ಚಾಮರಾಜನಗರ ರೈತ ಸಂಘದ ಜಿಲ್ಲಾ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದರ್ಶಿಯಾಗಿ ಸಂಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರೀಯವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಗಿರೀಶ್ ಅವರಿಗೆ ಕೃಷಿ ಸೋತಿದ್ದು ಎಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಕೃಷಿಯ ಸೋಲಿಗೆ ಹತ್ತಾರು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಯುವಕರು ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮರೆತದ್ದೆ ಕೃಷಿ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. "ನಮ್ಮದು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿ. ರೈತನೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಲೂ ಯಾರು ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡಲು ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ. ಇದನ್ನೇ ಒಂದು ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿರುವ ನಾವು ರೈತ ಕೂಡ ಸಕರ್ಾರಿ ನೌಕರನಿಗಿಂತ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೆ ಬದುಕಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಬೇಡರಪುರದ ಯುವ ಕೃಷಿಕ ಗಿರೀಶ್.

ಕೃಷಿಗೆ ಆರ್ಥಿಕಬಲ ತುಂಬಲು ಹೊರಟ ಯುವರೈತ ಗಿರೀಶ್

ಚಾಮರಾಜನಗರ : ಇಂದಿನ ಯುವಕರು ಕತೆ ಹೇಳಿದರೆ ಕೇಳಲ್ಲ. ಕೃಷಿ ನಷ್ಟದ ಬಾಬ್ತು ಅನ್ನುವಂತಾಗಿದೆ. ಕೃಷಿಕರು ಮದುವೆಯಾಗಲು ಯಾರು ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೇ ನಾವು ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಸಾಧಿಸುವ ಮೂಲಕ ಮಾದರಿಯಾಗಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ ಎಂದು ಆತ್ಮ ವಿಶ್ವಾಸದಿಂದ ಹೇಳಿದರು ಬೇಡರಪುರದ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಯುವ ಕೃಷಿಕ ಗಿರೀಶ್.

ರೈತ ಸಂಘದ ಜಿಲ್ಲಾ ಪ್ರಧಾನ ಕಾರ್ಯದಶರ್ಿಯಾಗಿ ಸಂಘಟನೆಯಲ್ಲಿ ಸಕ್ರೀಯವಾಗಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಗಿರೀಶ್ ಅವರಿಗೆ ಕೃಷಿ ಸೋತಿದ್ದು ಎಲ್ಲಿ ಎನ್ನುವುದು ಈಗ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಕೃಷಿಯ ಸೋಲಿಗೆ ಹತ್ತಾರು ಕಾರಣಗಳನ್ನು ಈಗ ಅವರು ಪಟ್ಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.ಯುವಕರು ಮಣ್ಣಿನೊಂದಿಗೆ ಒಡನಾಟ ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ಮರೆತದ್ದೆ ಕೃಷಿ ಕುಸಿತಕ್ಕೆ ಮೂಲ ಕಾರಣ ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಮುಂದಿನ ಐದು ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಬೇಡರಪುರವನ್ನು ಸಂಪೂರ್ಣ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಗ್ರಾಮ ಮಾಡುವ ನಿಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಸಕ್ರೀಯರಾಗಿರುವ ರವಿ ಮತ್ತು ಗಿರೀಶ್ ಎಂಬ ಇಬ್ಬರು ಯುವಕರು ಕಳೆದ ಎರಡು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಯೋಗನಿರತರಾಗಿ ಗಮನಸೆಳೆಯುವಂತಹ ಕೆಲಸಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇವರಿಗೆ ಹೆಗ್ಗವಾಡಿಪುರದ ಶಿವಕುಮಾರ್ ಸಲಹೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.

