದ 15 ಮರ ಬೆಳೆಸಿಕೊಳ್ಳಿ. ನಂತರ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ನೀರು ನಿಲ್ಲಿಸಿದಾಗ ಆ ತೇವಾಂಶ ಬಯೋಮಾಸ್ ಕಂಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಲು ಸಹಾಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಬಂದ ಬಯೋಮಾಸ್ ಅನ್ನು ಅಲ್ಲೇ ಹಾಕಿ. ಅದು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಕಂಪೂಸ್ಟ್ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಸಲಹೆ ನೀಡುತ್ತಾರೆ.

ಇಂತಹ ಮಹಾನ್ ಸಾವಯವ ಸಾದಕನ ಕೃಷಿ ಜೀವನಗಾಥೆಯನ್ನು ಬೆಂಗಳೂರಿನ ಇಕ್ರಾ ಪುಸ್ತಕ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದೆ.ನೀಲಾ ಹಡರ್ೀಕರ್ ನೆರವಿನಿಂದ ಸಹಜ ಸಾಗುವಳಿಯ ವಿ.ಗಾಯತ್ರಿ ಅವರು "ಸುಭಾಷ್ ಶರ್ಮ ಸಾವಯವ ಸಂಗತಿ- ಸಮಪಾತಳಿ ಸಹಜ ಕೃಷಿಯ ವಿಧಿ ವಿಧಾನಗಳು" ಎಂಬ ಹೆಸರಿನಲ್ಲಿ ನಿರೂಪಿಸಿ ಪುಸ್ತಕ ಹೊರತಂದಿದ್ದಾರೆ. ರೈತರಿಗೆ ಈ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ ಉಪಯುಕ್ತ ಮಾಹಿತಿಗಳಿದ್ದು ಬೇಸಾಯದ ಬದುಕಿಗೆ ತಿರುವುಕೊಡಬಲ್ಲ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ವಿವರವಾಗಿ ಹೇಳಲಾಗಿದೆ.

  ಕಾಡಂಚಿನಿಂದ  ನೀರುತಂದ "ದನ ಕಾಯುವವರು"

* ಅಭಿವೃದ್ಧಿಗೆ ಮಾದರಿಯಾದ ಕುಂದಕೆರೆ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು                      * ಬರದಲ್ಲೂ ಬದುಕಿ ತೋರಿದ ಧೀರರು

ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ : ಇದೊಂದು ಅಪರೂಪದ ಕಥಾನಕ. ಸರಕಾರ ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತ ಯಾರಿಗೂ ಕಾಯದೆ ದನಕಾಯುವ ಜನ ಎರಡು ಮೂಕ್ಕಾಲು ಕಿ.ಮೀ ದೂರದಿಂದ ಜನ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ತಂದ ಸ್ಪೂತರ್ಿದಾಯಕ ಯಶೋಗಾಥೆ. 

ಅದು ಕುಂದಕೆರೆ. ಚಾಮರಾಜನಗರ ಜಿಲ್ಲೆಯ ಗುಂಡ್ಲುಪೇಟೆ ತಾಲೂಕಿಗೆ ಸೇರಿದ ಕಾಡಂಚಿನ ಗ್ರಾಮ. ಐದುನೂರು ಕುಟುಂಬಗಳಿರುವ ಸುಮಾರು 2300 ಜನಸಂಖ್ಯೆ ಇರುವ ಊರು. ಊರಿನ ಸುತ್ತಾ ಹತ್ತಾರು ಕೆರೆ ಕಟ್ಟೆಗಳಿವೆ. ಅದಕ್ಕೆ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಕುಂದಕೆರೆ ಎಂಬ ಹೆಸರು ಬಂದಿರಬಹುದು. ಎದುರು ನಿಂತು ನೋಡಿದರೆ ಬಲಗಡೆಗೆ ಬಂಡೀಪುರ,ಗೋಪಾಲಸ್ವಾಮಿ ಬೆಟ್ಟದ ಕಡೆಗೆ ಹಬ್ಬಿರುವ ಮಲೆ, ಎಡಕ್ಕೆ ಬಿಳಿಗಿರಿರಂಗನಾಥಸ್ವಾಮಿ ಬೆಟ್ಟದ ಕಡೆಗೆ ಹಬ್ಬಿರುವ ಬೆಟ್ಟಸಾಲು. ಬೆಟ್ಟಕ್ಕೆ ಚುಂಬಿಸುವಂತೆ ಕಾಣುವ ಕರಿಬಿಳಿ ಮೋಡಗಳ ಸಾಲು, ಸ್ವರ್ಗ ಧರೆಗಿಳಿದಂತೆ ಇಡೀ ಪ್ರದೇಶ ಕಾಣುತ್ತದೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಬಿದ್ದ ಮಳೆಗೆ ರೈತರು ಎಳ್ಳು,ಸೂರ್ಯಕಾಂತಿ,ಹತ್ತಿ,ಹಲಸಂದೆ, ಅವರೆ, ಹರಳು,ಜೋಳ ಮುಂತಾದ ಎಲ್ಲಾ ಬಗೆಯ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದು ಅಚ್ಚ ಹಸಿರಿನಿಂದ ಕಂಗೊಳಿಸುತ್ತಿವೆ. ಕಾಡುಪ್ರಾಣಿಗಳ ಹಾವಳಿಯ ನಡುವೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದು ಬೆಳೆಯಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ವೈವಿಧ್ಯತೆ ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿರುವ ಇಲ್ಲಿನ ರೈತರು ಶ್ರಮಜೀವಿಗಳು. ನೀರೊಂದಿದ್ದರೆ ಧರೆಯನ್ನೆ ಸ್ವರ್ಗಮಾಡಬಲ್ಲ ಧೀರರು.

ಆನೆ,ಚಿರತೆ,ಕಾಡುಹಂದಿಯಂತಹ ಪ್ರಾಣಿಗಳು ಊರಿಗೆ ಬರದಂತೆ ಕಾಡಂಚಿನಲ್ಲಿ ಆನೆಕಂದಕ ನಿಮರ್ಾಣಮಾಡಲಾಗಿದೆ. ಆದರೂ ಅದನ್ನು ದಾಟಿ ಆಗಾಗ ಕಾಡುಪ್ರಾಣಿಗಳು ಕುಂದಕೆರೆ ಗ್ರಾಮವನ್ನು ದಾಟಿ ವಡ್ಡಗೆರೆಯ ಜಮೀನುಗಳಿಗೂ ದಾಳಿಮಾಡಿ ರೈತರ ಫಸಲನ್ನು ನಾಶಮಾಡಿ ಹೋಗುತ್ತವೆ.

ಭೀಕರ ಬರ : ಕಳೆದ ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಸತತವಾಗಿ ಬೆನ್ನಟ್ಟಿ ಬಂದಬರ. ಜನಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೂ ತೊಂದರೆ.ತೆಂಗಿನ ಮರಗಳೆಲ್ಲ ಒಣಗಿ ಸುಳಿಬಿದ್ದು ಕಲ್ಲುಕಂಬಗಳಂತೆ ನಿಂತಿವೆ. ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಿಗೆ ಬದುಕಲು ಏನು ಮಾಡಬೇಕೆಂದು ತೋಚದ ದಿಕ್ಕೆಟ್ಟ ಸ್ಥಿತಿ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ಹತ್ತು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ನಾವೂ ನೋಡೆ ಇಲ್ಲ ಅಂತ ಗ್ರಾಮದ ಹಿರಿಯರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಹದಿನೈದು ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಮೊನ್ನೆ ಬಿದ್ದ ಒಂದು ಮಳೆ ಜನರು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಡುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ. ಮುಂದೆ ಏನಾಗಬಹುದು?. ಯಾರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.ಆತಂಕ ಇದ್ದೆ ಇದೆ.

ಇಂತಹ ಭೀಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ನಡುವೆಯೂ ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ರೈತರ ಬದುಕಿನೊಂದೆಗೆ ಚೆಲ್ಲಾಟ ಆಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ಪೂರೈಸಲು ಕೆರೆಗಳಿಗೆ ನೀರು ತುಂಬಿಸುವ ಯೋಜನೆ ಜಾರಿಗೆ ವಿಳಂಬ ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೆರೆ ಕಾಮಗಾರಿ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಜನರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮಣ್ಣೆರೆಚುವ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ನಿರತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಜನಪ್ರತಿನಿಧಿಗಳು ಕೊಟ್ಟದ್ದೆ ಪ್ರಸಾದ ಎಂದು ಸ್ವೀಕರಿಸುವ ಈ ಭಾಗದ ಜನ ತಮ್ಮಹಕ್ಕಿಗಾಗಿ ಪ್ರತಿಭಟಿಸುವುದನ್ನೆ ಮರೆತಿದ್ದಾರೆ.

ವಡ್ಡಗೆರೆ, ಕುಂದಕೆರೆ ಗ್ರಾಮದ ಜನ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೆ,ದನಕರುಗಳಿಗೆ ದೂರದಿಂದ ಟ್ಯಾಂಕರ್ಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ತರುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಒಬ್ಬೊಬ್ಬ ರೈತ ಇಂತಹ ಬರದಲ್ಲೂ 50-60 ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟು ದನಗಳ ಮೇವು ಖರೀದಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಇಂತಹ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನಾವೂ ಎಂದೂ ನೋಡೆ ಇರಲಿಲ್ಲ ಎಂದು ಗ್ರಾಮದ ಹಿರಿಯರು ಮರುಗುತ್ತಾರೆ. ಇದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಮುಂದುವರೆದರೆ ಊರಿನ ಜನ ಗುಳೆ ಹೋಗುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಎಂದು ಆತಂಕ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ತಾಲೂಕಿನ ಬಂಡೀಪುರ ಅಂಚಿಗೆ ಇರುವ ಮಂಗಲ,ಜಕ್ಕಳ್ಳಿ,ಮೇಲುಕಾಮನಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯವ ನೀರಿಲ್ಲದೆ, ಮೇವಿಲ್ಲದೆ ಒಂದೇ ದಿನ ಹತ್ತಾರು ದೇಸಿ ಹಸುಗಳು ಸಾವನ್ನಪ್ಪಿದ ವರದಿಗಳೂ ಇವೆ. ದನ ಸಾಯುವುದನ್ನು ನೋಡದೆ ಜನ ಕೇವಲ ಐದುನೂರು ರೂಪಾಯಿಗೆ ತಮ್ಮ ದನಗಳನ್ನು ಸಾಕುವವರಿಗೆ ಇಲ್ಲಾ ಕಟುಕರಿಗೆ ಮಾರಾಟಮಾಡಿದ ನೂರಾರು ಉದಾಹರಣೆಗಳಿವೆ. ಕುಂದಕೆರೆಯಲ್ಲೂ ಇದೇ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಇದ್ದರೂ ಜನ ಮಾತ್ರ ಇದಕ್ಕೆ ಹೆದರಲಿಲ್ಲ.ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು ಮಾರಾಟಮಾಡಲಿಲ್ಲ.ಸಾಯಲು ಬಿಡಲಿಲ್ಲ.ತಮ್ಮ ಸ್ವ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಬದುಕಿಸಿಕೊಂಡರು. ಗಂಗೆ ತಂದ ಭಗೀರಥನಂತೆ ಕಾಡಂಚಿನಿಂದ ನೀರು ತಂದು ಜನಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರುಕೊಟ್ಟು ಮಾದರಿಯಾದರು.