ನೈಸಗರ್ಿಕ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಸಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಗಿರೀಶ್, ನಾಲ್ಕು ಎಕರೆ ಪ್ರದೇಶದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಾವಿರ ಏಲಕ್ಕಿ ಬಾಳೆ, 600 ಪರಂಗಿ, 150 ವಿವಿಧ 9 ತಳಿಯ ಮಾವು (ಇದರಲ್ಲಿ ಮುಖ್ಯವಾಗಿ ಹಿಮಾಮ್ ಪಸಂದ್,ದಶೇರಿ,ಮಲ್ಲಿಕಾ ಹೆಚ್ಚಿನ ಸಂಖ್ಯೆಯಲ್ಲಿದ್ದು ಉಳಿದವು ತಳಿ ಸಂರಕ್ಷಣೆಗಾಗಿ ಹಾಕಲಾಗಿದೆ),25 ನೇರಳೆ (ಬಾಡರ್ೋಲಿ, ಕೃಷ್ಣಗಿರಿ ತಳಿ), 10 ಸಪೋಟ,ನುಗ್ಗೆ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಾರೆ. ಇದಲ್ಲದೆ ನಮ್ಮ ಕೃಷಿ ತಂಡ ತೋಟಕ್ಕೆ ಭೇಟಿ ನೀಡಿದಾಗ ದಾಳಿಂಬೆ, ಮೊಸಂಬಿ, ಕಿತ್ತಳೆ,ಅನಾನಸ್,ಕರಿ ಬೇವು ಹಾಕುವ ಸಿದ್ಧತೆಯಲ್ಲಿದ್ದರು.

ನಮ್ಮದು ಭವಿಷ್ಯದ ಬೇಸಾಯ : "ನಮ್ಮದು ಭವಿಷ್ಯದಲ್ಲಿ ನೆಮ್ಮದಿಯ ಬದುಕು ಕಟ್ಟಿಕೊಡುವ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿ. ರೈತನೆಂದರೆ ಎಲ್ಲರೂ ಅಸಡ್ಡೆಯಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾರೆ. ನನ್ನನ್ನೂ ಸೇರಿಕೊಂಡು ಯಾರು ಕೃಷಿಕರಿಗೆ ಮದುವೆಯಾಗಲೂ ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡಲ್ಲ. ಇದನ್ನೇ ಒಂದು ಸವಾಲಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿರುವ ನಾವು ರೈತ ಕೂಡ ಸಕರ್ಾರಿ ನೌಕರನಿಗಿಂತ ನೆಮ್ಮದಿಯಾಗಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಬದುಕಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ತೋರಿಸಿಕೊಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ ಗಿರೀಶ್.

"ಮುಂದಿನ ತಲೆಮಾರಿನ ರೈತಮಿತ್ರರು ನಮ್ಮಂತೆ ನೋವು ಅನುಭವಿಸಬಾರದು.ರೈತನ ಬದುಕಿಗೂ ಒಂದು ಘನತೆ ಬರಬೇಕು.ನಗರದಲ್ಲಿದ್ದು ಸಣ್ಣ ಚಾಕರಿ ಮಾಡುವವರಿಗೂ ಹೆಣ್ಣು ಕೊಡುತ್ತಾರೆ. ಕೃಷಿಕ ಎಂದರೆ ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಾರೆ.ಇಂತಹ ಮನೋಭಾವ ತೊಲಗಬೇಕು.ರೈತನಿಗೂ ಹೆಣ್ಣುಕೊಟ್ಟು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಮದುವೆಮಾಡಿಕೊಡುವ ನವಸಮಾಜ ನಿಮರ್ಾಣವಾಗಬೇಕು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಕೃಷಿಯೂ ಲಾಭದಾಯಕ ಉದ್ಯೋಗ ಎಂದು ಸಾಬೀತು ಮಾಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದೇವೆ.