ನಾವು ದನಕಾಯುವವರು : "ಕಾಡಂಚಿಗೆ ದನ ಮೇಯಿಸಲು ಹೋಗುವವರು ನಾವು. ಈ ವರ್ಷ ದನಗಳಿಗೆ ಮೇವು ಇರಲಿಲ್ಲ.ನೀರೂ ಇಲ್ಲ ಎಂಬ ಭೀಕರ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ . ಸರಕಾರದವರು ಕುಡಿಯುವ ನೀರುಕೊಡಲು  ಆರು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಕೊರೆಸಿದರು.ಆದರಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರಲಿಲ್ಲ.ಸರಕಾರದ ಹಣ ಪೋಲಾಯಿತು ಅಷ್ಟೇ. ದನ ಮೇಯಿಸಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದಾಗ ದನಗಳಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೆ ಆಸರೆಯಾಗಿತ್ತು ಲಕ್ಕಿತಾಳ ಕಟ್ಟೆ ಎಂಬ ಪುಟ್ಟಕೆರೆ. ಅದು ನೀರಿಲ್ಲದೆ ಬತ್ತಿ ಹೋಯಿತು. ಆಗ ನಾವು ಯೋಚಿಸಿದೆವು.  ಈ ಸರಕಾರದವರನ್ನ ನಂಬಿ ಕುಳಿತರೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಉಪವಾಸ ಬೀಳಿಸುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ.ನಮ್ಮ ದನಕರುಗಳು ಸಾಯುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿ. ಅದಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸ ನಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂಬ ತೀಮರ್ಾನಕ್ಕೆ ಬಂದೆವು" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಗ್ರಾಮದ ಕರಿಯಪ್ಪನ ನಾಗಪ್ಪ, ನಾಗರಾಜಪ್ಪ ಮತ್ತು ಗೆಳೆಯರು.

ಅದರಂತೆ ದನಕಾಯಲು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದವರೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರ ಮುಂದೆ ತಮ್ಮ ಯೋಜನೆ ಮುಂದಿಟ್ಟರು. ಬೋರ್ವೆಲ್ ತೆಗೆಸಲು ಪ್ರತಿ ಮನೆಮನೆಯವರು ತಮ್ಮ ಕೈಲಾದಷ್ಟು ಹಣಕೊಡಿ. ಹಾಗೆ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ಹಣದಿಂದ ಕಾಡಂಚಿನಲ್ಲಿ ಬೋರ್ವೆಲ್ ಹಾಕಿಸಿ ನೀರುತಂದು ಲಕ್ಕಿ ತಾಳ ಕಟ್ಟೆಗೆ ತುಂಬೋಣ.ನಮ್ಮ ಜಾನುವಾರುಗಳನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಣ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಇದಕ್ಕೆ ತಕ್ಷಣ ಸ್ಪಂದಿಸಿದ ಗ್ರಾಮದ ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರು ಹತ್ತು ರೂಪಾಯಿಯಿಂದ ಹಿಡಿದು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿವರೆಗೂ ಚಂದಾಕೊಟ್ಟರು. ಅದು ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಆಯಿತು.ಇದು ಒಳ್ಳೆಯ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ನಮ್ಮ ಗ್ರಾಮದ ಜನರು ಒಗ್ಗಟ್ಟಾಗಿ ಸ್ಪಂದಿಸುವ ಪರಿ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ತಾಲೂಕು ರೈತಸಂಘದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸಂಪತ್ ಕುಮಾರ.

ತುಂಬಿದ ಲಕ್ಕಿತಾಳ ಕಟ್ಟೆ : ಗ್ರಾಮಸ್ಥರಿಂದ ಸಂಗ್ರಹವಾದ ಹಣದಿಂದ 2016 ರ ಡಿಸೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯವಾಗಿ ಅಂತರ್ಜಲ ಪರಿಶೋಧನೆ ಮಾಡುವವರನ್ನೆ ಕರೆದು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಹಾಕಿಸಿದೆವು.ಮುನ್ನೂರು ಅಡಿಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ನೀರು ಬಂತು. ಸರಿ ಒಂದು ಲಕ್ಷ ರೂಪಾಯಿ ಸಂಗ್ರಹವಾಗಿತ್ತಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ಉಳಿದ ಹಣದಲ್ಲಿ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಮತ್ತೊಂದು ಬೋರ್ವೆಲ್ ಕೊರೆಸಿದೆವು. ಅದರಲ್ಲೂ ಒಳ್ಳೆಯ ನೀರು ಬಂತು. ಸರಕಾರದವರು ಕೊರೆಸಿದ ಆರು ಬೋರ್ವೆಲ್ ನೀರುಬರದೆ ಹಣ ಪೋಲಾಯಿತು. ಆದರೆ ನಾವು ಕೊರೆಸಿದ ಎರಡೂ ಬೋರ್ವೆಲ್ನಲ್ಲಿ ನೀರುಬಂತು. ಇದು ಸರಕಾರದ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ನಮ್ಮ ಕೆಲಸಕ್ಕೂ ಇರುವ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಗ್ರಾಮಸ್ಥರು.