ಕೆರೆಗಳಿಗೆ ನೀರು ತುಂಬಿಸಿರುವುದರಿಂದ ಈಗ ನಮಗೆ ನೀರು ಸಿಗುತ್ತಿದೆ. ಮುಂದೆ ಕಬಿನಿ ಜಲಾಶಯಕ್ಕೆ ನೀರು ಬಾರದೆ ಇದ್ದರೆ ಸಮಸ್ಯೆ ನಿಶ್ಚಿತ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಒಣಭೂಮಿ ಬೇಸಾಯಕ್ಕೆ ಆದ್ಯತೆ ನೀಡಿದ್ದೇವೆ. ಮುಂದೆ ನೀರಿನ ಸಮಸ್ಯೆ ಉಂಟಾಗಬಹುದು.ವಿದ್ಯುತ್ ಸಮಸ್ಯೆ ತಲೆದೋರಬಹುದು.ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡಲು ಕೂಲಿ ಆಳುಗಳ ಸಮಸ್ಯೆಯಾಗಬಹುದು. ಚಾಮರಾಜನಗರದ ಸಮೀಪ ಕೈಗಾರಿಕಾ ವಲಯ ಬಂದಿದೆ.ಇದರಿಂದ ಕೃಷಿ ಕಾಮರ್ಿಕರ ವಲಸೆ ಗ್ಯಾರಂಟಿ. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ನಾವು ಮಾನವ ಹಸ್ತಕ್ಷೇಪ ಕಡಿಮೆ ಇರುವ, ಕಡಿಮೆ ಖಚರ್ು ಆದಾಯ ಹೆಚ್ಚು ಎನ್ನುವ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಯನ್ನು ಅನುಸರಿಸಲು ಮುಂದಾಗಿದ್ದೇವೆ" ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ.

ಈ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿ "ಫುಡ್,ಹುಡ್,ಫಾರೆಸ್ಟ್" (ಪಿಎಚ್ಎಫ್) ಎಂಬ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ. ಮಾವು,ಹಲಸು,ನಿಂಬೆ,ದಾಳಿಂಬೆ,ನೇರಳೆ,ಸೀತಾಫಲ ಹೀಗೆ ಒಂಭತ್ತು ವಿಧದ ಹಣ್ಣಿನ ಗಿಡಗಳು ನಡುವೆ ತರಕಾರಿ ಬೆಳೆದುಕೊಳ್ಳುವುದು. ಮೂರು ವರ್ಷಗಳವರೆಗೆ ಗಿಡಗಳನ್ನು ಜೋಪಾನವಾಗಿ ನೋಡಿಕೊಂಡರೆ,ಮುಂದೆ ಅವೇ ನಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತವೆ. ಮನೆಯವರೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ತೋಟ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು ಎಂಬ ವಿಧಾನದಲ್ಲಿ ಮರಗಿಡಗಳನ್ನು ಸಂಯೋಜನೆ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ.

ರಾಸಾಯನಿಕದಲ್ಲೂ ಗೆದ್ದಿದ್ದ ಕೃಷಿಕ :  ಇಪ್ಪತ್ತು ಎಕರೆ ಜಮೀನು ಹೊಂದಿರುವ ಕೃಷಿಕ ಗಿರೀಶ್ ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿಮಾಡಿಯೂ ಯಶಸ್ವಿಯಾಗಿದ್ದರು. ಬಾಳೆ,ಅರಿಶಿನ,ಕಬ್ಬು ಮುಂತಾದ ವಾಣಿಜ್ಯ ಬೆಳೆಗಳನ್ನು ಅಧಿಕ ಇಳುವರಿಯೊಂದಿಗೆ ಬೆಳೆದಿದ್ದರು. ಆದರೆ ಇದರಿಂದ ಕೃಷಿಯ ವೆಚ್ಚ ಮತ್ತು ಆದಾಯ ಎರಡೂ ಸಮನಾಗಿ ರೈತನಿಗೆ ಲಾಭವಾಗಲಿಲ್ಲ.