ಈ ಬೋರ್ವೆಲ್ನಿಂದ ದನಗಳಿಗೆ ನೀರು ಪೂರೈಸಲು ಲಕ್ಕಿತಾಳಕಟ್ಟೆಗೆ ನೀರು ತುಂಬಿತು.ದನಗಳಿಗೆ ನೀರಾಗಿ ರೈತರು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟರು.ನಂತರ ಗ್ರಾಮದ ಜನರಿಗೂ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೆ ತೊಂದರೆ ಉಂಟಾಯಿತು. ಅದೇ ನೀರನ್ನು ಎರಡು ಮುಕ್ಕಾಲು ಕಿ.ಮೀ.ದೂರದಿಂದ ಪೈಪ್ಲೈನ್ ಮಾಡಿ ಊರಿಗೂ ತಂದು ಕೊಟ್ಟೆವು.

ಕುಡಿಯವ ನೀರಿಗಾಗಿ ಪೈಪ್ಲೈನ್ ಮಾಡುವಾಗ ಬೊಮ್ಮನಹಳ್ಳಿ ಗ್ರಾಮ ಪಂಚಾತಿಯಿ ಅಧ್ಯಕ್ಷರು ತೊಂದರೆ ಕೊಟ್ಟರು. ನಮ್ಮ ಗ್ರಾಮ ನಮ್ಮ ರಸ್ತೆ ಕಾಮಗಾರಿ ಮಾಡುವಾಗ ಪೈಪ್ ಒಡೆದು ಹಾಕಿ ಕಿರುಕುಳ ಕೊಟ್ಟರು. ಒಳಚರಂಡಿ ಒಳಗಿನಿಂದ ಪೈಪ್ತಂದು ಗ್ರಾಮದ ಜನರಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ಕೊಟ್ಟೆವು ಎಂದು ಸಂಪತ್ ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.

ಮಾಹಿತಿ ಕೊರತೆ : "ನಮ್ಮ ನೀರನ್ನು ನಮಗೆ ಕೊಡಲು ಆರು ತಿಂಗಳು ಬೇಕಾಯಿತು. ಕಳೆದ ಡಿಸೆಂಬರ್ನಲ್ಲಿ ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ನೀರು ಕೊಡಲು ನಾವು ಹಾಕಿಸಿದ ಬೋರ್ವೆಲ್ನಿಂದ ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ನೀರು ಕೊಡಲು 2017 ಜೂನ್ವರೆಗೂ ನಾವು ಕಾಯಬೇಕಾಯಿತು. ಕಾಡಂಚಿನ ಗ್ರಾಮಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಜಿಲ್ಲಾಡಳಿತ ಹೆಚ್ಚು ಗಮನಹರಿಸಬೇಕು. ಇಡೀ ಬಂಡೀಪುರ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯಲ್ಲಿ  ಉಪಕಾರ್ ಕಾಲೋನಿ ರೇಂಜ್ ವ್ಯಾಪ್ತಿಯ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಒಮ್ಮೆಯೂ ಕಾಡಿಗೆ ಬೆಂಕಿ ಬೀಳದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಕಾಡಿನ ಮರಗಳು ಲೂಟಿ ಆಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಅರಣ್ಯ ಇಲಾಖೆಯವರು ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಸೌಹಾರ್ದ ಸಂಬಂಧ ಇರಿಸಿಕೊಂಡಿರುವುದರಿಂದ ಇದು ಸಾಧ್ಯವಾಗಿದೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ತಾಲೂಕು ರೈತ ಸಂಘದ ಅಧ್ಯಕ್ಷ ಸಂಪತ್ ಕುಮಾರ.

ಜನ ಸಂಪರ್ಕ ಸಭೆ : ಇಷ್ಟಲ್ಲಾ ನಡೆದರೂ ತಾಲೂಕು ಆಡಳಿತಕ್ಕಾಗಲಿ, ಜಿಲ್ಲಾ ಆಡಳಿತಕ್ಕಾಗಲಿ ಇದೊಂದು ದೊಡ್ಡ ಕೆಲಸ ಅನಿಸದಿರುವುದು ದೊಡ್ಡ ದುರಂತ. ಮೂರ್ನಾಲ್ಕು ತಿಂಗಳ ನಂತರ ತೆರಕಣಾಂಬಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆದ ಜನ ಸಂಪರ್ಕ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಈ ವಿಚಾರ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ರಾಮು ಅವರ ಗಮನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದೆ. ಗ್ರಾಮದ ಜನರೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಮಾಡಿದ ಕೆಲಸದ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ಸೂಚಿಸುವುದರ ಜೊತೆಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ತಕ್ಷಣ ಎಚ್ಚೆತ್ತುಕೊಂಡ ಜಿಲ್ಲಾಧಿಕಾರಿ ರಾಮು ಅವರು ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ಸರಬರಾಜು ಮತ್ತು ಕಿರು ನೀರು ಸರಬರಾಜು ಯೋಜನೆ ಪುನಃಶ್ಚೇತನ ಯೋಜನೆಯಡಿ (ಎನ್ಆರ್ಡಿಡಬ್ಲ್ಯೂಪಿ) ಗ್ರಾಮಕ್ಕೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರು ಪೂರೈಸಲು ಆದೇಶ ನೀಡಿದ್ದಾರೆ.

ಇದರಿಂದ ಈಗ ವಾರದಲ್ಲಿ ಇಂದು ದಿನ ಕುಂದಕೆರೆಯ ಪ್ರತಿ ಮನೆಮನೆಯ ನಲ್ಲಿಗಳಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರುತ್ತಿದೆ.ದಕಕಾಯುವ ಜನ ಮಾಡಿದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕೆಲಸದಿಂದ ಊರಿನ ಜನರ ಬಾಯಾರಿಕೆ ನೀಗಿದೆ. ಊರಿನ ಜನ ಸಣ್ಣಪುಟ್ಟ ರಾಜಕೀಯ ಮರೆತು ಒಂದಾದರೆ ಅಭಿವೃದ್ಧಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಸರಕಾರದ ನೆರವಿಗೆ ಕಾಯುತ್ತಾ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಬೇಕಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಧಿಸಿತೋರಿಸಿದ ಕುಂದಕೆರೆ ಗ್ರಾಮದ ಜನ ಅಭಿನಂದನಾರ್ಹರು 

ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಅರಳಿದ ಕನಸೇ "ಕಾನನ" 

ಮೈಸೂರು : ಪರಸ್ಪರ ಸಂಪರ್ಕವಿಲ್ಲದೆ ಸಂಬಂಧಗಳು ಬೆಸೆಯುವುದಿಲ್ಲ, ಬೆಳೆಯುವುದಿಲ್ಲ. ಉದ್ಯೋಗ, ಮನೆಕೆಲಸದ ಒತ್ತಡದ ನಡುವೆ ಕಳೆದುಹೋಗುವ ನಗರದ ಬದುಕು ಸಾಕಾಗಿ ಸುಸ್ತಾಗಿಸುತ್ತದೆ. ಇಂತಹ ಒತ್ತಡದ ನಡುವೆಯೂ ಒಂದಷ್ಟು ಸಮಯ ಇದ್ದೇ ಇರುತ್ತದೆ. ಅಂತಹ ಸಮಯವನ್ನು ಸದುಪಯೋಗ ಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೂಲಕ ಹೇಗೆ ಒತ್ತಡಗಳಿಂದ ಪರಾಗಬಹುದು ಎಂದು ಚಿಂತಿಸಿದಾಗ ಅರಳಿದ ಕನಸೇ "ಕಾನನ" ಎಂಬ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ತೋಟ.

ಮೈಸೂರು ತಾಲೂಕು ಜಯಪುರ ಹೋಬಳಿಯ ಬರಡನಪುರದ ಕೆರೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದೆ ಕಾನನ. ಹೌದು.ನಿಜಕ್ಕೂ ಇದೊಂದು ಮಾದರಿ ಎನಿಸಬಲ್ಲ ಓಟವಿಲ್ಲದ, ಆಯಾಸವಿಲ್ಲದ, ಎದುಸಿರಿಲ್ಲದ ಬದುಕ ಹುಡುಕಿಹೊರಟವರ ಸಾವಯವ ಕಥಾನಕ.

ಅರಿವು ಶಾಲೆಯ ಟ್ರಸ್ಟಿ ಹೋಮಿಯೋಪತಿ ವೈದ್ಯ ಡಾ.ಮನೋಹರ್, ಪರಿಸರ ತಜ್ಞ, ಸಿವಿಲ್ ಎಂಜಿನೀಯರ್ ಗುರು ಪ್ರಸಾದ್, ಎನ್ಐ ಕಾಲೇಜಿನ ಪ್ರೋಫೆಸರ್ ಕ್ರಿಸ್ಟ್ ನಿದರ್ೇಶಕ ಡಾ.ಶ್ಯಾಂಸುಂದರ್, ವಿಜಯ್, ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ಶರ್ಮ ಮತ್ತು ಡಾ.ಗಣೇಶ್ ಅವರೆಲ್ಲ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದು ಕಾನನ.

ಅವರು ಆರು ಜನ ಗೆಳೆಯರು. ಅವರಿಗೆ ಒಂದಿಷ್ಟು ಸಮಾನಆಸಕ್ತಿ, ಸದಭಿರುಚಿ,ಜೀವನ ಪ್ರೀತಿ ಇತ್ತು. ಎಲ್ಲರೂ ಉದ್ಯೋಗಸ್ಥರು. ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಬದುಕಲು ಸಾಕಾಗುವಷ್ಟು ಹಣ, ಸ್ವಂತ ಮನೆ, ಸುಂದರ ಸಂಸಾರ ಇದ್ದ ಗೆಳೆಯರು. ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಆಗಾಗ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಜೊತೆಯಾಗಿ ಒಂದೆಡೆ ಸೇರುತಿದ್ದರು.

ಆಗ ಅವರಿಗನಿಸಿತು, ಕೆಲಸದ ನಡುವೆ ಸಿಗುವ ಇಂತಹ ಅಮೂಲ್ಯ ಕ್ಷಣಗಳನ್ನು ನಾವೇಕೆ ಹೀಗೆ ಕಾಡು ಹರಟೆಯಲ್ಲಿ ಕಳೆದು ಬಿಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಈ ವೇಳೆಯನ್ನು ಸದುಪಯೋಗಪಡಿಸಿಕೊಂಡು ಸಮಾಜಕ್ಕೆ, ಪರಿಸರಕ್ಕೆ ನಮ್ಮಿಂದ ಏನಾದರೂ ಸಹಾಯವಾಗುವಂತಹ ಖುಷಿಯ ಕೆಲಸದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಬಹುದಲ್ಲ ಎಂದುಕೊಂಡರು.