"ಗೊಬ್ಬರ ಮತ್ತು ಕ್ರಿಮಿನಾಶಕ, ಭಿತ್ತನೆ ಬೀಜ ಕಂಪನಿಯವರು ನಮ್ಮ ರಾಸಾಯನಿಕ ಪದ್ಧತಿ ಕೃಷಿಯಿಂದ ಶ್ರೀಮಂತರಾದರೆ ಹೊರತು ನಾವು ನಿಂತಲ್ಲೆ ನಿಂತೆವು. ಕೆಲವರಂತೂ ಸಾಲದ ಶೂಲಕ್ಕೆ ಸಿಲುಕಿದರು. ಹಳ್ಳಿಯ ಹಣವೆಲ್ಲಾ ಹೀಗೆ ನಗರ ಸೇರಿತು. ಇದರಿಂದಾಗಿ ರೈತ ಸಮುದಾಯ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ಕಳೆದುಕೊಂಡಿತು. ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಕೃಷಿ ಮರೆತ ರೈತ ಸೋಮಾರಿಯಾದ. ಇದರಿಂದ ನಮ್ಮ ಕೃಷಿಗೆ ಸೋಲಾಯಿತು" ಎಂದು ಗಿರೀಶ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಎಂಭತ್ತರ ದಶಕದಲ್ಲಿ ಫ್ರೊಫೆಸರ್ ಎಂ.ಡಿ.ನಂಜುಂಡಸ್ವಾಮಿ ಅವರ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಸಮಸ್ಯೆಗಳೆ ಬೇರೆ. ಈಗ ನಮ್ಮ ಮುಂದಿರುವ ಸವಾಲುಗಳೆ ಬೇರೆ.ಸಂಘಟನೆ, ಚಳವಳಿ,ಹೋರಾಟ ಅಂತ ನಾವು ಇಡೀ ಜೀವನ ಸವೆಸಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೇವೆ. ಪ್ರತಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೂ ರೈತ ಸಂಘಟನೆಯ ಯುವಕರು ಇದ್ದೇ ಇದ್ದಾರೆ. ಈಗ ತುತರ್ಾಗಿ ಆಗಬೇಕಾದ ಕೆಲಸ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಲಾಭದಾಯಕ ಉದ್ಯೋಗ ಎಂದು ತೋರಿಸಿಕೊಡುವುದು. ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಆಥರ್ಿಕವಾಗಿ ಗಟ್ಟಿಯಾಗಿರುವ ಯುವಕರು ಪ್ರತಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲೂ ನಮ್ಮಂತೆ ಸ್ವಾವಲಂಬನೆ ಕೃಷಿ ಮಾಡಿ, ಜೀವಂತ ನಿದರ್ಶನವಾಗುವ ಮೂಲಕ ಮಾದರಿಯಾಗಬೇಕು.

ಕತೆ ಹೇಳಿದರೆ,ಭಾಷಣ ಮಾಡಿದರೆ ಈಗ ಯಾರು ನಂಬುವುದಿಲ್ಲ.ನಮ್ಮ ಬದುಕೇ ಕತೆಯಾಗಬೇಕು. ಆಗ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ರೈತರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಗೌರವ ಭಾವನೆ ಬರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಗಿರೀಶ್ ಅವರ ಆತ್ಮವಿಶ್ವಾಸ ನುಡಿ.

ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಲ ನೀಡಬೇಕು: ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಮಾಡುವ ಮೊದಲು ರೈತರು ಕೆಲವು ಮುನ್ನೆಚ್ಚರಿಕೆ ಕ್ರಮಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಬೇಕು. ಮಣ್ಣಿಗೆ ಅವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ರಾಸಾಯನಿಕ ಸುರಿಯುವ ಮೂಲಕ ಜೀವ ಇಲ್ಲದಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದೇವೆ. ಮತ್ತೆ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಜೀವ ನೀಡುವ ಕೆಲಸ ಮೊದಲು ಆಗಬೇಕು.

ನವಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಭಿತ್ತಿ ಅವು ಹೂ ಬಿಡುವ ಹಂತದಲ್ಲಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರಿಸಬೇಕು. ಮೂರು ಎಣ್ಣೆ ಕಾಳು, ಮೂರು ಏಕದಳ, ಮೂರು ದ್ವಿದಳ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಭಿತ್ತಿ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಸೇರಿಸಿದರೆ ಜೀವಕಣಗಳು ಚೈತನ್ಯ ಪಡೆಯುವ ಮೂಲಕ ಮಣ್ಣಿಗೆ ಬಲ ಬರುತ್ತದೆ. ಬೀಜ ಮತ್ತು ಮಣ್ಣು ಎರಡರ ಬಲ ಕೃಷಿಯನ್ನು ಗೆಲ್ಲಿಸುತ್ತದೆ.

ಆರಂಭದಲ್ಲಿ ಮೂರು ಭಾರಿ ತಮ್ಮ ತೋಟದಲ್ಲಿ ಇದೆ ಪದ್ಧತಿ ಅನುಸರಿಸಲಾಗಿದೆ.ನಂತರ ಪ್ರತಿ ಗಿಡಕ್ಕೂ ಒಂದು ಬುಟ್ಟಿ ಕಾಂಪೋಸ್ಟ್ ಗೊಬ್ಬರ ಕೊಟ್ಟು ಗಿಡಗಳನ್ನು ಹಾಕಲಾಗಿದೆ. ಇದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಯಾವ ಜೀವಾಮೃತವನ್ನಾಗಲಿ, ಗಂಜಲ ಹುಳಿ ಮಂಜಿಗೆ ಸಿಂಪರಣೆಯನ್ನಾಗಲಿ ಮಾಡಿಲ್ಲಾ. ಆದರೂ ಪ್ರತಿ ಗಿಡಗಳು ಎಷ್ಟೊಂದು ಹಸಿರು ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯ ಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನೋಡಿ ಎಂದು ಗಿರೀಶ್ ಹೇಳುವಾಗ ಅವರ ಹಸಿರು ತೋಟದ ನಡುವೆ ನಾವು ಕಣ್ಣರಳಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಂತಿದ್ದೆವು. ಪರಂಗಿ ಗಿಡಗಳು ಯಾವ ಔಷಧವನ್ನು ಸಿಂಪಡಿಸಿಕೊಳ್ಳದೆ ಹೂ ಬಿಟ್ಟು ನಗುತ್ತಿದ್ದವು.

ಸವಾಲು ಸಮಸ್ಯೆ ಆಗಬಾರದು : ಯುವಕರಿಗೆ ಕೃಷಿಯ ಮೇಲೆ ಆಸಕ್ತಿ ಬರುವಂತೆ ಮೊದಲು ಮಾಡಬೇಕು. ಕೃಷಿಯಿಂದಲೂ ಆದಾಯ ಬರುತ್ತದೆ ಎನ್ನುವುದು ಗ್ಯಾರಂಟಿಯಾದಾಗ ಅವರು ಕೃಷಿಯತ್ತ ಬರುತ್ತಾರೆ. ಯಾರಿಗೂ ಈಗ ಜ್ಞಾನದ ಮೇಲೆ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲ.ಹಣದ ಮೇಲೆ ಮೋಹ. ಕೃಷಿಯಲ್ಲಿ ಎದುರಾಗುವ ಸವಾಲುಗಳನ್ನೆ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇಂದೊಂದು ಕಲಿಕಾ ಕ್ರಮ ಎಂದುಕೊಳ್ಳತ್ತಿಲ್ಲಾ. ನಮ್ಮ ಮನೆಯವರೇ ಆರಭದಲ್ಲಿ ನೈಸಗರ್ಿಕ ಕೃಷಿ ಪದ್ಧತಿಗೆ ವಿರೋಧ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಈಗ ಅವರಿಗೂ ನಮ್ಮ ಮೇಲೆ ನಂಬಿಕೆ ಬಂದಿದೆ. ತರಕಾರಿ, ಬಾಳೆ ಬೆಳೆದು ತೋರಿಸಿದ್ದೇವೆ. ಮುಂದೆ ಪ್ರತಿ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಇಬ್ಬರು ಯುವಕರನ್ನು ಹೀಗೆ ಮಾದರಿ ರೈತರನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವುದು ನಮ್ಮ ಗುರಿ.