ತಮ್ಮ ಕನಸಿಗೆ ರೂಪ ಕೊಟ್ಟಾಗ "ಕಾನನ" ಎಂಬ ಹಸಿರು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ತೋಟ ಅರಳಿ ನಿಂತಿದೆ. ಆರು ಜನ ಗೆಳೆಯರು ಆರು ಬ್ಲಾಕ್ಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಕೊಂಡಿದ್ದು ತಮ್ಮಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣ್ಣು, ತರಕಾರಿ,ಸೊಪ್ಪು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವಿಷಮುಕ್ತವಾಗಿ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ವೈದ್ಯರು,ಎಂಜಿನೀಯರ್ಗಳು,ಖಾಸಗಿ ಕಂಪನಿಯಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವವರು ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ತಮಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡ ಸಹಜ ಸಾವಯವ ಕೃಷಿತೋಟ ನಗರದ ಬೇಸರದ ಬದುಕಿಗೆ ಪಯರ್ಾಯ ಹುಡುಕಾಟ ನಡೆಸುವವರಿಗೆಲ್ಲ ಮಾದರಿಯಂತಿದೆ.

ಅವರೆಲ್ಲರೂ ಆಗಾಗ ಕಾನನದಲ್ಲಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿ ಶ್ರಮದಾನ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ನಕ್ಕು ನಲಿಯುತ್ತಾರೆ. ಕಾನನ ಹಬ್ಬ ಮಾಡುವ ಮೂಲಕ ಗ್ರಾಮೀಣ ಕಲೆಗಳು ನಶಿಸಿಹೋಗದಂತೆ ಕಾಪಿಡುತ್ತಾ, ಕ್ರೀಡೆ,ಸಾವಯವ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಪರಿಚಯ, ವಿಷಮುಕ್ತ ಆಹಾರದ ಬಗ್ಗೆ ಜನರಲ್ಲಿ ಜಾಗೃತಿ ಮೂಡಿಸುವಂತಹ ಕೆಲಸವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ಅಲ್ಲಿ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ಮರದ ಮೇಲೆ ಗಾಜಿನ ಸೀಸೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಾಳುತುಂಬಿ ತೂಗು ಬಿಡಲಾಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಲ್ಲಿ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಗೂ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಇದೆ. 20 ಅಡಿ ಎತ್ತರದ ಟ್ರೀ ಹೌಸ್, ಹ್ಯಾಂಡ್ ಪಂಪ್. ಸಣ್ಣ ಏತ ನೀರಾವರಿ ಎಲ್ಲವೂ ಅವರ ಸೃಜನಶೀಲತೆಗೆ ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿವೆ.

ಕಾನನ ನೋಡಲು ಗೆಳೆಯ ಶಿವಾನಂದ್ ಮತ್ತು ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿಕ ಶಿವನಾಗಪ್ಪ ಅವರೊಂದಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಡಾ.ಗಣೇಶ್ ತಮ್ಮ ಮಡದಿ ಮಕ್ಕಳೊಂದಿಗೆ ಕಾನನದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಲು ಬಂದಿದ್ದರು. ಕಾನನ ಸುತ್ತಿಬಂದ ನಾವು ಅವರನ್ನು ಮಾತಿಗೆಳೆದೆವು.

"ನಮಗೆ ಇಂದು ರಜಾ. ಅದಕ್ಕೆ ನಾವು ಕಾನನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ. ಮಾಲ್ಗಳಿಗೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು, ಶಾಪಿಂಗ್ ನೆಪದಲ್ಲಿ ಸಿಟಿಗೆ ಹೋಗುವ ಬದಲು ನಾವು ಕಾನನಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದೇವೆ.ಇಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ಯಾವ ಖಚರ್ು ಇಲ್ಲ. ಒಳ್ಳೆಯ ಗಾಳಿ, ಕಣ್ಣಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುವ ಹಸಿರು, ಮನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿ, ಹಣ್ಣು ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆನಂದವೂ ಆಗುತ್ತದೆ ಎಂದರು ಡಾ.ಗಣೇಶ್.

ಉಳಿದವರು ಅವರವರ ರಜಾ ದಿನಗಳನ್ನು, ಬಿಡುವಿನ ಸಮಯವನ್ನು ಹೊಂದಿಸಿಕೊಂಡು ಕಾನನಕ್ಕೆ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ಆಗಾಗ ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರುತ್ತೇವೆ. ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ. ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಬೇಕು ಬೇಡಗಳನ್ನು ತಿಳಿದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕೆ ಒಂದಷ್ಟು ಸಮಯ ಜಾಗ ಇದರಿಂದ ನಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಂತಾಗಿದೆ ಎಂದರು.

ಮಕ್ಕಳು ತಮ್ಮ ಶಾಲಾ ಕಾಲೇಜುಗಳ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಬೆಳೆಯುವುದನ್ನು ಕಲ್ಪಸಿಕೊಳ್ಳಿ "ಕಾನನ"ದಂತಹ ಮಾದರಿಗಳು ಎಷ್ಟು ಮುಖ್ಯ ಎನ್ನುವುದು ಅರ್ಥವಾಗುತ್ತದೆ. ಇದೆಲ್ಲಾ ಹೇಗೆ ಆರಂಭವಾಯಿತು ಎಂದು ಡಾ.ಗಣೇಶ್ ಅವರನ್ನು ಕೇಳಿದರೆ 

ಜಮೀನಿಗೆ ಅಲೆದಾಟ : " ಅದು 2004. ನಾವು ಆರು ಜನ ಗೆಳೆಯರು ಒಂದಿಷ್ಟು ಜಮೀನು ತೆಗೆದುಕೊಂಡು ಸಾವಯವ ಕೃಷಿ ಮಾಡೋಣ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿದೆವು.

ಆರು ತಿಂಗಳು ಜಮೀನು ಹುಡುಕಲು ಅಲೆದಾಡಿದೆವು.ಕೊನೆಗ ಮೈಸೂರಿಗೆ 15 ಕಿ.ಮೀ.ಅಂತರವಿರುವ ಬರಡನಪುರ ಈ ಜಮೀನನ್ನು ಕೊಂಡುಕೊಂಡೆವು. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಮೂರುವರೆ ಎಕರೆ ನಂತರ ಈಗ 2008 ರಲ್ಲಿ ಅರ್ಧ ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದೆವು. ಈ ಅರ್ಧ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಕಲ್ಯಾಣಿ ಕೊಳ ಮತ್ತು ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಬೇಲದ ಮರ ಇತ್ತು. ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಈ ತುಂಡು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದೆವು ಎಂದು ಕಲ್ಯಾಣಿಯತ್ತ ಕೈ ಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದರು ಗಣೇಶ್. ಮೊನ್ನೆಯಾದ ಮಳೆಗೆ ಕಲ್ಯಾಣಿ ಭತರ್ಿಯಾಗಿ ನೀರು ಆಚೆ ಹರಿಯುತ್ತಿತ್ತು. ಮೆಟ್ಟಿಲುಗಳೆಲ್ಲ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿಹೋಗಿದ್ದವು.

ನಾವು ಜಮೀನುಕೊಂಡಾಗ ಇದು ಬಯಲಿನಂತೆ ಇತ್ತು.ಒಂದೆರಡು ದೊಡ್ಡ ಮಾವಿನ ಮರಗಳು ಮಾತ್ರ ಇದ್ದವು,ಬೇರೆನೂ ಇರಲಿಲ್ಲ.ಈಗ ನೀವು ನೋಡುತ್ತಿರುವ ಎಲ್ಲಾ ಗಿಡಮರಗಳು,ತೆಂಗು ಎಲ್ಲಾ ನಾವು ನೆಟ್ಟು ಬೆಳೆಸಿದ್ದು ಎಂದರು.

ಆರು ಜನರು ನಮ್ಮ ಭಾಗಕ್ಕೆ ಸೇರುವ ತುಂಡುಭೂಮಿಯನ್ನು ನಮ್ಮ ನಮ್ಮ ಹೆಸರಿಗೆ ಖಾತೆ ಮಾಡಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಮೂರುವರೆ ಎಕರೆ ಸೇರಿ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೋಲಾರ್ ತಂತಿ ಬೇಲಿ ಹಾಕಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ.ಉಳಿದಂತೆ ನಮ್ಮ ಭಾಗದ ತೋಟಗಳನ್ನು ನಮಗೆ ಬೇಕಾದಂತೆ ರೂಪಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ

ಎದುರುಗಡೆ ಇರುವ ಅರ್ಧ ಎಕರೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಸರ ಸ್ನೇಹಿ ಮನೆ ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸಮಾಡುವ ನೌಕರನಿಗೆ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಮನೆಕಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಮನೆಗೆ ಮಳೆ ನೀರು ಕೊಯ್ಲು ಅಳವಡಿಸಿದ್ದು ಅದನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇವೆ ಎಂದರು.

ವಿವಾಹ ವಾಷರ್ಿಕೋತ್ಸವ " ಮೊನ್ನೆ ನಮ್ಮ ಗೆಳಯರ ಬಳಗದ ಶ್ಯಾಂಸುಂದರ್ ಅವರ ವಿವಾಹ ವಾಷರ್ಿಕೋತ್ಸವವನ್ನು ಕಾನನದಲ್ಲೇ ಆಚರಿಸಿದೆವು. ಚಪ್ಪರಹಾಕಿ ಎಲ್ಲಾ ಆರುಮಂದಿ ಗೆಳೆಯರ ಕುಟುಂಬದ ಮನೆಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಸೇರಿ ಮರುಮದುವೆಯಂತೆ ಆಚರಿಸಿ ಸಂಭ್ರಮಿಸಿದೆವು. ಮನೆಗೆ ಚಪ್ಪರ ಹಾಕಿ ಸಿಂಗಾರಮಾಡಿ ಸಂಜೆವರೆಗೂ ಇಲ್ಲೆ ಇದ್ದು ಖುಷಿ ಪಟ್ಟುಹೋದೆವು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿಕೊಂಡರು ಡಾ.ಗಣೇಶ್.

ಮುಂದೆ ನಮ್ಮ ನಿವೃತ್ತ ಜೀವನವನ್ನು ಎಲ್ಲರೂ ಇಲ್ಲೆ ಕಳೆಯುವ ಯೋಜನೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದೇವೆ.ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ಮಕ್ಕಳ ಮದುವೆಗಳನ್ನು ಯಾರದೋ ಛತ್ರದಲ್ಲಿ ಮಾಡುವ ಬದಲು ಕಾನನದಲ್ಲೇ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ್ದೇವೆ ಎಂದರು.