ರಾಜಕೀಯ ಮತ್ತು ಆಡಳಿತಾತ್ಮಕವಾಗಿ ರೈತಸಂಘಟನೆಯ ನಿಲುವು ಧೋರಣೆ ಸರಿ. ಆದರೆ ಜೀವನ ನಿರ್ವಹಣೆ ಮತ್ತು ಆರೋಗ್ಯದ ದೃಷ್ಠಿಯಿಂದ ಇಂತಹ ಮಾದರಿಗಳನ್ನು ನಾವು ಕಟ್ಟಿಕೊಟಬೇಕಾದ ಅನಿವಾರ್ಯತೆ ಈಗ ಇದೆ ಎಂದು ಯುವಕರಿಗೆ ಸಲಹೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಮಾಡುತ್ತಿರುವ ಒಣಭೂಮಿ ಬೇಸಾಯ ತಜ್ಞ ಹೆಗ್ಗವಾಡಿಪುರ ಶಿವಕುಮಾರ್ ದನಿಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

120 ಕೋಟಿ ಜನಸಂಖ್ಯೆಯೇ ನಮ್ಮ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ. ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ರೋಗದಿಂದ ನರಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ತಿನ್ನುವ ಆಹಾರವೇ ವಿಷವಾಗಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಗೊತ್ತಾಗಿದೆ. ಇಂತಿಷ್ಟು ಟನ್ ಸಾವಯವ ಗೊಬ್ಬರ ಮಾರಾಟ ಮಾಡಲೇ ಬೇಕು ಅಂತ ಸಕರ್ಾರವೆ ಅಧಿಕಾರಿಗಳಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದೆ.ಅದನ್ನು ನಾವು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು.

ಕೃಷಿ ಇಲಾಖೆಗಳು ರೈತರಿಗೆ ಪರಿಚಯವಾಗುವ ಮೊದಲು ರೈತರು ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಇದ್ದರು.ಮನೆ ತುಂಬ ದವಸಧಾನ್ಯ ತುಂಬಿರುತ್ತಿತ್ತು.ರಾಸಾಯನಿಕ ಕೃಷಿ ಬಂದ ಮೇಲೆ ರೈತರ ಮನೆಮನ ಎರಡೂ ಬರಡಾದವು ಎಂದು ಶಿವಕುಮಾರ್ ಹೇಳುವಾಗ ಹಸಿರು ಕ್ರಾಂತಿಯ ಪರಿಣಾಮಗಳು ಕಣ್ಣಮುಂದೆ ಮೆರವಣಿಗೆ ಹೊರಟವು.

ಹಳ್ಳಿ ಮತ್ತು ರೈತ ಇಬ್ಬರನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಹೊಸ ಮಾದರಿಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಲು ಹೊರಟ ಯುವಕರು ತಮ್ಮ ವಿಶಿಷ್ಟ ಪ್ರಯೋಗದ ಮೂಲಕ ಈಗ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿ ಸುದ್ದಿಯಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇವರ ಸಲಹೆ ಮತ್ತು ಮಾರ್ಗದರ್ಶನದ ಮೂಲಕ ಮತ್ತಷ್ಟು ಯುವಕರು ಸ್ಫೂತರ್ಿ ಪಡೆಯುವಂತಾಗಲಿ ಎನ್ನುವುದೆ ನಮ್ಮ ಆಶಯ. ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಾಹಿತಿಗೆ ಗಿರೀಶ್ 9964825234 ಸಂಪಕರ್ಿಸಬಹುದು.