ಖಚರ್ು ವೆಚ್ಚ : ತೋಟದ ನಿರ್ವಹಣೆಗೆ ಬೇಕಾದ ನೌಕರನ ಸಂಬಳ, ಮನೆ ಕ್ಲೀನಿಂಗ್ ನಂತಹ ಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸೇರಿ ಒಂದು ಗ್ರೂಫ್ ಪಂಢ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದು ಅದರಲ್ಲಿ ಖಚೂಮಾಡುತ್ತೇವೆ.ಉಳಿದಂತೆ ನಮ್ಮ ಭಾಗದ ತುಂಡುಭೂಮಿಯ ಖರ್ಚನ್ನು ನಾವೇ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇವೆ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಣಕೊಟ್ಟು ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿ ಖರೀದಿಸುವುದು ಬೇರೆ. ಆದರೆ ನಾವೇ ಬೆಳೆದ ಹಣ್ಣು ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದರಲ್ಲಿ ಇರುವ ಖುಷಿ ಅದರಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ಭಾಗದಲ್ಲಿ ಮಾವು, ಸಪೋಟ,ಸೀಬೆ,ಪನ್ನೇರಳೆ,ಬಾಳೆ,ನಿಂಬೆ ಅಮಟೆ,ಅಂಟುವಾಳ,ಪುನರ್ಪುಳಿ,ನೆಲ್ಲಿ ಸೇರಿದಂತೆ ಆರ್ಯವೇದ ಔಷದೀಯ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದೇವೆ. ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಬರುವ ಅಡಿಗೆಮನೆಯ ತ್ಯಾಜ್ಯ ಮತ್ತಿತರ ಕಸವನ್ನು ವಾರಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ತೋಟಕ್ಕೆ ತಂದು ಗಿಡದ ಬುಡಕ್ಕೆ ಹಾಕುತ್ತೇವೆ. ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಶ್ರೀ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಬತ್ತವನ್ನು ಬೆಳೆದಿದ್ದವು. ಮೊದಲು ಪ್ರತಿ ಭಾನುವಾರ ಎಲ್ಲರೂ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಇಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಈಗ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬರಲ್ಲ ಒಬ್ಬರು ಪ್ರತಿದಿನ ಬಂದು ಹೋಗುತ್ತೇವೆ. ಆಗಾಗ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರುತ್ತೇವೆ ಎಂದರು.

ಟ್ರೀ ಹೌಸ್ : ಶ್ಯಾಂಸುಂದರ್ ಅವರಿಗೆ ಸೇರಿದ ಭಾಗದಲ್ಲಿರುವ ಟ್ರೀ ಹೌಸ್ ಥಟ್ಟನೇ ಗಮನಸೆಳೆಯುತ್ತದೆ. ನಾಲ್ಕು ಮರಗಳ ನಡುವೆ ಕಬ್ಬಿಣದ ಕಂಭಗಳನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡು ಇಪ್ಪತ್ತು ಅಡಿ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿ ನಿಮಾಘಣಮಾಡಿರುವ ಟ್ರೀ ಹೌಸ್ ನೋಡಲು ಆಕರ್ಷಣೀಯವಾಗಿ ಕಾಣುತ್ತದೆ.

ಒಂದು ಹಾಲ್ ಮತ್ತು ವಾಶೀಂಗ್ ರೂಂ ಹೊಂದಿರುವ ಟ್ರೀಹೌಸ್ 10* 15 ಅಡಿ ಅಳತೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಮೇಲಕ್ಕೆ ಹತ್ತಲು ಬಿದಿರಿನ ಏಣಿ ಬಳಸುತ್ತಾರೆ. ವಿದ್ಯುತ್ಗೆ ಸೋಲಾರ್ ದೀಪದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ.

ಪರಿಸರ ಪ್ರೀತಿ : ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಜಮೀನು ಖರೀದಿಸಿದಾಗ ಬರಡನಪುರ ಕೆರೆಯಲ್ಲಿ ವಲಸೆ ಹಕ್ಕಿಗಳಿಗೆ ಅನುಕೂಲವಾಗಲೆಂದು ಮೂರು ಐಲ್ಯಾಂಡ್ ನಿಮರ್ಾಣ ಮಾಡಿದ್ದೆವು. ಅದರಲ್ಲಿ ಈಗ ಒಂದು ಮಾತ್ರ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿದೆ. ಕೆರಯ ಆಚೆಬದಿಯಲ್ಲಿ, ಸುತ್ತಾ ಒಂದಷ್ಟು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದೆವು.ಈಗ ಅವೆಲ್ಲಾ ಬೆಳೆದು ದೊಡ್ಡ ಮರಗಳಾಗಿವೆ ಎಂದು ಮರಗಳತ್ತ ಕೈಮಾಡಿ ತೋರಿಸಿದರು.

ನಗರದ ಒತ್ತಡದ ನಡುವೆಯೂ ಹಳ್ಳಿಯ ಪ್ರಜ್ಞೆಯನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡು ತಮ್ಮ ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯನ್ನು ಪರಿಸರ ನಿಮರ್ಾಣಕ್ಕೆ ನೀಡಿರುವ ಗೆಳೆಯರ ಕಾನನದ ಕನಸನ್ನು ಕಣ್ತಂಬಿಕೊಂಡು ಪ್ರೇರಣೆ ಪಡೆಯುವವರು ಡಾ.ಗಣೇಶ್ 9900293689 ಅಥವಾ ಶ್ಯಾಂಸುಂದರ್ 9972695511 ಸಂಪಕರ್ಿಸಿ.